Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011

Μολών Λαβέ...


Οι Γάλλοι έχουν βλέψεις, όμως οι Έλληνες θέλουν να δείξουν ότι όσες αλλαγές κι αν γίνουν, η Επίσημη Αγαπημένη, πάντα θα είναι μία από τις κορυφαίες ομάδες σε εθνικό επίπεδο σε όλο τον πλανήτη....




Ο αντίπαλος είναι φαβορί, αλλά δεν φοβερίζει... Η πίστη στις τάξεις της ομάδας είναι διάχυτη πως η νίκη είναι εφικτή, αλλά υπό όρους. Ποιοι είναι αυτοί; Να αποδώσει η Εθνική στο μάξιμουμ, όχι για 10, 15 ή 20 λεπτά, αλλά για τουλάχιστον 30, να παίξει την άμυνα που ξέρει και μπορεί, να περιορίσει τον Τόνι Πάρκερ αλλά όχι μόνο αυτόν, να ελέγξει τα ριμπάουντ για να μην επιτρέψει στους αθλητικούς Γάλλους να τρέξουν, να έχει καλά ποσοστά ευστοχίας στην επίθεση και να μη χάσει την αυτοσυγκέντρωση και το καθαρό μυαλό της. Αρκετές, λοιπόν, οι προϋποθέσεις, αλλά η αποστολή είναι δύσκολη και θα χρειαστούν όλα τα παραπάνω για να έρθει η πρόκριση της Εθνικής στην τετράδα του Ευρωμπάσκετ για τέταρτη συνεχή διοργάνωση.

Η ήττα δεν σημαίνει καταστροφή. Απλώς θα συνιστά μία χαμένη ευκαιρία. Γιατί-προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της πρόκρισης στο προολυμπιακό τουρνουά-υπάρχει και δεύτερη ευκαιρία, μέσω του πρώτου αγώνα κατάταξης, την Παρασκευή με τον ηττημένο του άλλου αυριανού προημιτελικού μεταξύ Ρωσίας και Σερβίας (21:00). Όμως ουδείς στις τάξεις της «επίσημης αγαπημένης» δεν επαναπαύεται σε αυτό το... μαξιλαράκι. Εδώ που φτάσαμε, όλοι θέλουν να αρπάξουν την ευκαιρία για να βρεθούν στον ημιτελικό της Παρασκευής (με το νικητή του Ρωσία-Σερβία) και να αποκτήσουν δικαίωμα να ονειρεύονται το βάθρο.

Η προϊστορία είναι με το μέρος μας. Μένει να επαληθευθεί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.

Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.

Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.