πάει ένα βήμα πιο μπροστά θα πρέπει τέτοια ζητήματα σαν αυτό του ΑΠΘ να λύνονται αμέσως και να μην αφήνονται συντεχνίες και μικροκομματικά συμφέροντα να διαλύουν ένα ίδρυμα που στέλνουμε τα παιδιά μας για σπουδές και το οποίο μάλιστα είναι κόσμημα σε παγκόσμιο επίπεδο, σε ότι αφορά την ακαδημαϊκή του προσφορά.
Αν οι ξένοι που φτιάχνουν τις λίστες με τα καλύτερα πανεπιστήμια παγκοσμίως και εντάσσουν και το ΑΠΘ σ’ αυτές, επισκέπτονταν το Πανεπιστήμιο το τελευταίο δίμηνο θα έμεναν έκπληκτοι. Θα έβλεπαν ένα campus πνιγμένο στα σκουπίδια μέσα και έξω από τις αίθουσες, τρωκτικά να κυκλοφορούν ανενόχλητα μαζί με τους φοιτητές, κτίρια να έχουν καταληφθεί από εξωπανεπιστημιακούς και συγκεκριμένα από ιδιώτες εργολαβικούς υπαλλήλους συνεπικουρούμενους από τους γνωστούς «αριστερούληδες» ευαίσθητους, τους μπαχαλάκηδες που το μόνο που θέλουν είναι να διαλύουν τα πάντα στο όνομα της θολο-επανάστασής τους.
Εδώ και δύο μήνες το ΑΠΘ έχει γίνει θέατρο συγκρούσεων, φοιτητές δέρνονται μεταξύ τους, άλλοι πετάνε σκουπίδια μέσα στους διαδρόμους των κτιρίων, το Πανεπιστήμιο αδυνατεί να λειτουργήσει, ένα τμήμα του έβαλε λουκέτο γιατί δε μπορεί να γίνονται μαθήματα πάνω σε τόνους σκουπιδιών.
Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά η ανεκδιήγητη διοίκηση του πρύτανη Γ. Μυλόπουλου, γνωστού τροφίμου της πασοκικής πανεπιστημιακής νομενκλατούρας, φίλου της κ. Διαμαντοπούλου, ο οποίος όπως προσφάτως αγκαλιάστηκε από τους Συριζαίους, δεν έκανε απολύτως τίποτε. Ενώ συντελούνταν αξιόποινες πράξεις, ενώ μπροστά στα μάτια του συνέβαιναν εγκλήματα, ο κ. Μυλόπουλος στο όνομα των πολιτικών σκοπιμοτήτων έκανε ότι δεν έβλεπε. Τώρα που η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο και τα σκουπίδια απειλούν να πνίξουν τον ίδιο, τώρα λοιπόν αναλαμβάνει πρωτοβουλίες. Ζητά την παρέμβαση του εισαγγελέα, ικετεύει τους εργολαβικούς υπαλλήλους να σταματήσουν την κατάληψη και οργανώνει εκστρατείες καθαριότητας του χώρου. Τώρα, όμως είναι πολύ αργά. Το ΑΠΘ έχει απαξιωθεί πλήρως ενώ αντί να ασχολείται η Ελλάδα με τις ακαδημαϊκές του επιδόσεις, ασχολείται με τις εισαγγελικές παρεμβάσεις. Μία για την τουαλέτα του πρύτανη, άλλη για τα κινητά που έδιναν δώρο σε ηθοποιούς, άλλη για τα σκουπίδια κι άλλη για τις καταγγελίες σε βάρους του Μυλόπουλου για υποκίνηση των καταληψιών.
Δεν έχει σημασία ποιος έχει δίκιο. Αν οι εργολαβικοί έχουν δίκιο που τους κόβουν τους μισθούς και τους απολύουν αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να το λύσει η κυβέρνηση. Η ουσία είναι ότι στο ΑΠΘ έχει συντελεστεί μια από τις μεγαλύτερες ξευτίλες από τη Μεταπολίτευση και μετά σε πανεπιστημιακό χώρο. Και οι διοικούντες αυτόν τον χώρο δεν αισθάνονται ντροπή. Δεν παραιτούνται αλλά βολεύονται στις καλοπληρωμένες θεσούλες τους. Και είναι πανεπιστημιακοί καθηγητές που μαθαίνουν γράμματα στα παιδιά μας. Ευθιξία για την ξευτίλα του ΑΠΘ δεν υπάρχει κύριε Μυλόπουλε;
Παραβλέπουμε επίσης το γεγονός ότι υπάρχουν σοβαρές καταγγελίες σε βάρος του πρύτανη για κάλυψη των καταλήψεων και για υποκίνηση των κινητοποιήσεων με σκοπό να πάρει το ΑΠΘ μεγαλύτερη επιχορήγηση. Αυτά ας τα βρει η Δικαιοσύνη. Όμως, είναι εντυπωσιακό ότι τώρα που τους πήρε η μπάλα όλους, ο κ. Μυλόπουλος και οι διοικούντες το ΑΠΘ αποφάσισαν να τηρήσουν τη νομιμότητα. Οι ευθύνες είναι βαρύτατες.
Αλλά να μην ξεχάσουμε και το εξής: Ο κ. Μυλόπουλος αγκαλιάστηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ αφού είδαν σ’ αυτόν το νέο ηγέτη της… αριστερής παιδείας που ήθελε ο κ. Τσίπρας να περάσει στα ελληνικά πανεπιστήμια. Τώρα, όμως, που η κατάσταση ξέφυγε από το έλεγχο τον «αδειάζουν». Χαρακτηριστική η χθεσινή προτροπή προς τον πρύτανη να παραιτηθεί από τη νεολαία ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι είναι οι ευκαιριακές φιλίες.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.