το άνευ προηγούμενου πρόγραμμα λιτότητας, οι προβλέψεις για τις οικονομικές επιδιώξεις της Ελλάδας παραμένουν δυσοίωνες, σχολιάζει ο συντάκτης Θάνος Δημάδης της Hufffington Post.
Παρά το γεγονός ότι οι ευρωπαίοι ηγέτες φαίνεται να είναι πιο κοντά σε μια μόνιμη κοινή ευρωπαϊκή λύση για την υποστήριξη των χρεωμένων χωρών μετά το 2013, η Ελλάδα δεν έχει πολύ χρόνο να βάλει τα οικονομικά της σε τάξη.
Θα πρέπει να ξεκινήσει από τώρα να εφαρμόζει πολιτικές για την αντιμετώπιση των μεγάλων χρεών της. Σύμφωνα με τους πιο αισιόδοξους υπολογισμούς το χρέος θα αυξηθεί τα επόμενα χρόνια, ξεπερνώντας το υψηλότερο επίπεδό του 160% του ΑΕΠ και μάλιστα φθάνοντας δυνητικά 190% μέχρι το 2014.
Η πρόσφατη έκκληση της τρόικας στην ελληνική κυβέρνηση να πουλήσει κάποια από δημόσια αγαθά της χώρας, προκειμένου να βρει 50 δισ. ευρώ για την αποπληρωμή του χρέους της, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από πολιτικά κόμματα, κοινωνικές ομάδες, ακόμα και από τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου. Οι αντιδράσεις αυτές, όμως, είναι πιθανότατα ένα παιχνίδι εντυπώσεων.
Το γεγονός είναι ότι ούτε η κυβέρνηση ούτε το μεγάλο κόμμα της αντιπολίτευσης αντιτάσσονται στην πρόταση της πώλησης ορισμένων δημόσιων περιουσιακών στοιχείων.
Φυσικά κανείς δεν συζητά στα σοβαρά ιδέες όπως αυτές που προέρχονται από ορισμένες γερμανικές και άλλες προκλητικές φωνές που λένε ότι η Ελλάδα χρειάζεται να πωλήσει νησιά της ή ακόμα και τον Παρθενώνα!
Αυτή τη στιγμή, η κυβέρνηση και τα κόμματα της αντιπολίτευσης επιλέγουν την επιλογή «να παίζουν με τις λέξεις». Αυτό σημαίνει ότι δεν αποδέχονται τον όρο της «πώλησης», αλλά επιμένουν στην λέξη «εκμετάλλευση» για τα κρατικά ακίνητα, πολλά από τα οποία παραμένουν επί δεκαετίες ανεκμετάλλευτα.
Το βασικό ερώτημα τώρα είναι πώς η ελληνική κυβέρνηση θα σχεδιάσει και θα εφαρμόσει ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα καταγραφής της δημόσιας περιουσίας και κατ΄ επέκταση αξιοποίησής της.
Η συζήτηση για το ενδεχόμενο ιδιωτικοποίησης της δημόσιας περιουσίας της Ελλάδας είναι συνδεδεμένη με το ζήτημα της ιδεολογικής άποψης για το ρόλο του κράτους στην κοινωνία. Με άλλα λόγια, ποια πρέπει να είναι τα όρια μεταξύ κρατισμού και της απελευθέρωσης της αγοράς του;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.