Είναι το Ελληνικό αλφάβητο προσευχή;

Η διαδοχή των γραμμάτων στην πλήρη εκφώνησή τους δεν είναι καθόλου τυχαία αλλά πίσω από...


 αυτήν υπολανθάνει μία πλήρης γραμματική, συντακτική και νοηματική συνέχεια. Αφού προσθέσουμε και το εξαφανισμένο σήμερα έκτο γράμμα, το Στίγμα ή Δίγαμμα, ακούγεται και γράφεται κάπως έτσι:

ΑΛΦΑ-ΒΗΤΑ-ΓΑΜΑ-ΔΕΛΤΑ-ΕΨΙΛΟΝ-ΣΤΙΓΜΑ-ΖΗΤΑ-ΗΤΑ-ΘΗΤΑ-ΙΩΤΑ-ΚΑΠΠΑ-ΛΑΜΒΔΑ-ΜΙ-ΝΙ-ΞΙ-ΟΜΙΚΡΟΝ-ΠΙ-ΡΟ-ΣΙΓΜΑ-ΤΑΥ-ΥΨΙΛΟΝ-ΦΙ-ΧΙ-ΨΙ-ΩΜΕΓΑ.

Αποκωδικοποιώντας τη γνωστή αυτή διάταξη...........

ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ, (Α)ΜΑ ΔΕ (Ε)Λ ΤΑ ΕΨ ΙΛΩΝ, ΣΤ(Η) ΙΓΜΑ, ΖΗ ΤΑ, Η ΤΑ, ΘΗ ΤΑ ΙΩΤΑ ΚΑ ΠΑΛΑΜ, ΔΑ, ΜΗ ΝΥΞΗ, Ο ΜΙΚΡΟΝ, ΠΥΡΟΣ ΙΓΜΑ ΤΑΦΥ (Ε)Ψ ΙΛΩΝ, ΦΥ ΨΥΧΗ Ο ΜΕΓΑ.

Και αυτό μετατρέπεται σε μια θαυμάσια κοσμογονική προσευχή!

ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ!
ΑΜΑ ΔΕ ΕΛ ΤΑ ΕΨΙΛΩΝ,
ΣΤΗ ΙΓΜΑ ΚΑΤΑ ΠΑΛΛΑΝ ΔΑ
(ΙΝΑ) ΜΗ ΝΥΞΗ, Ο ΜΙΚΡΟΝ (ΕΣΤΙ)
ΠΥΡΟΣ (ΔΕ)
ΙΓΜΑ ΤΑΦΗ ΕΨΙΛΩΝ, ΦΥ (ΟΙ) ΨΥΧΗ, Ο ΜΕΓΑ (ΕΣΤΙ).

Τι λέει αυτό που μόλις διαβάσατε; Να μια μικρή βοήθεια......

Αλ = ο νοητός ήλιος
Φα-ος = φως
Βη = προστακτική του ρ. Βαίνω
Τα = δοτική του άρθρου δωρικού τύπου τη, εις την
Γα = γη (δωρικός τύπος)
Άμα = (επιρρ) συγχρόνως
Ελ = ο ορατός Ήλιος
Εψ = ρ. έψομαι, ψημένος
Ιλών = ιλύς (ουσιαστ.), λάσπη, πυλός
Στη = προστακτική ρ. Ίστημι
Ίγμα = καταστάλαγμα, απόσταγμα
ΖΗ = προστακτική ρ. Ζω
Η = υποτακτική ρ. Ειμί, είμαι
Θη = προστακτική ρ. Θέτω
Ιώτα = τα ίωγα, τα Εγώ
Παλάν = ρήμα πάλλω (δονούμαι, περιστρέφομαι) επίθετο παλλάς - πάλλουσι
Δα = άλλος τύπος της Γα = Γη
Νυξ = νύχτα
Ο = το οποίο, που
Φυ (οι) = ευκτική ρ. Φύω
Κ.Ο.Κ
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΛΕΕΙ....................:

ΝΟΗΤΕ ΗΛΙΕ, ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΦΩΣ, ΕΛΑ ΣΤΗ ΓΗ!
ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΛΑ ΡΙΞΕ ΤΙΣ ΑΚΤΙΝΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗ ΛΑΣΠΗ ΠΟΥ ΨΗΝΕΤΑΙ
ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΕΝΑ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΓΜΑ ( μια ξηρά) ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΕΓΩ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ, ΝΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΝ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ.
ΑΣ ΜΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΙ Η ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟΝ
ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΕΨΕΙ ΝΑ ΤΑΦΗ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΓΜΑ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ ΜΕΣΑ
ΣΤΗΝ ΑΝΑΒΡΑΖΟΥΣΑ ΛΑΣΠΗ, ΚΑΙ ΑΣ ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ Η ΨΥΧΗ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ, ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ!!!!!!!!!!

πηγή: koziakas.forumotion.com