Γιατί σφάζονται οι Έλληνες ανταποκριτές στις ΗΠΑ

Η εμπλοκή του Χατζηνικολάου, της Διαμαντοπούλου και... το Fimotro (πάλι!)

Άγριο ξεκατίνιασμα και μπόχα από τον βόθρο της διαπλοκής, της διαφθοράς και των εκβιασμών με πρωταγωνιστές δημοσιογράφους, σε ένα απίστευτο γαϊτανάκι περίεργων δοσοληψιών με σκοτεινά κέντρα. Οι καταγγελίες πέφτουν βροχή και κανείς δεν ξέρει πού θα καταλήξει ο εμφύλιος στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, στη μικρή γειτονιά της Αστόρια. Διαβάστε στο planet-greece όλες τις λεπτομέρειες....



όπως τις αναφέρει επί λέξει το Greek Amerikan News Agency και ο δημοσιογράφος Αλέξανδρος Στεφανόπουλος, που προχωρά στις εν λόγω αποκαλύψεις:

Ο σκοτεινός μηχανισμός, η κατάρα της Νέας Υόρκης, ο Νίκος Χατζηνικολάου, το FIMOTRO και (απρόσμενη) πρόταση βόμβα προς τον ανταποκριτή του ΣΚΑΙ Θάνο Δημάδη!

Ως «ωρολογιακή απασφαλισμένη βόμβα διασποράς( σ.σ. είναι αυτές που όταν σκάνε έχουν πολλά θραύσματα και ως εκ τούτου πολλά θύματα) έτοιμη να εκραγεί με 10αδες θύματα» χαρακτηρίζει παλαιός έμπειρος πρώην διευθυντής μεγάλης εφημερίδας το κείμενο που αναρτήθηκε το Σάββατο 23 Ιουνίου στο GreekAmericanNewsAgency με αφορμή τον λυσσαλέο πόλεμο μέχρις τελευταίου που έχει, ως μη όφειλε, ξεσπάσει μεταξύ ανταποκριτών και δημοσιογράφων σε Νέα Υόρκη, Ουάσιγκτον και Αθήνα. Αν και η σημερινή εξέλιξη, όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης, αλλάζει, άρδην τα δεδομένα αν ο πρωταγωνιστής μας αποδεχθεί τις προτάσεις μας …στο χέρι του είναι να αλλάξει τα δεδομένα και λίγο πολύ προβλέψιμα γεγονότα να συνεχιστεί αυτή η έρευνα τουλάχιστον σε ό,τι τον αφορά… Και επανέρχομαι στον γηραίο πια εκδότη και παλαίμαχο δημοσιογράφο, ο οποίος συνεχίζει αιτιολογώντας και εξηγώντας το γιατί δεν αναδημοσιεύει και δεν αναρτάται ευρέως το κείμενο:

«Φίλτατε, το κείμενο σου, είναι σαν μια απασφαλισμένη ωρολογιακή βόμβα διασποράς, έτοιμη να εκραγεί! Η έκρηξη της θα γεμίσει πτώματα παντού. Αίμα πολύ και τραυματίες πολλούς θα αφήσει σκόρπιους. Σακάτηδες. Δεν ξέρω αν αυτή είναι η λύση που ζητάς(στα περί αυτοκάθαρσης αναφέρομαι). Ήσουν πάντα άψης από τότε που σε ξέρω. Μαχητής. Ιβανόης. Τι να σου πω, βρέ παιδί μου. Χρειάζεται και λίγο μαεστρία… Ακόμα δεν έμαθες. Μπαίνεις μέσα στην μάχη και αρχίζεις και κόβεις κεφάλια. Και όποιον πάρει ο χάρος. Σήμερα οι μάχες, Αλέξανδρε μου, δίνονται με άλλα μέσα… με τάκτ. Μέσω διαδικτύου. Χρειάζεται προσοχή. Ισορροπίες. Αν αύριο θελήσεις δουλειά, τι θα κάνεις; Κράτα μια πισινή. Έχεις οικογένεια. Παιδιά. Παίρνεις το μέρος –ξεκάθαρα του Ιγνατίου. Παλιά καραβάνα, αλλά είσαι σίγουρος; Εντάξει οκ ο τύπος(σ.σ. για τον Δημάδη λέει) την έχει κάνει από κούπες. Αλλά ο άλλος, είναι καθαρός; Δεν ξέρω… εσύ τον ξέρεις καλύτερα, εγώ μόνο από τηλεόραση, αλλά σου συνιστώ πρόσεχε πολύ. Τον παρακολουθώ συχνά. Τον διαβάζω. Αλλά εκεί η μάχη και η σφαγή είναι για την δουλειά. Ποιος θα επικρατήσει. Θα μας και θα σας βάλουν να φάτε τις σάρκες σας. Μας θέλουν μια ζωή σφαγμένους. Βλέπω την κραυγή αγωνίας που εκπέμπεις περί ενότητας, αλλά ρίχνεις και εσύ λάδι στην φωτιά… Κράτα αποστάσεις… από όλους. Το παιχνίδι είναι άγριο. Πολύ. Θέλει αίμα. Αχόρταγο το θηρίο της εκδίκησης… πρόσεχε μην πέσεις σε παγίδες. Το κείμενο σου θίγει πολλά… κακώς κείμενα και για εκεί και για την εδώ πραγματικότητα για τα οποία εδώ στην Αθήνα κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου! Όχι ότι και εδώ είμαστε σε καλύτερη κατάσταση! Χάλια! Μαύρα! Αλητεία. Εκβιασμοί. Απειλές. Βρομιά, όπως πολύ σωστά γράφεις. Ανηθικότητα. Πάντα ρομαντικός αλλά η ζωή είναι πιο σκληρή… προσγειώσου. Πάτα στην γη. Αυτοί που σήμερα στηρίζεις θα σε προδώσουν. Θυμήσου τι έχεις περάσει. Εσύ μου τα λες και δακρύζεις. Οι ίδιοι που ευεργετείς σήμερα, όπως και τότε οι ίδιοι θα σε προδώσουν, αν δεν το κάνουν ήδη. Μη παίρνεις το μέρος ανοιχτά κανενός. Κράτα αποστάσεις ασφαλείας, γιατί καμία φορά τα θραύσματα θα πάρουν και εσένα… Ο πόλεμος είναι άγριος και δεν λογαριάζει. Για αυτό κράτα αποστάσεις. Μείνε όρθιος. Για ένα να είσαι σίγουρος. Το μήνυμα ελήφθη. Μη περιμένεις να πάρει διστάσεις το κείμενο σου. Ακριβώς, γιατί λέει αλήθειες. Θα με θυμηθείς. Θα θαφτεί, όπως και τόσα άλλα στην δουλειά μας. Τα συμφέροντα είναι πολλά. Άθλια και σκοτεινά. Μπορεί σήμερα αυτόν που πολεμάς λυσσαλέα να έρθει να σου δώσει δουλειά ή να εξαρτώνται άλλοι δικοί σου από αυτόν, τι θα κάνεις. Η ζωή είναι μικρή. Μην καλπάζεις πάνω στο άλογο σαν τον Δον Κιχώτη. Η Δουλτσινέα σου είναι μια οπτασία. Αυτό μη το ξεχνάς. Μη νομίζεις ότι και εδώ είμαστε σε καλύτερη κατάσταση. Αλλά ποτέ δεν μπορούσα προσωπικά να φανταστώ ότι δέκα άνθρωποι που είστε εκεί στο Αμέρικα θα σκοτωνόσασταν έτσι άγρια! Σφαγή κανονική. Ειλικρινά λυπάμαι πολύ. Και στο διά ταύτα. Φυσικά και το κείμενο σου, (αν και μπενχουρ το έχεις από μικρός το κακό συνήθιο ΚΟΨΕ ΤΟ ! ΛΙΓΑ Κ ΚΑΛΑ! ΝΑ ΜΕΝΟΥΝ!) είναι άψογο από κάθε πλευρά! Από τότε που σε γνώριζα μαθητούδι. Σφάζει με το λεπίδι… λέει πολλά και για πολλούς... Ακόμα και η συχνή επανάληψη και εμμονή σου σε λέξεις με βάθος (ηθική, εντιμότητα, κάθαρση κτλ) νομίζω δίνουν αυτό που θες να περάσεις ωστόσο φυσικά όπως καταλαβαίνεις δεν μπορεί να αναρτηθεί ή να δημοσιευθεί… πουθενά! Και μη το περιμένεις… από κανέναν! Υπάρχουν συμφέροντα. Τρελά. Θίγεις πολλά και πολλούς! Ο ένας κρατά τον άλλο στο χέρι. Τα ξέρεις. Μαύρες και άθλιες βρόμικες καταστάσεις. Για ένα να είσαι σίγουρος. Πολλοί θα το δουν. Δεν θα περάσει απαρατήρητο. Αλλά όλοι θα κρατηθούν μακριά. Σου είπα το κείμενο σου μοιάζει με ωρολογιακή απασφαλισμένη βόμβα διασποράς. Ουαί και αλίμονο όποιον πάρουν τα θραύσματα. Θες να με ακούσεις. Ξεπέταξε το. Με ένα εύσχημο τρόπο αφού εκτέθηκες και άστο να περάσει έτσι… Το μήνυμα το πήρανε αυτοί που έπρεπε σε Αθήνα και στα άλλα κέντρα που το έστειλες. Όπως σου είπα και στο τηλέφωνο, εδώ καλό μου παιδί, είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα. Ζούγκλα κανονική και μη πάει το μυαλό σου στον φίλο μας… άγριος κόσμος. Ο ένας εκβιάζει για 2000, 3000 ευρώ και ο άλλος σφάζει και καταδίδει –πάντα μέσω διαδικτύου εννοώ – για ένα 100αρικο! Άγριες καταστάσεις. Μακάρι το κείμενο και η εμμονή σου αυτή στα περί κάθαρσης εντιμότητας κτλ να είναι η απαρχή όντως για ένα μεγάλο ξεκαθάρισμα στον τόσο βρόμικο και ανήθικο χώρο μας. Χώρος απόλυτα ταυτισμένος και πλήρως με την διαπλοκή, όπως πολύ σωστά γράφεις. Αλλά ειλικρινά δεν ήξερα όλα τα άλλα που λες με μισόλογα για την κατάσταση εκεί είναι τόσο άσχημα. Σε παρακολουθώ. Σου εύχομαι καλή τύχη!» Κ.Κ.

