Παρά το αυξημένο ενδιαφέρον που έδειξαν πολλοί Έλληνες για να μεταναστεύσουν στην Αυστραλία, λόγω της κρίσης, τελικά ελάχιστοι ήταν εκείνοι που πήραν τη μεγάλη απόφαση να φύγουν στην άλλη άκρη της Γης και να αναζητήσουν την τύχη τους εκεί.
Ο αριθμός των μόνιμων μεταναστών που δέχτηκε η Αυστραλία το τελευταίο εξάμηνο του 2011 παρουσιάσε αύξηση 20%.
Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Μετανάστευσης της Αυστραλίας, οι μόνιμοι μετανάστες στο δεύτερο εξάμηνο ανήλθαν στις 116.000.
Απ' αυτούς, οι 76.000 ήταν νέοι μετανάστες ενώ άλλοι 40.000 που βρίσκονταν στην Αυστραλία έλαβαν άδεια μόνιμης παραμονής.
Οι περισσότεροι μετανάστες προέρχονται από Νέα Ζηλανδία (11,5%), Ινδία (11,3%), Βρετανία (11%) και Κίνα (11%).
Οι μετανάστες από την Ελλάδα περιορίζονται σε λίγες δεκάδες.
Την ίδια στιγμή, η Αυστραλία σκοπεύει να «εισάγει» οικοδόμους, υδραυλικούς και ηλεκτρολόγους από τις ΗΠΑ για «προσωρινή παραμονή στην χώρα» και για να καλυφθεί η έλλειψη εργατικών χεριών στους συγκεκριμένους τομείς.
Σχετική ανακοίνωση έκανε ο υπουργός Μετανάστευσης, Κρις Έβανς, ξαφνιάζοντας τους ομογενείς, που εδώ και καιρό πιέζουν την Αυστραλία να υπογράψει τουριστική συμφωνία με δικαίωμα εργασίας με την Ελλάδα προκειμένου να μπορέσουν να μεταναστεύσουν και Έλληνες στην Αυστραλία.
Ανεπισήμως η αυστραλιανή πλευρά υποστηρίζει ότι η Ελλάδα είναι που καθυστερεί την υπογραφής σχετικής συμφωνίας λόγω «άλλων προτεραιοτήτων της».
Η μη υπογραφή της συγκεκριμένης συμφωνίας ήταν και το βασικό εμπόδιο που ομογενείς επιχειρηματίες δεν μπόρεσαν να φέρουν οδηγούς ταξί από την Ελλάδα και τώρα έχουν στραφεί προς την Ιρλανδία.
Δεν μου κάνει εντύπωση. Και η δική μας οικογένεια έψαξε πολύ τη διαδικασία. Ο σύζυγός μου (47, επιστήμων πληροφορικής, με 2 μεταπτυχιακά και 17 χρόνια επαγγελματική εμπειρία, άριστα αγγλικά και γαλλικά), εγώ (46, περιβαλλοντολόγος με μεταπτυχιακό και 20 χρόνια εμπειρία, άριστα αγγλικά, ισπανικά και καλά γαλλικά) και 2 παιδιά μετά τον αρχικό μας ενθουσιασμό ανακαλύψαμε τα εμπόδια. 1. Λόγω ηλικίας (άνω των 45) δεν συγκεντρώνουμε τα απαραίτητα "μόρια" παρά όλα τα άλλα, και μπορούμε να πάμε μόνο αν πρώτα βρούμε δουλειά και μας καλέσει ένας εργοδότης - πολύ έξυπνη ρύθμιση. 2. Του συζυγου το επάγγελμα είναι μέσα στα "ζητούμενα", το δικό μου όμως είναι δεκτό μόνο αν πάω να ζήσω στις μακρινές ακατοίκητες υπαίθρους της Αυστραλίας που θέλουν τώρα να εποικίσουν - οχι ευχαριστώ. 3. Οι βίζες είναι πανάκριβες, όπως και οι διαδικασίες αναγνώρισης των ακαδημαϊκών προσόντων από ειδικούς φορείς πιστοποίησης της Αυστραλίας - αρκετές χιλιάδες ευρώ 4. Οι διαδικασίες είναι χρονοβόρες, περίπλοκες και ενίοτε εξευτελιστικές ακόμη και αν δεχτούν την αίτηση π.χ. να αποδείξεις ότι η σχέση σου με τον άντρα σου είναι καλή και δεν θα χωρίσεις σύντομα, με τεκμήρια εισιτήρια και αποδείξεις ξενοδοχείων κοινών διακοπών, κ.α. ευφάνταστα και γενικώς βήμα βήμα σε πάνε στο να πεις κάποια στιγμή το ...αι σιχτίρ. Εννοείται ότι η κυβέρνησή μας δεν κάνει απολύτως τίποτα να διευκολύνει την κατάσταση. Ακόμη και ένα ζευγάρι φίλων που είναι και οι 2 μηχανικοί, δηλαδή υποτιθεμένως στην κορυφή των "ζητούμενων επαγγελμάτων", είπαν, όπως κι εμείς και όπως φαίνεται χιλιάδες άλλοι, ΑΪ ΣΙΧΤΙΡ!
ΑπάντησηΔιαγραφή