Το «μικρό Pony», το αυτοκίνητο που οι Γερμανοί εγκωμίασαν ως το πολυχρηστικό όχημα της οικονομίας, οι Γάλλοι ως έκφραση της κλασικής φινέτσας και της απλότητας και οι Έλληνες ως «εθνικό όχημα» με τη σφραγίδα της Citroen, είναι έτοιμο να ξαναγράψει ιστορία στην αγορά των τεσσάρων τροχών.
Η οικογένεια Κοντογούρη της NAMCO, κατασκευάστρια εταιρεία των θρυλικών Pony, έχει δεχτεί άκρως δελεαστική πρόταση από μεγάλο όμιλο της Αιγύπτου για να παράγει εκείνος τα ελληνικά αυτοκίνητα, τα οποία στις αναδυόμενες αγορές της Βορείου Αφρικής και στην Αγκόλα παρουσιάζουν μεγάλη δυναμική λόγω της προσιτής τιμής και των ιδιαίτερα ανθεκτικών χαρακτηριστικών τους.
Παρόλο όμως, που η Ελλάδα «πλήγωσε» στο παρελθόν την διοίκηση της εταιρείας, αποδεικνύοντας περίτρανα πως η «χώρα μας τρώει τα παιδιά της», καθώς με πολιτικές παρεμβάσεις χάριν σε πιέσεις ανταγωνιστικών επιχειρηματικών συμφερόντων που εποφθαλμιούσαν την εμπορική επιτυχία των Pony, οδήγησαν το εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης σε λουκέτο, τα αδέλφια Κοντογούρη ετοιμάζονται να... ξαναζεστάνουν τις μηχανές παραγωγής αυτοκινήτων στην Ελλάδα εν μέσω της οικονομικής κρίσης.
H επένδυση ολοκληρώθηκε και πλέον η εταιρεία βγάζει την κυκλοφορία και πάλι το επανασχεδιασμένο Pony, από το εργοστάσιό της στη Ρεδεστό Θεσσαλονίκης, με άκρως δελεαστική τιμή. Μόλις 6.910 ευρώ!!!
Είναι διαθέσιμο με δύο διαφορετικούς injection κινητήρες, 1.300 και 1.400 κυβικά, που αποδίδουν 70 και 90 ίππους αντίστοιχα. Η μετάδοση επιτυγχάνεται μέσω χειροκίνητου κιβώτιου ταχυτήτων, 5 σχέσεων. Κατασκευάζεται από γαλβανιζέ χαλυβδόφυλλα και μπορεί να μεταφέρει φορτίο έως 800 κιλά!
Συν τοις άλλοις, το νέο Pony, λόγω εγχώριας κατασκευής, είναι απαλλαγμένο από πολλούς φόρους κάτι το οποίο συνεπάγεται και πάμφθηνα ανταλλακτικά, που το κάνουν εξαιρετικά οικονομικό στη συντήρησή του!
Η περιπέτεια
Η περιπέτεια της NAMCO στην ελληνική αγορά αυτοκινήτου είναι χαρακτηριστική για την σύγκρουση των μεγάλων συμφερόντων που «έπνιξαν» όλες τις προσπάθειες για την ανάπτυξη της αυτοκινητοβιομηχανίας στην Ελλάδα.
Οι ιδρυτές της εταιρείας, βίωσαν την απόλυτη επιτυχία έχοντας καταφέρει να παράγουν στο εργοστάσιο στη Θεσσαλονίκη 8- 10 αυτοκίνητα ημερησίως, γεγονός πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα και με προστιθέμενη ελληνική αξία 67%, οι πωλήσεις ξεπερνούσαν τις 18.000, ενώ ο Ελληνικός Στρατός, η αεροπορία και το Ναυτικό έδειχναν την προτίμησή τους στα... άλογα των Pony, αφού το κόστος λειτουργίας και συντήρησης πέντε εξ αυτών ήταν μικρότερο από ένα τζιπ μεγάλου κυβισμού.
Ξεκίνησαν πριν από τριάντα χρόνια την κατασκευή αυτοκινήτων σε μια ρομαντική εποχή, όπου οι πολυεθνικοί κολοσσοί δεν είχαν αλώσει τον κλάδο και που η ελληνική αυτοκινητοβιομηχανία φαινόταν ικανή να διατηρήσει την αυτοχθονία της, συμβάλλοντας ταυτόχρονα στην οικονομική ανάπτυξη.
