Είναι άνθρωπος του μεροκάματου. Ελαιοχρωματιστής στο επάγγελμα, Σύριος στην καταγωγή, νόμιμος μετανάστης με χαρτιά και άδεια παραμονής. Περιπλανήθηκε πολύ μέχρι να φτάσει στον Πειραιά…
Μάλτα, Πορτογαλία, Αγγλία και ποιος ξέρει πού αλλού… Παντρεμένος πια με Ελληνίδα, έχει μία κορούλα που πάει στο νηπιαγωγείο και θεωρεί την οικογένειά του και την Ελλάδα «λιμάνι» του…
Όμως ο «φάρος» στα ταξίδια του ήταν πάντα η πατρίδα που τον γέννησε: Η Συρία…
Μιλά με πόνο για τη χώρα του… Όσο πόνο όμως κι αν έχει μέσα του, όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει από τότε που έφυγε, ένα κομμάτι της καρδιάς του θα χτυπά για τις φτωχογειτονιές που μεγάλωσε…
Μας μίλησε. Απλά, ανθρωπινά, χωρίς υπερβολές και υστερίες. Μας μίλησε με τη φωνή (όσο δυνατή μπορεί να είναι αυτή) του ανθρώπου που τον έδιωξαν από τη γη που του ανήκει: Την πατρίδα του…
Η φωνή μου είναι λίγη
…Είμαι Σύριος που ζω στην Ελλάδα. Ξέρω… η φωνή μου είναι «λίγη» μπροστά στα όσα ακούγονται αυτές τις μέρες για τη χώρα μου.
Όμως η αγωνία μου για τους δικούς μου ανθρώπους που ζουν εκεί, η αγάπη για την πόλη και τη χώρα μου με οδηγεί να πω δυο κουβέντες για το πώς έχω ζήσει εγώ αυτό το «μακελειό».
Γεννήθηκα στο Μπανιάς… Στη μία άκρη της πόλης είναι τα διυλιστήρια και στην άλλη το εργοστάσιο ηλεκτροδότησης. Αυτά τα δύο εργοστάσια δούλευαν με πετρέλαιο, όχι με αέριο ή γκάζι, που έχουμε στη χώρα μου. Τα εργοστάσια έδιναν δουλειά σε πολύ κόσμο. Βγάζαμε ρεύμα αλλά στα σπίτια μας μένανε 10 ολόκληρες ώρες χωρίς ρεύμα γιατί αυτοί που μας κυβερνούν το πουλούσανε στο εξωτερικό.
Απλώναμε τα ρούχα λευκά το βράδυ και το πρωί ήτανε μαύρα. Ο κόσμος κάθε μέρα πεθαίνει από καρκίνο.
Η Κύπρος μας έχει κάνει καταγγελία από το 1983 για τη μόλυνση που προκαλούν τα 2 αυτά εργοστάσια. Διεθνή καταγγελία. Μετά από αυτό αναγκαστικά δουλεύουν με βενζίνη. Όμως και πάλι η καταστροφή στην υγεία και το περιβάλλον είναι τεράστια.
Δεν επιτρέπεται να είναι κομμένο το ρεύμα 10 ώρες το 24ωρο. Δεν επιτρέπεται να μην υπάρχει κανενός είδους ανάπτυξη στη χώρα.
Η κυβέρνηση του Άσαντ είναι από το 1969. Τόσα χρόνια μας πιέζουν.
Στη χώρα μου τίποτα δεν είναι απλό… Η υγεία, η παιδεία, η δουλειά, η ασφάλεια και η ελευθερία είναι άγνωστες λέξεις! Και τώρα που ξεσηκώθηκε ο κόσμος δεν ζητήσαμε υπερβολικά πράγματα… Τη ζωή μας πίσω ζητήσαμε! Κάτι έπρεπε να αλλάξει…
Και οι αλλαγές στη Συρία έπρεπε να έχουν ξεκινήσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Αν είσαι στην Ασφάλεια, είσαι Θεός
Δεν υπάρχει ελευθερία για το λαό. Το καθεστώς του Άσαντ έχει δώσει στην Ασφάλεια (αστυνομία) πλήρη εξουσία και ξέρετε και εσείς εδώ στην Ελλάδα τι σημαίνει αυτό. Ελεύθερη γνώμη και άποψη δεν υπάρχει. Φοβάσαι να μιλήσεις ελεύθερα γιατί ξέρεις πού θα καταλήξεις!
