Η τελευταία φορά που μίλησε ο Μητροπάνος

 

Αν έκλεινε κάποιος σε ένα πακέτο πέντε- δέκα μελωδίες που να θυμίζουν Ελλάδα, μία απ’ αυτές θα ήταν τα ζεϊμπέκικα του Μητροπάνου. Αν ήθελε κάποιος να εξηγήσει τι εννοούμε όταν λέμε απλός, γνήσιος και καθαρός λαϊκός τραγουδιστής θα μίλαγε για τον Μητροπάνο....
Ο μεγάλος Έλληνας τραγουδιστής δεν χρειάζεται συστάσεις σε κανένα κοινό. Ούτε σε εκείνους που ακούνε έντεχνα, ούτε στους άλλους που απορρίπτουν τα λαϊκά, ούτε στους ροκάδες, ούτε στους εναλλακτικούς. Τον Μητροπάνο τον ξέρουν όλοι. Ξέρουν τα τραγούδια του, αναγνωρίζουν την φωνή του.

Άνθρωπος ανοιχτός για όποιον τον γνωρίσει πρώτη φορά, φιλόξενος και ευγενικός. Με εκείνη τη βαθιά και βαριά φωνή εξηγεί με πάθος τις απόψεις του για όλα τα θέματα. Γιατί ενδιαφέρεται για όλα και, κυρίως, για όσα συμβαίνουν στη χώρα μας. Είναι κι αυτός θυμωμένος, επικριτικός με τους πολιτικούς, με τις υποσχέσεις, με τις χαμένες ελπίδες. Σου δίνει την εντύπωση ότι θέλει να μιλήσει μόνο γι’ αυτά. Ολοκληρώνοντας μια τέτοια κουβέντα φεύγεις με την πεποίθηση ότι αν η οργή του ήταν μελωδία θα ήταν ένα βαρύ βαρύ ζεϊμπέκικο.

- Είστε θυμωμένος με αυτό που ζούμε σαν Έλληνες;

Χρόνια είμαι, δεν είμαι τώρα. Απλώς τώρα μαζεύτηκαν πολλά.

- Τι σκέφτεστε;

Ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Αλλά αυτό που με εξοργίζει αφάνταστα είναι ότι παίζουν με τη νοημοσύνη μου. Είναι όλοι τους θρασείς. Τις προάλλες άκουγα τον Παπανδρέου που έλεγε πως όταν μας είπε «λεφτά υπάρχουν» δεν εννοούσε αυτό που εννοούσαμε εμείς. Το θέμα είναι ότι καταλάβαμε αργά τι εννοούσε. Τα είχε κανονίσει όλα από πριν με το ΔΝΤ. Ο λαός, όμως, με αυτό το «λεφτά υπάρχουν» τον τίμησε, του έδωσε 160 βουλευτές. Μπορούσε να κάνει ένα νόμο στη Βουλή, να τον περάσει και να πάρει τα λεφτά από αυτούς που έχουν, αυτό που προσπαθεί σήμερα να μας πείσει ότι τέλοσπάντων εννοούσε και να τελείωνε το πράγμα. Απλά δεν είχε διάθεση. Η μόνη διάθεση που είχε ήταν να τα πάρει από το ΔΝΤ και μετά δεν τον ενδιέφερε τι θα γίνει. Γιατί και τότε που τέθηκε θέμα πτώχευσης ας το συζητάγαμε. Εξάλλου και τώρα θα πτωχεύσουμε. Η διαφορά είναι ότι τώρα θα μας ζητήσουν να υποθηκεύσουμε την Ακρόπολη, τα νησιά, τους φυσικούς πόρους μας. Όλα, τα πάντα. Τώρα η πτώχευση θα είναι και αρπαγή.

