To Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης εξέδωσε σήμερα την απόφαση του στην υπόθεση Γερμανίας κατά Ιταλίας για την κρατική ετεροδικία. Η Γερμανία ...
προσέφυγε στο ΔΔΧ κατά της Ιταλίας στις 23.12.2008, αντιδρώντας σε σειρά αποφάσεων του ιταλικού Ακυρωτικού Δικαστηρίου (Corte Suprema di Cassazione) αλλά και άλλων δικαστηρίων στην Ιταλία, τα οποία θεώρησαν ότι για τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής στην Ιταλία, η Γερμανία ευθύνεται να καταβάλει αποζημιώσεις στα θύματα χωρίς να απολαύει του προνομίου της κρατικής ετεροδικίας.
Στην εν λόγω δίκη παρενέβη η χώρα μας στις 13.01.2011 ως μη διάδικο μέρος βάσει του Άρθρου 62 του Καταστατικού του ΔΔΧ, με σκοπό να ενισχύσει τις ιταλικές θέσεις ενώπιον του Δικαστηρίου.
Στην Απόφασή του, το Δικαστήριο εκφράζει την άποψη ότι οι πράξεις των γερμανικών δυνάμεων κατοχής στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν αντίθετες στο δίκαιο του πολέμου και παραβίαζαν πανανθρώπινες αξίες. Όμως το Δικαστήριο σημείωσε ότι η συγκεκριμένη υπόθεση αφορούσε τον διαδικαστικό κανόνα της ετεροδικίας των Κρατών και όχι την ευθύνη της Γερμανίας για τις παράνομες ενέργειες της, κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στο πλαίσιο αυτό, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η Γερμανία, στην υπόθεση αυτή, απολαύει του προνομίου της ετεροδικίας και έκρινε, δεχόμενο τις αιτιάσεις της Γερμανίας, ότι τα ιταλικά δικαστήρια παραβίασαν τον κανόνα αυτό του εθιμικού διεθνούς δικαίου. Επιπλέον, το Δικαστήριο δέχτηκε ότι οι αποφάσεις των ιταλικών δικαστηρίων με τις οποίες επετράπη η λήψη μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης για την Villa Vigoni με σκοπό την ικανοποίηση των θυμάτων της υπόθεσης του Διστόμου, καθώς και η αναγνώριση ως εκτελεστών στην Ιταλία των σχετικών αποφάσεων των ελληνικών δικαστηρίων, αποτελούσαν παράνομες πράξεις από ιταλικής πλευράς.
Ωστόσο, σημαντικό είναι ότι το Δικαστήριο διαπιστώνει πως το γεγονός ότι ένα Κράτος απολαύει ετεροδικίας ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων ενός άλλου Κράτους δεν επηρεάζει το ζήτημα της διεθνούς του ευθύνης και της συνακόλουθης υποχρέωσης του να παράσχει αποζημίωση. Επίσης, το Δικαστήριο, αναφερόμενο στο ζήτημα της αποζημίωσης των Ιταλών αιχμαλώτων πολέμου καθώς και άλλων απαιτήσεων Ιταλών πολιτών, οι οποίες δεν έχουν διευθετηθεί, τόνισε ότι τα θέματα αυτά θα μπορούσαν να επιλυθούν μέσω διμερών διαπραγματεύσεων. Με τον τρόπο αυτό το Δικαστήριο επιβεβαιώνει ότι τα θέματα αυτά δεν έχουν κλείσει.
Η ελληνική κυβέρνηση θα μελετήσει την Απόφαση με προσοχή, υπό το φως της σταθερής και διαχρονικής θέσης ότι το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων παραμένει ανοικτό.
προσέφυγε στο ΔΔΧ κατά της Ιταλίας στις 23.12.2008, αντιδρώντας σε σειρά αποφάσεων του ιταλικού Ακυρωτικού Δικαστηρίου (Corte Suprema di Cassazione) αλλά και άλλων δικαστηρίων στην Ιταλία, τα οποία θεώρησαν ότι για τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής στην Ιταλία, η Γερμανία ευθύνεται να καταβάλει αποζημιώσεις στα θύματα χωρίς να απολαύει του προνομίου της κρατικής ετεροδικίας.
Στην εν λόγω δίκη παρενέβη η χώρα μας στις 13.01.2011 ως μη διάδικο μέρος βάσει του Άρθρου 62 του Καταστατικού του ΔΔΧ, με σκοπό να ενισχύσει τις ιταλικές θέσεις ενώπιον του Δικαστηρίου.
Στην Απόφασή του, το Δικαστήριο εκφράζει την άποψη ότι οι πράξεις των γερμανικών δυνάμεων κατοχής στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν αντίθετες στο δίκαιο του πολέμου και παραβίαζαν πανανθρώπινες αξίες. Όμως το Δικαστήριο σημείωσε ότι η συγκεκριμένη υπόθεση αφορούσε τον διαδικαστικό κανόνα της ετεροδικίας των Κρατών και όχι την ευθύνη της Γερμανίας για τις παράνομες ενέργειες της, κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στο πλαίσιο αυτό, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η Γερμανία, στην υπόθεση αυτή, απολαύει του προνομίου της ετεροδικίας και έκρινε, δεχόμενο τις αιτιάσεις της Γερμανίας, ότι τα ιταλικά δικαστήρια παραβίασαν τον κανόνα αυτό του εθιμικού διεθνούς δικαίου. Επιπλέον, το Δικαστήριο δέχτηκε ότι οι αποφάσεις των ιταλικών δικαστηρίων με τις οποίες επετράπη η λήψη μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης για την Villa Vigoni με σκοπό την ικανοποίηση των θυμάτων της υπόθεσης του Διστόμου, καθώς και η αναγνώριση ως εκτελεστών στην Ιταλία των σχετικών αποφάσεων των ελληνικών δικαστηρίων, αποτελούσαν παράνομες πράξεις από ιταλικής πλευράς.
Ωστόσο, σημαντικό είναι ότι το Δικαστήριο διαπιστώνει πως το γεγονός ότι ένα Κράτος απολαύει ετεροδικίας ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων ενός άλλου Κράτους δεν επηρεάζει το ζήτημα της διεθνούς του ευθύνης και της συνακόλουθης υποχρέωσης του να παράσχει αποζημίωση. Επίσης, το Δικαστήριο, αναφερόμενο στο ζήτημα της αποζημίωσης των Ιταλών αιχμαλώτων πολέμου καθώς και άλλων απαιτήσεων Ιταλών πολιτών, οι οποίες δεν έχουν διευθετηθεί, τόνισε ότι τα θέματα αυτά θα μπορούσαν να επιλυθούν μέσω διμερών διαπραγματεύσεων. Με τον τρόπο αυτό το Δικαστήριο επιβεβαιώνει ότι τα θέματα αυτά δεν έχουν κλείσει.
Η ελληνική κυβέρνηση θα μελετήσει την Απόφαση με προσοχή, υπό το φως της σταθερής και διαχρονικής θέσης ότι το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων παραμένει ανοικτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.