Άγνωστοι επιτέθηκαν και τραυμάτησαν τον δημοσιογράφοΝάσο Γουμενίδη έξω από το σπίτι του στο Ψυχικό. Διαβάστε τι έγραψε ο ίδιος στο blog του...
«Δε θα γράψω πολλά ούτε θα επεκταθώ σε λεπτομέρειες. Δεν είναι η πρώτη φορά που μου την «πέφτουν» περίεργοι τύποι. Το χω πάρει απόφαση. Είναι κι αυτοί κομμάτι μιας παρέας που θέλει να κάνει ότι γουστάρει όποτε γουστάρει χωρίς κανένα όριο. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που θεωρούν ότι όλος ο κόσμος είναι η κρεβατοκάμαρά τους. Εκεί να κάνουν ότι θέλουν. Χωρίς όριο. Με αυταρχισμό και λογική κότας. Το κακό γι΄αυτους είναι πώς έχω μάθει να κάνω μια δουλειά την οποία και θα κάνω μέχρι τέλους. Θα μεταφέρω αλήθειες όσο και να πονάνε. Όσο και να με απειλούν, όσο και να στέλνουν φουσκωτούς-ιδρωμένους (πώς το φοράς το μαύρο φλαϊ καλή μου;) να με συνετίσουν. Χθες το βράδυ έξω απο το σπίτι μου είχα ένα απρόσκλητο ραντεβού με δυο τύπους με χοντρό πολύ χοντρό σβέρκο. Παίξαμε όλοι μαζί το έργο «κλωτσοπατινάδα» για κάνα δίλεπτο. Ανάμεσα στις μπουνιές και στις κλωτσιές σπαστά άκουσα κάποιον να λέει «Μην ασχολείσαι…»αλλά δε συγκράτησα το «πρόσωπο». Και ως πληρωμένες κότες μετά απο λίγο εξαφανίστηκαν με μηχανή. Δεν πειράζει…Εγώ θα συνεχίσω να γράφω όσο και να πονάει…Είναι χούι ρε παιδί μου. Και όπως έλεγαν οι παλιοί «Πρώτα φεύγει ο άνθρωπος και μετά το χούι του».
«Δε θα γράψω πολλά ούτε θα επεκταθώ σε λεπτομέρειες. Δεν είναι η πρώτη φορά που μου την «πέφτουν» περίεργοι τύποι. Το χω πάρει απόφαση. Είναι κι αυτοί κομμάτι μιας παρέας που θέλει να κάνει ότι γουστάρει όποτε γουστάρει χωρίς κανένα όριο. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που θεωρούν ότι όλος ο κόσμος είναι η κρεβατοκάμαρά τους. Εκεί να κάνουν ότι θέλουν. Χωρίς όριο. Με αυταρχισμό και λογική κότας. Το κακό γι΄αυτους είναι πώς έχω μάθει να κάνω μια δουλειά την οποία και θα κάνω μέχρι τέλους. Θα μεταφέρω αλήθειες όσο και να πονάνε. Όσο και να με απειλούν, όσο και να στέλνουν φουσκωτούς-ιδρωμένους (πώς το φοράς το μαύρο φλαϊ καλή μου;) να με συνετίσουν. Χθες το βράδυ έξω απο το σπίτι μου είχα ένα απρόσκλητο ραντεβού με δυο τύπους με χοντρό πολύ χοντρό σβέρκο. Παίξαμε όλοι μαζί το έργο «κλωτσοπατινάδα» για κάνα δίλεπτο. Ανάμεσα στις μπουνιές και στις κλωτσιές σπαστά άκουσα κάποιον να λέει «Μην ασχολείσαι…»αλλά δε συγκράτησα το «πρόσωπο». Και ως πληρωμένες κότες μετά απο λίγο εξαφανίστηκαν με μηχανή. Δεν πειράζει…Εγώ θα συνεχίσω να γράφω όσο και να πονάει…Είναι χούι ρε παιδί μου. Και όπως έλεγαν οι παλιοί «Πρώτα φεύγει ο άνθρωπος και μετά το χούι του».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.