Του Δημήτρη Μαρκόπουλου
Μεγάλος φαίνεται να είναι ο προβληματισμός στη νέα ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης, αλλά και στα υπουργεία Οικονομικών και Εργασίας, αναφορικά με τους επονομαζόμενους «τρεις πυλώνες χρεών» των ελληνικών επιχειρήσεων. Τις υποχρεώσεις δηλαδή προς την Εφορία, το ΙΚΑ και συνολικά τα ασφαλιστικά ταμεία αλλά και τις τράπεζες. Σύμφωνα με έγκυρες πηγές μας, αυτές τις ημέρες έχει κατατεθεί πρόταση που συζητείται σε βάθος ώστε να υπάρξει δημιουργία ενός νέου, πιο ευέλικτου συστήματος αναδιαρθρώσεων υποχρεώσεων με τρόπο ομαδικό που δεν θα περιλαμβάνει μεν κουρέματα, αλλά θα οδηγεί τις επιχειρήσεις σε ενοποίηση υποχρεώσεων. Δηλαδή τα χρέη των εταιρειών προς τις τρεις κατευθύνσεις θα ενοποιούνται με στόχο να αποπληρώνονται με τρόπο μαζικό και με διαδικασίες τύπου fast track, ενδεχομένως από δικαστήρια που θα λειτουργούν κατά το αγγλοσαξονικό πρότυπο των δικαστηρίων αναδιαρθρώσεων χρεών.
Παροχή βοήθειας
Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρονται σε σύστημα που ως κυρίαρχη λογική του θα έχει την παροχή βοήθειας σε μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν σωρεύσει υποχρεώσεις προς κάθε κατεύθυνση και βρίσκονται σε μεγάλη αδυναμία, παρότι εξακολουθούν να έχουν σημαντική δραστηριότητα και ενεργούς τζίρους, άρα ακόμα είναι ενεργές. Ταυτόχρονα, όμως, μια τέτοιου είδους θεσμική παρέμβαση θα αποσκοπεί και στην παροχή λύσεων για μικρομεσαίες επιχειρήσεις που ταλανίζονται από αυτό το αρνητικό μείγμα χρεών.
Η όποια ανατροπή των όσων ισχύουν σήμερα σαφώς και περνάει, όμως, και από μια άλλη διαδικασία. Είναι αυτή των δικαστηρίων τα οποία θα έχουν λόγο στις επικείμενες αναδιαρθρώσεις που θα υλοποιηθούν με σύντομο τρόπο. Βασικός στόχος των νέων ρυθμίσεων που συζητούνται εντατικά από τις νέες ηγεσίες στα εμπλεκόμενα υπουργεία είναι τα πάντα να γίνουν σε κλίμα συναίνεσης και να μην υπάρχει πίεση, όμως ταυτόχρονα τα ποσά στα οποία θα συμφωνούν οι αναδιαρθρώσεις να πληρώνονται και να έχουν μια ρεαλιστική βάση. Για τον συγκεκριμένο λοιπόν λόγο έχει ξεκινήσει η κουβέντα δημιουργίας ειδικών δικαστηρίων, που θα έχουν στόχο να δίνουν λύσεις σε τέτοια θέματα με ρυθμούς εκτός της παρούσας αργοπορημένης λογικής.
Βρετανικό το μοντέλο
Η όλη δομή της σκέψης στα υπουργεία Οικονομικών και Ανάπτυξης βασίζεται στο βρετανικό μοντέλο δράσης, όπου οι οφειλές προς τις διαφορετικές κατευθύνσεις ενοποιούνται και καλούνται οι εμπλεκόμενες επιχειρήσεις να πληρώσουν ένα ποσό που θα σπάει σε τρεις κατευθύνσεις: στα ασφαλιστικά ταμεία, στην Εφορία και τις τράπεζες. Βέβαια ο δρόμος για να υπάρξει αυτή η αλλαγή είναι μακρύς. Κι αυτό διότι τόσο οι τράπεζες όσο και το Δημόσιο θεωρούν κάθε φορά πως οι οφειλές προς αυτούς είναι οι σημαντικότερες.
Οι μεν τράπεζες διότι θέλουν να επιτύχουν σταθεροποίηση και να μην υπάρξουν περαιτέρω προβλήματα από τα ήδη μεγάλα που υπήρξαν στο πεδίο της παροχής ρευστότητας, το δε Δημόσιο διότι δεν μπορεί να μηδενίσει φόρους ή εισφορές απαραίτητες για τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος και της λειτουργίας του κράτους. Από την άλλη πλευρά, οι ιδιωτικές επιχειρήσεις, και δη οι μεγάλες, διαπιστώνοντας την αδυναμία τους να πληρώσουν χρήματα προς τόσες πολλές κατευθύνσεις, αναζητούν φόρμουλα αντιμετώπισης μιας δύσκολης κατάστασης που τις ωθεί σε αδιέξοδο. Σύμφωνα με πηγές, πάντως, δεν αποκλείεται μια τέτοια εξέλιξη μαζικοποίησης και ομαδοποίησης των οφειλών να οδηγήσει κάποιες εταιρείες στο να αναζητήσουν και να επιτύχουν τρόπους αποφυγής πληρωμής κάποιων συμβατικών οικονομικών υποχρεώσεών τους. Για παράδειγμα, υπό το πρόσχημα της αναδιάρθρωσης και της δήθεν πληρωμής ενός ενιαίου ποσού για όλα τα χρέη προς τους τρεις πυλώνες με ευνοϊκές πολιτικές ρυθμίσεις, να κατορθώσουν να αποφύγουν τις πιεστικές απαιτήσεις είτε των τραπεζών είτε -κυρίως- του Δημοσίου. Κι αυτό διότι φαίνεται να κερδίζει έδαφος η πρόταση όλη η παραπάνω διαδικασία να χρειάζεται και τη συναίνεση του κράτους όταν φτάσει στην τελική φάση της.
Η τελική φόρμουλα ως προς τη συγκεκριμένη ρύθμιση που εσχάτως συζητείται, σύμφωνα με πηγές, θα είναι έτοιμη λίγο πριν από το τέλος του τρέχοντος έτους, ενώ ενημέρωση θα υπάρξει και προς τη μεριά των δανειστών, καθώς ανάλογες ιδέες έχουν προταθεί και από τη μεριά της Task Force που έχει διεθνή εμπειρία γύρω από τα χρέη επιχειρήσεων. Γενικότερα, πάντως, οι δανειστές θεωρούν πως σε πολύ μεγάλο βαθμό το πρόβλημα της ελληνικής δημόσιας διοίκησης είναι ακριβώς αυτό, ότι δηλαδή δεν υπάρχει ενιαία αντιμετώπιση των προβλημάτων, με τις επιχειρήσεις να αναγκάζονται να δρουν εντελώς διαφορετικά ως προς χρέη που θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν με τρόπο συνολικό.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.