Νυχθημερόν στη Βουλή χωρίς μισθό... λόγω Κωνσταντοπούλου!

Σε εκδήλωση όπου είναι παρούσα η Ζωή Κωνσταντοπούλου δύσκολα κλέβεις την παράσταση. Στην πρόσφατη συνέντευξη Τύπου, όμως, που η πρόεδρος της Βουλής οργάνωσε για να αποκαλύψει τα μελλοντικά της σχέδια, μια γυναίκα, με ήρεμη, πλην τρεμάμενη φωνή, απέσπασε την προσοχή όλων εντός και εκτός...




της κατάμεστης αίθουσας της ΕΣΗΕΑ. «Ηταν τεράστια απογοήτευση για εμένα προσωπικά, περίμενα διαφορετικά πράγματα από εσάς» είπε απευθυνόμενη στην κ. Κωνσταντοπούλου. «Και το λέω με πόνο».

Ηταν η Αδαμαντία Καρυοφύλλη, που εργάζεται ως δημοσιογράφος στο Γραφείο Τύπου της Βουλής τα τελευταία 16 χρόνια, μητέρα δύο παιδιών, απλήρωτη από τον περασμένο Μάρτιο. Μέχρι σήμερα συνεχίζει να εργάζεται κανονικά, ακολουθώντας τα ακανόνιστα ωράρια του κοινοβουλίου. Ηταν εκείνη που στις 4 π.μ. της 28ης Ιουνίου ακολούθησε την κ. Κωνσταντοπούλου στον ΠτΔ για την παράδοση της πρότασης για δημοψήφισμα, που απομαγνητοφώνησε μετά τις δηλώσεις και συνέταξε το δελτίο Τύπου. Ηδη από τότε είχε αρχίσει να μην πληρώνει τους λογαριασμούς του σπιτιού, να χρεώνει το σούπερ μάρκετ στην κάρτα, είχαν ήδη χτυπήσει κόκκινο οι αϋπνίες. Οπως θα ομολογήσει στην «Κ» η ίδια, «έχει συμβεί να συντάσσω κείμενο και να τρέχουν τα δάκρυα πάνω στο πληκτρολόγιο».

Η κ. Καρυοφύλλη είναι μία από τους 70 -σε σύνολο περίπου 1.000- υπαλλήλους της Βουλής σε διάφορες θέσεις (Τυπογραφείο, Γραφείο Τύπου, Κανάλι, Βιβλιοθήκη, Επιτροπές, εργάτες κ.ά.) που εργάζονται με ανανεούμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Καθώς οι περισσότεροι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, επί χρόνια διεκδικούν τη μετατροπή τους σε αορίστου χρόνου, όπως επιτάσσει η εργατική νομοθεσία. Παρά τις διαβεβαιώσεις των εκάστοτε προέδρων, ουδέποτε έγινε αυτή η μετατροπή, ωστόσο, οι συμβάσεις τους ανανεώνονταν. «Οταν ανέλαβε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ελπίσαμε ότι θα έλυνε το πρόβλημα. Η εργασία σε καθεστώς ορισμένου χρόνου έχει μία αναξιοπρέπεια όταν είσαι απαραίτητος για τη θέση, αισθάνεσαι συνεχώς επισφάλεια, είσαι εξαρτημένος από τον κάθε διοικούντα. Ποιος θα τολμήσει να αρθρώσει άποψη όταν εξαρτάται η θέση του από την ανανέωση της σύμβασής του;». Ομως όχι μόνο δεν δόθηκε λύση, αλλά αντίθετα από τον Φεβρουάριο, οι συμβάσεις άρχισαν να λήγουν η μία μετά την άλλη. «Αρχίσαμε τις κρούσεις. Η πρόεδρος μας έλεγε ότι έχει την πρόθεση να διορθώσει αυτή την αδικία, αφού εξετάσει εάν όλοι είναι συνεπείς και καλύπτουν πραγματικές ανάγκες. Ημασταν σύμφωνοι με αυτό, αλίμονο. Αλλά δεν έγινε». Οι εργαζόμενοι συνέχισαν να προσέρχονται στις υπηρεσίες τους κανονικά. Υπάλληλοι του τυπογραφείου της Βουλής εργάστηκαν -απλήρωτοι - υπερωρίες προκειμένου να τυπωθεί το πόρισμα της Επιτροπής Αλήθειας Χρέους.
«Το θεώρησα χρέος μου»

Στις αρχές του καλοκαιριού, άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα έντονα προβλήματα. «Με έπαιρναν τηλέφωνο συνάδελφοι λέγοντάς μου ότι δεν έχουν να πληρώσουν τη δόση του δανείου, το νοίκι, ένας μου είπε ότι κοιμόταν στο υπόγειο γκαράζ της Βουλής. Η κατάσταση είχε αρχίσει να γίνεται τραγική» λέει η κ. Καρυοφύλλη. Οι κρούσεις συνεχίζονταν, όπως και οι διαβεβαιώσεις. Η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής είχε γνωμοδοτήσει θετικά, οι εκπρόσωποι όλων των κομμάτων ήταν επίσης θετικοί, το θέμα όμως παρέμενε -και παραμένει- σε εκκρεμότητα. Αχτίδα φωτός διεφάνη αρχές Αυγούστου όταν η κ. Κωνσταντοπούλου παρέπεμψε το θέμα στην Επιτροπή Κανονισμού της Βουλής, της οποίας προεδρεύει, και μάλιστα με δική της θετική εισήγηση. Ωστόσο, ποτέ δεν συγκάλεσε τη συνεδρίασή της. Το θεώρησα πια χρέος μου δημόσια να της απευθύνω τον λόγο. «Ηταν μια ακατανίκητη δύναμη που με έσπρωξε να βγω μπροστά και να μιλήσω από την ψυχή μου. Ακόμα και τώρα πιστεύω ότι η Πρόεδρος μπορεί να αποκαταστήσει την παρανομία. Η Βουλή των Ελλήνων θα έπρεπε να είναι υπόδειγμα καλής διοίκησης».

Σημειώνεται ότι αφού η ΠτΒ χαρακτήρισε τη διαμαρτυρία των εργαζομένων «προβοκάτσια», κάνοντας λόγο για «οργανωμένη επίθεση, αποδόμηση και δολοφονία της προσωπικότητάς» της, ανέφερε ότι «όντως κάποιοι πρέπει να αντιμετωπιστούν με δίκαιο τρόπο».

*της Λίνας Γιάνναρου/Καθημερινή