Ανησυχητικά είναι τα μηνύματα που έρχονται και από το
εξωτερικό σχετικά με την ασφάλεια και την ποιότητα των ανώνυμων
γενοσήμων φαρμάκων. Σε χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Γαλλία, όπου ήδη
εισάγονται και κυκλοφορούν γενόσημα φάρμακα που παράγονται σε χώρες όπως
η Ινδία και η Κίνα επιστημονικές έρευνες και ανακοινώσεις επιβεβαιώνουν
ότι οι αντιδράσεις στο μέτρο της συνταγογράφησης με βάση τη δραστική
ουσία δεν είναι «κινδυνολογίες» αλλά σε βάσιμες ανησυχίες για τη δημόσια
υγεία, τονίζει σε ανακοίνωσή της η Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανίας.
Μετά από έρευνα που διενήργησαν τον Ιούλιο του 2011, επιστήμονες του American Enterprise Institute for Public Policy Research σε 2.121 γενόσημα που παράγονται κυρίως σε ασιατικές χώρες και διατίθενται στην αμερικανική αγορά, αποδεικνύεται πως οι ΗΠΑ δεν αποτελούν ακριβώς «παράδειγμα προς μίμηση».
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι ο Αμερικάνικος Οργανισμός Φαρμάκων (F.D.A.), αν και έχει ιδρύσει ειδική υπηρεσία ελέγχου με έδρα στην Κίνα για να αυξήσει τους ελέγχους των εργοστασίων που εξάγουν σκευάσματα προς τις ΗΠΑ, εντούτοις υπολογίζεται ότι με βάση το ρυθμό των ελέγχων, η ειδική αυτή υπηρεσία θα καταφέρει να ελέγχει το κάθε εργοστάσιο κάθε 13 χρόνια!
Στη Γαλλία, πρόσφατα, έντονες ανησυχίες εξέφρασε και η ακαδημία ιατρικής, για τη μετατόπιση της παραγωγής φαρμάκων σε χώρες όπου δεν εφαρμόζονται επαρκείς έλεγχοι, γεγονός που οδήγησε την ιατρική κοινότητα στη συνταγογράφηση ακριβότερων πρωτοτύπων φαρμάκων και κατά συνέπεια στην αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης.
Άλλο ένα λοιπόν παράδειγμα της «πρόβλεψης» για έξαρση του φαινομένου της υποκατάστασης, με τελικό αποτέλεσμα την εκτόξευση της φαρμακευτικής δαπάνης αντί της μείωσής της! Κάτι ανάλογο πρόκειται να συμβεί και στη χώρα μας με την εφαρμογή του μέτρου της συνταγογράφησης με βάση τη δραστική ουσία.
Οι ιατροί γνωρίζοντας την αμφίβολη ποιότητα των εισαγόμενων και τα παραδείγματα από το εξωτερικό, θα προτιμήσουν, για τις ίδιες ενδείξεις, να συνταγογραφήσουν τα ακριβότερα πρωτότυπα με προστασία πατέντου με σκοπό να διαφυλάξουν την υγεία των ασθενών τους και να διασφαλίσουν την αποτελεσματικότητα της θεραπείας τους.
Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία που παράγει επώνυμα, ποιοτικά, ασφαλή και διεθνώς αναγνωρισμένα φάρμακα, αδυνατεί να αντέξει τον ανταγωνισμό από χώρες με ελάχιστο κόστος παραγωγής και παραγωγή φαρμάκων αμφιβόλου ποιότητας, εφόσον το μόνο κριτήριο είναι η χαμηλότερη τιμή. Και αυτό γιατί διατηρεί πάνω από το 50% των θέσεων εργασίας του κλάδου, έχει τεράστια πάγια έξοδα, υψηλό κόστος συμμόρφωσης στα αυστηρά ευρωπαϊκά ποιοτικά πρότυπα, έχει δεσμεύσει σημαντικούς πόρους σε επενδύσεις, ενώ την ίδια στιγμή προσπαθεί να αντεπεξέλθει στο σημαντικό χρηματοοικονομικό κόστος σε μια αγορά που πληρώνει όποτε και όπως θέλει π.χ. ομόλογα πενταετίας αντί χρεών νοσοκομείων τα οποία υποβλήθηκαν μάλιστα και σε «κούρεμα». Το αποτέλεσμα θα είναι οι μισές παραγωγικές μονάδες στη χώρα μας να κλείσουν, εξωθώντας στην ανεργία τουλάχιστον 3.000 εργαζόμενους.
Σε ένα περιβάλλον πλήρους αποβιομηχάνισης και αφελληνισμού της αγοράς, η ελληνική φαρμακοβιομηχανία παράγει, εξάγει και επενδύει στη χώρα, δημιουργεί θέσεις εργασίας, πραγματοποιεί έρευνα, κατοχυρώνει ελληνική τεχνογνωσία και κυρίως σέβεται τον Έλληνα ασθενή. Πώς είναι δυνατόν να παραβλέπονται όλα αυτά και να θυσιάζονται στο βωμό της πρόσκαιρης και αβέβαιης εξοικονόμησης πόρων;
Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία αποτελεί μέρος της λύσης. Μίας λύσης ουσιαστικής με πολλαπλά οφέλη, όχι μόνο για τον εξορθολογισμό της φαρμακευτικής δαπάνης, αλλά και για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.
