Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

Οι θεωρίες συνωμοσίας πίσω από την 11η Σεπτεμβρίου

Έντεκα χρόνια μετά την επίθεση, οι δύσπιστοι συνεχίζουν να αμφισβητούν την επίσημη εκδοχή των γεγονότων διακινώντας σενάρια που βρίσκουν αξιοσημείωτη απήχηση στην αμερικανική κοινή γνώμη.
Τι συνέβη πραγματικά στις 11/9/2001; Οι Δίδυμοι Πύργοι στη Νέα Υόρκη κατέρρευσαν εξαιτίας της πρόσκρουσης των αεροπλάνων, ή κατεδαφίστηκαν με ελεγχόμενες εκρήξεις; Τι χτύπησε το Πεντάγωνο; Γιατί δεν αναχαιτίστηκαν τα αεροσκάφη που είχαν καταλάβει οι τρομοκράτες;...


Οι θεωρίες συνωμοσίας για το πώς καταλήξαμε στην τραγωδία του 2001 και τι ακριβώς συνέβη εκείνη την αποφράδα ημέρα, άρχισαν να κυκλοφορούν λίγες ώρες μετά τις επιθέσεις κι εξακολουθούν να εξάπτουν τη φαντασία, επανερχόμενες στο προσκήνιο, δέκα χρόνια μετά. Εκατοντάδες βιβλία, πλήθος κειμένων και βίντεο στο Διαδίκτυο -όπως το «Loose Change 9/11»- συνεχίζουν να θέτουν ερωτήματα και να εστιάζουν σε ομολογουμένως σκοτεινά σημεία, εντοπίζοντας αντικρουόμενες αναφορές, ή κρίνοντας παραπλανητικές τις επίσημες εκθέσεις.

Δυσπιστία


Το νήμα που συνδέει τις διάφορες θεωρίες είναι η πεποίθηση ότι οι επιθέσεις δεν αποτελούν έργο της Αλ Κάιντα. Τα μηνύματα ανάληψης ευθύνης ήταν κατασκευασμένα, σύμφωνα με τους συνωμοσιολόγους που αρνούνται να πιστέψουν ότι ένα τέτοιο εγχείρημα σχεδιάστηκε από μερικούς φανατικούς ισλαμιστές οι οποίοι κατάφεραν από τις 8:46 μέχρι τις 10:03 το πρωί να ρίξουν τέσσερα αεροσκάφη, χτυπώντας ανεμπόδιστοι στην «καρδιά» της υπερδύναμης.

Η εξήγηση που δίνουν είναι ότι επρόκειτο για συνωμοσία: η κυβέρνηση Μπους είτε αγνόησε τα στοιχεία που είχε στα χέρια της και άφησε τις επιθέσεις να εξελιχθούν (σχετικές παραλείψεις και λάθος χειρισμοί αναφέρονται ακόμη και στην επίσημη έκθεση της επιτροπής), είτε οργάνωσε η ίδια τις επιθέσεις με στόχο να δημιουργήσει πρόσφορο έδαφος για πολέμους σε Αφγανιστάν και Ιράκ.

Το αίσθημα αυτό αποτυπώνεται σε δημοσκοπήσεις που διεξήχθησαν μετά την 11/9 και αντανακλούν μια προοδευτική άνοδο του ποσοστού των ανθρώπων που δεν είχαν πειστεί ότι η τραγωδία είχε την υπογραφή της Αλ Κάιντα. Στις αρχές του 2002, δηλαδή λίγους μήνες μετά την 11η, μόλις 8% των Αμερικανών πίστευαν ότι η κυβέρνηση τους απέκρυπτε την αλήθεια. Στις αρχές του 2004 και ενώ οι ΗΠΑ είχαν εισβάλει την προηγούμενη χρονιά στο Ιράκ, διπλάσιο ποσοστό Αμερικανών (16%) σε δημοσκόπηση του CBS πίστευε ότι η διοίκηση Μπους έλεγε ψέματα σε σχέση με το πόσα ακριβώς γνώριζε πριν από τις επιθέσεις. Το 2006 το ποσοστό που θεωρούσε πιθανή την εκδοχή της ενορχήστρωσης είχε εκτοξευτεί στο 36%.

