Το μακρύ ταξίδι του Αντώνη Καλογιάννη στο ελληνικό τραγούδι ξεπερνά τα 40 χρόνια. Συνταξιδιώτες του , όλα αυτά τα χρόνια, ο κόσμος που τον αγάπησε...
Συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους συνθέτες και έδωσε το δικό του χαρακτηριστικό ερμηνευτικό στίγμα τόσο στα τραγούδια του αγώνα , όσο και του έρωτα..
Η συνάντησή του με το Μίκη Θεοδωράκη το 1966, ο οποίος τον άκουσε να τραγουδάει ενώ περνούσε τυχαία από το μαγαζί που δούλευε ως τσαγκάρης, άλλαξε την πορεία της ζωής του! Και από την Καισαριανή όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, βρέθηκε στους μεγαλύτερους συναυλιακούς χώρους της τότε Σοβιετικής Ένωσης, της Ευρώπης αλλά και της Αμερικής να ερμηνεύει υπό την καθοδήγηση του Μίκη Θεοδωράκη στίχους του Σικελιανού, του Ρίτσου και του Σεφέρη…
Ο Αντώνης Καλογιάννης κάνει τον απολογισμό των 44 χρόνων στη μουσική….
«Χιλιάδες αναμνήσεις…Ταξίδια…Γνωριμίες με ανθρώπους της τέχνης…Τα συντηρώ όλα. Θα με ρωτήσεις ‘’ υλικά, τι έκανες Αντώνη ;’’ Και θα σου πω : ‘’τίποτα’’. Είμαι καλά , όμως, μην παρθεί ως παράπονο. Ήταν επιλογή μου Έλενα που δεν έκανα τίποτα. Βρήκα μια σύντροφο , η οποία αφού δεν ήθελα εγώ τίποτα, δεν ήθελε κι εκείνη και περνάω τη ζωή μου μια χαρά. Κοιτάζω τα εγγόνια , τους φίλους μου, τις παρέες μου και το νοικιασμένο σπίτι που έχω. Δεν είναι παράπονο, είναι η ζωή μου και νιώθω καλά …»
Ο μεγαλύτερος φόβος του … «…Ο θάνατος. Είμαι άνθρωπος! Δεν πιστεύω ότι μπορώ να συμμαχήσω μαζί του. Δε μπορώ να βρω αρμονική σχέση με το θάνατο. Με μισεί και τον μισώ. Γιατί θα μου στερήσει τον ήλιο , τη θάλασσα, τα βουνά, τις ωραίες γυναίκες να τις βλέπω, τους φίλους μου, το καφενείο , τον καβγά…Πώς να στο πω … Δεν τον πάω, δεν τον γουστάρω….».
Μιλά πρώτη φορά για τη σύντροφο της ζωής του Ελένη: «… Στη διάρκεια της ζωής μου γνώρισα αρκετές γυναίκες. Με άλλες ήταν εφήμερα τα πράγματα . Υπήρξε όμως και μια φορά που έφυγα από το σπίτι μου. Όλα αυτά αντιμετωπίστηκαν από τη γυναίκα μου με αξιοπρέπεια. Θυμάμαι ένα Πάσχα στην Καισαριανή, όπου στην Ανάσταση άφησα την οικογένεια μου να προχωρήσει μπροστά κι εγώ έφυγα για να πάω στην άλλη γυναίκα. Μια φθορά που δε λέγεται…επιλογή μου όμως. Γύρισε , λοιπόν, η γυναίκα μου και μου είπε ‘’Αντώνη επειδή σε βλέπω και τυραννιέσαι σε παρακαλώ πήγαινε και ζήσε μαζί της. Αν δεις ότι δε μπορείς να ζήσεις μαζί της, εγώ θα είμαι εδώ...’’. Δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία . Από αυτή τη γυναίκα την περίμενα αυτή τη στάση. Την εκτιμώ και την αγαπώ απεριόριστα. Είναι η πρώτη φορά που μιλώ σε μια εκπομπή για την Ελένη. Είσαι η πρώτη που μου ανοίγει την ψυχούλα. Αυτή η γυναίκα έπαιξε σπουδαίο ρόλο στη ζωή μου και ξέρεις μου φαίνεται τόσο αστείο να της πω ‘’ συγγνώμη Ελένη’’. Είναι αστείο, κι εγώ όταν μιλάω για τέτοια θέματα δεν αστειεύομαι. Ξέρω τη βαρύτητα του λόγου, την υπευθυνότητα της λέξης και το αφήνω έτσι. Συνεχίζουμε τη ζωή μας παρέα…».
Για την ξαφνική απώλεια του γιου του πριν από τέσσερα χρόνια.
«…Είναι η πρώτη φορά που μιλάω για αυτόν και πίστεψέ με θα είναι και η τελευταία. Η απώλεια του γιού μου ήταν καθοριστική για τη ζωή μου. Δεν ήταν μόνο ένας γιος, ήταν ένας φίλος …ένας σύντροφος…Ήμασταν δύο άνδρες που μιλούσαμε ως άνδρας προς άνδρα…Πονάνε όλα αυτά αλλά δεν φοβάμαι τον πόνο…».
Για τους συμβιβασμούς που έχει κάνει στην καριέρα του:
«…Έχω κάνει συμβιβασμούς στη δουλειά μου…έπρεπε να τους κάνω. Όταν ήρθα στην Ελλάδα , την περίοδο της δικτατορίας, τα μαγαζιά δε με έπαιρναν γιατί μέχρι τότε έλεγα μόνο ‘’Θεοδωρακικά’’ τραγούδια. Ποιο μαγαζί θα με έπαιρνε; Κανένα …αλλά έπρεπε να ζήσω. Έτσι αναγκάστηκα να πω κάποια ’’τραγουδάκια’’. Έπρεπε να επιλέξω ή θα καθόμουν σπίτι μου ή θα συμμετείχα. Έτσι λοιπόν μπήκα σε ένα πρόγραμμα με τη Βίκυ Μοσχολιού στην Πλάκα και μπόρεσα και στάθηκα. Όμως…
… κράτησα τη ζωή μου…. Δεν την άφησα να κάνει αυτό που ήθελε … Κατάφερα και κράτησα τη ζωή μου…».
Παρακολουθήστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Αντώνη Καλογιάννη, στην Έλενα Κατρίτση, στην εκπομπή «Προσωπικά», αυτή την Κυριακή 27 Μαρτίου 2011, στις 16.00
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.