- Μόνο η κυβέρνηση των τελευταίων δύο ετών ευθύνεται για την κατάσταση;

Όχι βέβαια. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ευθύνεται γιατί, ενώ η προηγούμενη κυβέρνηση έκανε χιλιάδες πράγματα και παραλείψεις, πήγε να κάνει και ένα καλό. Πήγε να ανοίξει τη συνεργασία με τη Ρωσία στο θέμα των πετρελαίων. Ο Γιωργάκης άνοιξε την πόρτα στην Αμερική, με το ΔΝΤ, να μπει μέσα και αν μη τι άλλο ξέρουμε ότι, όπου έβαλε το χεράκι του το ΔΝΤ, οι χώρες καταστράφηκαν. Όπου το έδιωξαν είδαν άσπρη μέρα. Να ‘ναι καλά το παλικάρι, τον ευχαριστούμε πάρα πολύ, άντε αύριο μεθαύριο να κάνει κι άλλα καλύτερα. Και τον έχουν ακόμα και συζητάνε. Έπρεπε να τον πετάξουν κλωτσηδόν έξω…Έλεος!

- Ο ίδιος μιλώντας στα μέλη του κόμματος του είπε ότι η κυβέρνηση έζησε τα πάντα μέσα σ’ αυτά τα δύο χρόνια.

Φυσικά ο πολίτης δεν τον αφορά, δεν ενδιαφέρεται. Παίρνει και αυτό το θλιμμένο ύφος. Ποιον κοροϊδεύει; Αλλά τα βάζω και με εκείνους που είναι δίπλα του. Δηλαδή, δεν είναι δυνατόν ο Βενιζέλος να μην τον είχε καταλάβει. Ο Βενιζέλος έχει μυαλό να πουλήσει όλη την Ελλάδα και να του περισσέψει κι άλλο. Δεν είναι δυνατόν να μην κατάλαβε με ποιον έχει να κάνει. Και τόσοι άλλοι εκεί μέσα. Δεν ξέρουν ότι δεν υπάρχει Γιωργάκης; Ότι είναι από πίσω τα αδέλφια του; Εδώ έχει βουίξει ο κόσμος όλος ότι έχουν ποντάρει στην χρεοκοπία της Ελλάδας.

- Που θα τον κατατάξει, πιστεύετε, η Ιστορία;

Νομίζω δεν θα τον αναφέρει καν. Κάτι τέτοιους δεν πρέπει καν να τους αναφέρεις. Να αναφέρει η Ιστορία τι; Ότι πούλησε τη χώρα του;
«ΚΚΕ είμαι, αλλά δεν έχει προτάσεις»




- Η Αριστερά γιατί δεν βγάζει ηγέτες;

Γιατί περιμένει να μεγαλώσουν…

- Είναι ανέφικτα αυτά που πρεσβεύει;

Συγνώμη, για ποια Αριστερά μιλάμε; Ποια είναι η Αριστερά; Είναι το ΚΚΕ που έχει έναν δρόμο δικό του, είναι ο Τσίπρας που τον πήραν, τον έβαλαν κι επειδή έπιασε 18% αρχίσανε και του τραβάγανε το χαλί οι ίδιοι που τον βγάλανε; ΚΚΕ είμαι εγώ, δεν έχω καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά αυτά βλέπω. Τώρα έχουν γίνει δέκα κόμματα. Πώς να μαζευτούν όλοι αυτοί; Πότε μαζεύτηκαν; Μαζεύονται τη μια μέρα και την άλλη είναι σκορποχώρι. Το ΚΚΕ σου λέει «είμαι εδώ κι έχω αυτή τη στάση». Με γεια του με χαρά του, τι να κάνουμε;

- Πως τοποθετούνται στο σήμερα και στην Ελλάδα οι βασικές αρχές του κομμουνισμού;

Δεν πιστεύω όπως τις τοποθετεί σήμερα το ΚΚΕ, αλλά να σας πω κάτι; Είμαι 64 ετών. Δεν έχω επιλογές. Δεν βλέπω κάτι άλλο που να πηγαίνει, κάτι να γίνεται. Έχεις ένα ΚΚΕ στον κόσμο του. Δηλαδή, ποια καλύτερη εποχή θα έπρεπε να περιμένει το ΚΚΕ για να έχει 20% για πλάκα; Όλοι δουλεύουν για το ΚΚΕ και το κόμμα φοβάται μην πάει πάνω από 8% γιατί θα υπάρχει πρόβλημα. Πάνω από 8% πρέπει να έχεις ιδέες, προτάσεις…δε θα μείνεις στο «η πλουτοκρατία και η πλουτοκρατία». Έλεος, ήμουν με κοντά παντελονάκια και κοντεύω να δω τα ραδίκια ανάποδα. Αυτή είναι η πλουτοκρατία. Εσύ τι κάνεις;

