H «Ευρωζώνη» δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ομάδα χωρών, οι οποίες...
έχουν οικειοθελώς καταργήσει το εθνικό τους νόμισμα και το έχουν αντικαταστήσει με το ευρώ.
Η ένταξη της Ελλαδος στην Ευρωζώνη έγινε, ως πλήρες μέλος αυτής της ομάδος, στις 1 Ιανουαρίου του "σωτήριου" έτους 2001.Επίσης, άλλες χώρες έχουν συνάψει συμβάσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση και χρησιμοποιούν το ευρώ, χωρίς να είναι μέλη της Ευρωζώνης.
Αυτές είναι ο Άγιος Μαρίνος, το Βατικανό και το Μονακό. Χωρίς συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ευρώ χρησιμοποιείται από την Ανδόρρα (αναμένεται συμφωνία) και απο το Μαυροβούνιο.
Το Κόσοβο επίσης χρησιμοποιεί το ευρώ αντί για το δηνάριο, κυρίως για πολιτικούς λόγους (διαφορές με τη Σερβία), ενώ η Βόρεια Κορέα έχει το ευρώ ως επίσημο νόμισμα για διεθνείς συναλλαγές (το εθνικό νόμισμα Γουόν δεν είναι ανταλλάξιμο στο εξωτερικό).
Η δημιουργία της Ευρωζώνης θεωρείται σημαντικό βήμα για τη δημιουργία της Κοινής Ευρωπαϊκής Αγοράς, καθώς πάνω από 300 εκατομμύρια πολίτες χρησιμοποιούν το ίδιο νόμισμα.
Το παγκόσμιο γεωπολιτικό “παιχνίδι” διαπλεκόμενο με τεράστια οικονομικά συμφέροντα μεταβάλλει καθημερινά τις πολιτικές ισορροπίες ανά τον κόσμο, απαιτεί δέ, μερικές φορές, την "υποστήριξη" από τον γεωστρατηγικό και στρατιωτικό παράγοντα.
Και τίθεται το ερώτημα, ποιο από τα δύο "μεγέθη" καθορίζει τις στοχεύσεις και τις στρατηγικές των "ιδιοκτητών" ανά τον πλανήτη, τα οικονομικά συμφέροντα ή το γεωπολιτικό “παιχνίδι”, και το οποίο είναι δύσκολο να απαντηθεί δια μίας λέξης.
Η γεωπολιτική "ρευστότητα" περιοχών του πλανήτη, η οποία παρατηρείται ώς αποτέλεσμα συστημικών οικονομικών κρίσεων, αποτελεί κανόνα με εξαιρέσεις οι οποίες απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Η ευρωπαϊκή κρίση ως απότοκος της παγκόσμιας κρίσης και του σκληρού ανταγωνισμού μεταξύ της "μητρόπολις" του καπιταλισμού, των ΗΠΑ, και των νέων "αναδυόμενων" ανταγωνιστών, αλλάζει τις οικονομικές συνθήκες, τις οποίες επέβαλλε η ίδρυση της Ευρωζώνης.
Η Ευρωζώνη, προεξάρχοντος του διδύμου Γαλλίας-Γερμανίας, διεκδικώντας σοβαρό μερίδιο από την διαχείριση του πλούτου και της παραγόμενης παγκόσμιας υπεραξίας, ουσιαστικά δημιουργεί "ανισορροπίες" στην ομαλή κερδοφορία του μεγάλου χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, των λεγόμενων και "αγορών".
Αποτέλεσμα αυτής της διεργασίας είναι η εμφάνιση "κρίσης", και έως ότου ισορροπήσουν οι "αγορές", δηλ. έως ότου ανακαταλάβουν τις "θέσεις" τους στην διαχείριση της παγκόσμιας υπεραξίας και πλούτου τα μεγάλα χρηματοπιστωτικά κεφάλαια η κατάσταση θα παραμένει "ρευστή".
Αναφέρω ενδεικτικά ως παράδειγμα, τις διαφορετικότητες αντίληψης στην αντιμετώπιση της Ελληνικής κρίσης από φορείς-πυλώνες του καπιταλισμού μέσα από τούς οποίους “φαίνεται” ο "πόλεμος" επικράτησης μεταξύ δολλαρίου-Ευρώ.
