Μόλυνση των πνευμόνων είναι η πνευμονία, που μάλιστα συνοδεύεται από βήχα, πυρετό, αναπνευστική δυσχέρεια και φλέγματα. Μάλιστα, οι περισσότερες πνευμονίες προκαλούνται από βακτηρίδια.
Ωστόσο, υπάρχουν και άλλοι μικροοργανισμοί όπως ιοί, μύκητες και παράσιτα, που μπορούν να προσβάλουν τους πνεύμονες και να προκαλέσουν πνευμονία.
Ένα από τα συχνότερα βακτηρίδια που προκαλούν πνευμονία είναι ο πνευμονιόκοκκος (Streptococcus Pneumonia). Ένα άλλο βακτηρίδιο που προκαλεί πνευμονία, αλλά με μικρότερη συχνότητα, είναι ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος.
Υπάρχουν και άλλα βακτηρίδια όπως το μυκόπλασμα, η λεγιονέλλα, τα χλαμύδια και ορισμένοι ιοί, προκαλούν πνευμονίες που δεν έχουν όλα τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της πνευμονίας. Για το λόγο αυτό, οι μολύνσεις των πνευμόνων από τα μικρόβια αυτά αποκαλούνται άτυπες πνευμονίες. Οι άτυπες πνευμονίες προσβάλλουν συνήθως τα άτομα κάτω των 40 ετών.
Θα πρέπει να σημειωθεί πως και ασθενείς που είναι ήδη εισηγμένοι σε νοσοκομεία, πιθανόν να παρουσιάσουν δευτερογενείς πνευμονίες λόγω μικροβίων που έχουν πάρει από το νοσοκομείο.
Ο λόγος είναι ότι οι ασθενείς με μειωμένη άμυνα όπως οι ηλικιωμένοι, τα παιδιά, οι καρκινοπαθείς, οι ασθενείς με AIDS ή με άλλη χρόνια πάθηση είναι περισσότερο ευάλωτοι στις δευτερογενείς νοσοκομειακές πνευμονίες. Οι πνευμονίες αυτές, είναι σοβαρότερης μορφής διότι μεταδίδονται από ανθεκτικά νοσοκομειακά μικρόβια.
Παράλληλα, πνευμονίες μπορούν να προκληθούν από εισρόφηση υγρών στους πνεύμονες. Τα υγρά αυτά μπορεί να προέρχονται από το στόμα ή από το στομάχι και είναι δυνατόν να προκαλέσουν χημική πνευμονία.
Τα συμπτώματα και η διάγνωση
Τα κύρια συμπτώματα της πνευμονίας είναι ο πυρετός, ο βήχας με φλέγματα, η δυσχέρεια αναπνοής και η κούραση. Οι ασθενείς μπορούν επίσης να έχουν πόνο στο θώρακα, ταχύπνοια, κυάνωση και υπόταση. Στους ηλικιωμένους ασθενείς, η αλλοίωση της γενικής κατάστασης με έντονη κούραση ή ακόμη μια κατάσταση σύγχυσης μπορεί να είναι από τα πιο έντονα συμπτώματα.
Βέβαια, η διάγνωση βασίζεται στο ιστορικό του ασθενούς, στην ιατρική εξέταση και τις συμπληρωματικές εξετάσεις που περιλαμβάνουν αναλύσεις αίματος, των φλεγμάτων και ακτινογραφία του θώρακα. Παράλληλα, η ταχύπνοια, δηλαδή μιας γρήγορης αναπνοής, τα χείλη και τα δάκτυλα που έχουν μια κακή, χλωμή ή κυανή χρώση, είναι δείκτες σοβαρότητας της ασθένειας που δείχνουν ότι δεν υπάρχει ικανοποιητικό οξυγόνο στην κυκλοφορία του αίματος. Εάν η κατάσταση αυτή επιδεινωθεί και δεν δοθεί η κατάλληλη θεραπεία, τότε είναι δυνατόν να υπάρξει ταχυκαρδία και κατάσταση νευρολογικής σύγχυσης, λόγω ανεπάρκειας καλής οξυγόνωσης του εγκεφάλου.
Συνολικά, το ιστορικό και η εξέταση του ασθενούς, οι αναλύσεις αίματος, οι καλλιέργειες αίματος και πτυέλων, η ακτινογραφία θώρακος, η ύπαρξη ειδικών αντισωμάτων στο αίμα, βοηθούν στο να γίνει η διάγνωση της πνευμονίας και σε πολλές περιπτώσεις να αναγνωρισθεί ο παράγοντας που την έχει προκαλέσει.
