Ας θυμηθούμε λίγο την ιστορία. Παραθέτω απόσπασμα που «έκλεψα» (χίλια συγνώμη) από κείμενο του παλαιού διευθυντή της εφημερίδας "Βήμα" Γιώργου Ρωμαίου, μετέπειτα βουλευτή και και μετέπειτα υπουργού του ΠΑΣΟΚ.
«Με τον Ανένδοτο Αγώνα ο «Γέρος της Δημοκρατίας» Γεώργιος Παπανδρέου κερδίζει τις εκλογές αλλά όχι και την αυτοδυναμία εξαιτίας του εκλογικού συστήματος. Με 42,04% λαμβάνει 138 έδρες και η ΕΡΕ με 39,37% έδρες 132.
16 Φεβρουαρίου 1964, ο δεύτερος γύρος. Η Ένωση Κέντρου οδεύει προς τον θρίαμβο. Μόνο με ανέντιμα πολιτικά μέσα μπορεί να ανακοπεί η πορεία. Επιστρατεύονται εργολάβοι, βιομήχανοι και αεριτζήδες που είχαν πλουτίσει στην οκταετία. Και ένα πρωινό εμφανίζονται στην Τράπεζα της Ελλάδος και στους σαράφηδες και αγοράζουν ομαδικά χρυσές λίρες. Τους ακολουθούν και κάποιοι αφελείς πολίτες... Το σκηνικό όμως έχει στηθεί!
Εμφανίζεται ο ως το 1963 υπουργός Συντονισμού Π. Παπαληγούρας και ρίχνει το «σύνθημα»: Αν ο Παπανδρέου ανέλθει στην εξουσία, «θα αναβιώσουν κατοχικά φαινόμενα πληθωρισμού»!
Άψογη η οργάνωση του σχεδίου τρομοκράτησης των πολιτών. Εκατοντάδες χιλιάδες φέιγ βολάν σκορπίζονται σε όλη την Ελλάδα με φωτογραφία της δραχμής και το σύνθημα: Αυτή η δραχμή είναι δική σου- Μην αφήσεις τον Γεώργιο Παπανδρέου να σου την πάρει. Έχει και παραλλαγή- για ποικιλία- το δεύτερο μέρος: Μην αφήσεις τον Παπανδρέου να την τινάξει στον αέρα.
Η κινδυνολογία για τη δραχμή είχε και τη φαιδρή της όψη. Υποψήφιοι, κυρίως σε αγροτικές περιοχές, τύλιξαν στα φέιγ βολάν δυο-τρεις δραχμές και τις μοίραζαν στους αγρότες. Δεν περίσσευαν πλέον λίρες για εξαγορά ψήφων, όπως τα προηγούμενα χρόνια…»
Ποιος τρομοκρατεί τώρα τους πολίτες και τους λέει να κοιτάξουν να μη χάσουν το ευρώ; Να λοιπόν που ο κύκλος έχει τώρα γυρίσει και βλέπουμε το αντίθετο. Η προπαγάνδα των δανειστών να μας λέει: «Αυτό το ευρώ είναι δικό σου. Σκύψε το κεφάλι, δώσε ότι έχεις για… να μη στο πάρουν!!!». Και γίνεται αυτό από κάτω από την ομπρέλα της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου και των συνεργατών του…
Κάπως έτσι -όπως άλλωστε και στην περίπτωση της Αργεντινής- το διεθνές τραπεζικό καρτέλ και τα όργανά του προσπαθούν να μας πείσουν, ότι αν δεν συνδράμουμε για να ξεπουληθεί η χώρα, δεν θα πάρουμε την επόμενη δόση του δανείου. Και πάλι, ότι έγινε στην Αργεντινή με κάθε μία δόση, του δανείου του ΔΝΤ.
