Η συγκλονιστική ιστορία των Γιάνκοβιτς: Αφιέρωμα των New York Times

Η τραγική ιστορία του Μπόμπαν Γιάνκοβιτς, σε συνδυασμό με την εξαιρετική χρονιά που κάνει φέτος ο Βλαδίμηρος και κατά πάσα πιθανότητα θα του ανοίξει το δρόμο για μεγαλύτερη ομάδα το καλοκαίρι, ενέπνευσαν την εφημερίδα...



Στο πλαίσιο αυτό, πραγματοποίησε οδοιπορικό στη Νέα Σμύρνη, μιλώντας με πρώην αθλητές, παράγοντες και οπαδούς και ξετύλιξαν την ιστορία του πατέρα και του γιου.


Το ρεπορτάζ των NYT έχει ως εξής:

Ο Βλαδίμηρος ήταν τριών ετών όταν στον πατέρα του χρεώθηκε φάουλ στο ματς με τον Παναθηναϊκό για τα πλέι οφ στις 28 Απριλίου 1993. Έξαλλος από την απόφαση, ο Γιάνκοβιτς έκανε ένα μεγάλο βήμα και χτύπησε με φόρα το κεφάλι του στη βάση της μπασκέτας. Η σπονδυλική στήλη του 29χρονου παόυερ φόργουορντ έπαθε σοβαρή ζημιά, δεν περπάτησε ξανά και είχε περιορισμένη κινητικότητα στα χέρια. Πέθανε το 2006. H μικρή σερβική οικογένεια σχεδίαζε να μείνει για μόλις ένα χρόνο στην Ελλάδα. Ωστόσο, η γειτονιά της Νέας Σμύρνης τους αγκάλιασε και έμειναν. Σήμερα, ο Βλάντο είναι ένας 23χρονος σταρ του Πανιωνίου, ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα δεν θα έχει την οικονομική δυνατότητα να τον κρατήσει όταν τελειώσει το συμβόλαιό του αυτή τη χρονιά. Τον παρακολουθούν μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες.

«Οι οπαδοί μου λένε να μην φύγω», τονίζει ο Γιάνκοβιτς. «Λένε: "Αυτή είναι η ομάδα σου. Η ομάδα του πατέρα σου. Θα ήθελε να μείνεις. Ο Πανιώνιος είναι μια ομάδα που με βοήθησε. Είναι η οικογένειά μου. Αυτό δεν αλλάζει. Αλλά κάποιες φορές στη ζωή, ένας κύκλος κλείνει οπότε προχωράς στον επόμενο κύκλο. Το να αφήνεις την οικογένειά σου δεν αποτελεί ποτέ εύκολη επιλογή».

Ο Μπόμπαν Γιάνκοβιτς έγινε αμέσως ο αγαπημένος του κόσμου, έχοντας σκοράρει 30 πόντους στο πρώτο φιλικό του παιχνίδι πριν τη σεζόν 1992-93. Με τους οπαδούς να τον προτρέπουν, κάποτε σούταρε σχεδόν από τη μέση του γηπέδου. Πήγε μέσα. Εκείνοι ξέσπασαν ενώ τους χαμογελούσε. Συχνά αγόραζε φαγητά και ποτά για τους οπαδούς στα καφέ.
«Ήταν ένας ξεχωριστός άνθρωπος», δηλώνει ο πρώην συμπαίκτης του, Πι Τζέι Μπράουν, ο οποίος έπαιξε για μια σεζόν στον Πανιώνιο πριν από τη 15ετή καριέρα του στο ΝΒΑ, η οποία ολοκληρώθηκε το 2008. «Πάντα κρατούσε την ομάδα χαλαρή, γελώντας και κάνοντας πλάκα. Ήταν έξυπνος, σαν προπονητής στο παρκέ. Δεν είχε σούπερ εκρηκτικότητα, αλλά ήξερε πως να περνάει στα καλά του σημεία. Είχε ένα πολύ καλό σουτ».

