Οι εμμονές του Λαζόπουλου για τα …μεγάλα νούμερα

Προσβλητικός… Απαξιωτικός…ή  απλά όλα για το χρήμα…Ο Λάκης;...



Πως τα φέρνει ο καιρός, πως στριμώχνονται άνθρωποι, όνειρα, πολιτικές καριέρες και η  Ελλαδίτσα  πως  μοιάζει, να μη τα χωράει… Και αυτή η  δημοσιότητα,  αμάν αυτή η δημοσιότητα,  που αγαπάει τους γνωστούς και όλο τους φιλοξενεί σε εφημερίδες, περιοδικά σε τηλεοπτικές συνεντεύξεις… Και αυτοί οι δημοσιογράφοι την κάθε δήλωση, την κάνουν θέμα… υπάρχει όμως θέμα;

Μάλλον δεν φταίει η Ελλαδίτσα με τον μικρό γεωγραφικό χώρο  και τα πολλά και άλυτα προβλήματα, αλλά η πολιτική ως έννοια, είναι μεγαλύτερη, αφορά  τους υπεράνθρωπους  που ασχολούνται με τα προβλήματα των άλλων ανθρώπων και διατείνονται ότι  μόνο αυτοί μπορούν να τα λύσουν ή μόνο οι δικοί τους άνθρωποι έχουν το χάρισμα.

Λίγες μέρες πριν, διαβάσαμε μια συνέντευξη  που έδωσε ο Λάκης Λαζόπουλος σε κυριακάτικη εφημερίδα και χαρακτήρισε τον άλλοτε ψυχαναλυτή του, στους «Πρωταγωνιστές»,  Σταύρο Θεοδωράκη με τα εξής λόγια:   παράρτημα, κατασκεύασμα του συστήματος,  πιο εγκάθετος πεθαίνεις, οι λεγόμενοι υπαρξάκηδες, μιλάει κάτω από τις οξιές και τρέχουν ακόμη και οι αρκούδες…»

Και το αποκορύφωμα στις δηλώσεις έρχεται με τον επιθετικό προσδιορισμό χαζός, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Δεν θέλω να τον προσβάλω, αλλά ο Σταύρος Θεοδωράκης μου μοιάζει πιο χαζός κι από τον Γιωργάκη-κι αυτή είναι η ύψιστη προσβολή που μπορώ να σκεφτώ για άνθρωπο».
Ακραίο; Υπάρχει άκρη σε έναν σατυρικό καλλιτέχνη ; Ίσως υπάρχουν κορυφές και εμμονές, ίσως γωνίες που κάποιες στιγμές στρογγυλεύουν και άλλες φορές οξύνονται!

Εμείς ωστόσο,  όσον αφορά τον Λάκη, δεν μπορούμε να καταλάβουμε πως συνομιλούσε, αγκαλιαζόταν και μάλωνε με έναν «χαζό όπως ο Γιωργάκης…» τόσα χρόνια… Επίσης, τώρα έγινε αντιληπτή η δημοσιογραφική ή επαγγελματική καταβολή του Σταύρου Θεοδωράκη και ενοχλεί τον Λαζόπουλο;

Πως ο σύγχρονος Αριστοφάνης δεν επιτρέπει μια άλλη φωνή, που δεν αφορά τον δικομματισμό και που αν μη τι άλλο, αυτή η φωνή δεν φαίνεται να πηγαίνει πίσω από κομματικούς στρατούς;

Θα πείτε ότι καθήκον ενός σατυρικού συγγραφέα και showman είναι να ερευνά, να διυλίζει τις πληροφορίες και να φτάνει στην υπερβολή για να προκαλέσει το γέλιο και τις περισσότερες φορές έναν προβληματισμό για αυτά που λέει, καθώς καταπιάνεται με προβλήματα της καθημερινότητας που αγγίζουν τον καθέναν μας.


Στην αντίπερα όχθη από την καθημερινότητα και τα προβλήματα, βρίσκονται συνήθως, οι πολιτικοί με τις δραστηριότητές τους ή την απραξία τους.