- Σας ζήτησαν ποτέ να πολιτευτείτε;

Δεν υπήρχε περίπτωση. Το είχα ξεκάθαρο από την αρχή. Καταρχήν δεν μπορώ να λέω ψέματα. Και δεν θα με πείσει εμένα κανένας ότι η Αριστερά δε μας έχει πει ψέματα

- Ο κόσμος αντιδρά, διαμαρτύρεται. Το καλοκαίρι είχαμε μια μαζική διαμαρτυρία αλλά τώρα μοιάζει να έχει απλωθεί μια απογοήτευση, μια εξάντληση…

Εγώ έχω πει ότι θα δούμε αίμα. Άσχημο μεν, αλλά έτσι θα γίνει. Δεν γίνεται. Και να βγαίνουν να λένε ότι πήραν άλλα 60 εκ. τα κόμματα ενώ κόβουν το ρεύμα στους ανθρώπους, κόβουν τη σύνταξη στα 300 ευρώ. Κάποιος θα τρελαθεί, κάποιου το παιδί δε θα έχει να φάει, δεν ξέρεις πώς θα του γυρίσει το μυαλό.
«Υπουργοί δεν τολμάνε να ρθουν στο μαγαζί»


- Τι σας λέει ο κόσμος που έρχεται στο μαγαζί; Ή είναι άλλος κόσμος αυτός;

Ο κόσμος που έρχεται στο μαγαζί έρχεται για να διασκεδάσει, να φύγει από τα προβλήματα.

- Έχετε εικόνα και άποψη για την κατάσταση που ζει μεγάλο μέρος του πληθυσμού σήμερα, αλλά τις ημέρες που εμφανίζεστε στο μαγαζί βλέπετε ότι υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα. Αυτών που πάνε στα μπουζούκια, πληρώνουν, πετάνε λουλούδια

Αυτοί που λένε ότι τα μπουζούκια είναι γεμάτα δεν πάνε στα μπουζούκια. Παλιά συνέβαινε αυτό. Τώρα όχι. Σε λίγο θα κλείσουν. Όλα θα κλείσουν, δεν θα υπάρχει τίποτα. Όταν τελειώσουν και με τις τελευταίες διαπραγματεύσεις θα γίνει κανονικά η κηδεία της Ελλάδας. Θα μας τα πάρουν όλα. Τα παιδιά θα φύγουν για έξω και… «τέλος μείνανε βουβοί και γεμάτοι οι καφενέδες από γέρους και χαφιέδες που μιλάν για προκοπή». Αυτοί θα είμαστε.

- Πιστεύετε ότι έχουμε ευθύνες κι εμείς, οι πολίτες;

Τεράστια. Όταν τόσα χρόνια ψηφίζουμε τα δύο αυτά κόμματα με 80% και δεν υπάρχει τίποτα άλλο; Εμείς μάθαμε στο ρουσφέτι.

- Είμαστε και τεμπέληδες, όπως λένε οι ξένοι;

Αυτοί λένε αυτό που τους συμφέρει. Δουλεύουν πιο πολύ από εμάς οι άλλοι; Οι Έλληνες είναι αυτό, είναι εκείνο, κάνουν το ένα, κάνουν το άλλο… Δεν κατάλαβα. Έχουν κάνει πολλά πράγματα οι Έλληνες και τους χρωστάνε πάρα πολλά όλοι. Αν οι ξένοι είχαν ανακαλύψει π.χ. το Πυθαγόρειο θεώρημα θα ζητούσαν χρήματα για οτιδήποτε ανακαλυπτόταν και στηριζόταν σε τέτοια μεγάλα θεωρήματα. Από εκεί ξεκίνησαν όλα. Τώρα τι έγινε; Η Γερμανία, κάνοντας δύο πολέμους, σακάτεψε όλο τον κόσμο και επειδή δεν κατάφερε να κάνει αυτό που ήθελε μέσω του πολέμου πάει τώρα να το κάνει μέσω οικονομικού πολέμου. Τώρα η Γερμανία κάνει τοκογλυφία. Η ίδια αυτή χώρα θα την πληρώσει πολύ άσχημα αυτή την ιστορία. Γιατί πάνω της θα γυρίσει. Ελπίζω να έχουν βάλει μέχρι τότε λίγο μυαλό και όλα τα κράτη να την αγνοήσουν και να την σβήσουν από το χάρτη.