Μετά από έρευνα που διενήργησαν τον Ιούλιο του 2011, επιστήμονες του American Enterprise Institute for Public Policy Research σε 2.121 γενόσημα που παράγονται κυρίως σε ασιατικές χώρες και διατίθενται στην αμερικανική αγορά, αποδεικνύεται πως οι ΗΠΑ δεν αποτελούν ακριβώς «παράδειγμα προς μίμηση».
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι ο Αμερικάνικος Οργανισμός Φαρμάκων (F.D.A.), αν και έχει ιδρύσει ειδική υπηρεσία ελέγχου με έδρα στην Κίνα για να αυξήσει τους ελέγχους των εργοστασίων που εξάγουν σκευάσματα προς τις ΗΠΑ, εντούτοις υπολογίζεται ότι με βάση το ρυθμό των ελέγχων, η ειδική αυτή υπηρεσία θα καταφέρει να ελέγχει το κάθε εργοστάσιο κάθε 13 χρόνια!
Στη Γαλλία, πρόσφατα, έντονες ανησυχίες εξέφρασε και η ακαδημία ιατρικής, για τη μετατόπιση της παραγωγής φαρμάκων σε χώρες όπου δεν εφαρμόζονται επαρκείς έλεγχοι, γεγονός που οδήγησε την ιατρική κοινότητα στη συνταγογράφηση ακριβότερων πρωτοτύπων φαρμάκων και κατά συνέπεια στην αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης.
Άλλο ένα λοιπόν παράδειγμα της «πρόβλεψης» για έξαρση του φαινομένου της υποκατάστασης, με τελικό αποτέλεσμα την εκτόξευση της φαρμακευτικής δαπάνης αντί της μείωσής της! Κάτι ανάλογο πρόκειται να συμβεί και στη χώρα μας με την εφαρμογή του μέτρου της συνταγογράφησης με βάση τη δραστική ουσία.
Οι ιατροί γνωρίζοντας την αμφίβολη ποιότητα των εισαγόμενων και τα παραδείγματα από το εξωτερικό, θα προτιμήσουν, για τις ίδιες ενδείξεις, να συνταγογραφήσουν τα ακριβότερα πρωτότυπα με προστασία πατέντου με σκοπό να διαφυλάξουν την υγεία των ασθενών τους και να διασφαλίσουν την αποτελεσματικότητα της θεραπείας τους.
Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία που παράγει επώνυμα, ποιοτικά, ασφαλή και διεθνώς αναγνωρισμένα φάρμακα, αδυνατεί να αντέξει τον ανταγωνισμό από χώρες με ελάχιστο κόστος παραγωγής και παραγωγή φαρμάκων αμφιβόλου ποιότητας, εφόσον το μόνο κριτήριο είναι η χαμηλότερη τιμή. Και αυτό γιατί διατηρεί πάνω από το 50% των θέσεων εργασίας του κλάδου, έχει τεράστια πάγια έξοδα, υψηλό κόστος συμμόρφωσης στα αυστηρά ευρωπαϊκά ποιοτικά πρότυπα, έχει δεσμεύσει σημαντικούς πόρους σε επενδύσεις, ενώ την ίδια στιγμή προσπαθεί να αντεπεξέλθει στο σημαντικό χρηματοοικονομικό κόστος σε μια αγορά που πληρώνει όποτε και όπως θέλει π.χ. ομόλογα πενταετίας αντί χρεών νοσοκομείων τα οποία υποβλήθηκαν μάλιστα και σε «κούρεμα». Το αποτέλεσμα θα είναι οι μισές παραγωγικές μονάδες στη χώρα μας να κλείσουν, εξωθώντας στην ανεργία τουλάχιστον 3.000 εργαζόμενους.
Σε ένα περιβάλλον πλήρους αποβιομηχάνισης και αφελληνισμού της αγοράς, η ελληνική φαρμακοβιομηχανία παράγει, εξάγει και επενδύει στη χώρα, δημιουργεί θέσεις εργασίας, πραγματοποιεί έρευνα, κατοχυρώνει ελληνική τεχνογνωσία και κυρίως σέβεται τον Έλληνα ασθενή. Πώς είναι δυνατόν να παραβλέπονται όλα αυτά και να θυσιάζονται στο βωμό της πρόσκαιρης και αβέβαιης εξοικονόμησης πόρων;
Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία αποτελεί μέρος της λύσης. Μίας λύσης ουσιαστικής με πολλαπλά οφέλη, όχι μόνο για τον εξορθολογισμό της φαρμακευτικής δαπάνης, αλλά και για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.