ΚΕΡΚΥΡΑ
Ένα παραδοσιακό ποτό της Κέρκυρας είναι το κουμ κουάτ. Παρασκευάζεται από ένα μικρό εσπεριδοειδές, που το έφερε στο νησί ο Άγγλος γεωπόνος Μέρλιν. Το διαθέτουν όλα τα καταστήματα και για να μη μπερδευτείτε προτιμείστε όχι το κόκκινο αλλά το ανοιχτόχρωμο, που προέρχεται από εκχύλισμα και είναι φυσικό, χωρίς προσθήκη χρώματος
ΠΑΤΡΑ
Η τεντούρα είναι το παραδοσιακό ηδύποτο της Πάτρας.Σύμφωνα με την παράδοση, η προέλευσή της ανάγεται στον 15ο αιώνα,την εποχή της Ενετοκρατίας.
Οι παλιοί Πατρινοί ονόμαζαν την τεντούρα-από το λατινικό tinctura δηλαδή βάμμα,εκχύλισμα-και μοσχοβολήθρα επειδή είχε έντονο άρωμα,και την έπιναν συνήθως έπειτα από ένα καλό γεύμα, σαν χωνευτικό λικέρ, αλλά και κατά τα διαλείμματα της αγροτικής εργασίας, κυρίως στα αλώνια.
Η τεντούρα πίνεται σκέτη ή με πάγο.Κατασκευάζεται από απόσταγμα κανέλας και γαρίφαλου.
ΡΟΔΟΣ
Το Κοριαντολίνο αποτελεί αναμφισβήτητα, εδώ και πολλά χρόνια, το απόλυτο "souvenir" κάθε επισκέπτη του νησιού της Ρόδου. Όσοι από σας έχετε επισκεφτεί το νησί, σίγουρα θα το έχετε δει, στολισμένο στα ράφια κάποιου μαγαζιού με τουριστικά εμπορεύματα ή σε κάποια παραδοσιακή κάβα, σε έναν από τους περιπάτους σας, στο κέντρο της νέας και στα σοκάκια της Παλιάς Πόλης.
Το Κοριαντολίνο αποτελεί παραδοσιακό ποτό του νησιού και δεν είναι τίποτε άλλο από τη μίξη ούζου, ζάχαρης και ενός κλαδιού, από φυτό που φυτρώνει μόνο στο νησί της Ρόδου, σε συνδυασμό πάντα με την προσθήκη διαφόρων αρωμάτων, στην τελική του επεξεργασία.
Σύμφωνα με την τοπική ποτοποιία ΑΙΓΑΙΟΝ η παραγωγή του είναι περιορισμένη διότι γίνεται με το χέρι και απαιτεί μεγάλη φροντίδα και προσοχή ώστε να πετύχει το τελικό προϊόν. Το άρωμα του φτιάχνεται από σπόρους κόλιαντρου ενώ η περιεκτικότητα του σε οινόπνευμα κυμαίνεται στους 33° με 38° και πίνεται πάντοτε αραιωμένο με νερό ή πάγο σε αναλογία 50-50. Τέλος διατηρείται σε δροσερό μέρος ώστε να μην λιώνει η ζάχαρη η οποία βρίσκεται πάνω στο κλαδί.
ΕΛΛΑΔΑ
Ιδιαίτερα αγαπημένο ποτό των Ελλήνων είναι το τσίπουρο. Είναι επίσης γνωστό ως τσικουδιά και ρακί. Πρόκειται για ένα πολύ δυνατό ποτό που παρασκευάζεται μέσα από μια περίπλοκη διαδικασία απόσταξης στέμφυλων στην Κρήτη, στη Θεσσαλία, την Ήπειρο και τη Μακεδονία. Εναλλακτικά, μπορεί να χρησιμοποιηθούν κι άλλα φρούτα ή καρποί (π.χ. μούρα, αγριόμηλα, σύκα, κυδώνια, κουμάρι). Έχει μεγάλη παράδοση στην Ελλάδα, αλλά νομιμοποιήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Σε ορισμένες περιοχές, όπως η Κρήτη, πίνεται όλες τις ώρες της ημέρας. Κυρίως, επιλέγεται πριν το φαγητό.
Το ούζο είναι το πιο γνωστό παραδοσιακό ποτό. Οι Έλληνες το αγαπούν και το προτιμούν ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, οπότε το απολαμβάνουν με την παρέα τους τα απογεύματα μετά την παραλία. Παρασκευάζεται αποκλειστικά στην Ελλάδα μέσω μιας διαδικασίας απόσταξης αλκοόλης, νερού, γλυκάνισου κι άλλων αρωματικών ουσιών (συνήθως κανέλα, γαρύφαλλο, μοσχοκάρυδο). Πότε ξεκίνησε η παρασκευή του ούζου είναι δύσκολο να προσδιοριστεί χρονικά, πάντως γνωρίζουμε ότι ήδη τον 19ο αιώνα αρκετές περιοχές της χώρας είχαν αναπτύξει ιδιαίτερα την ποτοποιεία.
Για τη ρακή αξιοποιείται ό,τι απέμεινε από το τρυγοπάτημα των σταφυλιών μέσα στο λινό. Τα πατημένα σταφύλια έμπαιναν στο χαρανί, το ειδικό σκεύος. Το σκεύος μπαίνει πάνω στην φωτιά και το περιεχόμενο αρχίζει να βράζει. Καθώς οι ατμοί του οινοπνεύματος περνούν από την πούμα, ψύχονται και μαζεύουν το απόσταγμα σε μεγάλα πιθάρια.
Όλη η διαδικασία γίνονταν ανάμεσα σε κεράσματα από κρασί, ρακιές, ψητά μυρωδάτα κυδώνια στη χόβολη της φωτιάς και ατελείωτα τραγούδια με την συνοδεία βιολιού και λαγούτου. Κανονική γιορτή που κρατούσε όλη την ημέρα.
Από τα αρχαία χρόνια οι κάτοικοι της Αμοργού και των μικρών Κυκλάδων έφτιαχναν ένα παραδοσιακό ποτό, που ονόμαζαν «Ψημένη Ρακή», για να κερνούν τους φιλοξενούμενούς τους, αλλά και τους καλεσμένους στα βαφτίσια και στους γάμους των παιδιών τους.
Η Αμοργός είναι ο μοναδικός τόπος που παράγει την ψημένη ρακή. Η ψημένη ρακή προσφέρεται άλλοτε σαν ορεκτικό και άλλοτε σαν χωνευτικό, συνήθως όμως σαν κέρασμα στις γιορτές και στις συνάξεις.
Η ψημένη ρακή μέσα από την αρωματική αψάδα και τη σιροπιαστή γλύκα που αφήνει στον ουρανίσκο οδηγεί γρήγορα στο αναψοκοκκίνισμα και την ευθυμία. Πολλοί την μπερδεύουν με το ρακόμελο, η ψημένη ρακή όμως, αν και έχει παρόμοια υλικά, είναι ένα τελείως διαφορετικό ποτό. Αποτελεί ένα είδος τοπικού σπιτικού ποτού.
Προσφέρεται στο μοναστήρι της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας και σε όλα τα σπίτια του νησιού. Φτιάχνεται με ρακή, μέλι, γλυκάνισο, κανέλλα, γαρύφαλλο και ζάχαρη καραμελωμένη για το χρώμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.