Από την μία πλευρά, «σίγουρος ότι η Ελλάδα θα παραμείνει στην ευρωζώνη», δήλωσε ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος απέκλεισε, όμως, να υπάρξει τρίτο πρόγραμμα στήριξης για τη χώρα, ενώ παράλληλα, ο ολλανδός Πρωθυπουργός δήλωσε σύμφωνος με την επιμήκυνση του ελληνικού προγράμματος, «αρκεί να μην κοστίσει περισσότερα χρήματα».
«Αν απωλέσουμε την Ελλάδα ως γεωπολιτικό σύμμαχο, λόγω του ευρώ, τότε θα το πληρώσουμε ακριβα» γράφει η γερμανική εφημερίδα Handelsblatt.
Ο κ. Φίλιπ Μισφέλντερ, εκπρόσωπος για θέματα εξωτερικής πολιτικής της Χριστιανικής Ένωσης στο γερμανικό κοινοβούλιο δηλώνει στην Handelsblatt:
«Χάρη στη γεωγραφική θέση της στην Νοτιανατολική Ευρώπη και στην Ανατολική Μεσόγειο, η Ελλάδα παίζει ένα πολύ σημαντικό ρόλο για την περιφερειακή σταθερότητα».
Και από την άλλη πλευρά, όπως αναφέρει η εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς» σε χθεσινό της δημοσίευμά της, «αμερικανικές επιχειρήσεις, μεταξύ των οποίων η Merrill Lynch που έχει εξαγοραστεί από την Bank of America, εξετάζουν διάφορα σενάρια, όπως το να γεμίσουν φορτηγά με μετρητά και να τα στείλουν στα ελληνικά σύνορα, ώστε να εξασφαλιστεί ρευστότητα για τους πελάτες τους στην Ελλάδα».
«Οι περισσότερες εταιρείες προετοιμάζονται», λέει ο κ. Πολ Ντένις, στέλεχος της ιδιωτικής συμβουλευτικής εταιρείας Corporate Executive Board.
Τα σχέδια έκτακτης ανάγκης καταστρώνονται βάσει τριών σεναρίων:
α) να φύγει μια χώρα από την ευρωζώνη,
β) να φύγουν περισσότερες ή
γ) να διαλυθεί η ευρωζώνη εντελώς.
Ο εκπρόσωπος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, κ. Τζέρι Ράις δηλώνει, ότι το ΔΝΤ συνεχίζει να στηρίζει την Ελλάδα.
Σύμφωνα με το πρακτορείο Bloomberg, απεριόριστες αγορές κυβερνητικού χρέους περιλαμβάνει η πρόταση του προέδρου της ΕΚΤ, κ. Μάριο Ντράγκι, για τις αγορές ομολόγων, με τις "πράξεις" να είναι αποστειρωμένες, ώστε να απομακρυνθούν οι ανησυχίες για εκτύπωση νέου χρήματος στην Ευρωζώνη.
Η Ευρώπη κάνει σχεδόν "τα πάντα", για να στηρίξει την "θέση" της στην παγκόσμια κατανομή κερδών, να αποφύγει δυσάρεστες "εκπλήξεις" και να συμμετέχει ενεργά στην διαχείριση της παγκόσμιας οικονομίας.
Παγκοσμιοποίηση γαρ !!!
Τον τελευταίο καιρό, με αναλύσεις και ανταποκρίσεις σε αμερικανικά ΜΜΕ, προβάλλεται όλο και περισσότερο η άποψη για διαγραφή του ελληνικού χρέους ή για περαιτέρω πλήρη αναδιάρθρωσή του.
Όσον αφορά στην παραγραφή του ελληνικού χρέους, ενδεικτικό είναι το εντυπωσιακά επίκαιρο και αντικειμενικά ορθό, άρθρο του καθηγητή Οικονομικών, κ. Καρλ Γουίλαν, στο "Forbes".