Προτίμησα να μεταφέρω αυτό το email ως εισαγωγή στο σημερινό follow up για τις δονήσεις, τους τριγμούς και τις δομικές ανακατατάξεις που φαίνεται να φέρνει αυτή η συγκεκριμένη έρευνα στο χώρο της επαγγελματικής δημοσιογραφίας. Έντιμης ή όχι, αυτή είναι μια άλλη ιστορία. Ο άνθρωπος που γράφει τα παραπάνω δεν είναι τυχαίος. Κάποτε στην 10ετια του 1970 διαδραμάτισε μείζονα ρόλο πολιτικό. Είχα την τιμή να συνεργαστώ μαζί του για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Τον ευχαριστώ για τα καλά του λόγια που τιμούν.

Σε ό,τι αφορά τώρα στην ουσία και το τι επακολούθησε απλώς πριν συνεχιστεί η δημοσίευση της έρευνας αυτής για το «σκάνδαλο» Θάνος Δημάδης, όπως ορθώς χαρακτηρίστηκε στην αναδημόσιευση της επίσης έγκριτης –και την ευχαριστώ –Σεμίνας Διγενή το ρεπορτάζ και το κείμενο αυτό του Σαββάτου της 23ης Ιουνίου 2012. Επιγραμματικά δίνω απλώς μια εικόνα για τις ανάγκες του ρεπορτάζ και της δική σας ενημέρωσης για του τι επακολούθησε αμέσως μετά την ανάρτηση του. Το βέβαιο είναι ότι προκάλεσε σεισμό στα δημοσιογραφικά στέκια. Αναταραχές και επιπλοκές σε κάθε διαπλεκόμενο… έφερε και άλλα που θα δούμε ως παρεπόμενα αλλά ήσσονος σημασίας.

Από ποιους και γιατί διαβάστηκε η παρέμβαση μας;

Κατ αρχήν το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ διαβάστηκε μέσα σε ένα 48ωρο από περισσότερους από 2800 ανθρώπους! Μιλάμε για Σαββατοκύριακο. Ζέστη. Μπάνια. Ραχάτι σπαρίλα, μουργελίτιδα, και όλα τα σχετικά και όμως μέχρι στιγμής το έχουν διαβάσει μέσα σε ένα μόλις 48ωρο τόσα άτομα. Δεν είναι και λίγα και ακόμα δεν μετράμε ούτε τρίτο 24ωρο. Χωρίς να μετράμε εκτυπώσεις προωθήσεις μέσω email κτλ. Και φυσικά όλοι αυτοί όπως μπορώ να υπολογίσω στην πλειοψηφία τους είναι συνάδελφοι, πολιτικοί και παράγοντες της meidiaκής ζωής του τόπου. Αυτό είναι το target group που μας διαβάζει ως επί το πλείστον. Opinion makers. Opinion leaders. Δημοσιογράφοι. Πολιτικοί. Επιχειρηματίες. Κτλ. Επειδή μπορούμε να δούμε εσωτερικά από το λειτουργικό σύστημα που είναι αναρτημένο το site αλλά και τα google analytics από ποιες περιοχές του πλανήτη φυσικά τα χτυπήματα(page views) στο 75% είναι από Ελλάδα. Αυτά μέχρι στιγμής. Έτσι για να δώσουμε μια εικόνα.

Σε ό,τι αφορά τώρα στην ουσία. Το κείμενο σκόρπισε αμηχανία. Συζητήθηκε και συζητιέται. Έντονα. Υπάρχει αναμονή. Σε όλα τα δημοσιογραφικά στέκια. Χαμός στο ίσωμα που λένε…. Παγωμάρα. Αβεβαιότητα. Παντού. Αμηχανία. Αβεβαιότητα για το μέλει γενέσθαι, επειδή εξαγγέλλεται και προαναγγέλλεται και συνέχεια αποκαλύψεων… και όντως έρχονται όσονούπω... όλοι το είδαν. Και «μεγάλοι» δημοσιογράφοι και «μικροί». Μεγάλοι, διότι αναφέρεται στους ανταποκριτές δυο μεγάλων σταθμών. MEGA και ΣΚΑΙ. Όλοι το παρακολουθούν. Και όλοι στην δημοσιογραφική πιάτσα βρίσκονται επί ποδός. Άλλοι ετοιμάζονται να πάρουν θέση υπέρ του ενός ή του άλλου και άγνωστο ποια στάση θα κρατήσουν για εμάς. Την υποψιάζομαι, αλλά δεν την προεξοφλώ κιόλας. Κάποιοι, όχι αδίκως, σχολίασαν την «απουσία» της πλευράς που «στηρίχτηκε» {...}*.

Η υπόθεση σχολιάστηκε και συζητιέται ακόμα και τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές. Προ ολίγου(διευκρινιστικά την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές Δευτέρα 25.06.12) με πήρε διευθυντής μεγάλης ιστοσελίδας και με ρώτησε «γιατί δεν έχεις στείλει κάτι ακόμα; Γίνεται χαμός;» την ίδια ερώτηση αντιμετωπίζω και από άλλα φιλικά ιστολόγια με τα οποία συνεργαζόμαστε και προκειμένου να μην αντιμετωπίσουν τις ύβρεις και τις απειλές του Θ.Δ. –δικαιολογημένοι ως ένα σημείο λόγω φόβου- ζητάνε κείμενα περιγραφικά και ως ρεπορτάζ. Περισσότερο καταγραφικά του τι προηγήθηκε και τι προκάλεσε αυτή την παρέμβαση μας με αποσπάσματα από το επίμαχο κείμενο μου παρά ολόκληρο και αυτούσιο το κείμενο –παρέμβαση.

Σε στάση αναμονής ο ΣΚΑΙ. Σιωπή που λέει πολλά... Από τον Θάνο Δημάδη

Ο σταθμός του Γιάννη Αλαφούζου, καθώς και οι στενοί του συνεργάτες παρακολουθούν την υπόθεση step by step, διότι ουδείς ξέρει τι θα φέρει… Και τις τυχόν επιπτώσεις «αν αξίζει τον κόπο να μπει σε μια διαδικασία φθοράς ο σταθμός για ένα πρόσωπο και μόνο» όπως μας μεταφέρθηκε από αξιόπιστη πηγή. Υπάρχει δηλαδή έντονος προβληματισμός. Η υπόθεση και το σκάνδαλο που προαναγγέλλεται είναι βαρύνουσας σημασίας και ο σταθμός δεν επιθυμεί αναταράξεις… Λένε στο Φάληρο….

Μπέρδεψε το κείμενο και άνοιξε μέτωπα. Νέα και παλαιά. Και αυτή την φορά ακόμα μεγαλύτερα. Αρκετοί συνάδελφοι και φίλοι με ρώτησαν γιατί δεν έχω κάνει κομμάτι για όσα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ συνεργάζομαι. Η απάντηση απλή. Πρώτον, γιατί δεν θέλω και δεν επιθυμώ άλλες επιπλοκές και διαπλοκές… και δεύτερον γιατί το θέμα κατ αρχάς αφορά όχι απλώς μια εσωτερική διαμάχη (μεταξύ ανταποκριτών στην ΝΥ και την Ουάσιγκτον), αλλά πράγματι, επειδή παραπλεύρως ακροθιγώς αλλά ουσιαστικά θίγει επί της ουσίας και άλλα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, καθώς και τους εκδότες και διευθυντές τους. Είτε αυτοί επέλεξαν να μη πάρουν θέση… Όπως πχ. το enikos.gr, το οποίο υπήρξε η αφορμή –οι αιτίες υπήρχαν και μεγαλώνουν –για την συγκεκριμένη παρέμβαση πριν το μεγάλο ξέσπασμα και την πυροδότηση ουσιαστικά της βόμβας όπως ονόμασε ο παλαιός, αλλά μάχιμος ακόμα εκδότης-διευθυντής δημοσιογράφος, το εισαγωγικό κείμενο στην μεγάλη έρευνα που ξεκινάει.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι ετοιμάζονται κομμάτια με αφορμή αυτή την κόντρα μεταξύ όλων των ανταποκριτών σε περιοδικά, γνωστά και καλά. Διότι τηλεφώνησαν συνάδελφοι για μια off the record ενημέρωση στο θέμα. Δεν ξέρω ούτε πότε, ούτε και ποιοι θα τα υπογράψουν, ξέρω σε πόσα τηλέφωνα απάντησα προσωπικά και σε άλλα τόσα που έγιναν στην Νέα Υόρκη. Το μόνο βέβαιον είναι ότι όλοι, μα όλοι κατάλαβαν ότι σίγουρα η σφαγή και ο πόλεμος αλληλοεξόντωσης δεν αφορά μόνο τον Θάνο Δημάδη και τις απερισκεψίες του, ούτε την κόντρα του με τον Μιχάλη Ιγνατίου. Υπάρχουν πολλά και βαθύτερα αίτια που ξεπηδάνε από το κείμενο. Θίγονται πολλά και δίνεται τροφή για αρκετά ρεπορτάζ. Το ερώτημα είναι κοινό. Προς και από όλους εμπλεκόμενους διαπλεκόμενους και μη (αν έχει μείνει δηλαδή κανείς εκτός διαπλοκής ).

«Τι συμβαίνει επιτέλους με τους ανταποκριτές στην Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον»; Αυτός είναι ο τίτλος και το ερώτημα που βάζουν αρκετοί συνάδελφοι, έγκριτοι και μη. Και όχι άδικα για όσους ξέρουν και παρακολουθούν τα τεκταινόμενα και τα δρώμενα στο παρασκήνιο. Προ ημερών, στις 6 Ιουνίου η καταδίκη του Θανάση Τσίτσα και όσων των έσπρωχναν μαζί με όσους τον στήριζαν, επειδή τους ένωνε ο κοινός εχθρός, και από την άλλη η πανηγυρική δικαίωση του (υπό)γράφοντος Αλέξανδρου Στεφανόπουλου. Πόλεμος και ύβρεις μεταξύ Απόστολου Ζουπανιώτη και Α.Σ. Εδώ και κάτι μήνες ο υποχθόνιος πόλεμος χαρακωμάτων με διαρροές ένθεν κακείθεν μεταξύ Δημάδη – Ιγνατίου και τους περι αυτών κύκλους… Κάτι χρόνια πριν η μεγάλη κόντρα Αλέξανδρου Στεφανόπουλου με όλους στην Νέα Υόρκη (πλην ελαχίστων φίλων και συναδέλφων που ή νομίζουν πως κρύβονται καλά ή όντως φοράνε προβιές και στην πραγματικότητα είναι λύκοι που θέλουν να τον δουν ακόμα και νεκρό) με τους οποίους έχει ανοιχτά μέτωπα και ανοίγει ακόμα περισσότερα. Παλαιότερα η μεγάλη κόντρα Δημήτρη Απόκη πάλι με συναδέλφους του στην Ουάσιγκτον. Ακόμα πιο παλιά η κόντρα πάλι μέχρις αλληλοεξόντωσης μεταξύ δημοσιογράφων στην ΠΡΩΙΝΗ. Απερίγραπτες οι κόντρες μεταξύ Γιάννη Μοίρα και Χρύσανθου Λαζαρίδη (του νυν συμβούλου του Αντώνη Σαμαρά και βουλευτή επικρατείας της ΝΔ). Ακόμα πιο παλιά ο πόλεμος λάσπης εναντίον του Αλέξη Παπαχελά πριν ακόμα αυτός πάει στο MEGA.