Η δημοσιογράφος θυμήθηκε την μονομαχία του με τον Ντίνο Ράτζα, όταν ο Πανιώνιος είχε κερδίσει 97-85 την Βίρτους Ρόμα και εκείνος είχε πετύχει 41 πόντους απέναντι στην ομάδα του Ντίνο Ράτζα. «Οι Κροάτες και οι Σέρβοι είχαν αυτή την αντιπαλότητα», θυμάται ο Μπράουν. Ήταν μία από τις ελάχιστες φορές που δεν τον είδα να χαμογελάει. Ήθελε μανιασμένα τη νίκη. Στην πραγματικότητα πήρε την ομάδα στις πλάτες του». Το πάθος του έγινε εμφανές σε εκείνη την καταραμένη νύχτα των ημιτελικών του πρωταθλήματος, απέναντι στον Παναθηναϊκό του Νίκου Γκάλη. Το ρεπορτάζ τονίζει πως αποτελούσε κίνητρο από μόνο του το να κερδίσεις την ομάδα του Νικ. Ο Πανιώνιος κέρδιζε 56-50 στην τέταρτη περίοδο. Με πλάτη στο καλάθι, ο Γιάνκοβιτς πόσταρε τον Φραγκίσκο Αλβέρτη, πήρε την μπάλα γύρισε και έκανε το σουτ. Ο Αλβέρτης έφυγε πίσω με την επαφή και ο διαιτητής σφύριξε το φάουλ...

Ο τραυματισμός του «έπαιξε» στα διεθνή μέσα. Ο παλιός του συμπαίκτης, Κρις Χουγκάζ, τον είχε δει να κάνει αντίστοιχες κινήσεις στην προπόνηση, προσποιούμενος ότι θα κουτουλήσει τη βάση της μπασκέτας. Αυτή τη φορά δεν κρατήθηκε. «Ήταν πολύ λυπηρό για όλους μας. Αυτά τα περιστατικά μπορούν να σε συντρίψουν», τονίζει η σύζυγος του αείμνηστου μπασκετμπολίστα, Ντραγκάνα Μπελόγεβιτς Γιάνκοβιτς.

Η κινητοποίηση ήταν μεγάλη και στον κόσμο των «κυανέρυθρων». Οι New York Times φιλοξενούν και δηλώσεις ενός εκ των επικεφαλής των οπαδών, Κόστα Χατζηανδρέου: «Όλα τα μαγαζιά εδώ στη Νέα Σμύρνη ποτέ δεν έπαιρναν χρήματα από τον Μπόμπαν. Δούλευα σε ένα μαγαζί με ρούχα. Ερχόταν. Του τα δίναμε δωρεάν. Τον αγαπούσαμε». «Έκαναν πολλά. Όχι μόνο ο Πανιώνιος, όλοι στην Ελλάδα. Ο κόσμος του έδειχνε αγάπη, σεβασμό. Οι Έλληνες, ιστορικά, αρέσκονται στις τραγικές στιγμές», προσθέτει η Ντραγκάνα. Έφυγε από τη ζωή στις 28 Ιουνίου του 2006, μετά από έμφραγμα πάνω σε πλοίο για τη Ρόδο. Ήταν μόλις 42. Ο δήμος πλήρωσε για την κηδεία του, στην οποία έδωσαν το παρών πολλοί φίλαθλοι, ακόμα και από άλλες ομάδες. Ο μικρός Βλαδίμηρος, τότε 16 ετών, αρχικά δεν ήθελε να παρευρεθεί. Τελικά, άκουσε τη συμβουλή ενός φίλου του πατέρα του και πήγε στην κηδεία. Εκείνη την περίοδο προωθήθηκε από τους πιτσιρικάδες του Πανιωνίου στην πρώτη ομάδα. Δεν ήξερε αν άξιζε, ή ήταν λόγω του ονόματός του...

