Η ουσιαστική δράση ενός ανθρώπου της αγοράς έγκειται στο να αξιοποιεί την εμπειρία του, να επικαιροποιεί τις ιδέες του και να κινητοποιεί τη φαντασία του. Ολα αυτά όμως δεν επαρκούν σε μια πολυετή περίοδο κρίσης. Πολλοί μπορεί να μιλούν για κρίση, αλλά δεν κατανοούν σε τι αναφέρονται ούτε εμβαθύνουν για να...
υπολογίσουν το εύρος των πραγματικών συνεπειών.
Οι κρίσεις δεν είναι απλές παθογένειες της ιστορίας, ούτε προκύπτουν εν κενώ ως ευθύνη προσώπων και ομάδων. Οι κρίσεις εκφράζουν τα όρια και τις αντοχές ενός συγκεκριμένου οικονομικού μοντέλου, ενός συγκεκριμένου τρόπου ζωής. Είναι συνισταμένες πολλών παραγόντων και απλώνονται σε πολλά επίπεδα που ξεφεύγουν από τον καθημερινό περίγυρο του καθενός από εμάς, ενώ σε κάθε περίπτωση αμφισβητούν δομημένες αξίες και πρακτικές και «προσγειώνουν» με βίαιο τρόπο παλαιές βεβαιότητες.
Οι κρίσεις είναι οι καθρέφτες των κοινωνιών, δείχνουν τι πρέπει αυτές να κρατήσουν και τι πρέπει να αποβάλουν. Μια τέτοιου είδους κρίση βιώνουμε και εμείς σήμερα. Ο κλάδος των εμπόρων έχει σημαδέψει την ελληνική ιστορία και αυτό προκύπτει από μια απλή παρακολούθηση της ελληνικής οικονομικής εξέλιξης.
Οι διάφορες εκδοχές της οργανωμένης έκφρασης των εμπόρων συνέβαλαν στην υλοποίηση και προώθηση της αναπτυξιακής προοπτικής στη χώρα, υπήρξαν παράγοντες σταθερότητας, στήριξαν τον κοινωνικό τους περίγυρο και ανέδειξαν τη σημασία του εμπορίου στην ελληνική οικονομική δομή. Δραστηριοποιήθηκαν με αίσθημα υψηλής ευθύνης και διορατικότητα.
Δεν δείλιασαν να αντιμετωπίσουν δύσκολες καταστάσεις και δυσμενείς συνθήκες. Αυτήν την παράδοση την τιμούμε και αυτών των αρχών είμαστε οι άμεσοι κληρονόμοι.
Οι Ελληνες έμποροι ως πολίτες του τόπου μας συνδεθήκαμε με τα συμφέροντα του ελληνικού κράτους στο επίκεντρο της πιο μεγάλης κρίσης που είχε να αντιμετωπίσει η ελληνική οικονομία Μεταπολεμικά. Το ελληνικό εμπόριο, άλλοτε κομβικός κλάδος για την οικονομική ανάπτυξη, βρέθηκε να πληρώνει ένα δυσανάλογο προς τις πραγματικές του αντοχές κόστος. Το ελληνικό εμπόριο λοιδορήθηκε ενώ οι μικρομεσαίοι έμποροι στιγματίστηκαν ως φοροφυγάδες, υπέστησαν τον εξευτελισμό των συλλήψεων, είδαν κόπους ζωής να χάνονται σε λίγους μήνες.
Οι μικροί της αγοράς έγιναν οι αποδιοπομπαίοι τράγοι ενός στρεβλού και ανορθολογικού συστήματος και βίωσαν την ύφεση, με πόνο ψυχής, για την αβεβαιότητα των μελλοντικών εξελίξεων αλλά και για το μέλλον των οικογενειών τους.
Το εμπόριο δεν υποφέρει σήμερα μόνον οικονομικά, υποφέρει κοινωνικά, υποφέρει και πολιτικά. Δυστυχώς ορισμένοι μεγαλοσχήμονες παρεμβαίνοντας στο δημόσιο διάλογο παρουσιάζουν μια ανορθόδοξη εικόνα του τι σημαίνει μικρομεσαίος έμπορος και εργοδότης. Συχνά μάλιστα ακούμε έναν διάχυτο λόγο περί συντεχνιών. Ένα διαρκές μοιρολόι για το πόση ζημιά έχουν κάνει οι μικρομεσαίοι της αγοράς σε αυτήν τη χώρα.
