Εσωκομματικές ίντριγκες, προσωπικές συγκρούσεις και κυκλοφοριακή αποτυχία συνοδεύουν την “Εφημερίδα των Συντακτών” που προσπάθησε,, χωρίς αποτέλεσμα, να καλύψει το κενό από τη διακοπή της έκδοσης της “Ελευθεροτυπίας”. ...
Προτού ακόμη συμπληρωθούν οι δύο πρώτοι μήνες έχει γίνει φανερό ότι η εφημερίδα δεν μπορεί να πετύχει τους στόχους της, με αποτέλεσμα να παρουσιάζονται στο εσωτερικό της έντονα σημάδια αποσύνθεσης, ενώ ο απόηχος των προβλημάτων φτάνει έως την πλατεία Κουμουνδούρου…
Ορισμένοι από τους πρώην εργαζόμενους της “Ελευθεροτυπίας”, εγκαταλείπωντας και αδιαφορώντας για τις εκατοντάδες των συναδέλφων τους που παραμένουν έναν και πλέον χρόνο άνεργοι, πίστεψαν ότι με μία “αντιγραφή” και έναν άλλο τίτλο θα μπορούσαν να βγάλουν μια επιτυχημένη εφημερίδα. Αποδείχτηκε ότι δεν ήταν αρκετό και ότι ο σφετερισμός δεν έπιασε. Άλλωστε, πλην του σχεδιασμού των σελίδων και των γραμματοσειρών της, η νεόκοπη εφημερίδα δεν έχει και πολλές ομοιότητες με το “πρωτότυπο”. Ανευρη ακόμη και στους κεντρικούς τίτλους της, ελάχιστα πρωτογενή ρεπορτάζ, πολλά ανούσια και αρθροειδή κείμενα, αμηχανία και επιδερμικότητα στην προσέγγιση κρίσιμων θεμάτων.
Το αναγνωστικό κοινό από το χώρο της Κεντροαριστεράς δεν άργησε να απογοητευθεί, κάτι που αποτυπώνεται στη διαρκή κυκλοφοριακή υποχώρηση της εφημερίδας. Δεν έχει καταφέρει να προσελκύσει ούτε το ένα τρίτο των παλαιών αναγνωστών της Ελευθεροτυπίας, ευρισκόμενη πλέον στις τελευταίες θέσεις των κυκλοφοριών, και οι προοπτικές δεν είναι καθόλου ευοίωνες. Αν μάλιστα η “Ελευθεροτυπία”, όπως φημολογείται, επανεκδοθεί προσεχώς, τότε ο ζωτικός χώρος τον οποίο πήγε να “υφαρπάξει” καιροσκοπικά η εφημερίδα αυτή θα χαθεί και ο κίνδυνος να κλείσει θεωρείται μεγάλος.
Ο φόβος αυτός είναι διάχυτος μάλιστα, όπως αναφέρουν πληροφορίες, στα γραφεία της οδού Κολοκοτρώνη όπου έχει την έδρα της η εφημερίδα. Εκτός από το φόβο, τις τελευταίες ημέρες επικρατεί όμως και έντονος εκνευρισμός.
Πολλοί από τους δημοσιογράφους και τους άλλους εργαζομένους που είχαν πειστεί να μετάσχουν στο “αυτοδιαχειριστικό” εγχείρημα θεωρούν ότι παγιδεύτηκαν και ότι ενώ δέχθηκαν να εργαστούν δωρεάν τους πρώτους μήνες, τώρα που πλησιάζει η στιγμή για έναν αρχικό απολογισμό εισπράττουν την απάντηση ότι “η εφημερίδα δεν είναι βιώσιμη”.
Οι έριδες και οι συγκρούσεις απλώνονται σε πολλά επίπεδα. Στο “στόχαστρο” βρίσκεται κατ’αρχάς ο διευθυντής Νικόλας Βουλέλης, ένας συνταξιούχος δημοσιογράφος του κρατικού Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων, που προέρχεται από το ΚΚΕ Εσωτερικού του Λεωνίδου Κύρκου. Άλλοι του καταλογίζουν αδυναμία να ανταποκριθεί στο ρόλο του Διευθυντή μίας τέτοιας εφημερίδας σε μία εποχή σαν τη σημερινή. Δυσφορία προκαλεί και το γεγονός ότι παραμένουν παραγκωνισμένοι, λόγω διαφορετικών ιδεολογικών αποχρώσεων, δημοσιογράφοι με εμπειρία, όπως ο Τ. Παππάς που βρίσκεται εθελοντικά πολλές ώρες καθημερινά στην εφημερίδα.
Άλλοι συνδέουν τη γενικότερη εικόνα και γραμμή της εφημερίδας με “παιχνίδια” της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ που χρειάζεται ένα δημοσιογραφικό εργαλείο προσαρμοσμένο στις πολιτικές και εσωκομματικές διακυμάνσεις της. Σε κάθε περίπτωση, είναι κοινό μυστικό ότι στενός συνεργάτης (για θέματα Τύπου) του κ. Τσίπρα βρίσκεται σε ανοικτή γραμμή με τη διεύθυνση της εφημερίδας.
Τα εκτός (αλλά και τα εντός) εφημερίδας “παιχνίδια” κάνουν πάντως το κλίμα βαρύτερο. Και έρχονται να προστεθούν στους εντεινόμενους ψιθύρους ότι παρά τα όσα είχαν λεχθεί, η έκδοση της εφημερίδας ενισχύθηκε οικονομικά, στην αρχική τουλάχιστον φάση, από ισχυρό πρόσωπο που δεν έκρυψε και προεκλογικά τη συμπάθειά του στο ΣΥΡΙΖΑ.
Πηγή: Εφημερίδα Espresso
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.