«Ήταν ένα μεγάλο βάρος το να κουβαλώ το όνομα του πατέρα μου. Δεν μπορούσε να διαχειριστώ την πίεση. Εκείνες τις άσχημες μέρες σκεφτόμουν: "Γιατί εγώ; Γιατί όλοι πρέπει να με ξέρουν. Δεν μπορώ να κρυφτώ". Ισορροπούσα το σχολείο, την εφηβεία, το να είμαι έφηβος». Η μάνα του προσθέτει ότι παρότι ο γιος της ήταν πολύ ψηλός και εξελισσόταν σε αθλητή, φοβόταν για αυτό που συνέβη.

Η Ντραγκάνα και ο Μπόμπαν χώρισαν το 1997 και ο Βλάντο έζησε με την μητέρα του στην Κύπρο για πολλά χρόνια, αν και συχνά γύριζε για να δει τον πατέρα του. Όταν εκείνος παραχώρησε συνέντευξη σε ελληνικό κανάλι, ο Βλαδίμηρος παρακολούθησε το βίντεο με τον τραυματισμό του για πρώτη και τελευταία φορά, αφού προβλήθηκε ως μέρος της συνέντευξης. Ήταν 11 ετών. «Ήμουν στα παρασκήνια και το είδα. Πρέπει να παραδεχθώ ότι σοκαρίστηκα», τόνισε, προσθέτοντας ότι ποτέ δεν ήξερε ακριβώς τι είχε συμβεί. «Συναισθήματα; Κάποιος αστειεύτηκε μαζί μου ότι ο τρόπος που συνέβη δεν είναι αληθινός. Από τότε δεν το έχω ξαναδεί». Στο σχολείο, οι δάσκαλοι και οι γονείς ρωτούσαν για τον πατέρα του. Ακόμα και ένα στρατιωτικό εγχειρίδιο είχε αναφορά στο ατύχημά του, δίνοντας συμβουλές για το τι δεν πρέπει να κάνει κανείς! Ο 23χρονος θυμήθηκε: «Αν τρέχεις με μεγάλη ταχύτητα και χτυπήσεις, μπορεί να καταλήξεις... (παύση).... τραυματίας».

Μετά από έναν δανεισμό σε μια ομάδα της Σερβίας, που δεν είχε σχετικά με τον πατέρα του, ο Βλαδίμηρος επέστρεψε, ωστόσο έμενε για αρκετό καιρό στον πάγκο. Ο ιδιοκτήτης του Πανιωνίου, Ηλία Λιανος, τόνισε ότι άκουγε τους ανθρώπους που τον παρουσίαζαν ως «μεγαλύτερο από ότι πραγματικά ήταν». Του δίνει τα εύσημα που κατάφερε να εξελιχθεί.

«Επιτέλους ωρίμασε. Του πήρε αρκετό καιρό. Δούλεψε πολύ σκληρά το καλοκαίρι, κάτι που δεν συνήθιζε να κάνει. Έτσι, σήμερα είναι σε καλή θέση. Είναι σίγουρα μια προοπτική για αρκετά μεγάλα κλαμπ».

Τα τελευταία δύο χρόνια, ο Γιάνκοβιτς πήρε 15 λίβρες μυϊκού βάρους. Η ρεπόρτερ τον περιγράφει ως έναν καλό αμυντικό, περισσότερο αθλητικό και εκρηκτικό από τον πατέρα του. Για τον Χουγκάζ, έχει το ίδιο σουτ με τον Μπόμπαν και παίρνει την ίδια έκφραση όταν το πραγματοποιεί. Ο μέσος όρος των 13 πόντων και των 7 ριμπάουντ ανά ματς είναι career high για τον 23χρονο. Στις 31 Μαρτίου οδήγησε τον Πανιώνιο με 17 πόντους στην πρώτη νίκη επί του Παναθηναϊκού μετά το 2005 και παράλληλα ξεπέρασε τους συνολικούς πόντους του πατέρα του...