Έχουμε μία απλή ερώτηση: Ποιοι θα πληρωθούν από την επόμενη δόση και τις επόμενες γενικώς δόσεις; Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι; Ή μήπως τελικά οι αγωνιώντες κάτοχοι ομολόγων, και μαζί τους και οι ασφαλιστές των ελληνικών και ευρωπαϊκών ομολόγων; Οι ασφαλιστές, δηλαδή όσοι έχουν πουλήσει ασφάλειες CDS στους ομολογιούχους και είναι οι πολύ μεγάλες αμερικανικές τράπεζες και ασφαλιστικές (Goldman Sachs, JP Morgan, AIG) και μερικές μεγάλες ευρωπαϊκές (Deutsche Bank, BNP, Societe Generale, Lloyds) και άλλοι;
Τα CDS είναι συμβόλαια, με τα οποία ο κάτοχος ομολόγων ή κάποιος που δεν έχει ομόλογα, μπορεί να ασφαλιστεί για το 100% της αξίας του ομολόγου που κατέχει. Αν δεν έχει ομόλογα, πληρώνει όμως ασφάλεια για ένα ποσόν που επιλέγει, με την προοπτική να ανέβει η αξία του συμβολαίου που αγόρασε και να το πουλήσει ακριβότερα.
Αν η Ελλάδα κηρύξει στάση πληρωμών στους δανειστές της στο εξωτερικό, θα πρέπει να πληρωθούν ασφάλειες, ύψους 100 δις σύμφωνα με χθεσινό ρεπορτάζ του Reuters το οποίο ή δεν κατάλαβαν καλά στον ελληνικό Τύπο ή καλύτερα ο συντάκτης του ήθελε να παραμείνει λίγο νεφελώδες, για να καταλάβουν μόνον όσοι γνωρίζουν.
Στην πραγματικότητα, οι διεθνείς τράπεζες ή οι ασφαλιστικές εταιρίες, έχουν βγάλει τεράστια κέρδη πουλώντας ασφάλειες στους κατόχους ελληνικών και ευρωπαϊκών ομολόγων. Πέρσι τέτοια εποχή το ελληνικό ασφάλιστρο ήταν στις 670 μονάδες δηλαδή η ασφάλιση ενός ομολόγου αξίας ενός εκ. δολαρίων, στοίχιζε 67.000 δολάρια.
Τώρα η ασφάλιση του ίδιου ομολόγου, στοιχίζει υπερδιπλάσιο ποσό, με το ασφάλιστρο πάνω από τις 1.400 μονάδες. Έχουν βγάλει τουλάχιστον 7 δις δολάρια λοιπόν από την ασφάλιση της Ελλάδας μόνο μεταξύ Μαίου 2010 και Μαίου φέτος και μόνον από τα ελληνικά ομόλογα. Και φυσικά, αφού μέχρι τώρα η Ελλάδα πληρώνει, οι ασφαλιστές κερδίζουν…
Οι κάτοχοι ομολόγων λοιπόν, πληρώνουν ακριβά για να διασφαλίσουν τα λεφτά τους. Αν η χώρα κηρύξει στάση πληρωμών, θα απευθυνθούν στους ασφαλιστές και θα ζητήσουν τις αποζημιώσεις τους, μεταφέροντας ξανά την κρίση, στις μεγάλες αμερικανικές και ευρωπαϊκές τράπεζες.
Αυτές οι τελευταίες καθώς έληξαν και λήγουν συμβόλαια CDS της δύσκολης περιόδου Απριλίου Μαίου, θα ήθελαν ιδανικά, το εξής: *Πρώτον, να κυριαρχεί ο φόβος μεταξύ των κατόχων ομολόγων, για να πουλήσουν ασφάλειες και να συνεχίσουν να έχουν ακόμα μεγαλύτερα κέρδη. Και πρέπει να γίνει αυτό, γιατί τα ασφάλιστρα υπερδιπλασιάστηκαν, είπαμε (όπως μας είπε και το Reuters).