Θεραπεία
Όσον αφορά τη διάρκεια της πνευμονίας, αυτή εξαρτάται από το μικρόβιο που την έχει προκαλέσει. Υπάρχει ενδεχόμενο να διαρκέσει από μερικές μέρες έως και μία εβδομάδα ή περισσότερο. Η ανταπόκριση στην αντιβίωση και ο χρόνος έναρξης της αντιβίωσης παίζουν ρόλο στο πόσο θα διαρκέσει η ασθένεια.
Μια αποτελεσματική θεραπεία περιλαμβάνει την αντιβίωση ανάλογα με το μικρόβιο που έχει προκαλέσει την πνευμονία. Εάν δεν έχει απομονωθεί ένα συγκεκριμένο μικρόβιο, η αντιβίωση θα δοθεί ανάλογα με τα ευρήματα που θα βρεθούν και που θα δείχνουν προς μια συγκεκριμένη ομάδα παθογόνων οργανισμών.
Να σημειωθεί ότι σε ορισμένες περιπτώσεις ασθενών με χρόνια προβλήματα ή ηλικιωμένων ή παιδιών, η διάγνωση της πνευμονίας πιθανόν να επιβάλει και την εισαγωγή του ασθενούς στο νοσοκομείο.
Πάντως, εκτός από την αντιβίωση, επιπρόσθετα θεραπευτικά μέτρα που μπορούν να βοηθήσουν είναι η ξεκούραση στο κρεβάτι του ασθενούς, η ενυδάτωση, η παροχή οξυγόνου εάν χρειάζεται. Εάν υπάρχει ξηρός, κουραστικός και μη παραγωγικός βήχας τα φάρμακα που καταστέλλουν το βήχα, ανακουφίζουν τον ασθενή.
Πρόληψη
Το εμβόλιο εναντίον γνωστών μικροβίων που προκαλούν πνευμονίες. Για παράδειγμα το εμβόλιο εναντίον των συχνότερων τύπων του πνευμονιοκόκκου, μπορεί να προστατεύει από τις πνευμονίες που προκαλεί το μικρόβιο αυτό. Το εμβόλιο εναντίον της γρίπης, μειώνοντας τη συχνότητα της γρίπης, μειώνει και τις βακτηριδιακές πνευμονίες που προκύπτουν λόγω επιπλοκών της γρίπης.
Το πλύσιμο των χεριών, η χρήση προστατευτικής μάσκας προσώπου, ο καλός αερισμός των εσωτερικών χώρων, η τήρηση μιας κατάλληλης ατομικής υγιεινής, η καλή διατροφή, είναι επιπρόσθετα προληπτικά μέτρα που προστατεύουν από την πνευμονία.
Ωστόσο, υπάρχουν και άλλοι μικροοργανισμοί όπως ιοί, μύκητες και παράσιτα, που μπορούν να προσβάλουν τους πνεύμονες και να προκαλέσουν πνευμονία.
Ένα από τα συχνότερα βακτηρίδια που προκαλούν πνευμονία είναι ο πνευμονιόκοκκος (Streptococcus Pneumonia). Ένα άλλο βακτηρίδιο που προκαλεί πνευμονία, αλλά με μικρότερη συχνότητα, είναι ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος.
Υπάρχουν και άλλα βακτηρίδια όπως το μυκόπλασμα, η λεγιονέλλα, τα χλαμύδια και ορισμένοι ιοί, προκαλούν πνευμονίες που δεν έχουν όλα τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της πνευμονίας. Για το λόγο αυτό, οι μολύνσεις των πνευμόνων από τα μικρόβια αυτά αποκαλούνται άτυπες πνευμονίες. Οι άτυπες πνευμονίες προσβάλλουν συνήθως τα άτομα κάτω των 40 ετών.
Θα πρέπει να σημειωθεί πως και ασθενείς που είναι ήδη εισηγμένοι σε νοσοκομεία, πιθανόν να παρουσιάσουν δευτερογενείς πνευμονίες λόγω μικροβίων που έχουν πάρει από το νοσοκομείο.
Ο λόγος είναι ότι οι ασθενείς με μειωμένη άμυνα όπως οι ηλικιωμένοι, τα παιδιά, οι καρκινοπαθείς, οι ασθενείς με AIDS ή με άλλη χρόνια πάθηση είναι περισσότερο ευάλωτοι στις δευτερογενείς νοσοκομειακές πνευμονίες. Οι πνευμονίες αυτές, είναι σοβαρότερης μορφής διότι μεταδίδονται από ανθεκτικά νοσοκομειακά μικρόβια.
Παράλληλα, πνευμονίες μπορούν να προκληθούν από εισρόφηση υγρών στους πνεύμονες. Τα υγρά αυτά μπορεί να προέρχονται από το στόμα ή από το στομάχι και είναι δυνατόν να προκαλέσουν χημική πνευμονία.
