Από το 1975 έως το 1979 το καθεστώς των Κόκκινων Χμερ στην Καμπότζη εξολόθρευσε το 25% του πληθυσμού της χώρας...
Περίπου 3εκατ. άτομα έχασαν τη ζωή τους, θύματα του παρανοϊκής φιλοσοφίας του Πολ Ποτ και των συνεργατών του. Με μόνο το «να χαθείς δεν συνιστά απώλεια. να ζήσεις δεν έχει κανένα όφελος» οι Κόκκινοι Χμέρ μετέτρεψαν τη χώρα σε ένα απέραντο νεκροταφείο.
Γενοκτονία όμως δεν είναι μόνο οι δολοφονίες των ανθρώπων αλλά και των συναισθημάτων και οι "Χμερ Ρουζ" διέπρεψαν και σε αυτό το επίπεδο. Σήμερα σε δικαστήριο στην Καμπότζη άνοιξε επίσημα η υπόθεση των "κόκκινων γάμων" ένα θέμα ταμπού στην κοινωνία της χώρας. Την περίοδο της διακυβέρνησης των Κόκκινων Χμερ υπολογίζεται ότι περίπου 250.000 άτομα (κυρίως γυναίκες) εξαναγκάστηκαν να παντρευτούν άτομα που δεν γνώριζαν. Με αυτό τον τρόπο το καθεστώς εξασφάλιζε τη βιολογική συνέχεια στη χώρα ενώ ήλπιζε σε παντοτινή κυριαρχία.
Το σχέδιο του Πολ Ποτ ήταν να αυξήσει τον πληθυσμό της χώρας από τα 8 στα 20 εκατομμύρια μέσα σε δέκα χρόνια. Προκειμένου να επιτευχθεί κάτι τέτοιο γίνονταν εξαναγκαστικοί γάμοι κοριτσιών 15-23 ετών με πολιτικά και στρατιωτικά στελέχη της κυβέρνησής του. Μέσα σε έναν χρόνο έπρεπε να έχουν τεκνοποιήσει. Ήταν τέτοια η «αφοσίωση» του ηγέτη των Χμερ στο σχέδιό του ώστε οι διαταγές του ήταν κατηγορηματικές: οι στρατιώτες που επέβλεπαν τον «γάμο» ήταν επιφορτισμένοι με το καθήκον και της «ένωσης» που θα επακολουθούσε. Αν η νύφη αρνιόταν να κάνει σεξ με τον «άντρα» που της είχε επιβληθεί, ένας στρατιώτης τη σημάδευε με το πολυβόλο του στο κεφάλι ώσπου εκείνη να δεχθεί. Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, η σεξουαλική ολοκλήρωση του γάμου γινόταν μόνο με την παρουσία, έξω από το δωμάτιο του ζευγαριού, μαυροντυμένων στρατιωτών. Οι τελετές πολλές φορές ήταν μαζικές με 300 ζευγάρια να παντρεύονται ταυτόχρονα μέσα σε πέντε λεπτά. Το κορίτσια τις περισσότερες φορές είχαν μεταφερθεί με τη βία από στρατόπεδα συγκέντρωσης ενώ στις τελετές δεν έδιναν το παρών οι συγγενείς.
"Τι μπορούσα να κάνω; Αν δεν παντρευόμουν ποιος ξέρει τι θα μου έκαναν. Ήμουν φοβισμένη και εξοργισμένη" δηλώνει η Μάικ Όουκ που εξαναγκάστηκε σε γάμο και πλέον είναι μάρτυρας στη διαδικασία.
Η Καμπότζη επιχειρεί τα τελευταία χρόνια να ανοίξει κεφάλαια της περιόδου που σημάδεψε τη χώρα και να επουλώσει στο μέτρο του δυνατού τις πληγές της. Μέσα από τη δίκη ελπίζει να ρίξει φως σε ένα ακόμα έγκλημα του καθεστώτος του οποίου ελάχιστα ηγετικά στελέχη τιμωρήθηκαν. Μεγάλο μέρος του σημερινού πληθυσμού της χώρας είναι αποτέλεσμα των Κόκκινων Γάμων και με τη δίκη αυτή ανοίγει μια πληγή την οποία η Καμπότζη επέλεξε να αγνοεί για δεκαετίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.