«Η κατάλληλη αντιμετώπιση του διογκούμενου και μη βιώσιμου ελληνικού χρέους είναι η παραγραφή του και όχι η ενίσχυσή του με νέα δάνεια ή η αποπομπή της Ελλάδας από την ευρωζώνη, εκτιμώντας, ότι από την κατάσταση στην Ελλάδα αυταπόδεικτα συμπεραίνει κανείς πως μία συντεταγμένη χρεοκοπία μπορεί να συμβεί, ενώ μια χώρα παραμένει μέλος της ευρωζώνης».
Διατυπώνει επίσης την άποψη, ότι η οικονομική κατάσταση της υπόλοιπης ευρωζώνης επιτάσσει την παραμονή της Ελλάδας και μια συμφωνία που θα παρεμποδίζει τους Έλληνες πολιτικούς να εγκαταλείψουν μονομερώς την ευρωζώνη.
«Ας ελπίσουμε», υπογραμμίζει χαρακτηριστικά, «ότι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί θα αντιληφθούν εγκαίρως το μέγεθος της οικονομικής και πολιτικής αποτυχίας που θα αντιπροσώπευε μια ελληνική έξοδος».
Με λίγα λόγια οι Αμερικανοί δεν θέλουν με τίποτα την έξοδο της Ελλάδος από την Ευρωζώνη, ή τουλάχιστον εάν αυτό συμβεί, να συνοδευτεί από την ένταξή της στην ζώνη του δολαρίου!!!
Και είναι λογικό και συνεπές με την γενικότερη πολιτικής των ΗΠΑ, της μη αλλαγής της γεωπολιτικής ισορροπίας στην περιοχή μας.
Άλλωστε οι Ρώσοι καιροφυλακτούν !!!
Σύμφωνα με δημοσίευμα των Wikileaks, αναλυτές στην Αμερική δηλώνουν πλέον συχνά και δημόσια, ότι η Ελλάδα έχει δυνατότητες να γίνει παραγωγός αερίου και πετρελαίου και συμπληρώνουν σε αναφορά του περασμένου Νοεμβρίου πως «το να γίνει η Ελλάδα μέλος της ζώνης του δολαρίου ταιριάζει με το γεωπολιτικό σενάριο που έχει διαμορφωθεί στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ».
Όλα αυτά μαζί με παράλληλες αναφορές για τη συμπεριφορά της Τουρκία με αφορμή τις Κυπριακές έρευνες, όπου αναφέρεται χαρακτηριστικά πως «οι Τούρκοι είναι εκτός ελέγχου».
Αλλά και πως η Ελλάδα σε αυτή την περίπτωση δεν έχει άλλες δυνατότητες πλην της “λεκτικής” συμπαράστασης στην Κύπρο.
Η πιθανότητα να ενταχθεί η Ελλάδα «στο μπλοκ του δολαρίου», σε ένα πλαίσιο εκμετάλλευσης των φυσικών της πόρων, αναφέρεται σε εσωτερικό σημείωμα του Stratfor της 4ης Νοεμβρίου 2011, ο συντάκτης του οποίου παρατηρεί ότι «τελικά η ένταξη της Ελλάδας στη ζώνη του δολαρίου, είναι το "μεγάλο παιχνίδι" που παίζεται αυτό τον καιρό στα παρασκήνια».
Η πρόβλεψη συνδυάζεται με τα μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων που διαπιστώθηκε ότι διαθέτει η χώρα μας. Η πηγή των πληροφοριών περιγράφεται ως «οικονομική με πολύ καλές διασυνδέσεις» και έχει τον ανώτερο βαθμό αξιοπιστίας (Α).
Εντυπωσιακό όμως είναι το τέλος του κειμένου.
«Στην περίπτωση που η Ελλάδα γίνει σημαντική παραγωγός φυσικού αερίου/πετρελαίου, η χώρα θα προτιμήσει να ανήκει στο μπλοκ του δολαρίου.
Μέλος της ζώνης του δολαρίου η Ελλάδα, συντόμως ;;; ή … απλές επιθυμίες ;;;
Ίδωμεν !!!
Λάζαρος Ελευθεριάδης
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.