Όπως διαβάζουμε στο δημοσίευμα του Guardian, οι άντρες που προτιμούσαν το σεξ με ιερόδουλες, δεν είχαν κάποιο σταθερό στερεότυπο. Ήταν μεταξύ 18 και 70, λευκοί, ασιάτες, μαύροι, ανατολικοΕυρωπαίοι. Οι περισσότεροι ήταν εργαζόμενοι και πολλοί είχαν ανώτατη παιδεία. Γενικά ήταν ευπαρουσίαστοι, ευγενικοί και με καλούς κοινωνικούς τρόπους. Οι περισσότεροι από τους μισούς ήταν είτε παντρεμένοι είτε σε σχέση με γυναίκα.
Σύμφωνα με μια έρευνα που είχε γίνει το 2005, έχει διπλασιαστεί ο αριθμός των αντρών που προτιμούσαν αγοραίο έρωτα. Οι συγγραφείς της έρευνας απέδωσαν την αύξηση αυτή στην «μεγαλύτερη αποδοχή της σεξουαλικής επαφής επί πληρωμή» όμως πολλοί από τους συνεντευξιαζόμενους μας είπαν ότι αισθάνονταν ενοχές και ντροπή γιατί πλήρωναν για σεξ. «Δεν είμαι ικανοποιημένος μέσα μου» μου είπε ένας από τους συνεντευξιαζόμενος. Κάποιος άλλος μου είπε ότι ένοιωθε «απογοητευμένος- είναι πέταμα λεφτών», «ακόμα μόνος», «ένοχος για τη σχέση μου με τη γυναίκα μου». Στην πραγματικότητα ήταν όλοι μέσα στην αντίφαση. Παρόλο που θεωρούσαν ότι αυτό που έκαναν «δεν τους γεμίζει, τους αφήνει κενούς και τους κάνει να νοιώθουν απαίσια» συνέχιζαν να επισκέπτονται ιερόδουλες.
Ένας μου είπε για τις εμπειρίες του ως παιδί που του φερόντουσαν άσχημα και τον παραμελούσαν οπότε και αδυνατεί να δημιουργήσει στενές σχέσεις γενικότερα και ιδιαίτερα με τις γυναίκες. Ο Αλεξ παραδέχτηκε ότι το σεξ με ιερόδουλες τον έκανε να νοιώθει άδειο, αλλά δεν ήξερε πώς να γνωρίσει τις γυναίκες με «τον συνηθισμένο τρόπο». Όταν τον ρώτησα για τα συναισθήματά του προς τις γυναίκες, απάντησε ότι από τη μια θέλει οι ιερόδουλες να τον γνωρίζουν και τον συμπαθήσουν και από την άλλη «δεν έχει ψευδαισθήσεις» ότι πρόκειται για πραγματικές σχέσεις.
¨Η ιδανική ιερόδουλη δεν θέλω να συμπεριφέρεται σαν ιερόδουλη» δηλώνει. «Θέλω να υποκρίνεται ότι είναι η φίλη μου, ένα απλό ραντεβού δεν θέλω να τα κάνει μηχανικά. Για έναν τρίτο να φαίνεται σαν να είμαστε ερωτευμένοι.» Κανείς δεν του είχε μάθει πώς να κάνει δεσμούς με τους ανθρώπους και έψαχνε για κάτι που ο αγοραίος έρωτας ποτέ δεν θα του πρόσφερε.
Ο Ντάρεν όμως όπως συνεχίζει ο αρθρογράφος και συγγραφέας της έρευνας, ήταν νέος, όμορφος και έξυπνος. Τον ρώτησα πόσο συχνά πίστευε ότι οι γυναίκες με τις οποίες κοιμόταν ευχαριστιόταν το σεξ. «Δεν με νοιάζει να το απολαμβάνουν» μου απάντησε «την πληρώνω και είναι η δουλειά της να με ικανοποιεί. Αν της αρέσει, θα αισθάνομαι προδομένος». Τον ρώτησα αν αισθάνεται ότι οι ιερόδουλες είναι διαφορετικές από τις άλλες γυναίκες. «Το γεγονός ότι είναι διατεθειμένες να κάνουν αυτή τη δουλειά που άλλες δεν θέλουν, ακόμα και όταν δεν είναι απένταρες, σημαίνει ότι έχουν κάτι μέσα τους που τους επιτρέπει να το κάνουν και δεν αηδιάζουν.» Μου φάνηκε ότι ήταν ακραία μισογύνης.
Όταν ρωτήσαμε τι χρειάζεται για να σταματήσει η πορνεία ένας συνεντευξιαζόμενος γελώντας είπε «να σκοτώσουμε όλα τα κορίτσια». Ένας άλλος μου είπε ότι θα πρέπει «όλοι οι άντρες να κλειστούν σπίτια τους». Όμως οι περισσότεροι δήλωσαν ότι αν εφαρμοζόταν το γράμμα του νόμου, θα ήταν ένα στοιχείο αυτό που θα τους απέτρεπε. Δηλαδή, αν υπήρχαν πρόστιμα, δημόσιο ξεμπρόστιασμα, ενημέρωση των αφεντικών τους ή η απειλή δημιουργίας ποινικού μητρώου θα σταματούσαν. Το trafficking ή το γεγονός ότι οι γυναίκες αυτές έχουν μαστροπούς δεν φαίνεται να τους αποτρέπει. Σχεδόν οι μισοί πιστεύουν ότι οι περισσότερες γυναίκες είναι θύματα μαστροπών. Συνέχιζαν όμως να τις επισκέπτονται.
