Πέτρος Κωστόπουλος: «Χέστηκε η φοράδα στο αλώνι»

Ξέχασε τις χαμηλές πτήσεις στο σχετικό πίνακα τηλεθέαση, πέρυσι, μέσα από τη συχνότητα του Mega, ο Πέτρος Κωστόπουλος, και τώρα το παίζει μέγaς κριτής!...




Αναλυτικά το άρθρο του στο koolnews.gr:

Καταρχήν θέλω να κάνω δύο εξηγήσεις στους «πονηρούς» που θα ψάξουν πάλι κάποια κόντρα: πρώτον όταν μιλάω για πρωινά βάζω και τον εαυτό μου μέσα μιας και το υπηρέτησα για 9 συναπτούς μήνες και δεύτερον την άποψη αυτή την έγραψα και στο Downtown και στο Nitro αρκετά χρόνια πριν και την είπα on camera στην «προσωπική» μου ρεπόρτερ την Κατερίνα Σουλιώτη στο Star όσο έκανα το πρωινό. Και κάτι ακόμα, αυτό που γράφω είναι από τους βασικούς λόγους που έφυγα από το πρωινό. Θα εξηγήσω λοιπόν κάτι που το έχουν γράψει κι άλλοι άνθρωποι όπως π.χ. ο Θέμος Αναστασιάδης, επανειλημμένα.

Στις πρωινές ώρες μέχρι τις 13:00-14:00 την τηλεόραση την παρακολουθούν πολύ λίγοι άνθρωποι. Πολύ λιγότεροι από το απόγευμα, ελάχιστο ποσοστό μπροστά σε όσους την παρακολουθούν το βράδυ και πολύ λιγότεροι από αυτούς που τη βλέπουν ακόμα και μεταμεσονύκτια μέχρι τη 1- 1 και 30. Το πρωινό είναι μόνο μεγαλύτερο απ’ το πιο πρωινό.

Όταν έκανα το Βράδυ με 25-27% θα με έβλεπαν κοντά στο 1 εκατομμύριο άνθρωποι και ας ήταν 12 και 30 ως 1 τη νύχτα, ενώ το πρωί το ίδιο ποσοστό είναι γύρω στους 300 χιλιάδες. Δεύτερον τα πρωινά τα παρακολουθεί το λιγότερο δυναμικό κομμάτι του πληθυσμού. Γι’ αυτό άλλωστε είναι και προσαρμοσμένο πάνω στη νοικοκυρά. Για να μην παρεξηγηθώ και πει κανένας ότι υποτιμώ τη νοικοκυρά, με το δυναμικό εννοώ αυτό που εννοούν και τα κανάλια, δηλαδή το νεανικότερο κι αυτό που έχει οικονομική ευρωστία. Γι’ αυτό άλλωστε και οι διαφημίσεις της πρωινής ζώνης είναι οι πιο «φθηνιάρικες» και σχεδόν περιορίζονται σε διαφήμιση βιοτεχνιών. Οι μεγάλες καμπάνιες αρχίζουν από αργά το απόγευμα. Έτσι φτάνουμε σε πρωινά που είναι τίγκα από «Τοποθετήσεις Προϊόντων» ή με μόδες άρπα κόλλα της συμφοράς, συνήθως. Τρίτον, είναι το κομμάτι εκείνο της τηλεόρασης που ζει κατ’ εξοχήν εκτός κοινωνίας. Και πόλεμος να γίνεται εκείνη την ώρα στα ελληνικά πρωινά παίζουν την τρέσα της Καινούργιου ή τα νύχια της Τέτας. Νομίζετε ότι έτσι είναι το πρωινό στο εξωτερικό; Όποιος το νομίζει είναι άσχετος.