Ο αόρατος σκοτεινός μηχανισμός...

Σαν εδώ και μια 20ετια να υπάρχει πάντα ένας «αόρατος μηχανισμός» που κινείται πάντα ανάλογα με το ποιον διαισθάνεται ως εχθρό… του ιδίου (αν αφορά κάποιο πρόσωπο) ή πολύ περισσότερο του συστήματος που δημιουργεί παράνομο ή νομότυπο νομιμοφανή πλουτισμό κάποιων… δια της σιωπής και συγκάλυψης τεράστιων σκανδάλων. Ένας "αόρατος μηχανισμός" που δραστηριοποιεί κατάδικους, τρόφιμους φυλακών, ανθρώπους της νύχτας, όπως π.χ. ένα "καμμένο χαρτί" που διατηρεί στην Φλόριδα μια προσωπική ιστοσελίδα λάσπης. Σελίδα ύβρεων, εκβιασμών και κατασυκοφάντησης. Ένα "αόρατο χέρι" που κινητοποιεί τους πάντες και φτιάχνει μάχες. Στρατόπεδα. Σπέρνει διχασμούς. Έριδες και στήνει ίντριγκες. Μηχανισμούς εξόντωσης. Δημιουργεί φανταστικά πρόσωπα και «στέλνει πληροφορίες»… Κάνει απίστευτα πράγματα που μόνο όταν τα έχει βιώσει κάποιος μπορεί να τα περιγράψει… Και πιστέψτε με τα βιώνω εδώ και μια 12ετια...Όπως και άλλοι που τα έχουν διηγηθεί πριν από μένα και έχω τις μαρτυρίες τους... Μόνο που ο χρόνος και ο καιρός αλλάζει πολλά. "...Και οι έσχατοι έσσονται πρώτοι και οι πρώτοι έσχατοι..." Αιώνια αλήθεια και απαράβατος κανόνας της φύσης και της ζωής μας.

Είναι κάτι που ξετυλίγω, αργά -αργά αλλά χωρίς να αποκαλύπτω πρόσωπο, γιατί απλώς υποψιάζομαι και εικάζω ασχέτως αν τα στοιχεία που διαθέτω, μου δίνουν το ασφαλές περίγραμμα του προσώπου του, αλλά κάτι περισσότερο. Την ίδια την φωτογραφία του. Δεσμεύομαι όμως ότι δεν θα το αποκαλύψω ποτέ, γιατί πέρα από αυτό το βίτσιο του, να βάζει τον κόσμο να τσακώνεται, μοιάζει να έχει προσφέρει και συνεχίζει να προσφέρει σε άλλους χώρους, πολλά και ουσιαστικά. Είναι από εκείνα τα μυστικά που σκοπεύω να πάρω μαζί μου για πάντα.

Εξ άλλου όλοι οι μεγάλοι έχουν και «προσωπικές αδυναμίες». Άλλοι κρυφά και ανομολόγητα πάθη. Σεξουαλικά και μη. Και άλλοι βίτσια απίστευτα, όπως αυτό το πράγματι σατανικό. Να βάζει να σκοτώνονται δημοσιογράφοι μεταξύ τους και μετά να γελά… Ως τέτοια χρεώνω και πιστώνω αυτή την αδυναμία σε αυτό το περίεργο και αόρατο πρόσωπο… Που ζει κάπου στην Αμερική, στην Ελλάδα…στην Κύπρο ή στην Ευρώπη… Ουδείς μπορεί να γνωρίζει ακριβώς… Ίσως μόνον αυτός που θα πάρει το μυστικό μαζί του…Για να μη χαλάσει το μύθο που δημιουργεί γύρω από το όνομα του… Αν καλώς εικάζω… Αν καλώς υποθέτω… Μιλώ για έναν περίεργο ύποπτο και ένα πολύ θολό "σκοτεινό μηχανισμό"…

Έναν σκοτεινό μηχανισμό με τα ίδια χαρακτηριστικά που κινείται πάντοντε υπόγεια...Σαν τον μηχανισμό που επανειλημμένα έχω δει να ορθώνεται εμπρός μου… Να με καθυβρίζει. Να λασπολογεί. Να πετά κούφιες και ανυπόστατες κατηγορίες...κατηγορίες που όλες, μια προς μια έχουν εκπέσει και καταπέσει άλλες και μόνο στο άκουσμα και άλλες με αμετάκλειτες δικαστικές αποφάσεις. Αποφάσεις που κάποιοι φροντίζουν να περνούν απαρατήρητες... Ένας μηχανισμός που μονίμως συκοφαντεί. Διαβάλει. Προσβάλει. Σπιλώνει. Υβρίζει. Συκοφαντεί. Υπόγεια και από στόμα σε στόμα στο ελληνικό χωριουδάκι της Αστόριας... Σα να υπάρχει ένας "κεντρικός ιθύνων νους". Ένας "κεντρικός εγκέφαλος" που κάθε φορά στήνει τέτοια "γλέντια" και βάζει τον κόσμο να τσακώνεται και να σφάζεται. Μετά ξεσπά με εκείνο το σαρδόνιο εκδικητικό γέλιο του… όταν κλείνει το τηλέφωνο έχοντας σπείρει νέα ζιζάνια… μεταξύ δημοσιογράφων. Πάντα λέμε.

Έναν "αόρατο" μηχανισμό που αναγκαστικά, μετά την τροπή που παίρνουν τα πράγματα τα γεγονότα και οι εξελίξεις, ακριβώς επειδή αποτελείται από πρόσωπα που έχουν οικογένειες, και κυρίως δεν θα ήθελαν να υποστούν άλλες ταπεινώσεις και εξευτελισμούς με νέες δικαστικές αποφάσεις όπως αυτή του Θανάση Τσίτσα ή παλιότερα ένος άλλου μπουμπουκιού ολάνιθιστου(sic) αναγκαστικά θα αυτοδιαλυθεί εις τα εξών συνετέθει... Και γρήγορα, υποθέτω, πριν αρχίσει το παιχνίδι να ξεφεύγει... Ένας μηχανισμός που αναγκαστικά θα πρέπει να "κοιμηθεί" και να πέσει σε βαθιά... χειμερία νάρκη. Μέχρι την επόμενη φορά που θα ξυπνήσει... Για την επόμενη πλάκα...Τις επόμενες μάχες. Τις επόμενες σφαγές...Τις επόμενες ίντριγκες. Δολοπλοκίες..Μηχανοροφαίες. Συκοφαντείες. Μεταξύ δημοσιογράφων και ανταποκριτών στις ΗΠΑ...

Ένας μηχανισμός που με την ανάπτυξη του διδικτύου έχει δημιουργήσει υπόγειες διαδρομές μέσω τρίτων και τέταρτων σαν το email του "ΕλληνοΑμερικανού από την Αστόρια" στο FIMOTRO του Παπαγιάννη σαν κάτι άλλα ξόφαλτσα που έχω κρατήσει στο αρχείο μου πάλι από περίεργα email...

Η μαύρη κατάρα που κυνηγάει τους Έλληνες ανταποκριτές και τους δημοσιογράφους στις ΗΠΑ

«Ζωγραφίζεις» ή «φωτογραφίζεις» κάποιον; Όχι, απλά περιγράφω έχοντας μια πληρέστερη εικόνα της κατάστασης, μιας και θύμα της υπήρξα, ούτε μια, ούτε δυο, ούτε τρεις φορές, αλλά 10αδες. Περιγράφω την κατάρα που έχει πέσει στους ανταποκριτές της Νέας Υόρκης και της Ουάσιγκτον. Μια απίστευτη κατάρα. Μαύρη... 10αδες φίλοι έστειλαν email και άλλοι που φοβούνται και τον ίσκιο τους με πήραν τηλέφωνο σε φίλους με μηνύματα ...Μόνο περιστέρια που δεν χρησιμοποιούν κάποιοι φίλοι που θέλουν την ησυχία τους και δεν θέλουν μπλεξίματα με κανένα από τα πρόσωπα αυτά που συνθέτουν αυτό τον περίεργο...θολό και σκοτεινό μηχανισμό που δρά, μερικές φορές ανεξέλεγκτα, και εκτός ελέγχου από στόμα σε στόμα (από εκεί τους φεύγουν και οι διαρροές "μου το είπε ο .../το άκουσα από αυτόν..." Έναν μηχανισμό που είτε έτσι αλλιώς αναγκαστικά επαναλαμβάνω θα αυτοδιαλυθεί... Διαφορετικά οι μάχες και οι σφαγές που προμηνύονται αναμένονται επικές....

Μάχες και σφαγές που στην δίνη που μοιάζει να ξεσπά θα πάρουν και άλλους οι θύελλες και οι άνεμοι που έσπειραν κάποιοι... Μάχες με θύματα όλους εκείνους που τους ενώνουν υπόγειες διαδρομές. Συμφέροντα. Ιδιωτικά και προσωπικά. Είναι τόσο πολυδαίδαλες οι υπόγειες διαδρομές μέσω διαδικτύου και μεγάλος ο λαβύρινθος που ενώνει συμφέροντα, διαπλεκομένους, επιχειρηματίες και δημοσιογράφους, εμπλεκόμενους και μη, που αναγκαστικά κάποιοι θα πρέπει να κάνουν πίσω αν πρόκειται να κάψουν και να "πάρουν" και άλλους μαζί τους σε αυτή την σφαγή... Επαναλαμβάνω η υπόθεση Θάνος Δημάδης είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου...

Ξέρω σας μοιάζουν περισσότερο συνωμοσιολογικά όλα αυτά σα να ξεπηδάνε από τις σελίδες ενός επιστημονικά και αριστοτεχνικά γραμμένου Best Seller, παρά ως ένα κανονικό ρεπορτάζ που θα περιμένετε να διαβάσετε με αφορμή τις επικείμενες με λεπτομέρεια πια –γιατί όπως λέμε στην δημοσιογραφική γλώσσα το θέμα έχει «καεί»- αποκαλύψεις. Αποκαλύψεις που θα γίνουν μόνο και εφόσον ο «πρωταγωνιστής» της ιστορίας μου επιδείξει και πάλι αλλοφροσύνη. Αλαζονεία. Αμετροέπεια. Αχαρακτήριστες και αψυχολόγητα, ενέργειες όπως αυτές που επέδειξε όλο αυτό το κρίσιμο 48ωρο…

Επαναλαμβάνω η «υπόθεση Θάνου Δημάδη» είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Αυτής της μόνιμης διαμάχης μεταξύ των δημοσιογράφων στην ΝΥ. Σα να προσβάλει όλους μας κάποιος ιός μεταδοτικός με το που πατάμε στο JFK… Σα να υπάρχει μια μεγάλη μαύρη-κατάμαυρη-κατάρα επάνω στους επαγγελματίες δημοσιογράφους. Μια κατάρα που τους ακολουθεί μέχρι να φύγουν, να τα παρατήσουν, να ηττηθούν ή να νομίσουν πως νικήσαν... Τι να πω η συνέχεια της έρευνας θα δείξει. Πολλά… και ενδιαφέροντα… Ακόμα περισσότερα θα φανούν στο υπό έκδοση βιβλίο μου για τις φυλές της Αστόριας στα σχετικά κεφάλαια.