«Σίγουρα θα κάνουμε μια προσπάθεια να τον κρατήσουμε», τονίζει ο Λιανός. «Το καλύτερο για αυτόν είναι να μείνει ένα ακόμα χρόνο εδώ και να γίνει πραγματικά ένα από τα βασικά αστέρια. Στη συνέχεια, θα τα πάει ακόμα καλύτερα στο μέλλον». «Υπάρχουν πολλά μάτια πάνω μου, από Ισπανία, Τουρκία, Ιταλία, ακόμα και από την Ελλάδα, τις δύο μεγάλες ομάδες», προσθέτει ο ίδιος. Οι οπαδοί του Πανιωνίου σέβονται το ότι μπορεί να ανοίξει τα φτερά του, αλλά προτιμούν να το κάνει στο εξωτερικό. «Δεν θέλουμε να πάει στον Παναθηναϊκό, την ομάδα που ήταν αντίπαλος εκείνη τη μέρα που ο πατέρας του τραυματίστηκε, γιατί θα είναι σαν να μας προδίδει», τονίζει ο Χατζηανδρέου από τους οπαδούς. Η σχέση του με τον κόσμο είναι ιδιαίτερη. Όπως εξηγεί ένας άλλος οπαδός, ο Αντρέας Μόγκριτζ: «Έχει μια παράξενη και συνάμα δυνατή σχέση με τους οπαδούς. Επειδή τον είχαμε εδώ από μικρή ηλικία, τον βλέπαμε σαν παιδί μας και λόγω του θανάτου του πατέρα του και επειδή αυτός ο σύλλογος είναι ένας οικογενειακός σύλλογος».

Παράλληλα, περιγράφει τη στιγμή που έκανε το μεγάλο βήμα προς την ενηλικίωση. Μετά τη νίκη με 99-93 επί του Απόλλωνα Πάτρας τον Δεκέμβριο, ο Γιάνκοβιτς, με 24 πόντους και 16 ριμπάουντ, έτρεξε προς του φίλους της ομάδας του και κράτησε το σήμα της ομάδας στο φανέλα. «Ήταν πιθανόν η πρώτη φορά που τον είδαμε να σπάει την ανωριμότητά του, να γίνεται άνδρας και να τονίζει ότι είμαστε μαζί, είμαστε ένα». Ένας άλλος οπαδός, ο Πάνος Κιτσάκης, υποστηρίζει ότι πρέπει να μείνει στον Πανιώνιο επειδή αποτελεί την οικογένειά του. «Ο τάφος του πατέρα του είναι εδώ», προσθέτει. Ο μικρός, πάντως, δεν ανοίγει τα χαρτιά του. Και ο Γιάννης Φραγκούλης, υπεύθυνος για τις εγκαταστάσεις στην ομάδα, τονίζει ότι ο Μπόμπαν ονειρευόταν ο γιος του να πάει σε μια μεγάλη ομάδα.

Σε αντίθεση με πολλούς οπαδούς, ο Βλαδίμηρος δεν κρατά κακία στον διαιτητή Στέλιο Κουκουλεκίδη, ο οποίος είχε σφυρίξει εκείνο το φάουλ. «Δεν κατηγορώ κανέναν εκτός από τον πατέρα μου. Ποτέ δεν μιλήσαμε για αυτό. Ήταν κάτι που δεν μπορούσα να βγάλω από αυτόν. Έλεγε: "Ηλίθια απόφαση, ηλίθια στιγμή, τι μπορώ να κάνω τώρα; Συμφωνούσα». Η δημοσιογράφος προσέγγισε και τον Κουκουλεκίδη, ο οποίος αρνήθηκε να σχολιάσει.

Αφού γίνεται αναφορά στο... έντονο καλοκαίρι που θα έρθει για τον Βλαδίμηρο, το θέμα στους Τimes της Νέας Υόρκης κλείνει με τον εξής τρόπο: Ο Γιάνκοβιτς φοράει το 12 και ποτέ του δεν ήθελε το 8 του πατέρα του, ωστόσο έχει σκεφτεί να κάνει μια αλλαγή. Ο Μπόμπαν τραυματίστηκε στις 28 του μήνα. Πέθανε στις 28 και εκείνη τη μέρα ο Βλάντο σημείωσε 28 πόντους με το παιδικό του Πανιωνίου. «Αν ποτέ πάω στο ΝΒΑ, θα φορέσω το 28...».