Είναι ένα infotainment που περιλαμβάνει και ειδήσεις και κουζίνα και lifestyle και breaking news, δηλαδή συνδέσεις με οτιδήποτε σημαντικό σε ένα τόπο. Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Γιατί θεωρώ τερατώδη τη σημασία που δίνεται στα συμβαίνοντα στην πρωινή ζώνη. Ρεύτηκε ο Λιάγκας, έκλασε ο Κωστόπουλος, έφαγε σαβούρα ο Σεφερλής, είπε ακόμα μια παπαριά η Σταμάτη. Είναι τρελό το πώς τα μίντια νοιάζονται για μια ζώνη που τελικά δίνει ψίχουλα στο κανάλι και το βλέπουν λιγότεροι από εμάς. Μου ζητάνε διάφοροι λόγω του κειμένου του Θεοδωρόπουλου να πω τι πιστεύω για το πρωινό του Σεφερλή. Τι να πω αφού δεν το βλέπω...; Όπως είχα πει κι όταν ανέλαβα πρωινό, δεν είχα δει ποτέ πάνω από 10 λεπτά. Εκείνη την ώρα δουλεύω... Τηλεόραση θα βλέπω; Αυτό συμβαίνει και με το 80% των Ελλήνων που δουλεύουν ή πάνε πανεπιστήμιο και σχολείο. Άσε που πιστεύω ότι κι αυτές που είναι σπίτι πιο πολύ το ακούν σαν ραδιόφωνο παρά κοιτάζουν την εικόνα γιατί και οι γυναίκες έχουν κι άλλη δουλειά να κάνουν. Μιας και το επάγγελμα της νοικοκυράς έχει τον δικό του γκασμά και το δικό του βάρος.

Πολύ κακό λοιπόν για το τίποτα. Οι πιο πολλοί άνθρωποι βλέπουν κομμάτια των πρωινών μέσα από τα βίντεο που αναπαράγουν οι ιστοσελίδες και οι επόμενες εκπομπές. Γιατί συμβαίνει αυτό; Για μένα είναι απλό: τα lifestyle και τα δημοσιογραφικά sites (όπως και το δικό μας για να μην εξαιρούμαστε) δεν έχουν τίποτα άλλο να γράψουν πρωί πρωί σε μια νεκρή από σόουμπιζ χώρα οπότε αναπαράγουν το τίποτα που παίζει στην τηλεόραση εκείνη τη στιγμή. Το απόλυτο τίποτα. Και συνέχεια όλοι βλέπουν πολέμους. Καθοριστικούς φαίνεται για τη μοίρα του ανθρώπινου γένους. Σιγά μη φλέγεται το MEGA και ο ΑΝΤ1 γι΄αυτά. Γραμμένα τα έχουν εν πολλοίς.

Αν καίγονται για κάτι ότι υπάρχει ένας «πόλεμος», είναι που βλέπουν στον ALPHA σε μια σοβαρή ζώνη με εκατομμύρια τηλεθεατές και εκατομμύρια σε διαφημίσεις, τη Μουρμούρα να τα παίρνει παραμάζωμα και τα δύο (λεφτά και θεατές) και ξαφνικά το νέο σίριαλ, Το Σόι Μου, με την πρώτη να έχει διπλάσια νούμερα από τα αντίστοιχα καινούργια του MEGA και του ΑΝΤ1. Εδώ μάλιστα: μπορείς να μιλήσεις για πόλεμο και πρόβλημα. Τον πόλεμο των σίριαλ. Ή να ζοριστεί π.χ. ο ΑΝΤ1 και το MEGA που η κυρία Παπαϊωάννου κερδίζει τον Αρναούτογλου και το MEGA έχει να αντιτάξει 10η επανάληψη του Παρά 5 και του 50-50 για άμυνα. Χέστηκε η φοράδα στο αλώνι επί της ουσίας για το τι τρέχει στο πρωινό. Πόλεμος πραγματικός θα είναι αν το Dancing γειώσει το Music School την Κυριακή, με εκατομμύρια τηλεθεατές επαναλαμβάνω, ή αν το Rising Star θα μπορέσει να κοντράρει το The Voice.