Μάχες, ίντριγκες, δολοπλοκίες σφαγές και διαμάχες μεταξύ δημοσιογράφων, εκδοτών και άλλων(...) μιας 20+

Αυτά συνέβαιναν πάντα εδώ και μια 20ετια+ μεταξύ των πράγματι όντως πολύ λίγων επαγγελματιών-δηλαδή που βιοπορίζονται επαγγελματικά από την πένα τους – αναγνωρισμένων μετρημένων πια στα δάκτυλα του ενός χεριού ανταποκριτών δημοσιογράφων. Και να τους ονομάσω μιας και κάνουμε αυτή την επίσημη καταγραφή. Μιχάλης Ιγαντίου Ουάσιγκτον - ΝΥ. Δημήτρης Δήμας στην Ουάσιγκτον. Μιχάλης Γρυπιώτης(ΕΡΤ). Πανίκος Παναγιώτου (ΑΠΕ ΒΗΜΑ) Θανάσης Τσίτσας ΝΥ-Ουάσιγκτον(ΑΝΤ1 & «Ε»). Δέσποινα Συριοπούλου Νέα Υόρκη «Επενδυτής» / free lancer. Θάνος Δημάδης Νέα Υόρκη (ΣΚΑΙ). Δημήτρης Φιλιπίδης Νέα Υόρκη (ΣΙΓΜΑ Κύπρος κτλ). Αν έχω ξεχάσει κάποιον, ζητώ την κατανόηση του, ας μου επισημανθεί και τον προσθέτω. Υπάρχουν φυσικά και άλλοι με την ιδιότητα του Ομογενή δημοσιογράφου. Έχουν δηλαδή καταγραφεί με πράσινη κάρτα και επαγγελματικά με διάφορα επαγγέλματα. Τραγουδίστριες. Καλλιτέχνες. Ασφαλιστές. κτλ. Και αρκετοί άλλοι που αυτοανακηρύχθηκαν ως δημοσιογράφοι και που απλώς είναι ανεκτοί, όταν δεν δημιουργούν προβλήματα με τα διάφορα συμφέροντα…Πλουραλισμός. Καλό και αυτό.

Γιατί εδώ και μια 20ετια υπάρχουν και άλλοι πόλεμοι πάλι στην Νέα Υόρκη. Πόλεμος μεταξύ ΠΡΩΙΝΗΣ και ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΗΡΥΚΑ. Πόλεμος και δυσώδες κλίμα μεταξύ Αντώνη Διαματάρη και Δημήτρη Καστανά με δικαστήρια, αγωγές και ταπεινώσεις με δηλώσεις μεταμέλειας εκ μέρους του δεύτερου (σημερινοί κολλητοί). Πόλεμος εξόντωσης πράγματι καλών δημοσιογράφων όπως ο Τ. Παραλύκας η Σαντοριναίου πάλι εκ μέρους του Καστανά. Πόλεμος στο πρόγραμμα το τηλεοπτικό του Ηλία Νεοφώτιστου πάλι εκ μέρους του Καστανά. Ειδικό και ξεχωριστό κεφάλαιο το οποίο θα θίξουμε εν καιρώ από εδώ και σίγουρα θα δείτε στο υπό έκδοση βιβλίο μου να ξετιλύγονται πολλά επεισόδια με τραγελαφικές καταστάσεις της δεκαετίας του 1970, 1980 και 1990 αλλά και του 2000 με επίκεντρο πάντα στο παρασκήνιο τον ίδιο άνθρωπο. Τον Δημήτρη Καστανά. Πόλεμος απατεώνων αερητζίδων και ατζέντηδων. Πόλεμος. Μάχες. Ύβρεις. Συκοφαντίες. Μάχες αλληλοεξόντωσης. Ξύλο. Ναί είχαμε και έχουμε και τέτοια. Πού; Σε ένα χωριό. Στην Αστόρια. Στο ελληνικό χωριό. Ένα χωριό που όλοι θα έπρεπε, τουλάχιστον αντί να είναι μαζεμένοι και κάπως ενωμένοι, αφού όλοι είναι στην ξενιτιά, αυτοί τρώγονται! Σκοτώνονται. Σφάζονται! Χρόνια τώρα.

Η «διαμάχη» που επαναλαμβάνω ξεκίνησε ως μη όφειλε μεταξύ Θ. Δημάδη και Μ. Ιγνατίου είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου, όπως θα δούμε στην συνέχεια της έρευνας. Ο Θάνος Δημάδης και η αυτοκτονική απερισκεψία του τον Οκτώβριο του 2010, τυφλωμένος από μίσος, εμπάθεια και εγωισμό εναντίον της Άννας Διαμαντοπούλου, στην οποία οφείλει να δώσει εξηγήσεις και να ζητήσει συγνώμη διότι -άλλη/ος στην θέση της θα τον είχε στείλει φυλακή, στην Αμερική δεν αστειεύονται-, όλη αυτή η ιστορία είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου… Επαναλαμβάνω. Υπάρχει πολύ βάθος και πολύ σκοτάδι σε αυτή την μόνιμη διαμάχη που υποβόσκει στην Νέα Υόρκη. Και ας έρθουμε τώρα στο προκείμενο και όσα προκάλεσε η παρέμβαση μας το Σάββατο 23 Ιουνίου 2012.



Το κείμενο που δημοσιεύθηκε το Σάββατο 23 Ιουνίου εικάζω από το κλίμα που εισπράττω, θα σταθεί αφορμή για δομικές αλλαγές και επαναδιάταξη δυνάμεων στο χώρο του ηλεκτρονικού Τύπου στο διαδίκτυο και όχι μόνο. Ξέρω τις σας λέω. Ξέρω με ποιους μίλησα. Τι μου είπαν. Τι με ρώτησαν και τις τους απάντησα…. Ήδη γίνονται πολλές ζυμώσεις στο χώρο. Κάποιοι τρέμουν αποκαλύψεις. Κάποιοι άλλοι ήδη πετούν λάσπη, όπως το FIMOTRO και ο Παπαγιάννης. Άντε να δούμε. Τι άλλο θα σκαρφιστούν…

Δεν ζήτησα από κανένα, από τους γνωστούς και μεγάλους διευθυντές με τους οποίους γνωρίζομαι, να το αναδημοσιεύσει, πλην ελαχίστων φίλων που όφειλα να το στείλω για να το προσέξουν, απλά χωρίς να ζητώ περαιτέρω αναδημοσιεύσεις. Δεν χρειάζονται. Κάποιοι το αναδημοσίευσαν μόνοι τους. Κάποιοι άλλοι ετοιμάζουν κείμενα σχετικά. Από το feed back που πήρα (και ακόμα παίρνω) προκάλεσε έντονη αίσθηση. Αναταράξεις. Παγωμάρα. Αμηχανία -επαναλαμβάνω- διότι πέρα από τα πρόσωπα (Ιγνατίου –Δημάδη) και τους σταθμούς Mega / ΣΚΑΙ που και ο ένας και ο άλλος εκφράζουν δυο διαφορετικές σχολές και δυο εκ διαμέτρου αντίθετες πολιτικές όψεις, του ιδίου όμως νομίσματος… θίγονται και άλλα πολλά και ποικίλα συμφέροντα… Όχι τυχαία, όπως ορθώς αντιλαμβάνεται ο πολίτης, γίνονται αναφορές σε γνωστά και μεγάλα ονόματα όπως εκείνο του έγκριτου κατά τα άλλα Δημοσιογράφου Νίκου Χατζηνικολάου… Του Σταύρου Θεοδωράκη. Του Γιάννη Αλαφούζου. Του Πέτρου Κωστόπουλου. Και ακόμα περισσότερων που σαφώς υπονοούνται από το κείμενο. Γιατί; γιατί έρχονται μεγάλες δομικές αλλαγές. Μαγαζιά και μαγαζάκια που στήθηκαν εν μια νυκτί λόγω διπλού τζάκ ποτ με τις διπλές εκλογές, θα κλείσουν. Θα υπάρξουν νέα κανόνια. Στην αγορά των ΜΜΕ. Έρρευσε χρήμα σε κάποια ταμεία. Κάποιοι άλλοι είναι ακόμα στο ακουστικό τους. Ήδη είναι θέμα ημερών να κάνουν την εμφάνιση τους νέες ιστοσελίδες και νέα Blog, ενώ κάποια άλλα αδρανούν (ειδικά εκείνα της επικοινωνιακής ομάδος Ε. Βενιζέλου και ΣΥΡΙΖΑ) μέχρι τις επόμενες εκλογές…

Πολλοί είπανε «τι είν’τούτο εδώ;». Άλλοι αναρωτιούνται ακόμα και περιμένουν. Άλλοι προβληματίζονται. Και περιμένουν. Την συνέχεια.

