Ταξίδι στη χώρα των… πνευμάτων

Σημαντικό μέρος του πληθυσμού πιστεύει στις υπερφυσικές δυνάμεις που υπάρχουν στο σύμπαν. Πολλοί όμως είναι αυτοί που θέλουν να τις εντοπίσουν και κατ’ επέκταση να αποκτήσουν κάποια επαφή μαζί τους...
Μπορεί όμως ο άνθρωπος να επικοινωνήσει με το υπερφυσικό και πώς; Αρκετοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι οι ικανότητές μας είναι τεράστιες αλλά δεν έχουμε καταφέρει να τις αξιοποιήσουμε. Όμως πέρα από αυτό τι υπάρχει στον αθέατο κόσμο του μυστηρίου; Δεν είναι λίγοι εκείνοι που έχουν ασχοληθεί με την αναζήτηση πνευμάτων χρησιμοποιώντας κάθε… μέσο!
Ένας από τους περίεργους τρόπους που μπορεί κάποιος να έρθει σε επαφή με κάποιο πνεύμα είναι οι πνευματιστικές συγκεντρώσεις πολλών ατόμων, όπου πάνω στο «ουί-για» σχηματίζονται λέξεις-μηνύματα από κάποιο νεκρό συγγενή ή γνωστό. Σίγουρα θα έχετε δει σε… αρκετές ταινίες του κινηματογράφου πώς γίνεται μια τέτοια συγκέντρωση.

Τα όνειρα
Ένας άλλος τρόπος επικοινωνίας είναι μέσα από τη χώρα του ονείρου. Σύμφωνα με μαρτυρίες πολλοί άνθρωποι έχουν έρθει σε επαφή με συγγενικά τους πρόσωπα αλλά και με… φυσιογνωμίες που ποτέ δεν είχαν δει στη ζωή τους. Μέσα στα όνειρα αυτά τους προειδοποιούσαν για διάφορες καταστροφές και συμφορές που θα τους βρουν στο μέλλον. Ένα από τα περίεργα παραδείγματα είναι αυτό του κορυφαίου βιολονίστα Ταρτίνι, ο οποίος έζησε το 18ο αιώνα. Μέσα στο όνειρό του έβλεπε έναν άγνωστο να παίζει βιολί. Το περίεργο όμως ήταν ότι την επόμενη ημέρα δεν μπορούσε να θυμηθεί τη μελωδία που του έπαιζε ο άγνωστος επισκέπτης του ονείρου του. Κάποια μέρα ο Γκιουζέπε Ταρτίνι κατάφερε να παίξει αυτή τη μελωδία, η οποία είχε μια διαολεμένη σύνθεση. Για αυτή τη σύνθεση κατηγορήθηκε ότι στο όνειρό του είχε κάνει συμφωνία με τον άρχοντα του ερέβους. Όμως αυτή η μελωδία που άκουγε στα όνειρά του τού έδωσε μια παγκόσμια επιτυχία.
Το ερώτημα πολλών είναι αν όντως υπάρχει αυτός ο αθέατος κόσμος του καλού και του κακού. Στην αρχαία Ελλάδα πίστευαν ότι οι κακές ψυχές πήγαιναν στον Άδη όπου εκεί δοκιμάζονταν από φριχτά βασανιστήρια και σκοτάδι σε ένα σκηνικό κολαστηρίου. Οι ψυχές όμως των ανθρώπων που δεν είχαν διαπράξει κακές πράξεις στη ζωή τους πήγαιναν στα Ηλύσια Πεδία όπου πέρναγαν στον κόσμο του καλού και της ευημερίας. Σύμφωνα με το χριστιανισμό οι καλοί άνθρωποι πηγαίνουν στον Παράδεισο ενώ οι άνθρωποι που διακρίνονται για τον έκλυτο βίο τους πηγαίνουν στην Κόλαση.
Πέρα όμως από τη θρησκεία υπάρχουν και οι μύθοι, οι οποίοι μεταδίδονται από στόμα σε στόμα και κάνουν λόγο για πνεύματα και ψυχές που περιπλανώνται για μεγάλο χρονικό διάστημα ψάχνοντας να βρουν ανάπαυση. Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι το κλάμα των συγγενών για το χαμό του ανθρώπου τους δεν τον αφήνει να βρει το δρόμο της ανάπαυσης με αποτέλεσμα να γυρνάει στη Γη.
Υπάρχουν όμως και άλλες θεωρίες για τη χώρα των πνευμάτων (;). Μια από αυτές είναι ότι υπάρχει ένας παράλληλος κόσμος όπου ο δικός μας κόσμος καθρεφτίζεται με αποτέλεσμα εκείνοι να μπορούν να μας δουν και να έχουν επαφή με εμάς, αλλά εμείς να μην μπορούμε να επικοινωνήσουμε.
Υπάρχουν όμως και οι εμπειρίες ανθρώπων που βγήκαν έξω από το υλικό σώμα τους μετά από κάποιο ατύχημα. Σύμφωνα με αυτές τις μαρτυρίες οι ετοιμοθάνατοι που ξαναγύρισαν είδαν να ίπτανται πάνω από το σώμα τους. Στη συνέχεια είδαν ένα φως το οποίο πλησίασαν και βρέθηκαν σε ένα τούνελ όπου στην άκρη του τους περίμεναν θανόντες συγγενείς.
Η εμπειρία αυτή ήταν ξεχωριστή και ήθελαν να μείνουν κοντά στα χαμένα πρόσωπα αλλά εκείνα τους προέτρεπαν να φύγουν και να γυρίσουν πίσω στο σώμα τους γιατί, όπως τους έλεγαν, δεν ήταν ακόμα η ώρα τους.
Μην ξεχνάμε και τη θεωρία της μετενσάρκωσης κατά την οποία οι ψυχές επιστρέφουν σε διαφορετικό σώμα! Οι υποστηρικτές αυτού του θεωρήματος είναι αρκετοί, πέρα και πάνω από θρησκευτικές λατρείες.
Κανείς όμως δεν έχει αποδείξεις για την ύπαρξη του αθέατου κόσμου των πνευμάτων, ο οποίος παραμένει στην αφάνεια κινούμενος πάντα στο σύνορο του μυστηρίου και της φαντασίας!