- Στο μαγαζί έχουν έρθει υπουργοί να σας ακούσουν;

Φέτος; Τολμάνε; Όπου πηγαίνουν ακούν τα σχολιανά τους. Τόσα ψέματα πια. Αν υπήρχε Dικαιοσύνη θα έπρεπε να είναι πολλοί απ’ αυτούς στη φυλακή. Αυτοί μέχρι και νόμο έχουν βγάλει να μην πηγαίνουν φυλακή.

- Αν απαξιώσουμε τους πολιτικούς θα κερδίσουμε κάτι;

Όχι. Πολιτική πάντα θα ασκείται κι έτσι πρέπει να είναι. Δεν καταλαβαίνω απλώς τον νόμο περί ευθύνης υπουργών. Κλέβουν, λένε ψέματα γιατί δεν τους λέει κανένας τίποτα. Λέει ο Γιωργάκης όσα λέει και πάει και ψηφίζει το αντίθετο. Δεν ήταν υφαρπαγή της ψήφου του ελληνικού λαού όταν βγήκε και είπε «λεφτά υπάρχουν κι εγώ θα τα μαζέψω»; Τι έκανε; Έφερε το ΔΝΤ μέσα. Δεν έπρεπε να τον πιάσουν;

- Στις επόμενες εκλογές θα αλλάξει το σκηνικό;

Όχι. Δυστυχώς τα δύο κόμματα θα δούμε πάλι.

- Να μιλήσουμε για το τραγούδι. Ετοιμάζετε καινούργια δουλειά;

Όχι. Εγώ δεν είμαι από τους τραγουδιστές που κάνω συχνά δισκογραφία. Θα βγει μόνο μια δουλειά στη μνήμη του Μάριου Τόκα και θα έχω συμμετοχή.
«Το ζεϊμπέκικο είναι αντρικός χορός»

- Αν σας ζητούσα να ξεχωρίστε κάποια από τις συνεργασίες σας με τους συνθέτες που έχετε δουλέψει θα το κάνατε;

Όλα αυτά που έχω κάνει τα 45 χρόνια που είμαι στο τραγούδι επιλογές μου ήταν και τις αγαπάω όλες. Καλύτερες δουλειές σε όλα αυτά τα χρόνια ήταν με τον Δήμο Μούτση ο «Άγιος Φεβρουάριος», που έκανα στην αρχή της καριέρας μου, και μετά με τον Θάνο τον Μικρούτσικο «Στου αιώνα την παράγκα».

- Πολύ δυνατά τραγούδια…

Δεν είναι μόνο αυτό… Ας πούμε «Στου αιώνα την παράγκα» ένα τραγούδι έθαψε όλα τα άλλα. Η «Ρόζα» καπέλωσε όλο τον δίσκο. Όμως, εκεί υπήρχαν καταπληκτικά τραγούδια.

- Πως γίνεται ένα τραγούδι επιτυχία;

Αν υπάρχει άνθρωπος που το ξέρει αυτό θα ήταν ο top star όλου του κόσμου.

- Μετά από 45 χρόνια στο τραγούδι και μάλιστα τόσο ψηλά, ένα στοιχείο της επιτυχίας ενός τραγουδιού θα μπορούσε να είναι ότι το τραγουδάει ο Δημήτρης Μητροπάνος.