Σε ό,τι αφορά στον Θάνο Δημάδη. Δυστυχώς «ξέφυγε» και πάλι των ορίων του! Δικαιολογημένος θυμός αλλά… μέχρις ενός σημείου. Υπήρξαν-και συνεχίζονται προς όποιους αναρτούν το κείμενο παρέμβαση – οι απειλές από την πλευρά του Θάνου Δημάδη. Και θα τονίσω για ακόμα φορά. Δεν χρειάζεται να απειλείς κανέναν! Μπορείς να κάνεις μήνυση και αγωγή σε εμάς. Αν θες. Αν νιώθεις καθαρός. Αν νιώθεις αδικημένος. Αν νομίζεις ότι μπορείς να ανατρέψεις τα στοιχεία που υπάρχουν για αυτή την βρόμικη υπόθεση της Άννας Διαμαντοπούλου στο ξενοδοχείο Fairfax… Ξέρεις πολύ καλά εσύ και κανένας άλλος από όσα εγράφησαν ότι προσωπικά γνωρίζω πολύ περισσότερα και αν είχα πρόθεση, όπως και η πρ. Υπουργός Άννα Διαμαντοπούλου, να κάνω κακό, θα δημοσίευα κάποια στοιχεία από τον φάκελο της υπόθεσης που διαβίβασε το ξενοδοχείο Fairfax στην Ουάσιγκτον στην Ελληνική πρεσβεία με τις φωτογραφίες σου και άλλα στοιχεία που σε αφορούν και στοιχειοθετούν πολλά αδικήματα στην Αμερική εις βάρος σου. Δεν θα το κάνουμε. Δεν έχω καμία πρόθεση να σε εκθέσω σε κίνδυνο. Αυτό είναι δέσμευση. Ξέρω ότι είσαι ένα μάλλον άμυαλο παιδί. Ένα υπερφίαλο και τρομερά αυτοκαταστροφικό. Διψασμένο για αναγνώριση και δόξα άτομο. Δικαιολογημένο ως ένα σημείο λόγω βιωμάτων… Και για να ξέρεις, επειδή πρέπει να είναι ξεκάθαρο. Σου λέω ότι μπορεί η ιστορία με το σκάνδαλο που σε αφορά να δημοσιευθεί και πρέπει για την αποκατάσταση της αλήθειας και για να μπαίνουν τα πράγματα στην θέση τους. Ώστε και ο σταθμός σου να δει το θέμα διεξοδικά. Αλλά τα στοιχεία που σε εκθέτουν σε κίνδυνο να θα μείνουν ανέπαφα. Εκεί που είναι. Ακόμα και αν κληθώ να καταθέσω κάπου σε κάποια αρχή, θα επικαλεστώ το δημοσιογραφικό απόρρητο με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Αλλά στοιχεία και αποδείξεις που θα σε εκθέσουν σε περαιτέρω κίνδυνο, δεν θα δώσω. Ούτε εγώ, ούτε το γραφείο της Υπουργού Αννας Διαματοπούλου, η οποία αν ήθελε εδώ και δυο χρόνια θα το είχε κάνει. Δεν το έκανε και δεν θα το κάνει. Αντίθετα εκείνη και όχι ο κολλητός σου σε προστατεύει. Αυτά για να εξηγούμαι. Καθαρά και ξάστερα.

Ο "ΕλληνοΑμερικανός από την Αστόρια" οι συκοφαντίες από το FIMOTRO και ο Νίκος Χατζηνικολάου...

Έπεσαν λοιπόν τηλέφωνα… πολλά και από πολλές πλευρές. Και το εκπληκτικό είναι ότι δεν τηλεφωνούσε μόνο ο Θάνος Δημάδης για να απειλήσει με μηνύσεις και αγωγές, αν δημοσιευθεί ή σε κάποιους που δημοσιεύθηκε. Και καλά θα κάνει να μη προκαλέσει, γιατί θα ειπωθούν ονόματα. Ας κάνει, τουμπεκί ψιλοκομμένο και ας δώσει ικανοποιητικές εξηγήσεις στο σταθμό του για την ουσία της υπόθεσης όσων αποκαλύπτονται για την υπόθεση Άννας Διαμαντοπούλου και της κλοπής των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων της τον Οκτώβριο του 2010… Έπεσαν τηλέφωνα και από άλλους, όχι από πλευρά Θ.Δ. –που είναι και φυσιολογικό ως ένα βαθμό και θεμιτό –αλλά από άλλες επίσης εμπλεκόμενους και διαπλεκόμενους που ζητούσαν το θέμα να μην πάρει διαστάσεις. Να μην υπάρξουν αναδημοσιεύσεις. «… Μη δίνετε σημασία…». «…Προσωπικά δεν το υιοθετώ… δεν γνωρίζω από πού και γιατί γράφει τέτοια πράγματα… » και άλλα πολλά που μας μεταφέρθηκαν με την δέσμευση να μην αποκαλυφθούν ονόματα. Μπλεγμένη υπόθεση. Θολή. Σκοτεινή. Επαναλαμβάνω. Βρόμικη. Ανήθικη. Είναι άλλο και ξεχωριστή υπόθεση το σκάνδαλο “Θάνος Δημάδης –Άννα Διαμαντοπούλου- Hotel FairFax” και άλλο εντελώς διαφορετικό ο πόλεμος εξόντωσης μέχρις εσχάτων. Μέχρι ενός. Δηλαδή την ώρα που ο Θ. Δ. έδινε μάχη να μην αναδημοσιευθεί, κάποιος άλλος προκειμένου να «πιστωθεί» και να «χρεωθεί» και αυτή η λαμογιά και βρομιά στον Θάνο Δημάδη έστελνε από ένα περίεργο email με την υπογραφή «ελληνοαμερικανός από την Αστόρια» με ψεύδη και συκοφαντίες εναντίον γνωστής συναδέλφου –ανταποκρίτριας. Μόνο που αφενός ο Νίκος Χατζηνικολάου δεν μάσησε, και ας τον γλείφει ο πρώην υβριστής του (Γιάννης Παπαγιάννης) και αφετέρου αυτός που το έστειλε με συγκεκριμένη σκοπιμότητα, είπαμε να πιστωθεί και αυτό στον Θ. Δ. έκανε ένα σημαντικό ολέθριο λάθος… έγραψε την λέξη κλειδί. Έκανε το λάθος που τον πρόδωσε… Και για την ιστορία, αλλά και για την ενημέρωση σας, η καλή συνάδελφος απάντησε άμεσα και ταχύτατα παρόλο που ο Νίκος Χατζηνικολάου δεν απάντησε… Αν και θα περίμενε κανείς να μην αφήσει να εκτίθεται έτσι μια κοπέλα, αφού αμέσως ενημερώθηκε. Πηγές ωστόσο όμως λένε ότι αφενός έλαβε πολύ σοβαρά την απάντηση της συναδέλφου και αφετέρου δεν πίστεψε ούτε αράδα από το συκοφαντικό σχόλιο στο FIMOTRO που αναρτήθηκε λίγες ώρες μετά την ανάρτηση μας. Υποτίθεται ως «απάντηση» και αρχή πολέμου με χτυπήματα κάτω από την μέση. Και αφού δεν μπορούμε πια να χτυπάμε αυτόν μιας και φρέσκια η καταδίκη Θανάση Τσίτσα και επομένως δεν περνούν πια –ούτε και περνούσαν και τις έχαφτε κάποιος, όπως πολλοί στην Νέα Υόρκη, την Αστόρια και την Φλόριδα θα θέλανε. Εδώ και μια 10ετια- ας χτυπήσουμε εκεί που πονά περισσότερο… Πάντως καλό θα ήταν ο καλός συνάδελφος Νίκος Χατζηνικολάου να ελέγχει πολύ τι του λένε οι συνεργάτες του… Συγκοινωνούντα δοχεία υπάρχουν και λειτουργούν σε όλα τα μαγαζιά… Κρίμα γιατί έχει ένα δυνατό και καθαρό όνομα. Μήπως επειδή είναι και γυναίκα θα όφειλε να δημοσιεύσει την απάντηση της. Έτσι για λόγους τάξης αρχών και δεοντολογίας για την οποία μάχεται. Ξέρω ότι τακτική του είναι να μην εμπλέκεται. Αλλά, αγαπητέ κύριε Χατζηνικολάου, ήδη σχολιάζεται άσχημα αυτή η αποσιώπηση και φίμωση της απάντησης της συναδέλφου προς εσάς με αφορμή το υβριστικό σχόλιο στο FIMOTRO, και η οποία αποκαθιστά τα πράγματα και δίνει απάντηση πληρωμένη. Και έπειτα δεν νομίζω ότι σας πάει. Εκτός από ύπουλο, ανήθικο χτύπημα δεν ταιριάζει σε έναν χαρακτήρα σαν τον δικό σας, λέω. Επειδή σας γνωρίζω από τα χρόνια του ΣΚΑΙ και επειδή συν τοις άλλοις, είστε και καλός οικογενειάρχης. Δεν νομίζω ότι είναι και τόσο επαγγελματικό και ηθικό να αφήνετε βορά κάποιων σκοτεινών κύκλων μια συνάδελφο σας που σας προσέφερε τις υπηρεσίες της με πολύ κέφι. Μεράκι. Και αν θυμάμαι καλά και με κάποια καλά αποκλειστικά. Αποχώρησε δε ήρεμα, όπως ήρεμη είναι η ίδια και με κανά δυο επιστολές της, που είμαι βέβαιος ότι έφτασαν στα χέρια σας και άρα, αν κάνατε τον κόπο να τις διαβάσετε, θα διακρίνατε τον χαρακτήρα της. Αν μη τι άλλο, νομίζω, δεν σας ταιριάζει να αφήνετε εσείς μια γυναίκα απροστάτευτη. Αυτός είναι και ο λόγος που εμείς δεν δημοσιεύουμε το email που σας εστάλη, διότι απευθύνετε σε εσάς. Και μόνον. Χρόνος πάντα υπάρχει. Και παρακαλώ, μη θεωρηθεί ότι η συγκεκριμένη αναφορά είναι υπόδειξη. Αλλά ελάτε στην θέση μου. Αν δεν στηρίξω προσωπικά μια συνάδελφο που πολεμάται εξαιτίας μου, γιατί οι άνανδροι και ανήθικοι δεν τολμούν να χτυπήσουν εμένα, τότε προς τι όλος αυτός ο αγώνας για την κάθαρση στο χώρο μας. Αγώνας και δικός σας, νομίζω, εδώ και 10ετιες που βρίσκεστε στο χώρο. Αναρωτιέμαι, αν δεν στηρίξω επί πλέον μια κοπέλα, τότε γιατί να φορώ τα παντελόνια μου;

Φυσικά αυτός ο «δαιμόνιος –σατανικός» συντάκτης της λάσπης και των ύβρεων εναντίον της καλής συναδέλφου, και φυσικά «ιθύνων νους και εγκέφαλος» –που λέγαμε πιο πριν- την πάτησε. Έκανε ένα μοιραίο λάθος. Λάθος που τον χαρακτηρίζει. Αυτά για να μη πιστέψει κανείς ότι πιστέψαμε έστω και μια στιγμή ότι και για αυτή την βρομιά ευθύνεται ο Θάνος Δημάδης. Για να βάζουμε τα πράγματα στην θέση τους.

Οργισμένα τηλέφωνα, απειλές αλλά και ύβρεις από τον Θάνο Δημάδη...

