- Άντε κυρά μου σπίτι σου να πλύνεις κάνα πιάτο…
… ακούω και ξαφνικά γίνομαι ένα με την «σουλτάνα την Φωφώ»… Δεν προλαβαίνω βλέπεις, να απονείμω το βραβείο της ανοιχτής παλάμης καθώς ο μετά πολλών κιλών κύριος με το λιγδωμένο μαλλί έχει γίνει Λούης στο πράσινο φανάρι. Το καταπίνω, βάζω στη διαπασών το αγαπημένο μου τραγούδι και πατώ γκάζι με το μυαλό να γίνεται ένα με τον ρυθμό….
«Μόλις ξυπνήσω το πρωί, πολύ πρωί, πριν ξημερώσει δηλαδή καλά-καλά, λέω από μέσα μου μουλάρι σήκω ντύσου γιατί εδώ σε περιμένουνε πολλά… και τότε τρέχω να ξυπνήσω, να ταΐσω, να ποτίσω και να ντύσω τα παιδιά».
Και μη μου πεις ότι η γυναίκα σου δεν τα κάνει όλα αυτά, γιατί μα το Θεό θέλω να την γνωρίσω και να μου κάνει και ιδιαίτερα για να ακολουθήσω τα βήματα της….
Και συνεχίζω τραγουδιστά …. «να πάω το παιδί σχολείο, να συγυρίζω τα κρεβάτια και το σπίτι να ετοιμάζω φαγητό κι έχω να φύγω νηστική και σαν τρελή για την δουλειά».
Κουράστηκες; Μάλλον δεν ξέρεις την γυναίκα σου καλά ή εγώ είμαι δείγμα μοναδικό…
«Μόλις σχολάσω τρέχω αμέσως να προφτάσω να ετοιμάσω το τραπέζι για φαΐ, να τηγανίζω, να ετοιμάζω τη σαλάτα, να σερβίρω και να κόβω και ψωμί να 'μαι ένα ράκος που να σέρνεται στα πόδια του απ' την πείνα κι από το τρεχαλητό. Να πλένω πιάτα και πιρουνιά και μαχαίρια και να μου 'ρχεται να κάνω φονικό».
Και αφού πέφτεις ξερή στον καναπέ μιας και είσαι στο πόδι από τα ξημερώματα και έχει φτάσει δέκα το βράδυ χωρίς να το καταλάβεις, σου λένε…
-Και τι έκανες μωρέ όλη την μέρα;
-Κάτσε να κάνεις μια μέρα, ότι κάνω εγώ και θα βγεις νοκ άουτ στο λεπτό!!!!
Και γιατί τα γράφω αυτά; Εξαιτίας του «άντε να πλύνεις κάνα πιάτο μωρή»….
Όχι το πλύσιμο των πιάτων, δεν με χαλάει μιας και έχω γίνει ένα με αυτό, αλλά το «μωρή», μου πέφτει πολύ βαρύ στο στομάχι. Δεν είμαι χαζή, αλλά ούτε έχω χάσει ακόμη τα λογικά μου….
Και επειδή πέρασε και αυτός ο Άγιος Βαλεντίνος και τα λουλούδια θα αρχίσουν να μαραίνονται στο βάζο... σεβαστείτε τις γυναίκες σας... Εργαζομένη είναι και αυτή που όλη μέρα κάθεται σπίτι για να σας έχει καθαρούς ,ζεστούς και περιποιημένους, αλλά διπλά εργαζομένη είναι αυτή που εργάζεται και στο γραφείο αλλά και δίπλα σας. Μπορεί ώρες ώρες στα μάτια σας να είναι «μωρή», αλλά αυτή σας στηρίζει με όλες τις έννοιες του «στηρίζω»….
Ένα βλέμμα, μια γλυκιά μα πάνω από όλα αληθινή κουβέντα, ένα φαγάκι από τα χέρια σας, άντε και κανένα σουπερ μάρκετ που και που είναι πολύ μεγάλο δώρο για εμάς!
«Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά μια εργαζόμενη μητέρα μια καλή νοικοκυρά. Δεν είμαι τίποτα το σπέσιαλ, το καταπληκτικό, είμαι ένα ζώον δηλαδή κανονικό».
Ο σεξισμός κύριοι είναι μεγάλη κουβέντα, αλλά ο σεβασμός στην γυναικεία υπόσταση πολύ μεγαλύτερη και όχι δεν είμαι «λαϊκιά»…
«δεν είμαι τίποτα το σπέσιαλ, το καταπληκτικό, είμαι αυτό που λένε δείγμα τυπικό!!!».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.