Όχι…όχι. Ένα τραγούδι δεν έχει σημασία αν το είπα εγώ ή κάποιος άλλος. Πολλές φορές ακούω τραγούδια που έγιναν επιτυχία, τα είχαν φέρει σε μένα κι εγώ τα απέρριψα… Συμβαίνουν αυτά.

- Στις συνεντεύξεις σας είστε αρκετά σεμνός, έχετε πει ότι τις καταστάσεις τις δημιουργούν οι συνθέτες και οι στιχουργοί και όχι ο τραγουδιστής.

Έτσι είναι. Ο τραγουδιστής είναι το πιο εκφραστικό όργανο της ορχήστρας επειδή μιλάει και απευθύνεται στον κόσμο. Αλλά θα πρέπει να υπάρχει το υλικό. Ό,τι έχει μείνει από τραγούδια, αν το ψάξουμε, είναι τραγούδια που κάτι ήθελε να πει ο δημιουργός. Αυτή είναι η βάση . Εδώ και 15 χρόνια δεν υπάρχουν τραγούδια γιατί οι δημιουργοί είναι αυτοί που σίγησαν. Τραγουδιστές έχουμε και πολύ καλούς. Αλλά δεν έχουμε δημιουργούς. Τα σημερινά παιδιά είναι δυστυχή γιατί ψάχνουν με το τσιγκέλι να βρουν καλά τραγούδια. Εγώ όταν ξεκίνησα τα τραγούδια υπήρχαν στο δρόμο.

- Είναι θέμα συναισθήματος; Αυτό που« παράγει» κάθε εποχή;

Πολύ σημαντικό. Εγώ πιστεύω ότι οι δύσκολες εποχές φέρνουν άνθηση στις τέχνες, σε όλες τις τέχνες.

- Ένας νέος συνθέτης θα νιώθει και λίγο δέος να σας προτείνει τη δουλειά του…

Δεν έχω δώσει τέτοια εντύπωση. Σε πολλούς νέους έχω συμμετάσχει σε δουλειές τους, έχω κάνει πράγματα.

- Σας φέρνουν τραγούδια να ακούσετε;

Ναι, και το κακό ξέρετε ποιο είναι; Μου φέρνουν όλο ζεϊμπέκικα. Έχω πει, «εμένα με αφορά να λέω καλά τραγούδια». Δεν είπα ποτέ ότι θέλω μόνο το ένα ή μόνο το άλλο. Τσάμικο, ζεϊμπέκικο, χασάπικο, ροκ…καλό τραγούδι να είναι. Πέρα από εκεί εγώ λαϊκά θα τραγουδήσω.

- Έχετε πει τα πιο συγκλονιστικά ζεϊμπέκικα.

Κι εμένα μ’ αρέσει, αλλά δεν μπορεί να σου φέρνει κάποιος 15 τραγούδια και τα 13 να είναι ζεϊμπέκικα

- Είναι αποκλειστικά αντρικός χορός το ζεϊμπέκικο ή αλλάξατε γνώμη;

Όχι είναι καθαρά αντρικό το ζεϊμπέκικο. Δεν μου έχει τύχει να δω γυναίκα να χορεύει και να πω μπράβο. Κι όχι μόνο όσα χρόνια τραγουδάω. Ζεϊμπέκικο χορεύω από μικρός. Δεν ήμασταν του ξένου ρεπερτορίου εμείς.

- Στο μαγαζί σηκώνονται και χορεύουν;

Όπως έχει γίνει τα τελευταία 20 χρόνια σηκώνονται όλοι μαζί, σπρώχνονται στην πίστα και νομίζουν ότι χορεύουν. Ο τραγουδιστής δεν έχει να κάτσει, εγώ ανεβαίνω πάνω στην ορχήστρα και κάθομαι.