Μερικώς έχουν λύσει το πρόβλημα. Έφτιαξαν «μισά» συμβόλαια, δηλαδή για ένα ποσοστό της αξίας του ομολόγου. Τα RDS (Recovery Swaps) για τα οποία όλοι διεθνώς γράφουν χωρίς να ξέρουν τι τους γίνεται, (λες και είναι κανένα εξωτικό προϊόν από τον πλανήτη Άρη…). Στην πραγματικότητα για αυτό έφεραν αυτά τα προϊόντα. Αφού δεν ήθελε να πληρώσει τόσα ο πελάτης του είπαν: Ασφάλισε το 50% του ομολόγου ή το 60% του ομολόγου. Του είπαν, ότι «έτσι κι αλλιώς κάτι θα πληρώσει η Ελλάδα, η Πορτογαλία» κλπ.
*Δεύτερον, το διεθνές τραπεζικό καρτέλ, έχει συμφέρον να μην γίνει στάση πληρωμών. Τσάμπα απειλούν δήθεν όλοι αυτοί οι τενεκέδες εκπρόσωποί του. Οι ζημιές τους θα ήταν τεράστιες. Αυτά που λέμε για τα CDS είναι μόνον ένα μικρό κομμάτι των ζημιών που σαν ντόμινο θα τσακίσουν τεράστιους πυλώνες του διεθνούς οικοδομήματος. Ανυπολόγιστες θα είναι οι ζημιές λόγω κλίματος και διάχυσης του προβλήματος παντού.
Συνεπώς για όλους αυτούς, είναι απόλυτη ανάγκη να μην κηρύξει στάση πληρωμών η χώρα, να χρεοκοπήσει ή να γυρίσει στη δραχμή. Η επιστροφή στη δραχμή σημαίνει ότι μας τελείωσαν τα ευρώ και αφού δεν τυπώνουμε και άρα δεν έχουμε να πληρώσουμε δάνεια ούτε κάτι άλλο σε ευρώ γυρίζουμε στη δραχμή.
Συνεχίζοντας με τις ασφάλειες CDS και μόνον, αν δεν πληρωθούν τα ομόλογα, τόκοι και κεφάλαια, οι δανειστές θα πάνε στους ασφαλιστές των διεθνών τραπεζών. Αυτοί στους αντασφαλιστές και όλοι μαζί στην ΕΚΤ τη Fed κλπ για βοήθεια… Διότι ήδη, είναι ζόμπι οι τράπεζες αυτές, με τεράστια ποσότητα σαπακίων, από αμερικανικά, ελληνικά και πάσης φύσεως επισφαλή δάνεια και subprimes.
Θυμάστε τα subprimes; Από εκεί ξεκίνησαν όλα.
Είναι αλήθεια, ότι πολλά ελληνικά και άλλα ευρωπαϊκά ομόλογα, έχουν πουληθεί στην ΕΚΤ για να απαλλαγούν οι εμπορικές τράπεζες που τα είχαν. Και είναι αλήθεια, ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις (π.χ. στη Γερμανία), δημιούργησαν «κακές τράπεζες», με λεφτά των φορολογουμένων. Αυτά τα κρατικά ιδρύματα με λεφτά των πολιτών, αγόρασαν τις αποτυχημένες επενδύσεις τους.
Έτσι μάλιστα, μετατράπηκε η ελεύθερη οικονομία των (κάποτε) κερδών και μπόνους, σε λαϊκή οικονομία των ζημιών για τους πολλούς. (Είναι αυτό ελεύθερη οικονομία ή είναι ότι βολεύει τους πλούσιους του διεθνούς οικονομικού και τραπεζικού καρτέλ;) Είναι ακόμα αλήθεια, ότι οι ξένες τράπεζες, οι γερμανικές και οι γαλλικές, εμφανίζονται να έχουν μειώσει πολύ τα ελληνικά και άλλα ευρωπαϊκά ομόλογα του Νότου που έχουν στην κατοχή τους. Εμφανίζονται. Διότι τους έχουν επιτρέψει να μην τα αποτιμούν (μετρούν) στην καθημερινή τιμή της αγοράς, αλλά σε τιμή κτήσης, εκεί που τα έχουν κρύψει βαθειά στα αμπάρια των ισολογισμών τους όπου και τα φυλάνε.