Τα συμπτώματα και η διάγνωση
Τα κύρια συμπτώματα της πνευμονίας είναι ο πυρετός, ο βήχας με φλέγματα, η δυσχέρεια αναπνοής και η κούραση. Οι ασθενείς μπορούν επίσης να έχουν πόνο στο θώρακα, ταχύπνοια, κυάνωση και υπόταση. Στους ηλικιωμένους ασθενείς, η αλλοίωση της γενικής κατάστασης με έντονη κούραση ή ακόμη μια κατάσταση σύγχυσης μπορεί να είναι από τα πιο έντονα συμπτώματα.
Βέβαια, η διάγνωση βασίζεται στο ιστορικό του ασθενούς, στην ιατρική εξέταση και τις συμπληρωματικές εξετάσεις που περιλαμβάνουν αναλύσεις αίματος, των φλεγμάτων και ακτινογραφία του θώρακα. Παράλληλα, η ταχύπνοια, δηλαδή μιας γρήγορης αναπνοής, τα χείλη και τα δάκτυλα που έχουν μια κακή, χλωμή ή κυανή χρώση, είναι δείκτες σοβαρότητας της ασθένειας που δείχνουν ότι δεν υπάρχει ικανοποιητικό οξυγόνο στην κυκλοφορία του αίματος. Εάν η κατάσταση αυτή επιδεινωθεί και δεν δοθεί η κατάλληλη θεραπεία, τότε είναι δυνατόν να υπάρξει ταχυκαρδία και κατάσταση νευρολογικής σύγχυσης, λόγω ανεπάρκειας καλής οξυγόνωσης του εγκεφάλου.
Συνολικά, το ιστορικό και η εξέταση του ασθενούς, οι αναλύσεις αίματος, οι καλλιέργειες αίματος και πτυέλων, η ακτινογραφία θώρακος, η ύπαρξη ειδικών αντισωμάτων στο αίμα, βοηθούν στο να γίνει η διάγνωση της πνευμονίας και σε πολλές περιπτώσεις να αναγνωρισθεί ο παράγοντας που την έχει προκαλέσει.
Θεραπεία
Όσον αφορά τη διάρκεια της πνευμονίας, αυτή εξαρτάται από το μικρόβιο που την έχει προκαλέσει. Υπάρχει ενδεχόμενο να διαρκέσει από μερικές μέρες έως και μία εβδομάδα ή περισσότερο. Η ανταπόκριση στην αντιβίωση και ο χρόνος έναρξης της αντιβίωσης παίζουν ρόλο στο πόσο θα διαρκέσει η ασθένεια.
Μια αποτελεσματική θεραπεία περιλαμβάνει την αντιβίωση ανάλογα με το μικρόβιο που έχει προκαλέσει την πνευμονία. Εάν δεν έχει απομονωθεί ένα συγκεκριμένο μικρόβιο, η αντιβίωση θα δοθεί ανάλογα με τα ευρήματα που θα βρεθούν και που θα δείχνουν προς μια συγκεκριμένη ομάδα παθογόνων οργανισμών.
Να σημειωθεί ότι σε ορισμένες περιπτώσεις ασθενών με χρόνια προβλήματα ή ηλικιωμένων ή παιδιών, η διάγνωση της πνευμονίας πιθανόν να επιβάλει και την εισαγωγή του ασθενούς στο νοσοκομείο.
Πάντως, εκτός από την αντιβίωση, επιπρόσθετα θεραπευτικά μέτρα που μπορούν να βοηθήσουν είναι η ξεκούραση στο κρεβάτι του ασθενούς, η ενυδάτωση, η παροχή οξυγόνου εάν χρειάζεται. Εάν υπάρχει ξηρός, κουραστικός και μη παραγωγικός βήχας τα φάρμακα που καταστέλλουν το βήχα, ανακουφίζουν τον ασθενή.
Πρόληψη
Το εμβόλιο εναντίον γνωστών μικροβίων που προκαλούν πνευμονίες. Για παράδειγμα το εμβόλιο εναντίον των συχνότερων τύπων του πνευμονιοκόκκου, μπορεί να προστατεύει από τις πνευμονίες που προκαλεί το μικρόβιο αυτό. Το εμβόλιο εναντίον της γρίπης, μειώνοντας τη συχνότητα της γρίπης, μειώνει και τις βακτηριδιακές πνευμονίες που προκύπτουν λόγω επιπλοκών της γρίπης.
Το πλύσιμο των χεριών, η χρήση προστατευτικής μάσκας προσώπου, ο καλός αερισμός των εσωτερικών χώρων, η τήρηση μιας κατάλληλης ατομικής υγιεινής, η καλή διατροφή, είναι επιπρόσθετα προληπτικά μέτρα που προστατεύουν από την πνευμονία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.