Επιστήμονες από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας και το Πανεπιστήμιο του Κουίνσλαντ, ανακάλυψαν γιγάντιο αρχαίο κρατήρα που δημιουργήθηκε μετά από πρόσκρουση αστεροειδούς.
Σύμφωνα με ...
τους ερευνητές, ο κρατήρας, που εντοπίζεται ανατολικά της περιοχής Warburton, δημιουργήθηκε μετά από πρόσκρουση αστεροειδούς διαμέτρου 20 χιλιομέτρων, ο οποίος χτύπησε τον πλανήτη μας πριν 298 με 360 εκατομμύρια χρόνια.
Το έδαφος γύρω από τον κρατήρα φέρει κάποιες αλλαγές, καθώς παραμορφώθηκε από το κρουστικό κύμα και τις εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες.
«Αυτό το μεταμορφωμένο έδαφος καλύπτει μια περιοχή 30.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων με την έκταση του κρατήρα να τον καθιστά τον τρίτο μεγαλύτερο κρατήρα πρόσκρουσης στη Γη», τόνισε σε δηλώσεις του ο επικεφαλής της μελέτης, Δρ. Andrew Glikson από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας.
Για τις ανάγκες της έρευνας οι επιστήμονες μελέτησαν μικροσκοπικά κομμάτια από χαλαζίες, τα οποία συλλέχθηκαν από γεωτρήσεις.
Η εξονυχιστική εξέταση με ηλεκτρονικό μικροσκόπιο αποκάλυψε μικροσκοπικές ρωγμές που καταδεικνύουν ότι οι χαλαζίες χτυπήθηκαν από αστεροειδή ή μετεωρίτη.
«Μόνο με αυτό τον τρόπο δημιουργούνται αυτά τα χαρακτηριστικά», διευκρίνισε ο Δρ. Glikson.
Μεταγενέστερες αναλύσεις έδειξαν σεισμικές ανωμαλίες κάτω από το έδαφος που ελήφθησαν τα δείγματα.
«Αυτό μας βοήθησε να καθορίσουμε το εύρος της περιοχής πρόσκρουσης, η οποία έχει καλυφθεί με τέσσερα χιλιόμετρα νεότερων ιζημάτων», προσέθεσε ο καθηγητής.
Η σχετική μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Tectonophysics.
πηγή : econews.gr
Σύμφωνα με ...
τους ερευνητές, ο κρατήρας, που εντοπίζεται ανατολικά της περιοχής Warburton, δημιουργήθηκε μετά από πρόσκρουση αστεροειδούς διαμέτρου 20 χιλιομέτρων, ο οποίος χτύπησε τον πλανήτη μας πριν 298 με 360 εκατομμύρια χρόνια.
Το έδαφος γύρω από τον κρατήρα φέρει κάποιες αλλαγές, καθώς παραμορφώθηκε από το κρουστικό κύμα και τις εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες.
«Αυτό το μεταμορφωμένο έδαφος καλύπτει μια περιοχή 30.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων με την έκταση του κρατήρα να τον καθιστά τον τρίτο μεγαλύτερο κρατήρα πρόσκρουσης στη Γη», τόνισε σε δηλώσεις του ο επικεφαλής της μελέτης, Δρ. Andrew Glikson από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας.
Για τις ανάγκες της έρευνας οι επιστήμονες μελέτησαν μικροσκοπικά κομμάτια από χαλαζίες, τα οποία συλλέχθηκαν από γεωτρήσεις.
Η εξονυχιστική εξέταση με ηλεκτρονικό μικροσκόπιο αποκάλυψε μικροσκοπικές ρωγμές που καταδεικνύουν ότι οι χαλαζίες χτυπήθηκαν από αστεροειδή ή μετεωρίτη.
«Μόνο με αυτό τον τρόπο δημιουργούνται αυτά τα χαρακτηριστικά», διευκρίνισε ο Δρ. Glikson.
Μεταγενέστερες αναλύσεις έδειξαν σεισμικές ανωμαλίες κάτω από το έδαφος που ελήφθησαν τα δείγματα.
«Αυτό μας βοήθησε να καθορίσουμε το εύρος της περιοχής πρόσκρουσης, η οποία έχει καλυφθεί με τέσσερα χιλιόμετρα νεότερων ιζημάτων», προσέθεσε ο καθηγητής.
Η σχετική μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Tectonophysics.
πηγή : econews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.