Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

"Υπάρχουν κλικες στην Εθνική Ομάδα Ποδοσφαίρου"

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ - ΒΟΜΒΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΜΑΝΑΤΙΔΗ

Καραγκούνης, Κατσουράνης, Χαριστέας, μάνατζερ, κλίκες, καπαρωμένες θέσεις στην Εθνική. Αυτή η συνέντευξη του Γιάννη Αμανατίδη...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΙ ΔΗΛΩΣΕ



στο gazzetta.gr θα προκαλέσει σάλο! Διότι για πρώτη φορά εν ενεργεία διεθνής μιλάει για όλα με ονόματα!
Εννοείς ότι ο καταρτισμός της 11άδας υπάγεται στις… υποχρεώσεις κάποιων άλλων παικτών. Σε ρωτάω γιατί το καλοκαίρι δήλωσες ότι οι μηχανισμοί γύρω από την Εθνική σε κάνουν έξαλλο και για το λόγο αυτό αποχώρησες από την ομάδα. Έχεις μετανιώσει για όσα είπες τότε;
Όχι, σε καμία περίπτωση. Είμαι απόλυτα σίγουρος για αυτά που είπα και το γεγονός ότι δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος –δημοσιογράφος, παίκτης ή παράγοντας- να με πάρει στο τηλέφωνο και να μου ζητήσει το λόγο, αποδεικνύει πόσο δίκιο έχω στα όσα δήλωσα σχετικά με την Εθνική. Έχω μάθει να λέω όσα πιστεύω και μου είναι αδιάφορο αν η γνώμη μου αρέσει ή δεν αρέσει στους περισσότερους. Με εξοργίζουν αυτά που συνέβαιναν στην ομάδα και για το λόγο αυτό έφυγα.

Τι είναι αυτό που σε ενοχλούσε περισσότερο στην Εθνική;
Είναι μια σειρά πραγμάτων. Για παράδειγμα δεν είναι δυνατόν να παίζουν παίκτες στην Εθνική που είναι μονίμως εκτός 18άδας στους συλλόγους τους. Δεν γίνεται! Δεν το έχω δει πουθενά, σε καμία ομάδα, σε καμία χώρα! Θέλεις να σου πω ονόματα; Μπορεί να τα βρει ο οποιοσδήποτε και μόνος του. Δείτε τις 11άδες των αγώνων της Εθνικής και θυμηθείτε ποιοι έπαιζαν στις ομάδες τους. Μα δεν υπήρχε ανταγωνισμός σε εκείνη την ομάδα. Να παίρνεις το αεροπλάνο για να πας να παίξεις με την Εθνική και να ξέρεις ότι οι 10 από τους 11 παίκτες είναι σίγουροι, βρέχει χιονίσει! Και το έλεγαν και μόνοι τους αυτοί οι παίκτες. «Μην ασχολείσαι, εγώ θα παίξω ό,τι και να γίνει». Δεν είχε καμία σημασία αν έπαιζαν στις ομάδες τους.

Σε πείραζε ότι ήσουν εκτός πλάνων του προπονητή πολλές φορές;
Όχι! Μα σου είπα και προηγουμένως. Αυτή τη στιγμή δεν είμαι στις βασικές επιλογές του Σκίμπε, αλλά δεν με ενοχλεί καθόλου. Εύχομαι η ομάδα να συνεχίσει έτσι, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα είμαι στον πάγκο. Το να σε καλεί ένας προπονητής να φορέσεις τη φανέλα με το εθνόσημο είναι η μεγαλύτερη τιμή. Δεν συγκρίνεται με τίποτα! Πήγαινε και ρώτα τους Έλληνες διεθνείς ποιοι πηγαίνουν με χαρά στην Εθνική ομάδα και ποιοι τη βάζουν πάνω απ’ όλα. Δεν θα σου απαντήσουν θετικά ούτε οι μισοί! Είναι τραγικό. Δεν πηγαίνουν στην Εθνική για να εκπροσωπήσουν την Ελλάδα, αλλά τον εαυτό τους. Ελπίζω τώρα να έχουν αλλάξει τα πράγματα και να τους έχει βάλει ο καινούριος προπονητής σε μια τάξη, αλλά σου λέω με κάθε ειλικρίνεια ότι αυτό που συνέβαινε παλιά ήταν απίστευτο.

