Μια τρυφερή ερωτική ιστορία που συγκλόνισε...
την κοινωνία της Θεσσαλονίκης πριν από ένα αιώνα, το ρομάντζο «της μικρής τσιγγάνας και του μαρκησίου» και το χρονικό μιας απαγωγής ξετυλίγεται μέσα από 17 επιστολές και κείμενα ενός αξιωματικού του ελληνικού στρατού. Πρόκειται για το ειδύλλιο της νεαρής Εβραίας Αλίν Φερνάντεζ –Ντίαζ, κόρης του ζάμπλουτου ιδιοκτήτη της Κάζα Μπιάνκα , Ντίνο Φερνάντεζ- Ντίαζ, και του αξιωματικού του ελληνικού στρατού Σπύρου Αλιμπέρτη, με φόντο την κοσμοπολίτικη Θεσσαλονίκη του 1914 που προσπαθούσε να συνέλθει από τα τραύματα του πολέμου.
Η ιστορία ξεκίνησε στο τραμ, όταν ο Σπύρος Αλιμπέρτης έσπευσε να βοηθήσει την Αλίν, η οποία αισθάνθηκε δυσφορία και λιποθύμησε. Ο «φτερωτός θεός», που ήταν παρών, χτύπησε με τα βέλη του τους δυο νέους αδιαφορώντας για το ότι η κοπέλα ήταν Εβραία και ο νεαρός χριστιανός. Η Αλίν και ο Σπύρος άρχισαν να αλληλογραφούν έχοντας ως μεσάζοντες μια «ντεμουαζέλα Τούρκισσα», που μπαινόβγαινε στο σπίτι των Φερνάντεζ, έναν Έλληνα ονόματι Διαγκίνη και ένα Εβραιόπουλο.
Το χρονικό της απαγωγής της Αλίν παρουσιάζει απόψε στις 20.00 η επίκουρη καθηγήτρια του Τμήματος Φιλολογίας του ΑΠΘ, Μαρία Πλαστήρα-Βαλκάνου στο Βαφοπούλειο, βασιζόμενη σε 17 αδημοσίευτα γράμματα του Σπύρου Αλιμπέρτη και σε 10 επιστολές της Αλίν προς τον αρχιτέκτονα , ζωγράφο και διανοητή Δημήτρη Πικιώνη, που ανακάλυψε εντελώς τυχαία τον περασμένο Σεπτέμβριο.
«Στα γράμματα προς τον Πικιώνη ο Αλιμπέρτης εκμυστηρεύεται τον έρωτά του για την Αλίν, σε μία περίοδο που μόλις έχει τελειώσει το Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος. Ο Αλιμπέρτης φαίνεται τελείως απορροφημένος από τον έρωτά του. Σε δύο από τα γράμματα του γράφει για το σχέδιο της απαγωγής της Αλίν, για το πώς θα πάει στη Θεσσαλονίκη, σε ποιο ξενοδοχείο θα μείνει και μάλιστα φαίνεται ότι δίνει περιθώριο στην Αλίν για να πάρει τις αποφάσεις της και να πει τη γνώμη της για το σχέδιο. Ουσιαστικά δεν πρόκειται για απαγωγή, αλλά για ‘‘αλληλοαπαγωγή’’, αφού ήταν κάτι το οποίο και οι δύο ήθελαν. Η είδηση της απαγωγής δημοσιεύεται σε όλες τις εφημερίδες της Θεσσαλονίκης στις 8 Μαρτίου του 1914 και λίγο αργότερα το ζευγάρι παντρεύεται στην Αθήνα» αναφέρει στο ΑΜΠΕ η κ Πλαστήρα -Βαλκάνου.
Στις εφημερίδες της εποχής καταγράφεται η ακραία αντίδραση της τοπικής κοινωνίας, προσθέτοντας ενδιαφέρουσες ψηφίδες στο μωσαϊκό του ειδυλλίου αλλά και στα ήθη της εποχής. Αν και αρχικά ο πατέρας της Αλίν αντέδρασε, στη συνέχεια οι σχέσεις αποκαταστάθηκαν. Χάρη σε αυτόν τον γάμο η Αλίν γλύτωσε στην Κατοχή από το ολοκαύτωμα των Εβραίων. Το ζευγάρι δεν απέκτησε παιδιά αλλά έζησαν μαζί μέχρι την ημέρα που τους χώρισε ο θάνατος.
«Ο Σπύρος Αλιμπέρτης αναφέρεται στην ιστορία τους σε ένα κείμενό του, γραμμένο στα γαλλικά υπό τη μορφή αφελούς παραμυθιού, με τίτλο ‘‘Το ρομάντζο της μικρής Τσιγγάνας και του μαρκησίου’’. Αν και πολύ μορφωμένος επέλεξε να γράψει με αυτό τον τρόπο. Επειδή η Αλίν ήταν μελαχρινή την αποκαλούσε ‘‘μικρή Τσιγγάνα’’ ενώ ο ίδιος υπέγραφε ως ‘‘μαρκήσιος’’» συνεχίζει η κ Πλαστήρα-Βαλκάνου.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο η κ Πλαστήρα –Βαλκάνου βρέθηκε στην Αθήνα, για μία εκδήλωση με θέμα το αρχαίο ελληνικό μυθιστόρημα ,και εκεί συνάντησε την αρχιτέκτονα Αγνή Πικιώνη, κόρη του Δημήτρη Πικιώνη. Η συνάντηση αυτή της επιφύλασσε μια ευχάριστη έκπληξη.
«Η Αγνή Πικιώνη μου μίλησε για τα σχέδιά της σχετικά με την ανάδειξη του έργου του πατέρα της. Πάνω στην κουβέντα μου είπε και για την αλληλογραφία του με τον Σπύρο Αλιμπέρτη και την Αλίν, την οποία σκεπτόταν να εκδώσει. Όταν της είπα ότι η ιστορία αυτή αποτελεί κομμάτι της ιστορίας της Θεσσαλονίκης και πως θα ήταν καλό να παρουσιαστούν οι επιστολές σε κάποια από τις εκδηλώσεις για τα 100 από την απελευθέρωση της πόλης, μου εμπιστεύτηκε τις φωτοτυπίες τους και τώρα αναζητούμε εκδοτικό οίκο για να τις εκδώσουμε» εξηγεί η κ Πλαστήρα-Βαλκάνου.
Ανάμεσα στην αλληλογραφία του Πικιώνη περιλαμβάνονται και 10 γράμματα που του έγραψε η Αλίν στα γαλλικά. «Μέσα από τις επιστολές αυτές βλέπουμε την αρχή αλλά και το τέλος της ερωτικής ιστορίας που επέρχεται με το θάνατο του Αλιμπέρτη στις 16 Μαΐου του 1964. Με ένα εξαιρετικά τρυφερό γράμμα, η Αλίν μιλάει στον Πικιώνη για το θάνατο του αγαπημένου της συζύγου, τον οποίο η ίδια ακολουθεί σχεδόν ένα χρόνο αργότερα» προσθέτει η κ Πλαστήρα-Βαλκάνου. Πηγή: Αγγελιοφόρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.