Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

Α. Καφετζόπουλος: Ποιοί τον έλεγαν ξενέρωτο & μίζερο;



H πολιτική με την υποκριτική έχουν ως λειτουργήματα κοινά σημεία και κοινούς στόχους, ξεκινούν από τον άνθρωπο και καταλήγουν σε αυτόν, επεμβαίνουν στην κοινωνία και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να διαμορφώσουν συνειδήσεις και την ηθική συνείδηση των ανθρώπων. Αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο Αντώνης Καφετζόπουλος, που έχει διεισδύσει...
στην ανθρώπινη ψυχή μέσα από τους ρόλους που έχει ερμηνεύσει στη διάρκεια της μεγάλης πορείας του, αλλά και  έχει δραστηριοποιηθεί και πολιτικά μέσα τους καθιερωμένους μηχανισμούς. Σε συνέντευξή του στο περιοδικό gk , μίλησε για την κρίση, για τη «γιατρειά» που βλέπει αλλά και για το ενδεχόμενο να τον δούμε σε ψηφοδέλτιο στις επόμενες εκλογές.
«Τι είναι όλο αυτό που ζούμε τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα; To έχετε αποκωδικοποιήσει;»
«Είναι μια πνευματική κρίση που υπάρχει εδώ και δεκαετίες – απλώς τώρα τη συζητάμε – και μια οικονομική κρίση που ήταν προδιαγεγραμμένη. Το είχαμε δει το έργο σε χώρες όπως η Αργεντινή ή η Νότια Κορέα. Είναι απόρροια του τρόπου με τον οποίο το παγκόσμιο σύστημα χειρίζεται την οικονομία: Σαν πολεμική μηχανή. Βέβαια, δεν οδηγεί πουθενά το να γίνονται όλα για το συμφέρον κάποιων μετόχων. Απλώς εδώ το αντιμετωπίζουμε με κατεβασμένα βρακιά λόγω της γενικότερης ιδεολογικής κρίσης. Την εποχή της ακμής του χρηματιστηρίου, έλεγα ότι δεν θέλω να εμπλακώ σε αυτό, γιατί μου φαινόταν αφελές το ότι κάπου υπάρχει «δωρεάν φαγητό» για όλους. Φοβόμουν ότι η ιστορία θα κατέληγε στο να χάσουν τα λεφτά τους πολλοί άνθρωποι, όπως και έγινε. Τότε με αποκαλούσαν ξενέρωτο και μίζερο. Είχαν σχεδόν όλοι προσχωρήσει σε αυτό το παραμύθι.»
«Βλέπετε να υπάρχει γιατρειά ;»
«Ναι, αλλά με τεράστιο κόστος. Το μόνο αισιόδοξο είναι ότι εξακολουθώ να βλέπω γύρω μου ανθρώπους – έστω και λίγους – που κάνουν καλά τη δουλειά τους, που είναι δημιουργικοί και επινοητικοί. Και ευτυχώς, αυτό που πάντα καταδυνάστευε την ελληνική κοινωνία, το φαινόμενο των νταβατζήδων, βρίσκεται σε άτακτη υποχώρηση. Δεν τους βλέπεις πια διαρκώς μπροστά σου. Τώρα, θα μου πείτε, όλα αυτά μπορούν να οδηγήσουν σε μια ριζική αλλαγή της κοινωνίας μας; Όχι. Αλλά από την άλλη, ποτέ δεν ξέρεις. Τα ιστορικά γεγονότα συμβαίνουν με ραγδαίους ρυθμούς. Το Τείχος του Βερολίνου στεκόταν εκεί επί δεκαετίες και έπεσε σε ένα 24ωρο.»
«Στις επόμενες εκλογές θα σας δούμε σε ψηφοδέλτιο ;»
«Όχι. Έχω καταλήξει ότι δεν επιδέχεται επιδιόρθωση το πολιτικό σύστημα. Η μόνη προοπτική θα ήταν να ενταχθώ σε αυτό. Ωραίο δεν θα ήταν να έχω ένα καλό μισθό και μια καλή σύνταξη ; To έχουν κάνει πολλοί άνθρωποι που ξέρω. Όμως προτιμώ να το παλέψω  λίγο ακόμα…»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.

Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.

Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.