Πέμπτη 3 Απριλίου 2014

Γεννημένος αντικομμουνιστής, αφελής ή μήπως κάτι χειρότερο;

"Eίμαι αντικομμουνιστής, έτσι γεννήθηκα, έτσι μεγάλωσα και έτσι θα πεθάνω", δήλωνε πριν από μερικές μέρες ο Τάκης Μπαλτάκος. Σε ερώτηση αν θεωρεί τον εαυτό του ακροδεξιό, επικαλέστηκε τον Πιραντέλλο...
"Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε. Εγώ δεν έχω να πω κάτι. Είμαι αυτό που οι άλλοι νομίζουν".

Η απάντηση αποδείχθηκε προφητική.

Το θέμα, λοιπόν είναι, τι νομίζει κανείς για τον άνθρωπο που μέχρι το πρωί, έλυνε κι έδενε στην κυβέρνηση ως γενικός γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου και κυριολεκτικά δεξί χέρι του Αντώνη Σαμαρά;

Ήταν οι εκ γενετής αντικομμουνιστικές του καταβολές, αυτές που τον ώθησαν να μιλάει ως κολλητάρι με τον υπόδικο Χρυσαυγίτη Κασιδιάρη;

Καθισμένος, μάλιστα, με απόλυτη άνεση απέναντί του, σίγουρος ότι ο συνομιλητής του, που θεωρητικά βρίσκεται σε ανοιχτή σύγκρουση με την κυβέρνηση, δεν τον καταγράφει.

Από που ακριβώς αντλούσε αυτή την άνεση ο Τάκης Μπαλτάκος;

Να δηλώνει στον Κασιδιάρη, ότι δεν υπάρχουν στοιχεία ότι η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση. Αλλά ότι όλη η ιστορία, είναι στημένη από τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση που έχει ορκιστεί να υπηρετεί για να μην πάρει προβάδισμα ο ΣΥΡΙΖΑ.

Μήπως οι αντικομμουνιστικές του εμμονές τον οδήγησαν σε ένα αφελές παραλήρημα;

Τον Τάκη Μπαλτάκο τον συνδέει στενή φιλία με τον Αντώνη Σαμαρά εδώ και τριάντα χρόνια.

Όμως, δεν είναι η πρώτη φορά που τον φέρνει σε δύσκολη θέση.

Πλήθος υπήρξαν στο παρελθόν τα δημοσιεύματα για σκανδαλώδεις διορισμούς της συζύγου του στη Βουλή και του γιου του στο Λιμενικό.

Ουδέποτε ένιωσε την καρέκλα του να τρίζει. Τουναντίον.

Η ισχύς του μεγάλωνε θεαματικά, παρά τη δυσφορία που (πολύ διακριτικά είναι η αλήθεια) εξέφραζαν κατά καιρούς οι κυβερνητικοί εταίροι της Ν.Δ.

Ουδείς, ασφαλώς, μπορεί να διαννοηθεί ότι ο Μπαλτάκος θα "κάρφωνε" το Σαμαρά, το Δένδια και τον Αθανασίου σε εντεταλμένη υπηρεσία της ...κυβέρνησης.

Η όλη υπόθεση, όμως, επαναφέρει (θέλοντας και μη) στο προσκήνιο σενάρια, που ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε συνοψίσει τη δεκαετία του '60, μετά τη δολοφονία του Γρηγ.Λαμπράκη, με τη φράση: "Ποιος επιτέλους κυβερνά αυτό τον τόπο;"


πηγή


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.

Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.

Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.