- Ασχολείστε με το τι λέει ο κόσμος για εσάς, τι εικόνα του περνάτε;

Όχι δεν ασχολούμαι με αυτά. Κάνω αυτή τη δουλειά και την αγαπάω. Μου φτάνει. Δεν ήμουν ποτέ ο σταρ. Εγώ τραγουδιστής είμαι.
«Ο Ρουβάς είναι στάρ – Ο Στέλιος άγγιζε το τέλειο»

- Ο Σταμάτης Κραουνάκης σε πρόσφατη συνέντευξή του σας κατέταξε ανάμεσα στους σταρ της Ελλάδας, αυτούς που ο κόσμος θυμάται με το μικρό τους όνομα, ανάμεσα στην Μελίνα, τον Μάνο, την Αλίκη…

Βεβαίως ο Μάνος, η Αλίκη, η Μελίνα…Αν θέλετε για τα σημερινά δεδομένα ο Ρουβάς είναι σταρ. Αλλά άλλο ο σταρ κι άλλο ο τραγουδιστής. Όπως και στους ηθοποιούς. Δεν θα έλεγες ποτέ τον Κατράκη σταρ. Μεγάλο ηθοποιό.

- Εσείς είστε μεγάλος τραγουδιστής

Δεν θα το πω εγώ αυτό. Αυτό που θέλω να μείνει είναι ότι πέρασε κάποιος απ’ αυτή τη δουλειά και την έκανε καλά. Μου φτάνει. Υπάρχουν κάποιοι που λένε «δεν μ’ αρέσει ο Καζαντζίδης». Δέχομαι να μου πει «δεν μ΄αρέσει ο Καζαντζίδης», αλλά μη μου πει «δεν αξίζει ο Καζαντζίδης», γιατί θα του σπάσω το κεφάλι.

- Είναι η μεγαλύτερη φωνή που πέρασε από την ελληνική μουσική;

Αγγίζει το τέλειο. Τραγούδησε την ξενιτιά και την προσφυγιά. Από την άλλη πλευρά υπήρχε ο Μπιθικώτσης που είπε την άμμο της θάλασσας. Εγώ έχω δηλώσει μακάρι να είχα τη φωνή του Καζαντζίδη και το ρεπερτόριο του Μπιθικώτση.

- Αυτές είναι οι δύο φωνές που σας σημάδεψαν;

Ναι. Όταν ήμουν μικρός και δούλευα με τον Ζαμπέτα μου είχε πει «μην κάνεις το λάθος και προσπαθήσεις να μοιάσεις σε κανέναν γιατί δεν θα είσαι ποτέ τίποτα. Αν μιμηθείς κάποιον θα είσαι πάντα ο δεύτερος».

- Τον είχατε γνωρίσει τον Καζαντζίδη;

16 χρονών παιδί. Έτυχε να είναι φίλος ενός θείου μου. Είχα πάει να τον δω στο σπίτι του στην Κνωσού που έμενε με την Μαρινέλλα. Για μένα τότε ήταν μύθος. Είχε πάρει και μια κιθάρα και μου έλεγε «έλα να τραγουδήσεις». Σιγά μην τραγούδαγα εγώ, καθόμουν και τον άκουγα. Ήταν κάτι μαγικό. Δεν έχω ξανανιώσει για άνθρωπο έτσι. Δεν κομπλάρω εύκολα αλλά αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ

- Στη σκηνή έχετε σταθερή παρουσία, βαριά περπατησιά χωρίς κινήσεις και πολλά πολλά.

Όχι αυτά δεν τα κάνω. Βγαίνω για να τραγουδήσω. Αυτό είναι. Εγώ δεν μπορώ καταρχήν να πετάω λουλούδια στον έναν να μου μιλάει ο άλλος, να χαιρετάω. Βγαίνω για να τραγουδήσω για όλους. Δεν μπορώ να χαιρετάω τα πρώτα πέντε τραπέζια, να αρχίσω τα χειροφιλήματα. Και οι άλλοι, δηλαδή, τι; Είναι φτυσμένοι; Δεν το κατάλαβα.

- Η φωνή είναι δώρο Θεού;

Ναι, αλλά από εκεί και μετά χρειάζεται δούλεμα.

- Πιστεύετε στο Θεό;

Όχι. Πιστεύω με έναν δικό μου τρόπο. Δεν πιστεύω στους παπάδες, δεν πιστεύω σ΄αυτά που λένε. Αυτοί διώξανε τον κόσμο από την εκκλησία.