Νόμος δεν είναι το δίκιο κανενός.
Ούτε του εργάτη, ούτε του υδραυλικού, ούτε του δικηγόρου.
Δεν τον καθορίζει τον νόμο ο καθένας για πάρτη του κι ενεργεί όπως του καπνίσει.
Ο νόμος είναι νόμος. Ετσι πρέπει.
Ξεκάθαρος, χωρίς διακρίσεις.
Τα γεγονότα στο στρατόπεδο του ΥΠΕΘΑ ήταν...
όνειδος.
Ακόμη μεγαλύτερο όνειδος όμως είναι η διπλή προσπάθεια δικαιολόγησης.
Η μεν Αριστερά κάνει συμψηφισμούς με το… Μνημόνιο, την ανεργία κ.λπ., διάφοροι δε ημέτεροι περίπου καλύπτουν την ανικανότητα και την καταρράκωση του κύρους των Ενόπλων Δυνάμεων, ισχυριζόμενοι ότι άλλως θα γινόταν η… σφαγή της Νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου.
Ανώτατος αξιωματικός του Στρατού των ΗΠΑ, που διετέλεσε ΑΚΑΜ στην Αθήνα, τηλεφώνησε σε φίλο μου, απόστρατο στρατηγό του Ελληνικού Στρατού, μαχητή της Κύπρου, και τον ρώτησε: «Μα είσαστε σε τόση κατάπτωση; Αφήσατε πολίτες, διαδηλωτές, να καταλάβουν το Επιτελείο σας;». Ο φίλος μου ήθελε ν’ ανοίξει η γη να τον καταπιεί.
Οποιος γνωρίζει τους στρατιωτικούς νόμους και κανονισμούς κι έχει ελάχιστη σοβαρότητα, ξέρει ότι δεν πρέπει να γίνονται αποδεκτοί συμψηφισμοί «συριζαίικου» - εξαρχειώτικου χαρακτήρα.
Γνωρίζει επίσης ότι η επίκληση του δήθεν «σώφρονος» χειρισμού δεν μπορεί να καλύψει το κουρέλιασμα των θεσμών και της στρατιωτικής πειθαρχίας.
Σαφέστατα και υπάρχει ανομία στον πολιτικό κόσμο. Πιθανότατα οι εργαζόμενοι έχουν δίκιο στα αιτήματά τους. Ας το δεχτούμε για την οικονομία της συζήτησης. Ανθρωποι του μόχθου με μεγάλωσαν, μου έδωσαν το αξιακό μου πρότυπο, επομένως είμαι θετικά προκατειλημμένος υπέρ του οξυγονοκολλητή και του μεταλλεργάτη κι όχι υπέρ των γραβατοφορεμένων «μάνατζερ» που χαρόκαψαν την επιχείρηση.
Δεν ξέρω αν η πλειονότητα των εργαζομένων στα ναυπηγεία είναι συριζαίοι, ΚΚΕ, αναρχικοί ή ό,τι άλλο. Αδιάφορο. Το ψωμί και το δικαίωμα στη δουλειά είναι ιερά. Από τους πολλούς κι αδύναμους προέρχομαι κι εκεί θ’ ανήκω πάντα, ιδίως ιδεολογικά.
Ομως δεν υπάρχει καμία δικαιολογητική βάση για την εισβολή σε στρατόπεδο.
Ούτε για όσους την έκαναν, ούτε για όσους με την αβελτηρία τους δεν την εμπόδισαν, από την κορυφή της ηγεσίας ως τον τελευταίο σκοπό.
Η ηγεσία, αφού γνώριζε την κινητοποίηση των εργαζομένων από την προηγούμενη, ασχέτως των καθηκόντων της Αστυνομίας ΕΚΤΟΣ στρατοπέδου, όφειλε να λάβει τα ενδεδειγμένα μέτρα ΕΝΤΟΣ του στρατοπέδου, όπου η ευθύνη ανήκει στις Ενοπλες Δυνάμεις και μόνο σε αυτές. Και αυτό δεν προϋπέθετε χρήση όπλων, όπως οι αδαείς ανόητοι διατείνονται.
Πέρυσι διακόπηκε βίαια η παρέλαση, απόστρατοι άνοιξαν τον δρόμο για εισβολή στο ΓΕΕΘΑ, άλλοι πολίτες κρεμούσαν κουρελόπανα στην Ακρόπολη, διαδηλωτές βεβήλωσαν κατ’ επανάληψη τον χώρο του Αγνώστου Στρατιώτη. Τι άραγε θα ακολουθήσει; Ντου σε δοξολογίες μέσα στη Μητρόπολη, όπου θα βρίσκεται σύμπασα η πολιτική ηγεσία; Εκτροπα σε κηδείες, γάμους και βαφτίσια;
Οφείλουμε να σεβαστούμε τον εαυτό μας, το κράτος μας να έχει συνέχεια, σοβαρότητα. Πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που θα αδικούνται ή θα νομίζουν ότι αδικούνται. Πρέπει να υπάρχουν όρια και μόνο ο νόμος μπορεί να τα χαράσσει.
Ναι, το οικονομικό 1922 που ζούμε δεν έχει ακόμη το Γουδή του. Ο λαός δεν έχει δει Νέμεση. Αυτό απονομιμοποιεί στις συνειδήσεις των πολιτών τις πολιτικές, ιδίως όταν κάθε τόσο βομβαρδίζονται από ειδήσεις ή φήμες για πακτωλούς παράνομου πλουτισμού και εν γένει διαφθοράς.
Η ανομία όμως δεν μπορεί να συμψηφίζεται με άλλες ανομίες. Στο κάτω κάτω οι Ενοπλες Δυνάμεις είναι οι μόνες που δεν ευθύνονται για την οικονομική διαχείριση της χώρας. Τα δε στελέχη τους είναι και αυτά άδικα θύματα των περικοπών.
Η ανομία της επί δεκαετίες λεηλασίας της χώρας δεν μπορεί να συμψηφίζεται με καταρράκωση θεσμών και συμβόλων, προσβολή μνημείων, με γιούργια όπου καπνίσει του καθενός.
Η κυβέρνηση, λοιπόν, οφείλει να κάνει δύο πράγματα. Αφενός με σιδερένιο χέρι να μην επιτρέψει ποτέ και πουθενά να επαναληφθούν τέτοια γεγονότα, να επιβάλει το αυτονόητο, ήτοι την αυστηρή εφαρμογή των νόμων και των κανονισμών, κι αφετέρου να πάρει γενναίες πρωτοβουλίες για την τιμωρία των υπευθύνων της λεηλασίας της χώρας, στερώντας έτσι κάθε προπαγανδιστικό πρόσχημα από τους εξ αριστερών «συμψηφίζοντες».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.