Στη συνέχεια ο αριθμός των δύσπιστων μειώθηκε, παραμένει όμως αξιοσημείωτος. Φετινό γκάλοπ του BBC δείχνει ότι το 14% των Βρετανών και 15% των Αμερικανών δεν υιοθετεί την επίσημη εκδοχή περί Αλ Κάιντα και θεωρεί ότι επρόκειτο για ευρύτερη συνωμοσία.

Θεωρία 1
Οι τρομοκράτες έφτασαν ανενόχλητοι στους στόχους


Πώς γίνεται μια υπερδύναμη όπως οι ΗΠΑ να μην μπορέσει να αναχαιτίσει ούτε ένα από τα τέσσερα αεροσκάφη που είχαν καταληφθεί από τους τρομοκράτες;

Δύσκολα μπορεί να απαντήσει κανείς και αυτό είναι από τα βασικά επιχειρήματα όσων υποστηρίζουν ότι η αμερικανική διοίκηση είτε άφησε τις επιθέσεις να εξελιχθούν είτε τις οργάνωσε η ίδια, ελέγχοντας τα αεροπλάνα, τα οποία λέγεται ότι ήταν γεμάτα εκρηκτικά.

Τα σενάρια θέλουν τον τότε αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, το «γεράκι» Ντικ Τσένι, να δίνει σαφείς εντολές ώστε να μην αναχαιτιστούν τα αεροσκάφη. Οι επίσημες αναφορές ομολογουμένως δεν βοηθούν στο να ξεκαθαρίσει η εικόνα: κάνουν λόγο για μια πολύπλοκη και βίαια κατάσταση, για τους πομπούς των αεροπλάνων που είχαν κλείσει, για παράλληλη διεξαγωγή στρατιωτικής άσκησης την ώρα των επιθέσεων με αποτέλεσμα να υπάρχει σύγχυση και έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ της υπηρεσίας πολιτικής αεροπορίας (FAA) και του στρατού.

Αιτιάσεις

Επιπλέον, όπως αναφέρει το ΒΒC αλλά και το περιοδικό «Popular Mechanics» σε παλιότερο άρθρο του, μία από τις αιτιολογίες ήταν ότι τα ραντάρ της Norad (Βορειοαμερικανική Διοίκηση Αεροδιαστημικής Αμυνας) είχαν προγραμματιστεί έτσι ώστε να εντοπίζουν απειλές εκτός αμερικανικού εδάφους, αφού μέχρι την 11η Σεπτεμβρίου οι εσωτερικές πτήσεις δεν θεωρούνταν απειλή.

Θεωρία 2
Η πτήση 93 κατερρίφθη από πύραυλο


Γιατί ήταν τόσο μικρός ο «κρατήρας» στο Σάνκσβιλ της Πενσιλβάνια, στο χωράφι όπου συνετρίβη το τέταρτο αεροπλάνο, και γιατί δεν ήταν ορατά τα συντρίμμια; Κάποιοι υποστηρίζουν ότι το αεροσκάφος (πτήση «93» της United Airlines, η οποία εικάζεται ότι είχε ως στόχο το Καπιτώλιο ή τον Λ. Οίκο) καταρρίφθηκε από πύραυλο και διαλύθηκε στον αέρα, με τα συντρίμμια να διασκορπίζονται σε μεγάλη έκταση. Οι επίσημες αναφορές επιβεβαιώνουν τη συντριβή αεροσκάφους και κάνουν λόγο για φωτογραφίες στις οποίες διακρίνονται τα συντρίμμια. Μάλιστα αναφέρουν ότι, σύμφωνα με όσα καταγράφηκαν στο πιλοτήριο, υπήρξε μια εξέγερση από τους επιβάτες που προσπάθησαν να πάρουν τον έλεγχο αλλά δεν τα κατάφεραν και οι ισλαμιστές τρομοκράτες ήταν αυτοί που έριξαν το αεροπλάνο. Οι επίσημες αναφορές δεν πείθουν τους συνωμοσιολόγους όπως ο Ντιν Χάρτγουελ, ο οποίος έχει γράψει βιβλία για την 11η Σεπτεμβρίου υποστηρίζοντας ότι οι συντριβές των αεροπλάνων ήταν σκηνοθετημένες ώστε να τρομοκρατηθούν οι πολίτες. Οσο για τον λόγο που κανείς μέχρι στιγμής δεν έχει ξεσκεπάσει τους υπευθύνους, ο Χάρτγουελ δίνει τη δική του εξήγηση στην εφημερίδα «Guardian»: «Αν κάποιος μιλούσε ανοιχτά, δεν νομίζω ότι θα γινόταν πιστευτός? Μπορεί επίσης να έχουν πληρώσει ή απειλήσει ανθρώπους για να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό».

