Στην πολιτεία της Ιντιάνα, όπου γεννήθηκε το 1922, δεν υπήρχε θάλασσα ούτε ο ωκεανός. Ως παιδί διάβαζε το μυθιστόρημα «Το νησί των θησαυρών» για τις πειρατικές λείες που περιμένουν κρυμμένες σε μυστηριώδεις τοποθεσίες ή βυθίστηκαν μαζί με τα πλοία που τις μετέφεραν...
Έτσι, ο Μελ Φίσερ, αποφάσισε από πολύ μικρός όχι μόνο να αφιερώσει την ζωή του στο υγρό στοιχείο αλλά και να βάλει έναν στόχο: θα έβρισκε έναν θησαυρό, που θα ζήλευαν όλοι. Το απίστευτο είναι ότι τα κατάφερε.
Ήταν ο άνθρωπος, που τον Ιούλιο του 1985 βρήκε ένα τμήμα του πολύτιμου φορτίου του Atocha, μιας ισπανικής γαλέρας που μετέφερε αμύθητα πλούτη από τον Νέο Κόσμο στην Ευρώπη. Το εγχείρημα του δεν ήταν εύκολο. Οχι μόνο χρειάστηκε δεκαετίες υπομονετικής έρευνας και άπειρες ώρες κάτω από το νερό με άσκοπες καταδύσεις αλλά έπρεπε να αντιμετωπίσει νομικά και το αμερικανικό κράτος, που ζητούσε μερτικό απ’ ότι έβρισκε ο κυνηγός θησαυρών. Μπορεί να έγινε πλούσιος αλλά πλήρωσε μεγάλο τίμημα καθώς έχασε έναν από τους γιους του, σε μια από τις βουτιές στον βυθό της Καραϊβικής.
Ο Φίσερ ήταν ισχυρή προσωπικότητα από τα παιδικά του χρόνια. Το πάθος του με την θάλασσα ήταν τέτοιο που σε ηλικία 11 ετών έφτιαξε μια δική του πατέντα καταδυτικής στολής και την δοκίμασε σε μια λίμνη. Όταν ενηλικιώθηκε σπούδασε μηχανικός και υπηρέτησε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετακόμισε στην Καλιφόρνια όπου άνοιξε ένα από τα πρώτα καταστήματα με καταδυτικά είδη.
Παντρεύτηκε μια γυναίκα που είχε την ίδια αγάπη για το υγρό στοιχείο και μάλιστα ήταν από τις πρώτες Αμερικανίδες που έμαθαν να καταδύονται και έσπασε πολλά ρεκόρ συνεχούς παραμονής κάτω από το νερό. Η κοινή τους επιχείρηση γνώρισε εμπορική επιτυχία αλλά ο Μελ αποφάσισε να επεκταθεί και σε άλλες δραστηριότητες όταν την δεκαετία του ’60 γνώρισε έναν κυνηγό θησαυρών στην Φλόριντα που έψαχνε να βρει τα ναυάγια ενός ισπανικού στόλου που βυθίστηκε κατά την διάρκεια ενός τυφώνα στις ακτές. Ο Φίσερ ως μηχανικός βρήκε διάφορες ευρεσιτεχνίες που διευκόλυναν πολύ την ερευνα στον βυθό και αποφάσισε το 1969 να εστιάσει τις προσπάθειές του στο πλοίο «Ατότσα» που είχε βυθιστεί μαζί με το πλοίο «Μαργκαρίτα» κοντά στα Φλόριντα Κις. Είχαν βυθιστεί το 1622.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.