Κάποιοι βέβαια επιμένουν στα δικά τους. Μας θυμίζουν τα κρατικά ελλείμματα και μιλούν για πελατειακό κράτος. Και έχουν δίκιο, μόνον που το πελατειακό πρέπει να πάει αλλού. Στις εξυπηρετήσεις των ισχυρών, σε μία μη ανταγωνιστική οικονομία, όπου ο ιδιωτικός τομέας είναι γενικά στην Ελλάδα, λιγότερο ανταγωνιστικός και από το δημόσιο… Μήπως άλλωστε έχουμε πουθενά ανταγωνισμό ή μήπως δεν έχουμε καρτέλ και ολιγοπώλια;
Τα ελλείμματα λοιπόν, οφείλονται στις δαπάνες των φορολογουμένων που δημιούργησαν υπερτιμολογώντας και φουσκώνοντας τις κρατικές προμήθειες οι κρατικοδίαιτες εταιρίες - αλλιώς γιατί λάδωνε η Siemens; Από την καλή της καρδιά; Αλλά παριστάνουμε συνεχώς, ότι στην Ελλάδα, δεν έχουμε τέτοιες κρατικοδίαιτες εταιρίες. Όλες εξαγωγικές και χωρίς κρατικούς πελάτες, είναι οι εταιριάρες μας…
Και οφείλονται επίσης, στο ότι δεν πλήρωναν ποτέ, τους φόρους που θα έπρεπε να πληρώνουν, αυτοί που θα έπρεπε να πληρώνουν, Οι πολύ- πολύ πλούσιοι.
Ευκαιρία λοιπόν να κλείσουμε, θυμίζοντας τι λέει ο παλαιός καθηγητής του Γιώργου Παπανδρέου στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ, ο Wolff. «Δεν πληρώνουν οι πλούσιοι, δεν πληρώνουν και οι φτωχοί. Αυτό προκαλεί έλλειμμα. Και το έλλειμμα, είναι υπηρεσία της κυβέρνησης στους πολύ πλούσιους, γιατί το κράτος δανείζεται από αυτούς αντί να τους φορολογεί και πληρώνει τόκο από πάνω». Και πως δανείζουν ο κράτος οι πολύ πλούσιοι; Με ομόλογα που τώρα πρέπει να πληρωθούν.
Ποτάμια ακόμα λέξεων θα μπορούσαν να παρασύρουν την προπαγάνδα υπέρ των τραπεζών –ζόμπι, που παρέμειναν ακόμα ζωντανές μετά από τις άθλιες και κοντόφθαλμες επενδυτικές πολιτικές των επικίνδυνων μάνατζερ, με λεφτά των φορολογουμένων διεθνώς και όχι των μετόχων τους.
Πρέπει να κλείσουμε όμως με ένα ερώτημα. Με το αληθινό δίλημμα…
-Επειδή και πέρσι το εμπορικό έλλειμμα (εισαγωγές μείον εξαγωγές) ήταν 19,25 δις ευρώ και μάλιστα χωρίς να υπολογίζονται τα πετρελαιοειδή…
-Αν πουληθούν πράγματι τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας και πάρουν οι δανειστές τα λεφτά τους….
-Και μείνουν και άλλοι άνεργοι….
-Και χάσει περιουσία και έσοδα από μερίσματα και φόρους εργαζομένων το κράτος
-Και αυξηθούν οι δαπάνες για επιδόματα ανεργίας και ξεκληριστούν τα Ταμεία…
-Και μεγαλώσει και άλλο το χρέος της χώρας με υπολογισμούς των ίδιων των δανειστών…
-Και μεγαλώσει μάλιστα το ενυπόθηκο χρέος…
Δεν είναι τότε σίγουρη η χρεοκοπία και πιθανότατα και η επιστροφή στη δραχμή;
*του Νίκου Κωτσικόπουλου, από το ΣοφοκλέουςIn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.