Επιστολή απόφοιτης από την Κριμαία στο planet-greece

Αξιότιμοι κύριοι! Λέγομαι Βικτώρια Νεφερίδη, είμαι από τη Σεβαστούπολη Κριμαίας, μένω στην Ελλάδα από το 2007...

Θα ήθελα να απευθυνθώ σε όλα τα ΜΜΕ της Ελλάδας. Και θα μιλήσω εκ μέρους όλων των φίλων μου από την Κριμαία, που μένουν εδώ.

Είμαστε λίγοι, όλοι απόφοιτοι ελληνικών πανεπιστημίων, οι περισσότεροι με δύο πτυχία. Όλο αυτό τον καιρό δεν έχουμε πάρει θέση, δε φωνάζαμε, δεν έχουμε υποκύψει στις προκλήσεις. Όμως, ήρθε η ώρα να ακουστεί και η δική μας αλήθεια. Ο καθένας δικαιούται να έχει τη δική του άποψη, και εμείς σήμερα πρέπει επιτέλους να ακουστούμε, διότι πρόκειται για τη δική μας πατρίδα – την Κριμαία!

Όλα τα ουκρανικά ΜΜΕ, όπως και κάποια ξένα, φωνάζουν σήμερα ότι η Κριμαία είναι υπό κατάληψη, κινδυνεύει, και οι άνθρωποι εκεί δεν αντιδράνε γιατί (όπως φώναζαν χθες μπροστά στην Πρεσβεία της Ρωσίας στην Αθήνα κάποιοι Ουκρανοί, μεταξύ των οποίων δεν υπήρχε ούτε ένας κάτοικος Κριμαίας) απειλείται η ζωή τους και ότι βρίσκονται υπό την απειλή όπλου! Όλα αυτά είναι ΨΕΜΑΤΑ!

Ανοησία, δημιουργία της φαντασίας τους! Εμείς ζητήσαμε βοήθεια από τη Ρωσία!

Εμείς τους παρακαλέσαμε να μας προστατέψουν! Από ποιον; Από τους φασίστες, από τους τραμπούκους, από τους ανθρώπους που δεν έχουν αξίες, από αυτούς που ξέχασαν την ιστορία τους, αυτούς που δε σέβονται την άποψη των συμπολιτών τους, από αυτούς που τους τύφλωσε το μίσος και δίψα για ξένο χρήμα! Από αυτούς που επί μήνες κατέστρεφαν την πρωτεύουσα της χώρας τους και σήμερα τους ονομάζουν ήρωες και πατριώτες, ενώ εμάς που όλο αυτό το χρονικό διάστημα δουλεύαμε να τους ταΐσουμε μας κατηγορούν για αποσχιστική και τρομοκρατία! Αυτοί – ειρηνικοί, εμείς – επιθετικοί! Δύο μέτρα και δύο σταθμά!

Είναι εντυπωσιακή η υποκρισία τους! Σας πληροφορούμε, λοιπόν, ότι σήμερα η Κριμαία ζει με τους κανονικούς της ρυθμούς, οι κάτοικοι πάνε κανονικά για τις δουλειές τους, για τις βόλτες τους, τα παιδιά παίζουν ανέμελα στις αυλές τους ή δίπλα στη θάλασσα, κανένας δεν ρίχνει χειροβομβίδες, βόμβες μολότοφ, δεν καταστρέφει τους δρόμους, δεν κλέβει, δε βιάζει γυναίκες! Η Ρωσία είναι φίλος και αδελφός, καλοδεχούμενος εδώ πάντα! Είμαστε Χ.Ο., έχουμε την ίδια ιστορία, νοοτροπία, αξίες! Καθώς και το δικαίωμα να επιλέγουμε με ποιον θα είμαστε και αυτή την επιλογή θα την κάνουμε στις 30 Μαρτίου εμείς για εμάς!

Και στους Ουκρανούς που βγαίνουν στους δρόμους και φωνάζουν θέλω να πω πρώτα – όπως έστρωσαν θα κοιμηθούν! Τα γεγονότα στην Κριμαία, όπως και σε όλη τη νοτιοανατολική Ουκρανία είναι καθρέφτης της δικής σας πολύμηνης «επανάστασης» στο Κίεβο! Και ως Ελληνίδα να τους επισημάνω κάτι πολύ σημαντικό! Οι Ρώσοι, οι Ουκρανοί και οι Λευκορώσοι είναι ένας λαός, έχουν ίδια ιστορία και ένα κοινό μέλλον. Μήπως είναι η ώρα να ανοίξετε τα μάτια σας και να καταλάβετε ποιοι και γιατί προσπαθούν να υποκινήσουν μίσος μεταξύ των αδελφών λαών;


P.S. Θα ήθελα να αναφέρω δύο πράγματα για τα οποία δε γίνεται λόγος πουθενά στα ΜΜΕ σήμερα. Η Κριμαία στην ουσία της ποτέ δεν ήταν ουκρανική. Ήταν προσωπικό δώρο του Ν. Χρουσόβ όχι στην Ουκρανία ως ξεχωριστό κράτος, αλλά στη Σ.Σ.Δ. της Ουκρανίας το 1954. Τότε, που κανένας δε φανταζόταν ότι η ΕΣΣΔ μπορούσε να καταρρεύσει. Τότε, που οι Ουκρανοί της Κριμαίας ήταν 268.000, ενώ οι Ρώσοι 858.000! Τότε, που όλοι ήξεραν για τη συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή μεταξύ της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από τις 10 Ιουλίου 1774, ένας από τους όρους της οποίας είναι ότι η Ρωσία δεν έχει το δικαίωμα να «χαρίσει» την Κριμαία σε κάποιο άλλο κράτος, σε αντίστροφη περίπτωση η Τουρκία θα δικαιούται να τη διεκδικήσει και πάλι! Στην Κριμαία, αιώνες τώρα, διαμένουν πάνω από 70 εθνικότητες! Φιλικά και ειρηνικά! Μεγαλώνουμε μαζί, κάνουμε ίδιες παρέες, παντρευόμαστε μεταξύ μας και όλοι μιλάμε την ίδια γλώσσα – ρώσικα! Σεβαστούπολη. Πόλη με ειδικό καθεστώς διοίκησης. Δεν είναι μέλος της Κριμαίας. Πόλη Ηρωϊκή. Σεβαστή Πόλη. Δικαιολογημένα. Πόλη της Ρωσικής στρατιωτικής δόξας. Της δόξας του Ρωσικού στόλου. Γιατί; Γιατί είναι απλά η αναγνώριση μιας αλήθειας. Κριμαϊκός πόλεμος, Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Η ιστορία είναι γνωστή και διαθέσιμη σε κάθε ενδιαφερόμενο. 90,6% των κατοίκων θεωρούν τη ρώσικη μητρική τους γλώσσα. Οι μισοί έχουν διπλή υπηκοότητα. Μεγαλώνουμε όλοι σε μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, σε μια ιδιαίτερη γη, μαθαίνοντας την ιδιαίτερη ιστορία μας την οποία τιμούμε και σεβόμαστε, ανεξάρτητα από την εθνικότητά μας. Όπου και αν βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή η καρδιά μας πάντα είναι και πάντα θα είναι εκεί.