Παραφιλία: Πότε η σεξουαλική φαντασίωση είναι ασθένεια – Όλα τα είδη

Η λέξη παραφιλία (paraphilia) έχει ελληνική προέλευση από το πρόθεμα παρά- και την λέξη φιλία. Παραφιλίες είναι συναισθηματικές διαταραχές που ορίζονται ως σεξουαλικά ερεθιστικές φαντασιώσεις, ορμές, ή συμπεριφορές, που είναι επαναλαμβανόμενες, έντονες και συμβαίνουν για μια περίοδο τουλάχιστον έξι μηνών....



Ένα άτομο που έχει κάποια παραφιλία βιώνει σημαντική δυσφορία, δυσκολία να διεκπεραιώσει τις καθημερινές του υποχρεώσεις και δυσλειτουργεί στο κοινωνικό σύνολο. Όλα αυτά ως αποτέλεσμα της υπέρμετρης επιθυμίας τους για κάποια μορφή σεξουαλικής έκφρασης που δεν ικανοποιείται.

Η παραφιλία δεν εμπίπτει στις τυπικές σεξουαλικές συμπεριφορές, οι οποίες άλλωστε δεν αποτελούν και μέρος κάποιας ασθένειας.

Ο αριθμός των ανθρώπων που πάσχουν από παραφιλία πιστεύεται ότι είναι δύσκολο να μετρηθεί για διάφορους λόγους. Πολλοί άνθρωποι με κάποια από αυτές τις διαταραχές υποφέρουν “σιωπηρά” από ντροπή, ενώ άλλοι επιδίδονται σε παραβατική σεξουαλική συμπεριφορά, επειδή δεν μπορούν να διαχειριστούν την παραφιλία τους. Ως εκ τούτου, πολλές από τις εκτιμήσεις για τον επιπολασμό της παραφιλίας στο πληθυσμό, εξαρτώνται από το αν κάποιες παραβατικές συμπεριφορές φτάνουν να κριθούν από το σύστημα της ποινικής δικαιοσύνης,κυρίως σε περιπτώσεις παιδοφιλίας. Οι περισσότεροι παιδόφιλοι είναι άνδρες, με μόλις το 1-6% να είναι γυναίκες.

Εκτός από τον μαζοχισμό, ο οποίος είναι 20 φορές πιο συχνός στις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες, οι παραφιλίες διαγιγνώσκονται σχεδόν αποκλειστικά στους άνδρες. Πολλοί άνθρωποι που πάσχουν από παραφιλία, έχουν περισσότερες από μία. Για παράδειγμα, περίπου το ένα τρίτο των παιδεραστών έχουν επίσης και κάποια άλλη παραφιλία. Περισσότεροι από τους μισούς συμμετέχουν σε τρία ή τέσσερα τέτοια είδη ακραίων ή και παραβατικών συμπεριφορών και όχι μόνο σε ένα. Οι περισσότεροι άνθρωποι που αναπτύσσουν μια παραφιλία αρχίζουν να έχουν σεξουαλικές φαντασιώσεις γι' αυτό πριν από την ηλικία των 13 ετών.

Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι παραφιλιών, καθένας από τους οποίους έχει ένα διαφορετικό επίκεντρο σεξουαλικής διέγερσης του πάσχοντος:

Ηδονοβλεψία (Voyeurism): Το να βλέπει ένα ανυποψίαστο άτομο, ή κάποιο άτομο που δεν έχει δώσει την συγκατάθεσή του γι' αυτό, να είναι είτε γυμνό, είτε να γδύνεται, είτε να συμμετέχει σε κάποια σεξουαλική δραστηριότητα.
Επιδειξιομανία (Exhibitionism): Το να εκθέτει τα γεννητικά του όργανα σε ένα ανυποψίαστο άτομο.
Εφαψιμανία (Frotteurisim): Το να ακουμπάει ή να τρίβεται επάνω σε κάποιο άλλο άτομο που δεν έχει δώσει την συγκατάθεσή του για κάτι τέτοιο.
Σεξουαλικός μαζοχισμός (Sexual masochism): Το να επιδιώκει να ταπεινώνεται, να είναι θύμα ξυλοδαρμού, ακινητοποίησης, ή άλλων “δεινών” κατά την σεξουαλική πράξη.
Σεξουαλικός σαδισμός (Sexual sadism): Το να επιδιώκει τον σωματικό, ή συναισθηματικό πόνο του άλλου προσώπου, κατά την σεξουαλική πράξη.
Παιδοφιλία (Pedophilia): Το να επιδιώκει την σεξουαλική δραστηριότητα με ένα παιδί που είναι κάτω από την ηλικία της εφηβείας (συνήθως 13 ετών ή κάτω).
Φετιχισμός (Fetishism): Το να διεγείρεται και να ενθουσιάζεται σεξουαλικά με άψυχα αντικείμενα, ή με πολύ συγκεκριμένα μέρη του σώματος.
Παρενδυσία (Transvestism): Το να ντύνεται με ρούχα του αντίθετου φύλου και να νιώθει σεξουαλική διέγερση, αλλά παράλληλα αυτό να παρεμβαίνει με την κοινωνική του δράση.
Άλλοι τύποι παραφιλίας: Μερικές παραφιλίες δεν πληρούν τα πλήρη διαγνωστικά κριτήρια της παραφιλικής διαταραχής, αλλά μπορεί να χαρακτηρίζονται από ανεξέλεγκτες σεξουαλικές ορμές, που προκαλούν αρκετή δυσφορία για τον πάσχοντα. Παραδείγματα τέτοιων ειδικών παραφιλιών είναι η νεκροφιλία και η ζωοφιλία.
Η ορμή για συμμετοχή σε καταναγκαστικό, ή επιθετικό σεξ, όπως ο βιασμός, δεν θεωρείται ότι αποτελεί σύμπτωμα ψυχικής ασθένειας. Τέτοιου τύπου σεξουαλική συμπεριφορά δεν θεωρείται, επομένως, ότι είναι παραφιλία.