Το 2013 αρχίζει με κάποιες καλές ειδήσεις: Για τον προϋπολογισμό (πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης των 2,3 δισ. ευρώ στο 11μηνο του 2012), για το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης (μειώθηκε στο 6,6% του ΑΕΠ από 15,6% το 2009), για τον ρυθμό ανάπτυξης (θετικός στο τέλος του 2013, κατά τον κ. Στουρνάρα)...
για την προσαρμογή (έχουν καλυφθεί τα 2/3 του δρόμου), για τις καταθέσεις (αυξήθηκαν κατά 408 εκατ. ευρώ τον Νοέμβριο), για το ΕΣΠΑ (η απορροφητικότητα στο 88% του στόχου – 3,29 έναντι 3,72 δισ. ευρώ), για τον τουρισμό (20% αύξηση των κρατήσεων από Γερμανούς και Βρετανούς, 40% από Ρώσους, τουλάχιστον 1,5 εκατ. επιπλέον αφίξεις και 30.000 επιπλέον θέσεις εργασίας).
Με αρκετές ανησυχητικές: Xιλιάδες επιχειρήσεις και ελεύθεροι επαγγελματίες σταμάτησαν να υποβάλλουν δηλώσεις ΦΠΑ (δεν υπεβλήθησαν 1,1 εκατ. δηλώσεις το 11μηνο του 2012). Ακόμη, χιλιάδες φορολογούμενοι δεν κατέβαλαν προς το κράτος ληξιπρόθεσμες οφειλές, που εκτινάχθηκαν στα 12 δισ. ευρώ (παλιές και νέες ανέρχονται σε 55,5 δισ. από τα οποία εισπράχθηκαν μόνο 2,19 δισ. ευρώ). Οπως και με πολλές κακές ειδήσεις: Η σωρευτική μείωση του ΑΕΠ την πενταετία 2009 - 2013 θα προσεγγίσει το 25,7%, το δημόσιο χρέος το 188% του ΑΕΠ, η ανεργία θα ξεπεράσει το 24%, τα μειωμένα κατά 22% εισοδήματα θα μειωθούν κατά 6% ακόμη, 36.000 επιχειρήσεις θα βάλουν λουκέτο. Η μεταποίηση (μόλις ένας στους 24 κλάδους της μεταποιητικής βιομηχανίας κατόρθωσε το 2012 να αυξήσει την παραγωγή του) θα δεχτεί νέο πλήγμα.
Οι ημέρες του 2013 θα είναι δύσκολες, δεν υπάρχει αμφιβολία. Με δυσχερέστερα οικονομικά, μεγαλύτερες αγωνίες για μια ενδεχόμενη κατάρρευση της χώρας ύστερα από τόσες θυσίες, με εντονότερο το αίσθημα του αδιεξόδου λόγω των εκτιμήσεων για κρίση υπερδεκαετούς διάρκειας. Αλλά και ένα μικρό φως στην άκρη του τούνελ. Τη δημιουργία των συνθηκών για την απαρχή μιας κάποιας ανάκαμψης, τη γέννηση της πρώτης μικρής ελπίδας. Ωστόσο, για να αρχίσει να ανατέλλει κάτι θετικό, θα πρέπει να μοχθήσουν όλες οι ηγέτιδες δυνάμεις της χώρας, με πρώτες τις πολιτικές, να ανέβουν όπως ο Πετράρχης το δικό τους όρος Βεντού, όχι μόνο για να μυηθούν στις προφανείς αλήθειες, αλλά και να αποδεσμευτούν από τα πολλά ψεύδη, μαχόμενες για τη συγκράτηση της Ελλάδας μακριά από το χείλος του γκρεμού. Δεν νοείται έξοδος από την κρίση, προϊόν της παραγωγικής αποδιάρθρωσης, της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς, με συνεχή άνιση κατανομή των βαρών της υπέρ των εχόντων και αναχρονιστικές κινήσεις συντήρησης της καθεστηκυίας πολιτικής τάξης, που βαφτίζονται μεταρρυθμίσεις. Χώρα που δεν παράγει και κράτος που δεν φορολογεί δεν μπορούν να εξασφαλίσουν βιώσιμο χρέος – και το μέλλον τους.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια κατάσταση χρόνιας δυσαρμονίας, σε μια συνεχή παλινδρόμηση ανάμεσα στον έλεγχο και την παραίτηση, την οργάνωση και τη διάλυση, το μαχαίρι για τη μάζα και το χάδι στους ημέτερους, τις υποσχέσεις και την αδιαφάνεια, τα μέτρα επί χάρτου και την παρακμή, τις απόπειρες συνεργασίας και τις κομματικές έχθρες, τους μικροπολιτικούς φανατισμούς. Κάποιος, κάποιοι πρέπει να περιμαζέψουν τους μεγάλους αγώνες και να τους οδηγήσουν στη μέγιστη απόδοσή τους. Στο πλαίσιο ενός πολιτισμού της σύγκλισης, έξω από την παράδοση της μισαλλοδοξίας και της ρήξης, από τον τυφλό μηχανισμό της αυτοκαταστροφής.
*στην Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.