«Είναι περίεργο και τραγελαφικό για έναν άνθρωπο στα backstages των εντύπων να βλέπει τον εαυτό του σε εξώφυλλο με πηχυαίους τίτλους, λες και έχει συλληφθεί «ο δράκος του Καβουριού».
Είναι ακόμα πιο τραγελαφικό, αν σκεφτεί κανείς πως τα ελληνικά δικαστήρια δεν έχουν χρόνο να εκδικάσουν πάρα πολύ σοβαρές υποθέσεις και έτσι απελευθερώνονται εγκληματίες!
Τα τηλέφωνά μου χτυπούν και διάφοροι γνωστοί με καλούν στις εκπομπές τους και άλλοι τόσοι από blogs. Και το πιο λυπηρό ξέρετε ποιο είναι; Πως όλα γίνονται για «μια Ελένη», που λέει και το τραγούδι, ενώ εδώ στην κυριολεξία «ένθεν και ένθεν» παίζεται η τύχη της χώρας μας κάθε μέρα.
Δε θέλει πολύ ο άνθρωπος να το καβαλήσει το καλάμι! Γι” αυτό βλέπεις διάφορους να σκαρφίζονται ευκαιρίες και με το παραμικρό να δίνουν συνεντεύξεις, να γίνονται τα πρόσωπα της εβδομάδας και κατόπιν να επαναδιαπραγματεύονται με σκοπό να ξαναπαρουσιαστούν στην επικαιρότητα, όπου ξαφνικά βρίσκονται μονίμως και σε πάνελ (σε αυτή τη γνωστή κατάρα, όπου ο καθένας λέει με περισπούδαστο ύφος, τουλάχιστον conciliere στον »Νονό», ό,τι του φανεί και ό,τι τον συμφέρει…).
Λέτε να στήσω και εγώ, που έχω και τον τρόπο, ένα παπαρατσικό στον εαυτό μου για να καθιερωθώ στην τηλεόραση, τώρα που όλοι τρέχουν να σωθούν από κάπου; Αστειεύομαι, φυσικά!
Διότι, όπως λέγεται, »όταν ανακατεύεσαι με τα πίτουρα σε τρώνε οι κότες». Σωστό! Αλάνθαστο και διαχρονικό!
Τώρα, όμως, αφού έγινε θέμα «σκάνδαλο στη μικρή μας Λιμνούπολη» με τίτλους τρομακτικούς και κοντεύω να γίνω ριάλιτι, θα γράψω κάτι με το ταπεινό, φτωχό μου μυαλό.
Θεμιτό να αντιδράσει όποιος θίγεται, αν και πιστεύω πως μεταξύ συνεργατών επί χρόνια τα πάντα λύνονται με ένα απλό τηλεφώνημα!
Αν θίγεται κατάφωρα, εγκληματικά, ανεπανόρθωτα ή όπως αλλιώς το ορίζει αυτός από μία πασιφανώς «πλήρως προστατευόμενη φωτογραφία», μπορεί να απευθύνεται στη Δικαιοσύνη και να ζητά χρήματα για τον ίδιο, για την οικογένειά του, ακόμα και για την εκλογική του περιφέρεια, αφού νομίζει πως έτσι μένει ικανοποιημένος .
Μεταξύ μας, κι εμένα, αν μου έκαναν έκπληξη με μια δωροεπιταγή 270.000 ευρώ (γιατί ΤΟΣΑ διεκδικεί η κα Ελένη), χωρίς να έχω κουνήσει το δαχτυλάκι μου, επειδή ο γιος μου ο Άρης έσβησε την τούρτα του και έγινε 10 ετών στις 25 Νοεμβρίου, θα ήμουν τρελή από χαρά!
Περίεργο, θα μου πείτε, αλλά εγώ νιώθω ΔΙΚΑΙΩΜΕΝΗ!
Άφωνη, μεν, από το πώς τα φέρνει η ζωή, σοφότερη, δε, διότι γνωρίζω πως ό,τι ανεβαίνει κατεβαίνει, και αντιστρόφως. «Τα πάντα ρει», ως γνωστόν. Ωστόσο, για άλλη μια φορά, είμαι δικαιωμένη από αυτό που βιώνω τα τελευταία δύσκολα τέσσερα χρόνια της ζωής μου! Ποιο;
ΟΥΔΕΙΣ πιο αχάριστος του ευεργετηθέντος! »
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.