Κάποτε αποτελούσε τον φόβο και τον τρόμο για τους ερευνητές, που την απέφευγαν, καθώς η κατάβασή της θεωρείτο επικίνδυνη και μπορούσε να αποβεί μοιραία.
Όπως αποδεικνύουν οι φωτογραφίες που ακολουθούν όμως, κάποιοι τόλμησαν τελικά να την εξερευνήσουν με κόστος σε ανθρώπινες ζωές.
Έξι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους...
εξερευνώντας την ασβεστολιθική σπηλιά Gouffre Berger στη νοτιοανατολική Γαλλία, σε βάθος που ξεπερνά το χιλιόμετρο.
Ήταν η πρώτη σπηλιά με βάθος που ξεπερνά τα χίλια μέτρα, η οποία εξερευνήθηκε, και πήρε το όνομά της από τον άνθρωπο που την ανακάλυψε, τον Γάλλο Joseph Berger.
Στις φωτογραφίες αποτυπώνεται η κατάβαση 200 ατόμων (!), μέλη μίας αποστολής, όπως την κατέγραψε ο φακός του 32χρονου Βρετανού φωτογράφου Robbie Shone.
“Αυτοί οι άνθρωποι αναζητούν την περιπέτεια και κατεβαίνουν στη σπηλιά για την αδρεναλίνη που τους χαρίζει”, δήλωσε. “Κάποτε θεωρείτο πολύ επικίνδυνη αλλά σήμερα είναι πολύ ευκολότερη η πρόσβαση”.
“Το να φτάσουν στο τέλος της σπηλιάς είναι σαν τελετουργικό για τους άπειρους, λόγω της σπουδαιότητάς της. Μπορεί κανείς να το κάνει και μέσα σε μία μέρα, αλλά εγώ κάθισα εκεί τρεις για να έχω χρόνο για τις φωτογραφίες μου”, προσθέτει.
Oι ερευνητές κατέβηκαν με ραπέλ απότομες “πλαγιές” της σπηλιάς και κολύμπησαν σε υπέροχες- και ανατριχιαστικές- υπόγειες λίμνες.
“Όταν φτάνεις στο τέλος, νιώθεις πως είσαι πολύ βαθιά μέσα στη Γη”, λέει ο Robbie.
Όπως αποδεικνύουν οι φωτογραφίες που ακολουθούν όμως, κάποιοι τόλμησαν τελικά να την εξερευνήσουν με κόστος σε ανθρώπινες ζωές.
Έξι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους...
εξερευνώντας την ασβεστολιθική σπηλιά Gouffre Berger στη νοτιοανατολική Γαλλία, σε βάθος που ξεπερνά το χιλιόμετρο.
Ήταν η πρώτη σπηλιά με βάθος που ξεπερνά τα χίλια μέτρα, η οποία εξερευνήθηκε, και πήρε το όνομά της από τον άνθρωπο που την ανακάλυψε, τον Γάλλο Joseph Berger.
Στις φωτογραφίες αποτυπώνεται η κατάβαση 200 ατόμων (!), μέλη μίας αποστολής, όπως την κατέγραψε ο φακός του 32χρονου Βρετανού φωτογράφου Robbie Shone.
“Αυτοί οι άνθρωποι αναζητούν την περιπέτεια και κατεβαίνουν στη σπηλιά για την αδρεναλίνη που τους χαρίζει”, δήλωσε. “Κάποτε θεωρείτο πολύ επικίνδυνη αλλά σήμερα είναι πολύ ευκολότερη η πρόσβαση”.
“Το να φτάσουν στο τέλος της σπηλιάς είναι σαν τελετουργικό για τους άπειρους, λόγω της σπουδαιότητάς της. Μπορεί κανείς να το κάνει και μέσα σε μία μέρα, αλλά εγώ κάθισα εκεί τρεις για να έχω χρόνο για τις φωτογραφίες μου”, προσθέτει.
Oι ερευνητές κατέβηκαν με ραπέλ απότομες “πλαγιές” της σπηλιάς και κολύμπησαν σε υπέροχες- και ανατριχιαστικές- υπόγειες λίμνες.
“Όταν φτάνεις στο τέλος, νιώθεις πως είσαι πολύ βαθιά μέσα στη Γη”, λέει ο Robbie.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.