Θεωρία 3
Το Πεντάγωνο χτυπήθηκε από πύραυλο


Οι δύσπιστοι αναρωτιούνται πώς θα μπορούσε ένας ερασιτέχνης πιλότος να ρίξει στο Πεντάγωνο ένα επιβατικό αεροπλάνο πραγματοποιώντας ιδιαίτερα δύσκολους ελιγμούς, λίγη ώρα μετά τις συντριβές των δύο αεροσκαφών στους Δίδυμους Πύργους.

Θεωρούν επίσης αξιοπερίεργο το γεγονός ότι η ζημιά που προκλήθηκε στο κτίριο δεν ήταν εκτεταμένη και ότι το αεροσκάφος «εξαφανίστηκε» από την περιοχή.

Ελεγχόμενο Boeing

Πιστεύουν μάλιστα ότι κομμάτια από ένα παλιό αεροπλάνο μεταφέρθηκαν στο σημείο για να ενισχύσουν τους επίσημους ισχυρισμούς, σενάριο που υποστηρίζει στο βιβλίο του «Η τρομακτική απάτη» και ο Γάλλος δημοσιογράφος Τιερί Μεϊσάν. Εχει ειπωθεί επίσης ότι το κτίριο του Πενταγώνου δεν χτυπήθηκε από Boeing 757, αλλά από ένα μικρό, μη επανδρωμένο αεροσκάφος ή από πύραυλο.

Αλλοι υποστηρίζουν ότι το Boeing ελεγχόταν από το ίδιο το Πεντάγωνο. Αυτήν την εκδοχή την έχει απορρίψει η κατασκευάστρια εταιρεία, διευκρινίζοντας ότι τα αεροσκάφη της μπορούν να ελεγχθούν αποκλειστικά από το πιλοτήριο.

Η επίσημη έκθεση πάντως επιβεβαιώνει τη συντριβή αεροπλάνου, την ύπαρξη νεκρών και συντριμμιών, καθώς και τον εντοπισμό του μαύρου κουτιού. Αναφέρονται επίσης μάρτυρες, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι είδαν το Boeing.


Το περιοδικό «Popular Mechanics», που είχε δημοσιεύσει το 2005 εκτεταμένη έρευνα, καταγράφει τα όσα δήλωσε ο δομικός μηχανικός Α. Κιλσχάιμερ, ο οποίος είχε σπεύσει τότε στο Πεντάγωνο: «Μάζεψα κομμάτια του αεροπλάνου με τα διακριτικά της εταιρείας. Κράτησα στα χέρια μου την ουρά του αεροπλάνου και βρήκα το μαύρο κουτί ... κράτησα ακόμη και ανθρώπινα μέλη». Τα λεγόμενά του αμφισβητήθηκαν εντόνως ως ανυπόστατα από άλλα δημοσιεύματα.