Μάλλον όμως, οι επικεφαλής της λογάριαζαν χωρίς... τον ξενοδόχο, που στην προκειμένη περίπτωση ήταν τα πολιτικά προσκόμματα που έβαζαν κυβερνητικά στελέχη της εποχής κατόπιν πιεστικών αιτημάτων ανταγωνιστών εμπόρων και εισαγωγέων που εποφθαλμιούσαν την εμπορική επιτυχία του θρυλικού Pony το οποίο είχε κατακλύσει τους ελληνικούς δρόμους και προμήθευε τα Σώματα Ασφαλείας.
Οι πιέσεις ακόμη και υπουργών έγιναν αφόρητες, οι απεργίες στο εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης όλο και συχνότερες, οι μηχανές έμειναν σβησμένες για πάνω από 120 ημέρες και το αποτέλεσμα ήταν μετά από ένα μικρό χρονικό διάστημα η μονάδα ελληνικής παραγωγής να μην είναι βιώσιμη και να κλείσει, βάζοντας μια ακόμη «ταφόπλακα» στο ελληνικό επενδυτικό όνειρο για τη δημιουργία μιας κραταιής εγχώριας αυτοκινητοβιομηχανίας.
Ίσως ούτε και οι ίδιοι οι πολιτικοί να μην πίστευαν πως η «εθνικά υπερήφανη» κατά τ' άλλα Ελλάδα θα μπορούσε να φτιάξει τα δικά της αυτοκίνητα. Διαφορετικά δεν εξηγείται, όταν κατασκευάστηκε στην τελική του μορφή το πρώτο Pony και η οικογένεια Κοντογούρη κάλεσε τον τότε υπουργό Βιομηχανίας Κωνοφάγο για να το δει, εκείνος δεν μπήκε καν στον κόπο, διαμηνύοντας πως η Ελλάδα δε θα φτιάξει ποτέ δικό της αυτοκίνητο. Στη συνέχεια όμως, αφού ο ίδιος είχε εμπλακεί στο εργοστάσιο μπαταριών ΠΑΚ, πούλαγε στην μονάδα τα προϊόντα του.
Οι συνδικαλιστές
Μια από τις αιτίες της κατάρρευσης της NAMCO ήταν και ο κακώς εννοούμενος συνδικαλισμός. Εργαζόμενοι στο εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης έκαναν απεργία- κατάληψη, η οποία κράτησε 4 μήνες, ζητώντας αύξηση ημερομισθίων κατά 35%.
Οι ιδιοκτήτες της εταιρείας δεν την αρνήθηκαν, αλλά τους πρότειναν να δουν τι αύξηση θα τους έδινε ο κλάδος του μετάλλου. Όμως, εκείνοι επέμεναν να ικανοποιηθεί το αίτημά τους «εδώ και τώρα», υποκινούμενοι και από ένα μετέπειτα σημαίνον πολιτικό πρόσωπο της Μακεδονίας, του οποίου ο ρόλος στην περίπτωση αυτή μάλλον ήταν «σκοτεινός», κάνοντας πολλούς να μιλήσουν για «το ότι παρακινείτο από ανταγωνιστικά της οικογένειας Κοντογούρη συμφέροντα».
Δημιουργήθηκε μεγάλη ένταση γιατί οι υπάλληλοι δεν άφηναν να μπει κανείς στο εργοστάσιο, ακόμη και στους ιδιοκτήτες απαγόρευαν την είσοδο. Δεν επέτρεπαν ούτε καν να σταλούν τα ετοιμοπαράδοτα οχήματα στους πελάτες της εταιρείας και άλλα 600 στον ελληνικό Δημόσιο τομέα. Τότε ανέλαβε δράση ο Πέτρος Κοντογούρης, ερχόμενος από τη Γερμανία, ο οποίος διαβεβαίωσε τους εργαζόμενους ότι η εταιρεία θα τους αποζημίωνε από πάνω, αρκεί να επιστρέψουν στις δουλειές τους. Πράγμα που έγινε, αλλά μόνο για πέντε μέρες, καθώς μετά ζήτησαν να... πάνε διακοπές. Απίστευτο; Κι όμως αληθινό! Πράγματι πήγαν τις διακοπές τους και μετά πέρασαν από την οδό Αγίας Σοφίας 26 για να λάβουν τις αποζημιώσεις τους. Το εργοστάσιο είχε κλείσει.
Δείτε φωτογραφίες από το νέο Pony
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.