Ποιος διοικεί το ΥΠΕΞ;

Η ελαφρότητα (που συνεπάγεται βέβαια, ανευθυνότητα) με την οποία αντιμετωπίσαμε το θέμα των Σκοπίων επί 20ετία δεν έχει προηγούμενο στα διπλωματικά χρονικά της Ελλάδας...

 

Κατά την προχθεσινή συνάντησή του με τον κ. Γκρούεφσκι, ο κ. Γ. Παπανδρέου του είπε πως η τοποθέτηση αγαλμάτων Ελλήνων «εγείρει ζήτημα αξιοπιστίας και πραγματικής προσήλωσης της ηγεσίας των Σκοπίων στην προσπάθεια επίτευξης λύσης». Και ο κ. Γκρούεφσκι, αναμφίβολα, δεν θα κοιμήθηκε το βράδυ από τη στενοχώρια του.
Η ελαφρότητα (που συνεπάγεται βέβαια, ανευθυνότητα)....
 

με την οποία αντιμετωπίσαμε το θέμα επί 20ετία δεν έχει προηγούμενο στα διπλωματικά χρονικά της Ελλάδας (αν έλεγα και της οικουμένης, δεν θα έπεφτα έξω). Άλλοτε με παντελή ασυνεννοησία των πολιτικών δυνάμεων, άλλοτε με άκρατο λαϊκισμό, το χειρότερο όμως με πλήρη εγκατάλειψη της υπόθεσης σε χέρια εξωθεσμικών παραγόντων.
 

Ένα μόνο θα γράψω. Όταν δόθηκε η πρωθυπουργική καρέκλα στον κ. Σημίτη, είχε ενημερωθεί πως δεν πρέπει να τον απασχολούν τα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Οι εξωθεσμικοί παράγοντες που ήλεγχαν το ΥΠΕΞ, δια στόματος και χειρών του ανεπαρκούς κ. Θ. Πάγκαλου, μας οδήγησαν στα Ίμια, απαλλάγηκαν από τον Γιάννο Κρανιδιώτη και μετά την υπόθεση Οτσαλάν ανέλαβε ο κ. Γ. Παπανδρέου.
 

Το «ανέλαβε» βέβαια είναι σχετικό. Του βρήκαν μια σπουδαία αποστολή και ταξίδευε ανά την υφήλιο προπαγανδίζοντας την «παγκόσμια ολυμπιακή ειρήνη» με αφορμή την ανάληψη από την Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων.
 

Το ΥΠΕΞ όμως δεν έμεινε ακέφαλο. Είχε διοριστεί ο κ. Άλεξ Ρόντος σύμβουλος, και η επίσημη γλώσσα στο ελληνικό υπουργείο έγινε η αγγλική, όπως δημοσιοποίησε ο πικραμένος κ. Θ. Πάγκαλος. 

 

Την εποχή εκείνη είχαν αρχίσει οι εχθροπραξίες μεταξύ Σλάβων και Αλβανών στα Σκόπια (που οδήγησαν στη Συμφωνία της Αχρίδας, το 2001). Ο κ. Γ. Παπανδρέου είχε σταλεί σε κάποια εξωτική χώρα (για την «παγκόσμια ειρήνη») κι ενώ ο πρωθυπουργός κ. Σημίτης βρισκόταν στο Παρίσι, στη Σύνοδο Κορυφής, περίμενε από το ΥΠΕΞ τις προτάσεις για τις θέσεις που έπρεπε να λάβει η Ελλάδα στο επίμαχο ζήτημα.
 

Το ζήτημα αυτό είχαν αναλάβει να το διεκπεραιώσουν ο κ. Άλεξ Ρόντος με τον πρέσβη κ. Μαλλιά, που είχε μετατεθεί από τα Σκόπια στην κεντρική υπηρεσία. Η πρόταση που έκαναν στον κ. Σημίτη, ήταν τόσο εξωφρενική, που ακόμη κι αυτός αντέδρασε και έκτοτε άρχισε να ενδιαφέρεται για τα του ΥΠΕΞ (χωρίς φυσικά να υπάρξει ουσιαστική αλλαγή στην πολιτική μας). Τι συμβούλεψαν οι εν λόγω διπλωμάτες στον πρωθυπουργό. Να επιλυθεί το θέμα της ενδοσκοπιανής διαφοράς, με συνεννόηση της «ανταρτικής ομάδας» των Αλβανών με την κυβέρνηση των Σκοπίων!
 

Δηλαδή, ουσιαστικά, αναγνωριζόταν η μικρή ένοπλη ομάδα των στασιαστών ως ισότιμη μιας κυβέρνησης. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αν αναγνωριστεί από τη διεθνή κοινότητα ότι μπορεί να ισχύσει, τότε κάθε χώρα διατρέχει τον κίνδυνο διάλυσής της, αν 10 άτομα με καλάσνικοφ αρχίσουν να πυροβολούν αδιακρίτως, και δεν σταματήσουν παρά μόνο αν αναγνωριστούν ισότιμοι συνομιλητές με την κυβέρνηση της χώρας. Το ήθελαν όμως οι Η.Π.Α. και εν τέλει το πέτυχαν με κάποιες παραλλαγές, με την παραπάνω Συμφωνία της Αχρίδας, που αναφέραμε. Ως κι ο κ. Σημίτης όμως κατανόησε που οδηγεί τέτοια πρακτική κι έσκισε το non paper.
 

Όλο αυτό το διάστημα ο επικεφαλής του ΥΠΕΞ, συνέχιζε το παγκόσμιο έργο του περί «ολυμπιακής ειρήνης». Όπως και από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι και τον Απρίλιο του 2010, ενόσω οι «αυθέντες» προετοίμαζαν το Μνημόνιο, ο κ. Παπανδρέου γύριζε τον κόσμο με την κα. Μπιρμπίλη, πότε στην Κοπεγχάγη για την «πράσινη ανάπτυξη», πότε στη Λατινική Αμερική, αλλά και στην Ινδία για την «αειφόρα ανάπτυξη της υφηλίου».

Στην τακτική επαφή που έχω με την ομάδα των πρώην πρεσβευτών που εκδηλώνουν τις ανησυχίες τους με διάφορες ενέργειες, συνάγω το συμπέρασμα πως έχουν απομονωθεί έμπειροι διπλωμάτες, ανεγνωρισμένου κύρους και ικανοτήτων, που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τη χώρα. Δεν είναι όμως της συμπάθειας του κ. Ρόντος. Γι’ αυτό και ειρωνεύτηκα στην αρχή τις «συστάσεις» του ημετέρου πρωθυπουργού προς τον ομόλογό του.
 

Δεν κρίνω ακόμη τη νέα ηγεσία του ΥΠΕΞ, διότι είναι νωρίς. Δεν κρύβω όμως την επιφύλαξή μου, διότι αφενός ο νέος υπουργός είναι προσωπικός φίλος του κ. Γ. Παπανδρέου («όμοιος ομοίω πελάζει») και αφετέρου ο αποκλεισμός των δύο υπουργών Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας από την κυβερνητική επιτροπή δείχνει δημιουργία κάποιων στεγανών. Εύχομαι ολόψυχα να κάνω λάθος.

Ο Μακεδών

 

πηγή: voria.gr