Επιστρέφω στα όσα επακολούθησαν την δημοσίευση μας του Σαββάτου 23 Ιουνίου 2012. Έπεσαν τηλέφωνα. Οργισμένα και με χαρακτηρισμούς εις βάρος μου βαρύτατους. Άστοχο. Εκ μέρους σου. Για θυμήσου όμως προ ημερών τι έλεγες σε κάποιους στην πιάτσα και στον σταθμό σου, όταν προκειμένου να δώσεις «εξηγήσεις» για τις όντως πυροτεχνηματικές και εν ειδει φωτοβολίδας «πληροφορίες» γραμμένες στο πόδι για την υπόθεση σου, από έναν πράγματι, αναξιόπιστο, μυθομανή και όλα τα άλλα που ανέφερες, και έχεις δίκιο, προσωπικό site. Ενός με κατάμαυρο ποινικό μητρώο, όπως αυτό που έχει ο Γιώργος Λυκομήτρος. Για θυμήσου, όμως επαναλαμβάνω, ποια στοιχεία και ποια έρευνα επιδείκνυες για να αποδείξεις ότι όλα αυτά που έγραψε πράγματι στο πόδι σε άλλη μια παγίδα που σου έστησαν για να σε κατεβάσουν σε αυτό το επίπεδο, ώστε να κάνεις άλλη μια γκάφα, όπως αυτή να στείλεις ερώτηση στο ΔΝΤ για τον Γιώργο Λυκομήτρο, έλεγες λοιπόν όλα αυτά είναι βλακείες από ένα «χαμένο απολειφάδι», όπως χαρακτήριζες τον Γιώργο Λυκομήτρο, με τον οποίο σου θυμίζω μας χωρίζει άβυσσος… Όχι ότι είχες άδικο. Δεν χρειάζεται να την επαναλάβω. Έδειχνες και προωθούσες την έρευνας μας για τον Γιώργο Λυκομήτρο.

Και μετά ηρέμησες… Γιατί εκεί στον σταθμό σου, οι περισσότεροι πρώην καλοί μου φίλοι και συνάδελφοι, όπως η διευθύντρια και προϊσταμένη σου… ηρέμησαν… Ακριβώς γιατί ξέρουν και ποιος είμαι. Και ποιες έρευνες έχω υπογράψει. Και από πού ξεκίνησα. Και εκεί την πάτησες. Τι να πεις τώρα; Αυτόν που προ ημερών επικαλούσουν(δηλαδή οι έρευνες και τα ρεπορτάζ μας/μου) για να απαντήσεις στα σχόλια, ύβρεις του γνωστού κατάδικου από την Φλόριδα, σήμερα να είμαι και εγώ ένα απολειφάδι. Ένα βρομερό υποκείμενο και άλλα κοσμητικά που μου έσουρες. Δεν γίνεται! Παράνοια. Και παραφροσύνη. Σε όλο της το μεγαλείο. Γίνεται; δεν γίνεται! Εξ ου και η παγωμάρα. Η αμηχανία. Η βουβαμάρα του άλλοτε λαλίστατου Θάνου Δημάδη… Διότι «πώς να μιλήσω τώρα; τι να πω;»

Για αυτό και ορθώς ακόμα σιωπάς. Σωστότατα! Πολύ καλά κάνεις. Χρησιμοποίησε το χρόνο αυτό για περισυλλογή και προσωπική αυτοκριτική. Σου εξασφαλίσω και δεσμεύομαι δημοσίως ότι η έρευνα αυτή, διότι η αλήθεια πρέπει να λέγεται και να γράφεται δεν αποσκοπεί στο να σου δημιουργήσει προσωπικά προβλήματα με τις αμερικανικές αρχές. Τουνατίον. Να σε προστατέψει θέλει. Από όλους αυτούς τους «κακούς δράκους» με τους οποίους πήγες να τα βάλεις. Ξυπόλυτος στα αγκάθια. Το έκανες με λάθος τρόπο, φίλε Θάνο… Με όλους αυτούς τα βάζεις μόνο με την δουλειά. Με τα καθαρά αποκλειστικά. Με την έντιμη πένα. Με την δουλειά. Την σκληρή δουλειά και η αναγνώριση θα έρθει ως αποτέλεσμα και συνέπεια της δουλειάς αυτής. Δρόμος δύσκολος αλλά σίγουρος. Δεν τους πολεμάς με τα ίδια ανήθικα όπλα και τις ίδιες μεθόδους τους. Μοιραία έτσι θα σε έχουν στο χέρι. Εκεί την πάτησες.

...αλλά και νέα στοιχεία για την υπόθεση Άννα Διαμαντοπούλου -Hotel Fairfax

Μακάρι να έχεις την γνώση και την διάκριση να καταλάβεις από τι κινδύνους σε προφυλάσσουμε. Διότι φίλτατε, αν η έρευνα και οι απερισκεψίες και μ@λ@κιες που έκανες για να την «πέσεις» στην Άννα Διαμαντοπούλου, η αλήθεια είναι με πρόστυχο και χυδαίο τρόπο, για να εκδικηθείς για την δίκαιη και νόμιμη αποπομπή της Μητέρας σου από το Υπουργείο παιδείας και την επαναφορά της στην οργανική της θέση, μείνει στο σκοτάδι, θα σε κυνηγάει για πάντα και θα αποτελεί ένα έμμεσο αλλά πολύ σαφές όπλο, ενίοτε και όπλο εκβιασμού εις βάρος σου. Οπότε καλύτερα να βγει προς τα έξω. Να καταγραφεί. Με προσοχή. Χειρουργικά. Προστατεύοντας σε και ταυτόχρονα εξουδετερώνοντας τυχόν άλλες εις βάρος σου απειλές… γιατί όχι και εκβιασμούς…

Δηλαδή, Θάνο Δημάδη δες και την θετική πλευρά. Αναθεώρησε και συνέχισε με έντιμη μαχητική δημοσιογραφία αν θες να μείνεις στο χώρο. Αλλιώς σκέψου βαθύτερα το μέλλον σου. Σκέψου θετικά. Σε απαλλάσσουμε από ένα μαρτύριο της σταγόνας, όπως αυτό που ζούσες τώρα δυο χρόνια, τρέμοντας πότε και αν θα σκάσει η θολή και όντως σκοτεινή υπόθεση σου… αυτή είναι η σκληρή αλήθεια. Και καμία άλλη. Δέχτηκα πολλές πιέσεις από αρκετούς, πλην της Άννας Διαμαντοπούλου και της κας Χαντζηανδρέου –και τους τιμά η στάση τους να σε προστατεύουν και καλά κάνουν - που γνωρίζουν ότι ερευνώ την υπόθεση, εδώ και πολλούς μήνες… Να δημοσιεύσω ταχύτερα την έρευνα. «Να πάρει μάθημα, το καθίκι. Είναι επικίνδυνος» μου έλεγαν… Και μάλιστα αρκετά, κάποιοι νωρίτερα από την εμφάνιση συγκεκριμένου ατόμου με το οποίο διαπληκτίζεσαι στο twitter, «πρόθυμο» να μας παρέχει στοιχεία, μόλις πληροφορήθηκε ότι ερευνώ την υπόθεση σου…

Μάλιστα διαθέτουμε και περισσότερα στοιχεία ακόμα και από το γραφείο της πρ.Υπουργού Άννας Διαμαντοπούλου, η οποία ακόμα σε «προστατεύει» παρά την ανοησία και τις «απερισκεψίες» σου…

Θα σου πρότεινα μάλιστα να τηλεφωνήσεις και να ζητήσεις συγνώμη. Με ειλικρίνεια. Αν το κάνεις. Και μας ενημερώσει το γραφείο της πρ. Υπουργού, δεσμευόμαστε ότι η έρευνα αυτή, που σε αφορά και η τυχόν δημοσίευση της είναι βέβαιο πως θα σε στιγματίσει και ενδεχομένως θα σε ακολουθεί, θα μπει οριστικά στο αρχείο. Οριστικά και αμετάκλητα. Τουλάχιστον στο κομμάτι που σε αφορά. Αν τηλεφωνήσεις και στείλεις γραπτώς, τον τρόπο θα τον βρεις εσύ, συγνώμη. Ειλικρινές. Τότε η έρευνα αυτή που όμως έχει και άλλες προεκτάσεις πολιτικές θα μείνει στο αρχείο. Θα σου παραδοθεί σφραγισμένη, μέσω δικηγόρου και τυχόν δημοσιοποίηση οποιουδήποτε στοιχείου της στο εξής από εμάς, θα σου παρέχει το δικαίωμα να προσφύγεις νομικά προσωπικά εις βάρος μου. Πρόσεξε. Με αποδείξεις, όμως χειροπιαστές ότι τυχόν χρήση των στοιχείων που εμείς διαθέτουμε έχουν διαρρεύσει από εμάς! Τα στοιχεία αυτά καθώς γνωρίζεις τα έχουν ελάχιστοι. Μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού.

Και εδώ, φίλε Θάνο Δημάδη, οφείλεις ένα συγνώμη και στον Μιχάλη Ιγνατίου διότι είναι από τους λίγους που είχε εξ αρχής μέρος –όχι όλα τα στοιχεία, πολύ λιγότερα σε σχέση με αυτά που διαθέτουμε εμείς και ρώτα αν θες το γραφείο της Άννας Διαμαντοπούλου, όταν και αν, και καλό θα είναι να επικοινωνήσεις –ακριβώς διότι όταν έγινε αντιληπτή η διαρροή μέσα του FIMOTRO και του φίλου σου Γιάννη Παπαγιάννη, το μυαλό κάποιων στην Ελληνική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον, ατυχώς πήγε στον καλό συνάδελφο Μιχάλη Ιγνατίου(! ) άρα είχε κάθε λόγο να ψάξει την υπόθεση προκειμένου να προλάβει τυχόν εμπλοκή του σε μια τόσο επικίνδυνη θολή και σκοτεινή υπόθεση σου.

Θα σε συμβουλεύαμε μάλιστα να μην αναζητήσεις τις πηγές μας, και συνεχίζεις να απειλείς, κακό θα σου κάνει παρά καλό. Υπάρχουν και κασσετοφωνάκια… Στο συνιστώ αυτό προσωπικά ως ένας καλός φίλος, διότι επαναλαμβάνω έχω περάσει τα πάνδεινα μου από τους ίδιους κύκλους(τα ίδια πρόσωπα που χτες και σήμερα και προχτές σου έλεγαν «τσάκισε τον, τον πούστη! Γάμησε τον! Τον αλήτη! Τον εκβιαστή!... Προχώρα μη χάνεις καιρό … ο τύπος (σ.σ. για μένα) είναι καθίκι… βρομιάρης… » κτλ.

Μην ενδώσεις ούτε στους «πρόθυμους» άγνωστους αποστολείς email με δήθεν στοιχεία εις βάρος μου… Μην ενδώσεις σε ένα πόλεμο και μια ανοιχτή διαμάχη μαζί μας. Καλώς πράττεις ως σήμερα. Ως τώρα. Η σιωπή είναι χρυσός. Δύναμη. Μερικές φορές. Αν είχαν έστω και κάτι –επαναλαμβάνω οι ίδιοι που πολεμάνε εσένα, πολέμησαν επί 12 χρόνια και εμένα και την συνάδελφο και σύντροφο της ζωής μου Δ.Σ – θα το είχαν δώσει στον Θανάση Τσίτσα στην δίκη που έγινε στις 6 Ιουνίου στην Αθήνα και καταδικάστηκε 12 μήνες!