Θεωρία 4
Οι Δίδυμοι Πύργοι ήταν παγιδευμένοι με εκρηκτικά


Πώς κατέρρευσαν τόσο γρήγορα οι Δίδυμοι Πύργοι, από τη στιγμή μάλιστα που οι φωτιές δεν έκαιγαν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα; Η εξήγηση που δίνουν οι συνωμοσιολόγοι είναι ότι οι Δίδυμοι Πύργοι κατεδαφίστηκαν με ελεγχόμενες εκρήξεις. Προς επίρρωση του επιχειρήματος αναφέρονται η ταχύτητα κατάρρευσης -περίπου μέσα σε 10 δευτερόλεπτα-, η σύντομη διάρκεια των πυρκαγιών (από 56-102 λεπτά), αλλά και ο ήχος εκρήξεων λίγο πριν από την κατάρρευση. Η επίσημη έκθεση του Εθνικού Ινστιτούτου Προτύπων και Τεχνολογίας (NIST) των ΗΠΑ συμπεραίνει ότι προκλήθηκε σοβαρή ζημιά στις υποστηρικτικές κολόνες και ότι τα πατώματα δεν άντεξαν το βάρος.

Σύμφωνα με το NIST, περίπου 10.000 γαλόνια (38.000 λίτρα) καυσίμων χύθηκαν στους ορόφους προκαλώντας εκτεταμένες φωτιές και ανεβάζοντας τη θερμοκρασία έως τους 1.000 βαθμούς Κελσίου.

Τα πατώματα έκαναν «κοιλιά» και οι περιμετρικές κολόνες λύγισαν, προκαλώντας ήχους που έμοιαζαν με εκρήξεις, ήχοι που είχαν επισημανθεί από πολλούς μάρτυρες αλλά και ρεπόρτερ. Το βασικό επιχείρημα με το οποίο αντικρούστηκε η θεωρία των εκρηκτικών είναι ότι οι ελεγχόμενες κατεδαφίσεις γίνονται συνήθως από κάτω προς τα πάνω και όχι αντίθετα, όπως συνέβη στην περίπτωση των Δίδυμων Πύργων.


Αγνωστες πτυχές των γεγονότων


Έντεκα χρόνια μετά την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, παρά τους χιλιάδες τόνους μελανιού και τις πάμπολλες ώρες τηλεοπτικού χρόνου για την «ημέρα που άλλαξε τον κόσμο», κάποιες πτυχές των γεγονότων εξακολουθούν ακόμη να παραμένουν άγνωστες στο ευρύ κοινό. Πιο συγκεκριμένα:


•Είκοσι άνθρωποι ανασύρθηκαν από τα συντρίμμια του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου ζωντανοί. Μάλιστα, κάποιοι από αυτούς βρίσκονταν στον 64ο όροφο όταν κατέρρευσε και έμειναν θαμμένοι κάτω από τα συντρίμμια για περισσότερες από 20 ώρες.

•Ανθρωποι περισσοτέρων από 80 εθνικοτήτων έχασαν τη ζωή τους στους Δίδυμους Πύργους. Μετά του Αμερικανούς, οι Βρετανοί ήταν εκείνοι με τις περισσότερες απώλειες (67).

•Χρειάστηκε να περάσουν 99 ημέρες για να σβήσουν πλήρως οι φωτιές που έκαιγαν στα συντρίμμια του Σημείου Μηδέν.

•Η μηχανή ενός από τα αεροπλάνα που χτύπησαν του Πύργους «επιβίωσε» τόσο της σύγκρουσης όσο και της κατάρρευσης.

•Ανάμεσα στα συντρίμμια υπήρχαν 185.101 τόνοι ατσάλι, οι οποίοι ανακυκλώθηκαν. Το μεγαλύτερο μέρος του ατσαλιού πουλήθηκε στην Κίνα και την Ινδία. Μόνο η κινεζική εταιρεία «Baosteel» αγόρασε 50.000 τόνους έναντι 120 δολ. τον τόνο. Το ατσάλι που απέμεινε, χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή μνημείων της 11ης Σεπτεμβρίου σε διάφορες πολιτείες.

•Η χρηματιστηριακή «Cantor Fitz­gerald» υπήρξε η χειρότερα πληγείσα εταιρεία από το χτύπημα, καθώς από τους 960 υπαλλήλους της σκοτώθηκαν οι 658.

•Τέσσερις άνθρωποι κατόρθωσαν να κατέβουν και να βγουν ζωντανοί από τον Νότιο Πύργο παρότι βρίσκονταν πιο πάνω από τον 81ο όροφο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.

Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.

Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.