του ανωτάτου δικαστηρίου της χώρας ανατρέπει αντίθετη του Εφετείου, το οποίο είχε απορρίψει την σχετική αγωγή της εργαζόμενης υπογραμμίζοντας πώς η απόλυσή της έγινε εξαιτίας της εμπάθειας του διευθυντή προσωπικού, «καθόσον δεν του ήταν αρεστή εξαιτίας της προσπάθειας που κατέβαλε για να διαφυλάξει την ηθική της υπόσταση». Όμως σε μια τέτοια περίπτωση κρίνει ο Άρειος Πάγος η καταγγελία της σύμβασης εργασίας είναι άκυρη, ως καταχρηστική, όταν «απαγορεύεται από ταπεινά ελατήρια», όπως είναι εμπάθεια, μίσος, έχθρα ή εκδίκηση λόγω «προηγηθείσας νόμιμης, αλλά μη αρεστής στον εργοδότη συμπεριφοράς του εργαζομένου».
Η συγκεκριμένη υπάλληλος εργαζόταν στην εταιρία οινοποιίας , στη θέση της υπεύθυνης τηλεφωνικού κέντρου από το 1976. Το 2003 όμως όταν άλλαξε ο διευθυντής προσωπικού άρχισαν τα προβλήματά της καθώς εκείνος εκδήλωσε μια «ιδιότυπη και διαφορετική από τη συνηθισμένη σε χώρους εργασίας υπηρεσιακή συμπεριφορά». Την προσέγγισε εξαρχής και την αντιμετώπιζε με υπερβολικά "φιλικό" τρόπο και με άκρως κολακευτικά, καθημερινά, σχόλια για την παρουσία της ως γυναίκα και κυρίως για την εξωτερική εμφάνισή της. «Σε καθημερινή βάση και πολλές φορές ημερησίως με διάφορα προσχήματα προσερχόταν στον χώρο εργασίας της, που ήταν σε απόσταση 15 μέτρων από το γραφείο του και με τη συμπεριφορά του και τη φυσική παρουσία του προσπαθούσε να έχει συνεχή επικοινωνία μαζί της, τονίζοντας την παρουσία του αλλά και τη θέση του στην ιεραρχία της εταιρείας, χωρίς να υφίστανται αντικειμενικοί υπηρεσιακοί λόγοι»,αναφέρει η απόφαση και συνεχίζει:Η υπάλληλος ήρθε σε δύσκολη θέση και αμηχανία, λόγω της καθημερινής τους συχνότητας, ξέφευγαν από τα όρια της ευγένειας ή της συναδελφικότητας και χωρίς να αγγίζουν τα όρια της προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της δημιουργούσαν έντονο πρόβλημα επικοινωνίας και ανασφάλειας, αφού η συμπεριφορά του αφενός δεν αφορούσε την εργασία της και αφετέρου την έκαμε να ενεργεί ως αμυνόμενη σε διαρκή πίεση και πάντως της αποσπούσε αναίτια και χωρίς να το επιθυμεί το ενδιαφέρον από την εργασία της, ενώ παράλληλα αποτέλεσε αφορμή για δημιουργία ψιθύρων και σχολίων από συναδέλφους της που είχαν αντιληφθεί τον διευθυντή προσωπικού να της απευθύνει φιλοφρονήσεις».
Στα μέσα Οκτωβρίου 2003 η υπάλληλος γνωστοποίησε με «ευπρεπή αλλά κατηγορηματικό τρόπο στον διευθυντή προσωπικού ότι το μόνο που την ενδιαφέρει είναι η οικογένεια και η εργασία της και τίποτε άλλο».
Η στάση του διευθυντή τότε και άρχισε «να την αντιμετωπίζει με τρόπο εχθρικό και προσβλητικό».
Ήταν προφανές -υπογραμμίζεται στην απόφαση του ΑΠ- ότι «η αιτία της αλλαγής αυτής στη συμπεριφορά του οφειλόταν σε εμπάθεια απέναντί της λόγω της απόρριψης και απόκρουσης του "ενδιαφέροντός" του. Τελικά κι αφού μεσολάβησε παρέμβαση του διευθυντή του ΔΣ που του έκανε παρατήρηση, όταν εκείνος αποχώρησε από την εταιρία, το 2004 πέτυχε την απόλυσή της.
Οι Αρεοπαγίτες τελικά παρέπεμψαν την υπόθεση για νέα δεύτερη κρίση στο Εφετείο Αθηνών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.