ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ
δραστηριοποιείται μια από τις μόλις τρεις ευρωπαϊκές βιομηχανίες, γιατί στην χώρα μας είναι βιοτεχνία ακόμη, κατασκευής αυτοκινήτων ρεπλίκα...
Μόνο που αυτά τα αυτοκίνητα δεν έχουν ακόμη την τυπική αναγνώριση κατασκευής από το ελληνικό Δημόσιο, προκειμένου, όπως λέει στο “Βήμα της Κυριακής”, ο εμπνευστής της προσπάθειας, μηχανικός Ηλίας Γαγανέλης, «να διαπιστώνει η αλματωδώς διευρυνόμενη αγορά αυτοκινήτων ρεπλίκα ότι υπάρχουν τέτοιου είδους αμάξια, αποκλειστικά ελληνικής κατασκευής και προέλευσης, να τα αναζητεί, να τα εκτιμά και να τα επιλέγει».
Ο κ. Γαγανέλης έχει βρεθεί μπροστά σε ένα μεγάλο δίλημμα. Δέχεται προτάσεις από την Ελβετία- που αναδεικνύεται ανάμεσα στις πρώτες αγορές της Ευρώπης αυτοκινήτων ρεπλίκα να μετακινήσει, όχι χωρίς κόστος ή επιβαρύνσεις, τη βιοτεχνία του εκεί. Και όπως επισημαίνει ο ίδιος, «στην Ελβετία, όπως και στη Γερμανία, μέσα σε επτά ημέρες μια επιχείρηση του είδους που δραστηριοποιούμαστε λαμβάνει πιστοποίηση και έγκριση τύπου, ενώ στην Ελλάδα, μιας και δεν υπάρχει η απαιτούμενη νομοθεσία κατοχύρωσης αυτοκινήτων ρεπλίκα, η διαδικασία για μια απλή διατύπωση και διαπίστωση τύπου των εργασιών μας βρίσκεται ήδη σε πεντάμηνη εξέλιξη στο υπουργείο Μεταφορών».
Παρ΄ όλα αυτά, η βιοτεχνία αυτοκινήτων ρεπλίκα δέχεται- και από ελληνικής πλευράς- συγχαρητήρια, κερδίζει διακρίσεις και έδαφος στην ευρωπαϊκή και διεθνή αγορά και οι άνθρωποι της προσκαλούνται να παρουσιάσουν τη δουλειά και τα μοντέλα τους σε διεθνείς εκθέσεις όπως θα συμβεί τον προσεχή Μάρτιο, στη Στουτγάρδη και την Εσση της Γερμανίας.
Τι είναι όμως ένα αυτοκίνητο ρεπλίκα; Και θα μπορούσε ίσως μια βιοτεχνία τέτοιας δομής και παραγωγής να αποτελέσει αφορμή για την προώθηση ελληνικών αυτοκινήτων ακόμη και με οικολογικά αποδεκτό αποτύπωμα; «Την τεχνογνωσία για να προσαρμοστούν τα αυτοκίνητά μας σε φιλικότερης προς το περιβάλλον μορφής καύσιμα και κίνηση τη διαθέτουμε. Το θέμα όμως είναι να υπάρξει κατ΄ αρχάς η κρατική αναγνώριση του τι ακριβώς διαθέτουμε στην αγορά. Η ReplicarΗellas (η ονομασία της βιοτεχνίας) αυτή τη στιγμή διαθέτει ρεπλίκες, δηλαδή σχεδόν πανομοιότυπα αντίγραφα δύο δημοφιλ
ών μοντέλων της Ρorsche της δεκαετίας του 1950, ακολουθώντας τις προϋποθέσεις κίνησης με βενζίνη, το σασί του πρωτοτύπου και τον αερόψυκτο κινητήρα. Από εκεί και πέρα υπάρχουν ορισμένες διαφοροποιήσεις που επιβάλλονται από τη νομοθεσία και τα δικαιώματα χρήσης σημάτων και κατοχύρωσης μοντέλων, αλλά αυτές είναι τόσο επουσιώδεις ή μικρές που ο επίδοξος οδηγός δεν τις αντιλαμβάνεται απαραίτητα και σε κάθε περίπτωση δεν επηρεάζουν την οδηγική συμπεριφορά και την “καρδιά” του αυτοκινήτου».
Αυτα τα αυτοκινητα ειναι καταπλυκτικα και ειμαι σιγουρος πως αυτη η επιχειρηση θα πετυχη γιατι προπαντων ειναι ελληνικη
ΑπάντησηΔιαγραφή