Να βλέπεις έναν παίκτη που όταν δεν παίζει, κατεβάζει μούτρα μέχρι το πάτωμα και γκρινιάζει διαρκώς για τα πάντα. Και όταν μαθαίνει ότι είναι βασικός στο επόμενο αγώνα, να μεταμορφώνεται στην κυριολεξία. Πλάκες, χαβαλές και αστεία… Είναι το χειρότερο στοιχείο που μπορεί να έχει ένας παίκτης. Κανένα ενδιαφέρον για την ομάδα! Σιχάθηκα να βλέπω ανθρώπους που πηγαίνουν με το κύμα και να αδιαφορούν για το καλό της ομάδας. Μα δεν πας για τον εαυτό σου στην Εθνική. Πας για την Ελλάδα. Δεν είμαι μαλάκας να πω στον Σκίμπε «γιατί δεν παίζω εγώ και παίζει ο Φάνης». Αφού η ομάδα πάει καλά! Άκουγα παίκτες να γκρινιάζουν όλη τη μέρα: «Γιατί να παίζει ο Μπασινάς; Ο Κυργιάκος να μην παίξει! Να βγει αυτός, να μπω εγώ!». Ρε είστε τρελοί; Το ζήτημα είναι να κερδίζουμε, όχι ποιος παίζει! Η λογική «πάνω απ’ όλους η ομάδα» είχε εγκαταλείψει την Εθνική!

Μαλώσατε ποτέ με τους συμπαίκτες σου για όλα αυτά που περιγράφεις;
Μα γιατί να μαλώσεις; Γι αυτά που τα ξέρουν όλοι; Να χαλάσω τη διάθεσή μου για κάτι δεδομένο. Στην Εθνική υπήρχαν κλίκες. Είναι πέντε έξι παίκτες που τους βλέπεις κάθε μέρα μαζί και έκαναν ό,τι ήθελαν μέσα στην Εθνική. Οι μισοί δεν μιλούσαν στους άλλους μισούς, και έμεναν και κάποιοι που δεν ανήκαν σε κανένα στρατόπεδο και προσπαθούσαν να μιλάνε με όλους.

Η κατάσταση αυτή ήταν έτσι από την πρώτη μέρα που πήγες στην Εθνική;
Σε καμία περίπτωση. Όταν ξεκίνησα στην Εθνική έμπαινα στα αποδυτήρια και ήταν μέσα ο Ζαγοράκης, ο Βρύζας, ο Νικοπολίδης, ο Δέλλας… Κανείς δεν τολμούσε να κουνηθεί ή να ξεπεράσει τα όρια. Υπήρχε σεβασμός και ιεραρχία. Όταν έφυγαν όλοι αυτοί, με εξαίρεση τον Νικοπολίδη που συνέχισε, τα αποδυτήρια έγιναν σκορποχώρι. Ο καθένας έλεγε και έκανε ό,τι ήθελε. Όταν έπαιζαν οι «παλιοί» στην Εθνική, εμένα με ενθουσίαζε η ομάδα. Δεν με ένοιαζε αν θα παίξω ή όχι. Γούσταρα να είμαι μαζί και να παίζω μαζί τους. Μετά κανείς δεν σεβόταν τους συμπαίκτες του ή την ομάδα. Ο καθένας έβαζε μπροστά στο συμφέρον του.

Όλοι το συζητάτε μεταξύ σας, όλοι το ξέρετε, αλλά κανείς δεν κατονομάζεται. Ποιοι ήταν αυτοί οι παίκτες που είχαν προνομιακή συμπεριφορά και ποιοι ήταν αυτοί που γκρίνιαζαν όταν δεν έπαιζαν. Έχει γραφτεί κατά κόρον το όνομα του Κατσουράνη…
Ο Κατσούρ έπαιζε πάντα! Δεν είχε λόγο να κατεβάσει μούτρα, γιατί έπαιζε πάντα. Όταν έφυγε ο Βρύζας, ο Ζαγοράκης, ο Κυργιάκος, ο Μπασινάς, ποιοι έμειναν; Ο Κατσουράνης, ο Καραγκούνης και ο Χαριστέας ήταν οι πιο παλιοί και έπρεπε να ηγηθούν. Δεν το έκαναν ποτέ όμως. Όταν έπρεπε να μιλήσουν και να πάρουν πάνω τους την ευθύνη κοιτούσαν δεξιά κι αριστερά.

Στο δικό μου το μυαλό όταν κάποιος πάει να παίξει στην Εθνική, πρέπει να είναι 100% έτοιμος και να μπορεί να βάλει τα πόδια του στην φωτιά. Αλλιώς δεν μπορείς να συμμετέχεις. Πήγαινε να χειροκροτήσεις και να εμψυχώσεις, αλλά μην παίξεις. Θυμάμαι ακόμα τον αγώνα στη Μολδαβία, που μας ισοφάρισαν 1-1 στο 90’… Μια μέρα πριν τον αγώνα, περίμενε όλη η ομάδα τον Καραγκούνη να έρθει και να παίξει, χωρίς να έχει κάνει επί δύο εβδομάδες μέρες ούτε μισή προπόνηση, γιατί ήταν τραυματίας. Μα πώς να παίξει; Με μία προπόνηση το προηγούμενο βράδυ; Και παράλληλα να λέει ο προπονητής, ότι θα παίζουν μόνο όσοι είναι στο 100%... Δεν γίνεται! Κάτι δεν πάει καλά! Εγώ ο ίδιος αν είχα να προπονηθώ επί 15 μέρες, δεν θα πήγαινα ποτέ να παίξω σε έναν τόσο κρίσιμο αγώνα. Θα πήγαινα για ψυχολογικούς λόγους, αλλά δεν μπορώ να μπω και να κρεμάσω την ομάδα. Κοροϊδεύεις τον εαυτό σου αν μπαίνεις και παίζεις και προφανώς κοροϊδεύεις και τους συμπαίκτες σου, γιατί είναι λογικό να μην μπορείς να ανταποκριθείς. Αυτά είναι τα αποτελέσματα όμως, αν κάποιοι πρέπει να παίζουν παντού και πάντα…

