Ήταν το 2008 όταν η ελληνική κοινότητα της Σουηδίας γιόρταζε τα Χριστούγεννα με μια μεγάλη γιορτή στη Backa στο Γκέτεμποργκ. Την ώρα της γιορτής ο πατέρας της Έλενας, που ήταν και πρόεδρος της κοινότητας, κατέρρευσε. Ήταν τότε 60 ετών και η καρδιά του σταμάτησε να χτυπά εντελώς ξαφνικά.Το ασθενοφόρο...
καθυστέρησε 20 ολόκληρα λεπτά, σύμφωνα με την Έλενα. Ο λόγος ήταν ότι η περιοχή θεωρούνταν υψηλού κινδύνου και στη Σουηδία τα ασθενοφόρα που προσεγγίζουν αυτές τις περιοχές πρέπει να συνοδεύονται από την αστυνομία. Το προσωπικό του ασθενοφόρου ήταν αναγκασμένο να περιμένει αστυνομική συνοδεία. Όταν έφτασε ήταν πολύ αργά. Ο Γιώργος πέθανε στα χέρια της αδερφής της Έλενας, Αρετή.
Η Έλενα περιγράφει στην σουηδική εφημερίδα με κάθε λεπτομέρεια πώς πληροφορήθηκε για τον θάνατο του πατέρα της. Τη στιγμή που στην Σουηδία ο πατέρας της άφηνε την τελευταία του πνοή, η Έλενα έδινε το δικό της show στην πίστα. Όταν κατέβηκε από τη σκηνή στις 4.30 το πρωί είδε μπροστά της μεταξύ άλλων, τον αδελφό της, ένα γείτονα, ένα φίλο της και ένα ψυχοθεραπευτή. "Μου είπαν ότι ο πατέρας μου έπαθε έμφραγμα αλλά όχι ότι είχε πεθάνει. Με έπιασε πανικός. Πήρα άδεια για να πάω στο σπίτι, οπότε πήρα το αεροπλάνο και πήγα στο Γκέτεμποργκ", λέει η Έλενα. Στο Landvetter έμαθε την αλήθεια: "Περίμενα τη βαλίτσα μου και τότε λύγισε ο αδερφός μου. Τότε μου είπε ότι ο πατέρας μας είχε πεθάνει. Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου, τον εαυτό μου, τα πάντα. Κατέρρευσα στο πάτωμα και άρχισα να κλαίω".
Ενώ η Έλενα σκέφτεται πάλι εκείνη την ημέρα, σωπαίνει, και κρύβει το πρόσωπό της, γράφει η σουηδική εφημερίδα. "Δεν έχω κλάψει για πολύ καιρό, όταν σκεφτόμουν τον μπαμπά μου, αλλά έρχονται όλες οι εικόνες μπροστά μου. Το έχω ξεπεράσει, έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου να μην κλάψω. Επειδή είμαι δυνατή. Δεν ήθελε να κλάψω". Σκουπίζει τα δάκρυά της και συνεχίζει: "Σκέφτομαι πιο πολύ τη μαμά μου. Έχασε τον σύντροφό της. Ήταν τόσο καλά μαζί".
Όταν πια συνέρχεται, όπως γράφει ο δημοσιογράφος, μιλάει για το πώς προσπάθησε εκείνη και η οικογένειά της να δικαιωθούν. Λέει ότι έστειλαν μια αίτηση στην υγειονομική περίθαλψη το 2009, όπου ρώτησαν γιατί τα ασθενοφόρα πρέπει να περιμένουν την αστυνομία, πριν πάνε σε περιοχή "υψηλού κινδύνου". Και απορρίφθηκαν. Μια δεύτερη αίτηση το 2010 απορρίφθηκε επίσης.
"Η οικογένειά μου αισθάνθηκε τόσο άσχημα. Θέλω να καταργηθούν όλες οι επικίνδυνες ζώνες. Δεν θέλω να συμβεί αυτό σε κανέναν άλλο. Έχουν απορρίψει τις ενστάσεις μας, αλλά θα ρίχνω για πάντα την ευθύνη σ' αυτούς", λέει η Έλενα.
"Δεν ήθελα να γυρίσω πίσω στη Σουηδία με αυτή την επιθετική συμπεριφορά μετά απ' ό,τι εγώ και η οικογένειά μου περάσαμε με τον πατέρα μου. Δεν θέλω καμία οικογένεια να αισθάνεται ότι έχουν χάσει ένα άτομο χωρίς λόγο, γιατί έτσι αισθανόμαστε εμείς. Είναι απαίσιο", αναφέρει η Έλενα στην εφημερίδα Schlager και λέει ότι ξεκίνησε συνεδρίες με ψυχοθεραπευτή. Σήμερα μπορεί να δηλώνει ότι δεν αισθάνεται θυμό και πίκρα.
πηγή: golema.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.