Σαφώς ο Σταύρος Θεοδωράκης με τα μεγάλα νούμερα που κατόρθωσε να πιάσει στην εκπομπή του, αγγίζοντας θέματα ταμπού, υποβοηθούμενος και από τη σκηνοθεσία τους, ήταν ένα πρόσωπο μεγάλης αποδοχής. Αυτός λοιπόν που με τη δουλειά του, για μας τους αναγνώστες ή τηλεθεατές έγινε αγαπητός έκανε ξαφνικά κόμμα και εγένετο πρόεδρος.
Εννοείται ότι ο Λάκης θα ασχολούνταν με τον καινούργιο πρόεδρο, μιας και υπήρξε πιο παλιά φίλος και ψυχαναλυτής του… Από τις ευρωεκλογές,  αντιληφθήκαμε ότι στο μέτωπο του διανοητή Λάκη, έκαιγε ο πυρετός του Σύριζα.

Χωρίς να «καίγεται» ο Αλέξης, ο οποίος ασχολείται με τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, ο γνωστός showman, ανέλαβε να υπερασπιστεί την παράταξη απέναντι σε όποιον και σε οτιδήποτε θα ερχόταν από αλλού. Στην περίπτωση του Θεοδωράκη «από το ποτάμι της διαπλοκής».
Και ενώ ο Αλέξης έρχεται μπροστά στις δημοσκοπήσεις με τη βοήθεια και την ευλογία των αγίων τόπων που επισκέφτηκε, αν θυμάμαι καλά έφτασε μέχρι και το Βατικανό, τα Χριστούγεννα τον βλέπω να πηγαίνει οικογενειακώς … Ιερουσαλήμ, ο Λάκης έραβε και ξήλωνε…

Οι περισσότεροι που είδαν εκείνο τον καιρό, Αλ Τσαντίρι θυμούνται : « εγώ δεν ψαρεύω σε θολό ποτάμι» Τάδε έφη, όχι Ζαρατούστρας αλλά, Λαζόπουλος.
Την Τρίτη από το Αλ Τσαντίρι,  τα πράγματα αγρίεψαν ακόμη περισσότερο, είδαμε και Πανούση που δίνει σπάνια συνέντευξη, να λέει ότι ο Θεοδωράκης τον είχε λογοκρίνει και είχε κόψει ότι αφορούσε Μπόμπολα και τα σχετικά, επίσης μάθαμε ότι ο τελευταίος δεν πάει ούτε μέχρι το περίπτερο, αν δεν του έχουν υποσχεθεί κάτι.

Το Αλ Τσαντίρι γεμάτο από κόσμο, όπως γεμάτη ήταν και η εκπομπή της Τρίτης από κριτική και σάτιρα  για το Ποτάμι. Συνήθως η κριτική γίνεται όταν ακούμε ολοκληρωμένα τα λόγια κάποιου και όχι αποσπασματικά όπως συνήθως γίνεται, αλλά το έχουμε ξαναδεί να γίνεται στο κόνσεπτ του Λάκη και  στα ρεπορτάζ  λαϊκής όπου οι ατάκες βγάζουν από μόνες τους γέλιο ή δίνουν λαβή στον κριτικό…

Ένα τέτοιο στιγμιότυπο παρακολουθήσαμε στην εκπομπή του Λαζόπουλου με Πρωταγωνιστή πάλι τον Θεοδωράκη…

Στο απόσπασμα από την εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου όπου ακούγεται η  ατάκα του Σταύρου Θεοδωράκη  για το ότι, ένας νέος θα πάρει τον μισθό του και θα τον καταναλώσει σε βενζίνη και τρόφιμα, ο Λάκης Λαζόπουλος σταματά το βίντεο και διαφωτίζει το «ζωντανό» κοινό του και εξηγεί ο ίδιος  για το τι θέλει να πει και να κάνει ο νεόκοπος πολιτικός, συμπληρώνοντας ότι δεν πάει στα καλά του ο άνθρωπος.  Η γλώσσα του σκλήρυνε  και άλλο όταν εκστόμισε  πως είναι κρίμα που ο Ντοστογιέφσκι  δεν τον είχε γνωρίσει πριν γράψει τον «Ηλίθιο».