Εν μέρει πολλά από όσα προσάπτουν μπορεί για κάποιους να είναι σωστά.
Ωστόσο ας μου πει κάποιος το εξής: πώς είναι δυνατόν κάποιοι ορισμένοι θεσμοί της κοινωνίας να στοχοποιούνται ως οι μόνοι φταίχτες της κρίσης και κάποιοι άλλοι να μένουν στο απυρόβλητο.
Πώς είναι δυνατόν άνθρωποι που ξοδεύουν τις πενιχρές διαθεσιμότητες του χρήματος και το σύνολο του χρόνου τους να ζημιώνουν τη χώρα και όχι όλοι αυτοί που αναλώθηκαν σε άκαρπες συνεννοήσεις με τους δανειστές μας. Και εν τέλει πώς είναι δυνατόν οι εκπρόσωποι της εργασίας και της κοινωνίας που επιδιώκουν τη σύνθεση και τη συναντίληψη να θεωρούνται ανώριμοι και παρωχημένοι και αντίθετα όσοι επενδύουν στο διχασμό και στο κοινωνικό αλληλοφάγωμα να λογίζονται ως καρδινάλιοι της κοινωνικής ειρήνης;
Ας τελειώσει πια αυτό το παραμύθι!
Μας συκοφάντησαν γιατί γιʼ αυτούς η αγορά και η οικονομία είναι απλά νούμερα. Αλλά για εμάς που αγωνιζόμαστε για την καθημερινή επιβίωση της επιχείρησής μας, η αγορά είναι κάτι περισσότερο.
Είναι το άγχος για την είσπραξη της ημέρας.
Είναι η στεναχώρια για τον καλό μας πελάτη που βρίσκεται σε δυσπραγία.
Είναι το διαρκές κυνήγι για να είμαστε συνεπείς στις υποχρεώσεις μας.
Είναι η αβεβαιότητα για το τι θα φέρει η επόμενη ημέρα ή εβδομάδα.
Είναι ο φόβος από την ερημοποίηση των εμπορικών δρόμων.
Είναι η προσπάθεια να βγάλουμε κάτι ακόμη και μέσα από τις στάχτες.
Αυτές τις αγωνίες εκφράζουμε και με αυτές τις δυσκολίες θα πορευθούμε και στο επόμενο διάστημα.
Ο Ελληνας έμπορος από την πρώτη στιγμή κατανόησε την κρισιμότητα της κατάστασης. Όταν πολλοί θεωρούσαν ότι αυτή η κρίση θα ήταν περαστική εμείς καλέσαμε τον επιχειρηματικό κόσμο να επιδείξει κοινωνικό και οικονομικό πατριωτισμό. Επισημάναμε έγκαιρα τις επιπτώσεις στην Μμε επιχειρηματικότητα της ανελέητης «φοροεπιδρομής». Καταδείξαμε με σαφήνεια την τεράστια ζημιά που προκαλεί στην ελληνική οικονομία το παρεμπόριο. Πιέσαμε με όλες μας τις δυνάμεις για την ρευστότητα στην αγορά. Καταθέσαμε τεκμηριωμένες προτάσεις, ήμασταν παρόντες σε όλες τις σημαντικές διαβουλεύσεις, τοποθετηθήκαμε μαχητικά αγνοώντας το οποιοδήποτε κόστος. Επιβεβαιώσαμε τον ρόλο μας. Πολεμηθήκαμε, αλλά δεν φοβηθήκαμε.
Όλα αυτά ήταν εφικτά μέχρι ενός σημείου, το οποίο έχουμε ήδη υπερβεί. Οι προσπάθειες της τελευταίας τριετίας και ο καθημερινός αγώνας μπορεί να υπερβαίνει κατά πολύ τις οικονομικές δυνατότητες μας. Η ψυχή μας όμως συνεχίζει να εκφράζει την βούληση των εμπόρων να διεκδικήσουν και να παλέψουν για ένα καλύτερο αύριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.