Ένας καινούριος νόμος, θα ποινικοποιήσει τον αγοραίο έρωτα με γυναίκα που έχει πέσει θύμα trafficking ή έχει μαστροπό ενώ δεν θα έχει καμία σημασία αν ο άντρας το γνωρίζει. Μερικοί πιστεύουν ότι αυτό είναι άδικο και ότι δεν είναι δυνατόν κάποιος να γνωρίζει αν την γυναίκα την εκμεταλλεύονται. Σύμφωνα με την έρευνα που κάναμε κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Οι άντρες γνωρίζουν, σε ένα βαθμό, ότι οι γυναίκες πέφτουν θύματα κακομεταχείρισης και εξαναγκασμού. Πάνω από τους μισούς παραδέχτηκαν ότι γνώριζαν ή πίστευαν ότι η πλειοψηφία των γυναικών ήταν θύματα trafficking ή της είχαν παραπλανήσει. Κάποιος δήλωσε ότι οι γυναίκες είχαν «μόλωπες και μελανιές και προφορά ανατολικοευρωπαϊκή, από περιοχές δηλαδή όπου πολλές γυναίκες πέφτουν θύματα διακίνησης».
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία συνεχίζει το δημοσίευμα, ήταν ότι πολλοί άντρες πίστευαν ότι οι άντρες θα «αναγκαζόντουσαν» να βιάσουν αν δεν μπορούσαν να πληρώσουν για σεξ. Ένας μου είπε «καμιά φορά αντί να καταφύγεις στον βιασμό καλύτερα να πας σε μια ιερόδουλη.» Ένας άλλος είπε «Ένας άντρας που θέλει να κάνει απεγνωσμένα σεξ, πρέπει να κάνει οπωσδήποτε σεξ. Μπορεί να φτάσει μέχρι και το βιασμό».
Οι μισοί από τους συνεντευξιαζόμενους έκαναν σεξ και εκτός Αγγλίας, κυρίως στο Άμστερνταμ. Το γεγονός ότι υπήρχε μια χώρα όπου η πορνεία είναι νόμιμη και διαφημιζόταν ανοιχτά τους έκανε να αισθάνονται καλύτερα να επιδιώξουν πληρωμένο σεξ και στην Αγγλία. Σχεδόν οι μισοί είχαν πληρώσει για σεξ σε ηλικία μικρότερη των 21 ετών «Είχα πάει με τον πατέρα μου και τον μεγάλο μου αδελφό» μου είπε ο Ντέιβιντ. «Πλήρωσε εκείνος. Ίσως να ήθελε να βεβαιωθεί ότι δεν ήμουν ομοφυλόφιλος. Πήγαμε σε έναν οίκο ανοχής. Ο μπαμπάς δεν έκανε τίποτα και δεν νομίζω ότι το είπε στη μαμά.»
Ένας άλλος άντρας είχε πληρώσει για σεξ σε ταξίδι που είχε πάει με φίλους στην Ταϊλάνδη. Απογοητεύτηκε «ήταν μια Ρωσίδα, δεν ήταν η κλασσική συνοδός. Δεν ήθελε να μιλήσουμε ήθελε μόνο να κάνουμε σεξ.»
Πολλοί φαίνεται να ήθελαν μια πραγματική σχέση με μια γυναίκα και απογοητευόντουσαν όταν δεν γινόταν κάτι τέτοιο «είναι μόνο πράξη, δεν υπάρχει συναίσθημα. Πρέπει να είσαι έτοιμος να το δεχτείς αυτό αλλιώς δεν έχει νόημα να πας.» Άλλοι, όπως ο Μπομπ ήταν ξεκάθαροι, πλήρωναν για να έχουν τον απόλυτο έλεγχο της συνεύρεσης. «Ένας άντρας πληρώνει γιατί μπορεί να κάνει ότι θέλει με όποια θέλει. Πολλοί πάνε στις ιερόδουλες γιατί μπορούν να κάνουν μαζί τους αυτά που δεν κάνουν οι πραγματικές γυναίκες.»
Παρόλο που μερικοί άντρες πίστευαν ότι οι γυναίκες απολάμβαναν το σεξ πολλοί άλλοι παραδεχόντουσαν ότι οι γυναίκες πρέπει να αισθάνονταν «αηδία», «μιζέρια», «βρώμικες» και «φοβισμένες». Μόνο το 6% των αντρών είχαν συλληφθεί για τις πράξεις τους. «Τα εκφοβιστικά μέτρα θα πιάσουν μόνο αν επιβληθούν. Τώρα ο νόμος δεν εφαρμόζεται αλλά αν ήξερα ότι θα είχε επιπτώσεις αυτό που κάνω, δεν θα το έκανα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.