Συμφωνείς με τη γνώμη του Φάνη Γκέκα ότι η Εθνική είναι άρρωστη;
Ναι! Υπήρχαν άτομα και καταστάσεις που δεν έκαναν καλό! Δημιουργούσαν μια αρρωστημένη κατάσταση.

Υπάρχει περίπτωση να επιστρέψεις στην Εθνική;
Όχι! Αποκλείεται. Εύχομαι ο καινούριος προπονητής να διορθώσει μερικά από τα προβλήματα που όλοι γνωρίζαμε ότι υπάρχουν. Να καταφέρει να τα εξαφανίσει ώστε να βάζουν όλοι οι παίκτες πάνω απ’ όλα την επιτυχία της ομάδας, αλλά είναι και το άλλο... Σχεδόν όλοι οι παίκτες πήραν τις μετεγγραφές τους μέσω των εμφανίσεών τους στην Εθνική ομάδα! Τα παιδιά πέτυχαν μια τεράστια επιτυχία το 2004 και την εξαργύρωσαν με τον καλύτερο τρόπο. Όμως στη δική μας περίπτωση συνέβη κάτι άλλο. Έπαιζαν παίκτες σε φιλικά, ενώ είχαν να παίξουν μήνες στις ομάδες τους. Μα δεν έπαιζαν ούτε στο δίτερμα των συλλόγων τους και ήταν βασικοί στους αγώνες της Εθνικής. Ξέρεις γιατί; Για να τους δει κάποιος μάνατζερ από το εξωτερικό και να πάρουν καμιά μετεγγραφή. Μα είναι Εθνική ομάδα!!! Δεν είναι θίασος που γυρίζει την Ευρώπη και βοηθάει παίκτες να υπογράψουν συμβόλαια… Είχε ξεφύγει η κατάσταση!

Είναι υποθετικό σενάριο, αλλά αν ο Φερνάντο Σάντος πάρει το αεροπλάνο και έρθει και σου πει «Γιάννη, σε θέλω στην Εθνική», τι θα απαντήσεις;
Να έρθει ο άνθρωπος, αλλά εγώ ως προς την Εθνική είμαι κάθετος. Δεν ξαναγυρίζω. Δεν το κάνω από πείσμα. Αν είναι δυνατόν… Είναι η κορυφαία στιγμή κάθε παίκτη να παίζει στην Εθνική και πίστεψέ με, το έχω σκεφτεί πολύ σοβαρά για να πάρω αυτήν την απόφαση, που μόνο ευχάριστη δεν είναι. Εύχομαι στην Εθνική τα καλύτερα, αλλά εγώ θα την παρακολουθώ από την τηλεόραση.

Στην Ελλάδα θα γύριζες να παίξεις ποδόσφαιρο;

Όχι, το θεωρώ απίθανο. Δεν έχω λόγο να πάω στην Ελλάδα. Έχω συμβόλαιο με την Άιντραχτ ως το 2012 και μετά, αν είμαι υγιής, πιστεύω ότι θα έχω ακόμα μερικά χρόνια σε πολύ καλό επίπεδο.

Αν το καλοκαίρι στις διακοπές σου συναντήσεις κάποιους από τους συμπαίκτες σου, θα νιώσεις άβολα όταν τους δεις μπροστά σου μετά απ’ όλα όσα έχουν γίνει;

Να νιώσω άβολα; Γιατί; Είπα ψέματα; Είπα κάτι κρυφό; Εγώ λέω την αλήθεια και δεν πρέπει να αισθάνεσαι ποτέ άσχημα όταν λες την αλήθεια. Όλα αυτά που σου λέω έχουν γίνει και αν κάποιος τα πει όλα με ονόματα και λεπτομέρειες, δεν είμαι εγώ που να νιώσω άσχημα, αλλά όλοι αυτοί που με τη νοοτροπία και την συμπεριφορά τους είχαν διαλύσει την Εθνική.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.

Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.

Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.