Ο κόσμος πάει στη φυλακή με το παραμικρό. Ό,τι και να ειπωθεί κατά του καθεστώτος, όσο ανώδυνο κι αν είναι, πάει φυλακή. Κανένας δεν μπορεί να εκδηλωθεί ελεύθερα. Υπάρχει φόβος. Δύο άνθρωποι μεταξύ τους κι ο ένας φοβάται τον άλλον. Ζούμε με τρομοκρατία, δεν υπάρχει ελευθερία, δεν υπάρχει δημοκρατία.
Ο Άσαντ δεν θέλει να γίνει πόλεμος. Είναι μορφωμένος, έχει σπουδάσει στο εξωτερικό, έχει ευρωπαϊκή κουλτούρα. Το κακό είναι ότι δεν ελέγχει την κατάσταση. Δεν ξέρει τι γίνεται στις γειτονιές… Δεν ξέρει τι γίνεται από λαδώματα… Δεν πάει στα σύνορα να δει τι γίνεται… Δεν κυβερνάει ο Άσαντ, αλλά ο «κύκλος» του, η οικογένειά του. Το χειρότερο είναι ότι και να γνωρίζει τι γίνεται στη χώρα του, δεν μπορεί να κάνει κάτι.
Δεν ζητάμε να φύγει. Δεν μας ενδιαφέρει να έχουμε την ίδια κατάσταση όπως στη Λιβύη και σε άλλες χώρες. Μας ενδιαφέρει να μπορούμε να μιλήσουμε ελεύθερα, να υπάρχει δουλειά, ανάπτυξη, κοινωνικό κράτος… Να μην αναγκάζεται ο κόσμος να φεύγει από τη χώρα του να πάει αλλού να εργαστεί.
Μόνο με επανάσταση θα αλλάξει κάτι. Η αλλαγή για μας είναι αλλαγή της κυβέρνησης. Να κάνει ο ίδιος ο Άσαντ επανάσταση στην κυβέρνησή του. Μπορεί να το κάνει. Έχει μαζί του την κοινή γνώμη.
Γιατί όλοι εμείς ξέρουμε ποιος φταίει. Ποιος φταίει για την τρομοκρατία, τα λαδώματα, την ανεργία, την ακρίβεια… Ξέρεις τι είναι το μεροκάματο; 4 ευρώ!
Όμως 1 κιλό κρέας κοστίζει 10 ευρώ. Για να ζήσει αξιοπρεπώς μια οικογένεια χρειάζεται το λιγότερο 500 ευρώ. Πού να τα βρει; Όταν στερείσαι το ψωμί και την ελευθερία, τι θα κάνεις; Έτσι ο κόσμος ξεσηκώθηκε…
Όσο για το Στρατό…
Ο στρατός είναι η κυβέρνηση. Όποιος είναι στο στρατό ή στην ασφάλεια είναι Θεός. Η απόλυτη εξουσία.
Πρέπει ν’ αλλάξει αυτό. Πρέπει να αλλάξει γρήγορα και πρέπει να το αλλάξει ο ίδιος ο Άσαντ για να μη θρηνήσουμε κι άλλους νεκρούς. Μπορεί να το κάνει, γιατί έχει μαζί του το λαό, αρκεί να πάει κόντρα στην οικογένειά του…
Με πονάει που έφυγα από τη χώρα μου, με πονάει με όλα αυτά που βλέπω στην τηλεόραση. Θέλω να φωνάξω σε αυτούς που αγοράζουν το ρεύμα μας, σε αυτούς που μας λένε επαναστάτες, ότι δεν είμαστε υποανάπτυκτοι. Θέλουμε τη ζωή μας πίσω…
Αυτές οι γραμμές δεν είναι λογοτεχνικό κείμενο ούτε ρεπορτάζ… Είναι οι απλές κουβέντες του Σύριου Ουαλίντ, που κάποιοι εδώ και πολλά χρόνια του πήραν την πατρίδα που του ανήκει!
πηγή: onair24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.