Απλά, νεαρέ και άμυαλε, κάνεις απερισκεψίες! Στην δίψα που έχεις για αυτοπροβολή. Άνοδο. Επιτυχία. Δημιουργείς πλασματικές εικονοκλαστικές ψεύτικες «επιτυχίες». Τι το ήθελες εκείνο το κομμάτι στο STATUS σε έθαψε αντί να σε ανεβάζει… Και ξέρεις το γιατί γέλαγαν οι πάντες στην Ουάσιγκτον και στην Αθήνα … Και είναι κρίμα Θάνο μου στο ξεκίνημα σου να βάζεις μόνος σου τρικλοποδιές στον εαυτό σου. Κρίμα. Πολύ κρίμα. Σκέψου και πράξε δεόντως.

Έχεις πολλά ανοιχτά μέτωπα ακόμα και από το σχολείο σου στην Ουάσιγκτον με τις απερισκεψίες σου έκανες αφενός, αφετέρου υπάρχουν πολλοί που θα ήθελαν να εξαφανιστείς, όχι βέβαια γιατί κάνεις καλά ρεπορτάζ. Τουναντίον για σφαλιάρες είναι οι μπούρδες που γράφεις και πολλά από αυτά που αναμεταδίδεις τίθενται υπό αμφισβήτηση… Και θα το δεις σε ένα ακόμα ρεπορτάζ που θα δημοσιευθεί άμεσα με αφορμή τις αερολογίες και τις μπούρδες που μεταδίδεις. Άσχετο με την υπόθεση Διαμαντοπούλου. Ούτε τα ρεπορτάζ σου είναι τόσο δυνατά και «κλειδωμένα» που σου δίνουν το δικαίωμα να κάνεις τέτοιες υπέρ απλουστεύσεις…

Τα έβαλες με δυνατότερους… Όχι γιατί έγραψες αλήθειες. Τουναντίον διάτρητα τα περισσότερα κείμενα σου. «Εργαλείο» και «όργανο» έγινες στην προσπάθεια σου να ανέβεις γρήγορα. Άρχισες μια κούρσα ανταγωνισμού που τελικά δεν σε βγάζει σε καλό δρόμο… και με λάθος τρόπους. Όχι έντιμους.

Εμείς εδώ δεν είμαστε για να καταστρέφουμε. Θέλουμε να αποτελούμε τον συνεκτικό κρίκο. Να στηρίζουμε. Τα νέα παιδιά αλλά όχι υπερφίαλους, όπως εσύ, Θάνο Δημάδη. Θεμιτές οι φιλοδοξίες. Του κάθε ενός. Αλλά μέχρι ενός ορίου. Με μέτρο.

Ζήτα συγνώμη από τον Ιγνατίου και την Διαμαντοπούλου!

Στην θέση σου θα ζητούσα και από τον Μιχάλη Ιγνατίου συγνώμη. Πίστεψε με και μόνο με εκείνα που γνωρίζει –επαναλαμβάνω πολύ λιγότερα από όσα έχουμε στην διάθεση μας - θα μπορούσε να σε διαλύσει. Πιάνεις και γράφεις μπουρδίτσες ότι σε πολεμάνε εκμεταλλευόμενος την «ασυλία» και την «προστασία» που σου παρέχεται από τον ΣΚΑΙ, που ζει στους δικούς του εσωτερικούς ρυθμούς και προβλήματα… Ο ίδιος ο σταθμός που σήμερα σε καλύπτει –δεν ξέρω για πόσο ήδη το θέμα σου έχει ανέβει στο γραφείο του Γιάννη Αλαφούζου και ξέρεις πολύ καλά εσύ καλύτερα τι συμβαίνει, δεν είναι η ώρα να περιγράψω περισσότερα, θα κάψω και τις πηγές μου(…) – ο ίδιος σταθμός οι ίδιοι άνθρωποι θα σε απαρνηθούν… πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις… Ξέρω τι σου λέω… Για αυτό σκέψου. Και πράξε. Το δέον…

Στην θέση σου. Εξισορροπώντας και προσμετρώντας κέρδη και ζημιές από αυτόν λυσσαλέο πόλεμο, που εσύ όμως προκάλεσες αναίτια και ίσως απρόκλητα, θα παραιτούμουν αξιοπρεπώς. Ναι, θα παραιτούμουν. Θα αποχωρούσα. Τίμια και έντιμα. Ήσυχα. Με αξιοπρέπεια. «έχασα μια μάχη αλλά όχι τον πόλεμο. Το ρεπορτάζ της ζωής μου είναι η ίδια η ζωή μου» θα σου έλεγα να σκεφθείς. Θα πήγαινα κάπου διακοπές και κυρίως σε άλλη χώρα. Οι κίνδυνοι που παραμονεύουν στην Ουάσιγκτον και οι «πρόθυμοι» και καλοθελητές πολλοί.

Αν δεν σε δουν πεσμένο στο χώμα να κυλιέσαι, δεν θα ησυχάσουν… Δεν το έχουν σε τίποτα κάποιος «άγνωστος» να σου κάνει ότι έκαναν σε μένα το 2007 που με κατήγγειλαν στο immigration, στο FBI και στην μεταναστευτική υπηρεσία με ψευδείς, όπως εκ των υστέρων αποδείχτηκε περίτρανα όλες τις καταγγελίες εις βάρος μου όταν μου την έστησαν. Με μια τεράστια διαφορά. Ήμουν όμως καθαρός και όλα έπεσαν στο κενό. Εσύ; είσαι καθαρός; ούτε ένα στοιχείο. Μόνο μπούρδες. Βρομιές. Ανηθικότητες. Τα έψαξαν οι αμερικάνοι και κάποιους μου τους «έδωσαν» κιόλας… στεγνά. Για αυτό και χαμογελώ… μαζί τους. Μμμ για σκέψου λίγο. Εσύ όμως είσαι καθαρός; Σκέψου. Πίστεψε με, εσύ αποφασίζεις. Αύριο, μεθαύριο αν αποχωρήσεις ήρεμα, προς το παρόν, και μετά πιο δυνατός και προ πάντων καθαρός, κανείς δεν θα ασχοληθεί. Θα ξεχαστεί. Αν όμως, επιμένεις να το παίζεις αθώα περιστερά. Αν συνεχίζεις να απειλείς. Τότε ;

Σου μιλώ σαν φίλος, παιδί μου. Σα μεγαλύτερος. Δεν θα ήθελα να περάσεις όσα πέρασα εγώ… Και εγώ μεν παλιός. Δυνατός και προ πάντων καθαρός. 12 χρόνια προσπαθούν να με ρίξουν στο καναβάτσο. Να μου την στήσουν. Να υπάρξει έστω μια φωτογραφία μου με χειροπέδες. Μια σύλληψη μου. Και τα κομμάτια έτοιμα. Οι πένες θα πάρουν φωτιά. «συνελήφθη από τις αμερικανικές αρχές ο γνωστός δημοσιογράφος (σ.σ. τώρα είμαι άγνωστος δηλαδή μετά από 28 χρόνια στην πιάτσα και στο επάγγελμα για όλους αυτούς...κούνια που τους κούναγε) Αλέξανδρος Στεφανόπουλος….» και μπλά μπλά μπλά. Όπως τότε τον Φεβρουάριο του 2007 που ήταν έτοιμα τα κομμάτια σε γνωστές εφημερίδες –τέτοια σιγουριά! Ότι στην «καλύτερη θα απελάσουν στην χειρότερη…» Θα είχα άλλα ντράβαλα, αν δεν ήμουν καθαρός. Ήταν σίγουρη και βέβαιη η σύλληψη μου. Τότε. Μια σύλληψη που τελικά όμως δεν ήρθε ποτέ… Και έτσι ο πόλεμος της λάσπης καλά κρατεί…

Εσύ όμως, Φίλε Θάνο Δημάδη, έχεις τέτοιο ασπίδα προστασίας και εννοώ την καθαρότητα που ακόμα και να στην στήσουν να βγεις καθαρός; την έχεις; για σκέψου λίγο… Υπάρχουν κάποιες φωτογραφίες σου… Στο ξενοδοχείο την ώρα που ως Κυριάκος Παπαπολίτης παραλαμβάνεις στοιχεία από τα προσωπικά δεδομένα της Άννας Διαμαντοπούλου… Υπάρχουν τόσα και τέτοιας έκτασης στοιχεία που σε εκθέτουν. Για αυτό σκέψου το μέλλον και το καλό σου. Σκέψου τις θυσίες που έκανε η Μητέρα σου για σένα. Ανέβα στο ύψος των περιστάσεων. Ανέλαβε τις ευθύνες σου και πράξε το δέον… Για σένα. Για την Μητέρα σου. Φύγε το γρηγορότερο. Καλύτερα τώρα που είσαι στην αρχή μιας καριέρας να ξανά κάνεις μια νέα αρχή έχοντας στο ενεργητικό σου ένα απλό νεανικό λάθος από παρόρμηση και θυμό παρά να στιγματίσεις την επαγγελματική πορεία σου.