Η αλήθεια είναι ότι μάλλον, ο θεατράνθρωπος  μας «διαβάζει» γιατί  τις προηγούμενες Κυριακές η «Εξέλιξη» είχε βιβλία του Ντοστογιέφσκι και ένα από αυτά ήταν ο Ηλίθιος.
Για την ιστορία ο Λαζόπουλος έκανε το κοινό του να ξεκαρδιστεί από τα γέλια το επέβαλαν τα ονόματα αλλά και το οξύμωρο του σχήματος : Ντοστογιέφσκι –Ηλίθιος- Θεοδωράκης…

Όμως για αυτούς που έχουν διαβάσει τον «Ηλίθιο», ο μεγάλος διανοητής πραγματεύεται τον απόλυτα καλό άνθρωπο που αγαπάει τα παιδιά, που στηλιτεύει τους δογματισμούς και τις συμπεριφορές που δεν αντιπροσωπεύουν τον ανώτερο άνθρωπο. Φυσικά όχι αυτόν, των ναζιστών που μισαλλόδοξα βασίστηκε ο Χίτλερ αλλά εκείνου του Υπεράνθρωπου που δεν βαρύνεται από εμμονές  και κακές συμπεριφορές,  σε ένα ιστορικό και ψυχολογικό πλαίσιο, που θυμίζει κουρασμένη πλουτοκρατία της Ρωσίας.

Σίγουρα στη συνείδηση των Αλ Τσαντιριωτών,  έμεινε   το δίπτυχο Θεοδωράκης-Ηλίθιος, για κάποιους άλλους  ο Ηλίθιος  είναι ο πρίγκιπας Μίσκιν, που είναι ο καλός της υπόθεσης…
Τι να πρωτοσχολιάσεις… βέβαια, υπάρχει και η άλλη άποψη που λέει, ότι όταν τσακώνονται τα βουβάλια, καλό είναι να κάνεις στην άκρη, και αν σας χαλάει η λέξη «βουβάλια» μπορείτε να βάλετε το σύγχρονο opinion leaders.

Στην ουσία όμως, δεν έχουμε κανέναν  πραγματικό τσακωμό γιατί κάποιος ο οποίος έχει μεγάλο λαϊκό έρεισμα και μπορεί να παρουσιάζει και να σταματάει βίντεο κατά βούληση έχοντας τη πλήρη υποστήριξη του λαού του,  μάλλον έχει πάρει το «σακίδιο» και βγάζει καυτά  βέλη από πίσω!

Οι απορίες μας, αν μη τι άλλο εύλογες: πως ένας «Ηλίθιος» το 2007 μπόρεσε και πήρε συνέντευξη για την εκπομπή του και συζήτησε φιλοσοφίες του Φρόυντ, με τον Λάκη Λαζόπουλο;
Μάλιστα στην αρχή της εκπομπής «Πρωταγωνιστές»  όπου  ο Λάκης συνεντευξιάζετο,  το κόνσεπτ ήταν, ότι θα έκανε ο Ηλίθιος συνέντευξη στον Πανέξυπνο… βρε κάτι σενάρια που παίζει η ζωή και αυτό το « you tube», αδιάψευστος μάρτυρας του παρελθόντος. Ο Καβάφης έλεγε, «όπου και να πας η πόλις θα σε ακολουθεί…»

Δυο μέρες μετά το Αλ Τσαντίρι, ο πρόεδρος του Ποταμιού ήταν καλεσμένος στην  δεκατιανή εκπομπή του Σκάι και απαντώντας στο «θέμα» που έχει προκύψει με τον Λάκη είπε: « δεν θέλω να συμμετέχω σε αυτή τη κουβέντα, καθώς πολλοί λένε ‘τέρατα’ για το Ποτάμι, κάτι θεατρίνοι και άλλοι,  είναι της μόδας να είναι αντισυστημικοί,  το παλαιό σύστημα σπαρταράει και βρίσκει πρόθυμους υπαλλήλους να πούνε ψέματα».



