Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

Ομπάμπα ο τέταρτος!


Η επικείμενη επίσκεψη του Μπάρακ Ομπάμα στην Αθήνα είναι η μόλις τέταρτη Αμερικανού εν ενεργεία προέδρου μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Είχαν προηγηθεί...


 Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, Τζορτζ Μπους (ο πρεσβύτερος) και Μπιλ Κλίντον. Κοινός τόπος σε όλες, οι προσδοκίες σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο. Η επίσκεψη Ομπάμα θα δείξει εάν και η κατάληξη είναι κοινή: κάτω από τον πήχυ των προσδοκιών αυτών.

Γράφει ο Αιμίλιος Περδικάρης/koolnews.gr

Η επίσκεψη του Αϊζενχάουερ έγινε τον Δεκέμβριο του 1959 - αν και ο επονομαζόμενος και «Άικ» είχε πατήσει το πόδι του σε ελληνικό έδαφος επτά χρόνια νωρίτερα, ως επικεφαλής του ΝΑΤΟ. Το 1959, πρωθυπουργός ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και Βασιλείς των Ελλήνων οι Παύλος και Φρειδερίκη. Η επίσκεψη του τότε προέδρου των ΗΠΑ ισοδυναμούσε, ασφαλώς, με μια επισφράγιση του περίφημου «ανήκομεν εις την Δύσιν», ιδιαίτερα μετά τις πληγές του εμφυλίου και με «ζωντανό», για κάποιους, τον «κομμουνιστικό κίνδυνο», λόγω του Ψυχρού Πολέμου. Κάτι που φέρεται να επισήμανε στις συζητήσεις ο Βασιλιάς Παύλος, με βάση τις διηγήσεις της εποχής.



Το κλίμα, ωστόσο, στο οποίο υποδέχθηκε η κοινωνία τον Αϊζενχάουερ ήταν τελείως διαφορετικό από αυτό που ζούμε σήμερα ή θα μπορούσαμε να φανταστούμε. Οργανώθηκε μεγαλειώδης υποδοχή του Αμερικανού προέδρου, από το αεροδρόμιο του Ελληνικού έως τα Ανάκτορα, με τις εφημερίδες της εποχής να μιλούν για 600.000 κόσμου. Με αυτόν τον τρόπο, εκφράστηκε η ελπίδα ότι ο αμερικανικός παράγοντας μπορεί να συμβάλλει στην ενίσχυση των δημοκρατικών ελευθεριών, όπως λένε οι ιστορικοί και οι γενικότεροι παρατηρητές της εποχής. Ο τότε πρωθυπουργός, πάντως, δεν μίλησε στη Βουλή, υποδεχόμενος τον πρόεδρο των ΗΠΑ, όπως είχε σχεδιαστεί αρχικά, ενώ και οι προσδοκίες της κοινωνίας από εκείνη τη διήμερη επίσκεψη (14 και 15 Δεκεμβρίου) διαψεύστηκαν, με αποτέλεσμα να αρχίσει σταδιακά να αυξάνεται η καχυποψία απέναντι στις ΗΠΑ και το ρόλο τους στο παρασκήνιο. Αποκορύφωμα η επόμενη δεκαετία, με το στρατιωτικό πραξικόπημα και τα γεγονότα στην Κύπρο.

Χρειάστηκε να περάσουν 32 χρόνια για να υποδεχθεί και πάλι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής - ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας πια - έναν Αμερικανό πρόεδρο στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Ήταν ο Τζορτζ Μπους, ο οποίος είχε αναπτύξει προσωπικούς δεσμούς με τον τότε πρωθυπουργό, Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Ήταν, όμως, περίεργη και η εποχή. Ο Πόλεμος του Κόλπου είχε μόλις τελειώσει και ο Αμερικανός πρόεδρος δεν έχασε την ευκαιρία για να εξάρει το ρόλο της Ελλάδας στην αποστολή των δυνάμεων του ΝΑΤΟ, με τη χρήση της βάσης της Σούδας, την οποία και επισκέφθηκε και στη συνέχεια απόλαυσε τα περίφημα ντολμαδάκια της Μαρίκας Μητσοτάκη στο σπίτι της οικογένειας, στη Χαλέπα των Χανίων.



Υψηλές ήταν οι προσδοκίες σ' αυτήν την τριήμερη επίσκεψη (18-20 Ιουλίου) για κινητικότητα ή ακόμη και επίλυση του Κυπριακού - και μάλιστα, ένα μεταφραστικό λάθος στην ομιλία Μπους ενώπιον της Ολομέλειας της Βουλής δημιούργησε αρχικά την αίσθηση ότι οι ΗΠΑ θα «πατρονάριζαν» λύση εντός του 1992. Ο ίδιος, ωστόσο, σύμφωνα με τις καταγραφές της εποχής, μάλλον έδειξε μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τις εξελίξεις στα Βαλκάνια, αφού σε πλήρη εξέλιξη ήταν ο διαμελισμός και ο εμφύλιος της Γιουγκοσλαβίας - ο οποίος τελικά οδήγησε στους νατοϊκούς βομβαρδισμούς το 1999, χρονιά κατά την οποία αφίχθη ο Κλίντον στην Αθήνα (σ.σ.: και ενώ ο Μπους έκανε επανειλημμένα ανεπίσημες διακοπές στην Κρήτη, μετά την αποχώρησή του στο Λευκό Οίκο, ως φιλοξενούμενος του επίτιμου προέδρου της ΝΔ). Ουδεμία νύξη έγινε, μολαταύτα, στις συζητήσεις για το «μακεδονικό», το οποίο ήταν επίσης σε έξαρση την περίοδο εκείνη...

Κι έτσι φτάσαμε στο 1999, επί πρωθυπουργίας Κώστα Σημίτη και προεδρίας Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου. Ο Μπιλ Κλίντον φτάνει σε μια Αθήνα που τον υποδέχεται με πορείες, οδοφράγματα και συγκρούσεις διαδηλωτών με την Αστυνομία. Σε αρκετές από αυτές τις πορείες, συμμετείχαν και στελέχη της σημερινής κυβέρνησης, ως μέλη τότε του Συνασπισμού και άλλων αριστερών ρευμάτων, ενώ στήνονταν στο Σύνταγμα και «λαϊκά δικαστήρια» που καταδίκαζαν τον «χασάπη των Βαλκανίων», όπως τον ονόμαζαν, ελέω της νατοϊκής επέμβασης στη Σερβία.



Είναι πάλι Νοέμβριος, με τη διαφορά ότι έχει προηγηθεί η επέτειος του Πολυτεχνείου (19-20 Νοεμβρίου). Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ επιχείρησε να επιταχύνει τις συνομιλίες Ελλάδας-Τουρκίας, αναδεικνύοντας τη σημασία της ενταξιακής πορείας της γείτονος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ιστορική έμεινε από την επίσκεψη αυτή η αντιφώνηση του Προέδρου της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου κατά το επίσημο δείπνο στο Προεδρικό Μέγαρο. Ήταν αυτή που εκτόξευσε τη δημοτικότητά του στα ύψη και μέχρι σήμερα θεωρείται έτσι ο καλύτερος πρόεδρος της Μεταπολίτευσης, καθώς «τόλμησε» να ασκήσει κριτική στην πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών και υποχρέωσε, ουσιαστικά, τον Κλίντον να απολογηθεί εμμέσως για το ρόλο του αμερικανικού παράγοντα στην επταετία της χούντας. Πέραν τούτων, ουδέν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.

Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.

Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.