Αν παρ' ελπίδα θελήσεις να αναμετρηθείς και να προσπεράσεις την αλήθεια… Τότε τα πράγματα θα είναι δύσκολα... Για σένα. Ο Σταθμός σε κάλυψε. Για πόσο ακόμα…; Και επειδή ίσως να έχεις τις αμφιβολίες σου για μένα –και καλά κάνεις και εγώ θα τις είχα-ρώτα, στον σταθμό παλιά στελέχη, δεν λέω ονόματα για να μη φέρω σε δυσκολία συναδέλφους φίλους και φίλες, για να δεις αν εννοώ αυτά που σήμερα σου γράφω, όχι γιατί κάνω στροφή 90ο αλλά γιατί αυτή εξ αρχής ήταν η πρόθεση μας. Να μη σου κάνουμε κακό. Υποχώρησε τώρα ήρεμα με μια απλή παραίτηση. Κάνε ένα νέο ξεκίνημα στον χώρο μας. Ποτέ δεν είναι αργά. Κάποιος σοφός, φίλος μεγάλος τώρα γέρων, μου έλεγε «τα κυπαρίσσια είναι δυνατά, γιατί ξέρουν στις θύελλες να γέρνουν και να αντιμετωπίζουν τη μανία της φύσης και των ανέμων… αλλά μετά και πάλι τα βλέπεις εκεί. Στέκουν όρθια. Δυνατά. Αγέρωχα. Αιώνια. Να μας θυμίζουν την δύναμη και την σοφία της φύσης». Σκέψου όσα, επαναλαμβάνω σου γράφω δημόσια σα φίλος, δεν είμαι αντίπαλος σου. Δεν μας έκανες κάτι. Δεν υπάρχει κάτι προσωπικό. Δεν ευθύνεσαι εσύ για όσα σου αποδίδουν. Αλλά επαναλαμβάνω άλλο τα νεανικά σου λάθη όπως η υπόθεση του ξενοδοχείου Fairfax και της Άννας Διαμαντοπούλου και άλλο να προσπαθείς να βγάλεις σκάρτο τον Ιγνατίου με ένα σωρό μπουρδίτσες. Και ανοησίες. Σου είπα και στο προηγούμενο εισαγωγικό σημείωμα μου. Δεν παίρνουμε το μέρος, ούτε του ενός, ούτε του άλλου. Αλλά δεν μπορούμε να παραθεωρήσουμε την είδηση. Το γεγονός. Δεν γίνεται ανεκτό εκ μέρους μας η διαβολή. Η διαστρέβλωση. Το ψέμα. Η διαστροφή της αλήθειας. Η συκοφαντία, η απαξίωση και κυρίως η διαστρέβλωση στην οποία συχνά καταφεύγεις δημοσίως (στα κείμενα σου) ή ακόμα χειρότερα οι απειλές. Προσφιλής σου τακτική, όταν αμύνεσαι και τρομοκράτησε. Η παραίτηση σου αυτή δείχνει απλώς αυτό που οι άλλοι προσωρινά θα δουν ως «μικρή ήττα», βγάζοντας έτσι και τον σταθμό σου από την δύσκολη θέση, την οποία τον έχεις φέρει. Αλλά, Φίλε Θάνο Δημάδη, δυνατοί αληθινά είναι μόνο αυτοί που χάνουν προσωρινά μια μάχη και αναγνωρίζουν αξιοπρεπώς αυτή την «μικρή ήττα» παίρνοντας χρόνο για επάνασύνταξη, αναθεώρηση και ανασύνταξη δυνάμεων και συνεχίζουν τον πόλεμο. Σημασία έχει να κερδηθεί ο πόλεμος, όχι αν θα χαθεί μια μικρή μάχη. Έπαιξες και έχασες. Αλλά ο πόλεμος της ζωής συνεχίζεται. Αντιθέτως αν επιδείξεις αλαζονεία. Υπεροψία. Εγωισμό. Τότε η φύση είναι απρόβλεπτη…

Παραιτήσου! Απλά και ήρεμα...

Όχι αποδεχόμενος την ήττα σου, κατά κράτος, δεν έχασες, κέρδισες. Το μέλλον. Την ζωή σου την ίδια. Την καριέρα σου που χτίζεις η αλήθεια είναι με πολύ μάταια υλικά και πολύ βαθιά χωμένα στην άμμο… Παραιτούμενος από μια θέση, που στο κάτω - κάτω δεν την κέρδισες με το σπαθί σου, εσύ είσαι στο άμεσο και ορατό μέλλον ο νικητής. Όχι! αυτοί που σήμερα σε πολεμούν –και εκείνοι που πρόσκαιρα θα «συμμαχήσουν» μαζί σου με λυκοφιλίες της στιγμής αλλά θα καιροφυλακτούν όπως ο λύκος, γιατί υποτίθεται σας ενώνει ο «κοινός εχθρός» δηλαδή ο Α. Στεφανόπουλος, και σήμερα σου κάνουν τον φίλο, είναι έτοιμοι προδότες και Ιούδες όλοι αυτοί οι «πρόθυμοι» (γνωστοί και άγνωστοι αίφνης νέοι φίλοι σου) να σε στηρίξουν, στο πρώτο παραπάτημα και λάθος σου(ανθρώπινα τα λάθη ) θα πέσουν πάνω σου σαν ύαινες να σε κατασπαράξουν. Να σου πιούν το αίμα. Να σε διαλύσουν. Να σε ρίξουν χάμω! Θα παρατηθείς για ένα λόγο. Για να δείξεις έστω και τώρα. Ότι δεν είσαι αυτό το «τέρας» όπως σε παρουσιάζουν. Αυτός ο killer, έτοιμος να καταστρέψει στον δρόμο και το πέρασμα του. Αυτό το άτομο που διψά για αναγνώριση και καταξίωση. Σκέψου τις θυσίες που έκανε η μητέρα σου για να σε σπουδάσει. Με στερήσεις. Με δάκρυα. Πίστεψε με κοιτώντας σήμερα την φωτογραφίες σου στο FaceBook να ατενίζεις το μέλλον γεμάτος σιγουριά και αισιοδοξία με ένα αίσθημα «υπεροχής», αλαζονείας και υπεροψίας και μελετώντας το profile σου έβγαλα αρκετά συμπεράσματα που παγίωσαν την προ καιρού απόφαση μας να μη σου δημιουργήσουμε τόσο και έντονο πρόβλημα. Γιατί το πρόβλημα δεν είμαστε εμείς και η τυχόν δημοσίευση της έρευνας με όλα τα στοιχεία πλην εκείνων που θα σε έδινα βορά να σε κατασπαράξουν τα άγρια θηρία και να σε καταστρέψουν για όλη σου την ζωή. Σκέφτηκα ότι αυτή η φωτογραφία που ανέβασες στη σελίδα σους το Face Book κρύβει θέληση για δύναμη και όχι υπεροψία. Όχι αλαζονεία. Κρύβει θέληση για ζωή. Για επιτυχία. Και όχι ένα style «σας γράφω και σας κοιτώ από ψηλά» γιατί φίλε Θάνο Δημάδη όποιος εύκολα ανέβηκε, εύκολα έπεσε. Όσο πιο εύκολα φουσκώνει το μπαλόνι τόσο πιο εύκολα ξεφουσκώνει. Και το δικό σου μπαλόνι, φίλε μου, το φούσκωσες πολύ και επικίνδυνα με δηλητηριώδη αέρια… και αν σκάσει ο κρότος θα είναι δυνατός.

Σου είπα είμαστε εδώ για να βοηθάμε και να στηρίζουμε, όχι για να καταστρέφουμε πολύ περισσότερο να κάνουμε ότι μας κάνουν και ότι μας έχουν κάνει. Πολύ περισσότερο νέα παιδιά, όπως εσύ. Η προσωρινή υποχώρηση δείχνει μαχητή και όχι ηττημένο. Δείχνει άτομο που σκέπτεται. Που χαράσσει στρατηγική. Που σκέπτεται. Που συλλογάται. Που συνδιαλέγεται με τον εαυτό του. Σκέψου τους κόπους και τις θυσίες που έχουν γίνει για σένα. Από την Μητέρα σου και άλλους δικούς σου… έστω αυτούς τους λίγους. Οι ισχυροί φίλοι όσο ισχυροί είναι τόσο εύκολα προδίδουν. Ξεχνούν. Χρόνος υπάρχει. Σκέψου και πράξε. Ποτέ δεν είναι αργά να διορθώσουμε ένα λάθος. Αρκεί να διορθώνεται. Και το δικό σου είναι από αυτά που διορθώνονται. Πίστεψε με. Ξέρω τι σου λέω. Αρκεί να δεις το βάθος και όχι την επιφάνεια όσων σου λέμε. Όσων σου λέω. Να είσαι καλά. Να θυμάσαι δημοσιογραφία σημαίνει αλήθεια. Είναι δύναμη που αν δεν την χειριστείς σωστά και έντιμα γυρνά εις βάρος. Η πένα και η δύναμη της είναι φωτιά που όσο εύκολα καίει τόσο δύσκολα σβήνει τις φωτιές που ανάβει. Η δύναμη της είναι στην σωστή και άρτια διαχείριση της. Έχεις το χρόνο να διορθώσεις τα λάθη και το ταλέντο σου να μη πάει χαμένο. Έχεις την πάστα εκείνου που μπορεί να φτάσει ψηλά. Όμως το υπερβολικό και δη πρόωρο ύψος ζαλίζει. Φέρνει ιλίγγους… Για αυτό σκέψου και πράξε. Με υπευθυνότητα. Με εντιμότητα. Με ήθος. Με σοβαρότητα. Ίσως και εσύ και πολλοί άλλοι αναρωτηθείς. "Πού το πάει; Τι επιδιώκει; Τι θα κερίσει αυτός αν ζητήσει ο Δημάδης συγνώμη από την Διαμαντοπούλου" Πολλά και πάνω από όλα ηθική δικαίωση ότι χάλασα τα σχέδια αυτών που είχαν σκοπιμότητες... Ότι πρόλαβα τα χειρότερα... Άλλοι, οι περισσότεροι και πιο ποταποί, φθηνοί και ανεγκέφαλοι, ίσως σκεφτούν "ο μάγκας ...βρίσκει έξυπνο εύσχημο τρόπο και την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια... ή τα έπιασε χονδρά ή τον απείλεισαν... " Ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Προσωπικά δεν είμαι από εκείνους που εύκολα φοβούνται, ούτε από αυτούς που το βάζουν στα πόδια, ειδικά μετά από τόσο θόρυβο και τόση σκόνη... Τότε; τι θές; τι επιδιώκεις. Δικαίωση. Να σταματήσει αυτή η λύσα και η μανία αλληλοεξώντωσης μεταξύ των ανταποκριτών στην Αμερική για να μπορέσουμε κάποτε να σταματήσουμε να τρώμε τις σάρκες μας και να ασχοληθούμε με τα μείζονα και σοβαρά της πατρίδος και του έθνους, ειδικά όταν η πατρίδα διαλύεται. Αργοπεθαίνει... Δεν υπάρχει καιρός για σφαγές και αλληλοεξωντώσεις. Η Πατρίδα ειδικά εμάς εκεί ξέω μας χρειάζεται ενωμένους. Μονιασμένους. Μόνον έτσι μπορούμε να προσφέρουμε. Εμείς με την πένα μας και αυτοί με τα δικά τους όπλα. Ο λαός μας πονά! Πεινά. και εμείς τρωγώμαστε, όπως πάντα. επαληθεύοντας τον εθνικό μας ποιητή διαχρονικά όταν γράφει "η διχόνοια που βαστάει ένα σκήπτρο η δολερή στον κάθε μας χαμογελά πάρτο λέγοντας και εσύ" Αυτά Φίλε Θάνο Δημάδη. Προς το παρόν. Αν κατάλαβες καλώς. Άν όχι, πάλι καλώς. Εδώ θα είμαστε για να δούμε τι κατάλαβες και τι έπιασες... Πώς σου φάνηκε αυτή η αντροπή. Στο χέρι σου είναι να την συνεχίσεις και να αλλάξεις την πορεία και την ρώτα των γεγονότων διαψεύδοντας ή να επιβεβαίωσεις όσους περιμένουν να τραφούν από τις σάσκες σου....Σκέψου τους λύκους που καραδοκούν και θα καταλάβεις... Εις το επανιδείν…

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