Επίσης στο προσωπικό του sight ο Σταύρος Θεοδωράκης έγραψε για τον Λάκη συνδυάζοντάς τον  και με τη Γιάννα Αγγελοπούλου Δασκαλάκη:

«Οι δύο πιο γνωστοί αντισυστημικοί της χώρας αγαπούν τις φωτογραφίσεις, την καλή ζωή και τη Μύκονο. Ο λαός τους γνωρίζει με τα μικρά τους ονόματα και τους φωνάζει η Γιάννα και ο Λάκης. Είναι αυτοί που το σύστημα άρχισε μόλις να φοβάται. Οι διαδρομές των δύο σπάνια συνέπεσαν, αν και κινούνται στον ίδιο χώρο, του πλούτου. Εκείνη από τους πιο πλούσιους Έλληνες, εκείνος από τους καλύτερους φίλους των πλουσίων Ελλήνων. Και οι δύο μαθαίνουν το σύστημα από μέσα, το κατακτούν, το υπνωτίζουν, το κάνουν φίλο τους και όμοιό τους. Για να το καταρρίψουν την κατάλληλη στιγμή. Εκείνος την πολεμούσε σφοδρά για χρόνια, ίσως γιατί τα ομώνυμα απωθούνται.

Ίσως γιατί σύχναζαν σε διαφορετικά γκαλά. Κάποτε η έχθρα τους πήρε τέλος. Ο τρόπος ήταν απλός κι εκείνη τον γνώριζε. Αγόρασε μία μεγάλη εφημερίδα, τον γνωστό αντισυστημικό Ελεύθερο Τύπο κι έδωσε προσφορά DVD σε συνέχειες όλη την πνευματική αντισυστημική εργασία του Λάκη, έναντι αμέτρητων αντισυστημικών ευρώ. Η έχθρα σταμάτησε, ο καλλιτέχνης δεν ξανάνοιξε το στόμα του για τη Γιάννα, μπήκε αυτοδικαίως στον κύκλο των επιχειρηματιών που δεν ακουμπούμε, δηλαδή όλων. Οι αντισυστημικοί έχουν το δικό τους τρόπο να συσφίγγουν τις σχέσεις τους.Το σύστημα τρομοκρατήθηκε, κατάλαβε ότι το τέλος του είναι κοντά. Από τη στιγμή που η παρεξήγηση μεταξύ τους λύθηκε, τα υπόλοιπα ήταν θέμα χρόνου. Και βεβαιωθήκαμε και οι υπόλοιποι. Μετά τον αντισυστημικό Λάκη και η αντισυστημική Γιάννα βρήκε το κόμμα της. Και το λανσάρει. Ήρθε η ώρα επιτέλους να επαναστατήσουν μαζί.»

Μια μικρή σύσταση στον νεόκοπο πρόεδρο του Ποταμιού που όντως δεν ρητορεύει σαν τους παλιούς… συγχωρέστε τους διανοούμενους και τους ανθρώπους που δεν συγχωρούν, ίσως αυτό σας πάει ένα βήμα πιο πέρα από τους παλαιοκομματικούς.

Δεν χρειάζεται να απαντάτε σε παλιούς φίλους που εντάχθηκαν σε άλλη μεριά, όλοι βοηθούν με τον τρόπο τους τη δημοκρατία και προσπαθούν για το καλύτερο. Η εποχή μας δεν συγχωρεί πια και ο χρόνος δεν αγαπάει αυτούς που μιλούν και δεν πράττουν . Δείξτε έργο και περιμένετε να απαντήσετε με πράξεις. Όπως πράξεις και ρεαλισμό περιμένουμε από όλες τις πλευρές της πολιτικής ζωής του τόπου.

*αναδημοσίευση από την εφημερίδα Εξέλιξη της Κυριακής