Ένας από τους λόγους που έφυγα όπως είπα παραπάνω ήταν συν τοις άλλοις γιατί δεν άντεχα την οποιαδήποτε ελαφριά μαλακία έλεγα να την βλέπω γραμμένη, παρερμηνευμένη, μεταλλαγμένη σε 500 sites, να βλέπω τη μούρη μου να γίνεται θέμα από το τίποτα. Αυτό παθαίνουν και οι άλλοι. Εκπομπές που σίγουρα έχουν παραπάνω πράγματα να πουν και να ακούσεις όπως οι βραδινές του Θέμου, του Κανάκη ή και του Αρναούτογλου ή και οι παλιές μου στο Βράδυ (με τον πρωινό εαυτό μου με συγκρίνω), έλεγαν πολύ πιο ενδιαφέροντα πράγματα μιας και οι καλεσμένοι μιλούσαν σαν άνθρωποι και δεν πήγαιναν απλώς να πλασάρουν θέατρα, σειρές, ταινίες ή μπουζουκτσίδικα. Θα μου πείτε ότι τα sites φταίνε μόνο και ο κόσμος ψάχνει άλλου τύπου ενημέρωση; Όχι. Κι αυτό φαίνεται από το ότι οι ειδήσεις όσο πιο χαζές είναι τόσο πιο πολύ πουλάνε, σαν φρέσκα ψωμάκια. Αυτή τη στιγμή που γράφω και είναι 12 και 30 το μεσημέρι βλέπω στις στατιστικές του toratora.gr ότι το κοινό απ΄ όλες τις ειδήσεις διαλέγει αυτές που έχουν να κάνουν με τα νούμερα του πρωινού για να διαβάσουν. Οπότε κι εσύ τα βάζεις και τα κάνεις δραματικά για να πουλάνε. Το ξαναλέω: πολύ κακό για το τίποτα. Ούτε λεφτά έχουν ούτε κόσμο πολύ. Και είναι και κουκουρούκου όποιος και να τα κάνει. Εδώ και πολλά χρόνια.

Διαβάζω τώρα σε μία από τις ειδήσεις ότι «Δάκρυσε ο Ουγγαρέζος και η Καρύδη» γιατί καθάριζαν κρεμμύδια! Σώπα! Νόμιζα ότι το να καθαρίζεις κρεμμύδια ήταν σαν να εισπνέεις αέριο γέλιου και να ξελιγώνεσαι στα γέλια. Αυτή την είδηση αν την έπαιζες σε ώρα που κοιτάει και το νεανικό κοινό θα σε έπαιρναν με τις ντομάτες ή θα χασμουριόταν ο τηλεθεατής ανυπόφορα ακούγοντας την. Δεν είναι τυχαίο, η μικρή σημασία του πρωινού φαίνεται από το γεγονός ότι τα κανάλια κάθε τόσο σκέπτονται να τα κόψουν μέσα στους περιορισμούς του μπάτζετ των τελευταίων χρόνων. Ο ALPHA που είναι πρώτος στο νεανικό και δυναμικό κοινό φέτος, με ευκολία κάθε εβδομάδα, και έχει αφήσει παξιμάδι τους δύο παραδοσιακά μεγάλους, δεν έχει Πρωινό, έχει τη Σταματίνα σε πολύ πρωινό.

Για να καταλήξω: Η δημοσιότητα γύρω από το τι λέγεται, ακούγεται, παίζεται στα πρωινά είναι σε πλήρη αναντιστοιχία με τη δυναμική που έχουν, τον κόσμο που τα βλέπει και τα έσοδα που (δεν) φέρνουν. Τώρα για να πούμε καμιά μαλακία να περνά η ώρα εκεί στο γραφείο που καθόμαστε μια χαρά είναι. Γιατί τον κουτσομπόλη πολλοί εμίσησαν, το κουτσομπολιό ουδείς. Και ξαναεπανέρχομαι: αυτή η κριτική που κάνω για το πρωινό, ουδεμία σχέση έχει με τους ανθρώπους που δουλεύουν εκεί και κάνουν ό,τι μπορούν. Άλλωστε, υπήρξα ένας από αυτούς και έκανα το ίδιο πράγμα. Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή. Αυτό είχα πει και πέρσι, όταν με κράζανε, πολύ περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο, πληροφορώ τον κύριο Σεφερλή, μάλιστα και μερικοί από τους συνεργάτες του, που ανέλαβα αυτή τη ζώνη και άρα ξεφτιλίστηκα. Ακόμα μου τη λένε κάποιοι καραμπινάτοι losers για το πρωινό! Ένα γκουγκλάρισμα θα σας πείσει και για όσα άκουσα και για όσα είπα.