Ο τουρισμός είναι ο ένας από τους δύο βασικούς πυλώνες της εθνικής οικονομίας (ο άλλος είναι η ναυτιλία). Ο κοινωνικός τουρισμός αποτελεί μια κατάκτηση των εργαζομένων, οι οποίοι μια ζωή πλήρωναν κανονικά τις εισφορές τους υπέρ του Οργανισμού Εργατικής Εστίας.
Ωστόσο υπάρχουν κάποιοι «επαγγελματίες» που καταστρέφουν τα πάντα γύρω τους. «Ξενοδόχοι» (μέσα σε πολλά εισαγωγικά) εντελώς ακατάλληλοι για να υπηρετούν τον τουρισμό (κοινωνικό ή όχι). Άνθρωποι αγενείς, απότομοι και ανάγωγοι, που η ενασχόλησή τους με το αντικείμενο αμαυρώνει την εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό.
Όλα έχουν ένα όριο
Σας έχει τύχει να σας συμπεριφερθούν άσκημα στη διάρκεια των διακοπών σας; Σε όλους μας έχει τύχει. Σίγουρα πάντως δεν σας έχουν βρίσει χυδαία, ούτε σας έχουν… καταραστεί! Θα μου πείτε, ήμαρτον, αυτά δεν γίνονται! Κι όμως γίνονται! Στο «ξενοδοχείο»-ταβέρνα ΑΓΝΑΝΤΙ, στα Καλαμάκια Αλοννήσου. «ΝΑ ΣΟΥ ΣΠΑΣΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ. Μ…»!!!
Αυτό το ευγενέστατο μήνυμα άφησε σε χαρτάκι κολλημένο στον ηλεκτρολογικό πίνακα του πρώτου ορόφου η μεγάλη κόρη του ιδιοκτήτη της οικογενειακής «επιχείρησης». Γιατί; Επειδή κάποιος πελάτης έκανε το λάθος να ανάψει τα φώτα της σκάλας το απόγευμα, για να μην σκοτωθεί στο γυρισμό, αφού κανείς από τους ιδιοκτήτες δεν μπήκε στον κόπο να το κάνει. Το διανοείστε; «Ξενοδόχος» να βρίζει με τέτοιο τρόπο πελάτη! Λογικό, όταν έχεις πάρει τέτοια αγωγή από το σπίτι σου, παράλογο και αδιανόητο, όταν έχεις να κάνεις με πελάτες, έστω και μέσω κοινωνικού τουρισμού. Αν δεν σου αρέσει, μπορείς να βγεις από τη λίστα του ΟΕΕ, κι όχι να «δίνεις» ΟΛΑ τα δωμάτια στον ΟΕΕ!!!
"Να μπαίνετε και να βλέπετε..."
Απολαύστε αποκαλυπτικούς διαλόγους, όπως τους μετέφεραν στον ONAIR24 πελάτες του «ξενοδοχείου» 3 αστέρων (!) ΑΓΝΑΝΤΙ:
ΠΕΛΑΤΗΣ: Θα ήθελα να αλλάξουμε δωμάτιο. Να μεταφερθούμε αν είναι δυνατόν κάπου όσο πιο κοντά στο lobby γιατί έχω πρόβλημα στο γόνατο και δεν μπορώ να ανεβοκατεβαίνω 50 σκαλιά.
ΞΕΝΟΔΟΧΟΣ: Δεν γίνεται! Τα δωμάτια αυτά είναι γεμάτα και τετράκλινα, για οικογένειες! (Ψέμα και τα δύο). Να κατεβαίνετε από την κάτω είσοδο! (Ξέρετε, τη… σκοτεινή, όπου τα σκαλιά ήταν καμιά τριανταριά!... Μόνο)… Για αυτό πληρώνουμε site, για να μπαίνετε και να βλέπετε το ξενοδοχείο!!! (Απίστευτη αντιμετώπιση)…
"Να ανεβείς στη ρεσεψιόν να δεις..."
ΠΕΛΑΤΗΣ (τηλεφωνεί στη «ρεσεψιόν»): Καλημέρα, μπορείτε να μου πείτε τι φαγητό έχει σήμερα για τον κοινωνικό τουρισμό;
ΞΕΝΟΔΟΧΟΣ (ξερά): Να ανεβείς στη ρεσεψιόν να δεις!!!
(Σημ: Το κυρίως πιάτο για τον κοινωνικό τουρισμό… αναρτώνταν καθημερινά, μετά το πρωινό, σε πίνακα ανακοινώσεων στην είσοδο της ταβέρνας. Εκείνο το πρωί, το χαρτί κολλήθηκε γύρω στις 11. Το τηλεφώνημα έγινε στις… 12.30!!!).
ΠΕΛΑΤΗΣ: Έχουμε φύγει και δεν μπορώ να ανέβω, έτσι πήρα…
ΞΕΝΟΔΟΧΟΣ (επιθετικά): Έχετε φύγει; Και γιατί δεν αφήσατε το κλειδί στη ρεσεψιόν;
(Σημ: Τακτική που ακολουθούσαν τα ξενοδοχεία περασμένες δεκαετίες. Το θέμα είναι να το κάνεις όταν έχει κάποιο νόημα).
ΠΕΛΑΤΗΣ: Δεν έχουμε φύγει από το ξενοδοχείο. Στο δωμάτιο είμαστε, απλά είναι πολύ κουραστικό να ανεβαίνω τόσα σκαλιά. Θα μου πείτε τι φαγητό έχει το βράδυ;
ΞΕΝΟΔΟΧΟΣ: Δεν έχουμε αποφασίσει ακόμα!!! (Όταν το χαρτί είχε κολληθεί στον πίνακα τουλάχιστον μία ώρα πριν!)…
Έτερος διάλογος: "Πλένουμε πετσέτες κάθε 4 μέρες"
ΠΕΛΑΤΗΣ: Θα μπορούσαμε να έχουμε μια απλώστρα, για τα ρούχα;
ΞΕΝΟΔΟΧΟΣ: Δεν μπορούμε να διαθέσουμε απλώστρες για όλα τα δωμάτια! Μπορείτε να απλώνετε μαγιώ και πετσέτες στο κάγκελο του μπαλκονιού!
ΠΕΛΑΤΗΣ: Μα δεν χωράνε! Έχει και τα φυτά!
ΞΕΝΟΔΟΧΟΣ: Θα τη βρείτε την άκρη!!!
Οι «ξενοδόχοι» πάντως είχαν και… κατασκοπευτικά ταλέντα:
ΞΕΝΟΔΟΧΟΣ: Γιατί είχατε αναμμένα τα φώτα στο μπαλκόνι ως τις τρεις τα ξημερώματα;
ΠΕΛΑΤΗΣ: Παίζαμε μπιρίμπα!
ΞΕΝΟΔΟΧΟΣ: Όλες τις μέρες όμως αφήνετε ένα φως ανοικτό όλο το βράδυ!
ΠΕΛΑΤΗΣ: Μοιραζόμαστε το μπαλκόνι με τα παιδιά στο δίπλα δίκλινο. Δεν γίνεται να είναι σκοτεινά, τα παιδιά πηγαινοέρχονται…
Είχαν και… οικολογικές ευαισθησίες:
ΠΕΛΑΤΗΣ: Δεν θα μας αλλάξετε πετσέτες; Ήρθαμε Τρίτη, τις αλλάξατε Παρασκευή (!!!). Σήμερα είναι Δευτέρα.
ΞΕΝΟΔΟΧΟΣ: Αύριο φεύγετε, θέλετε να σας αλλάξουμε πετσέτες σήμερα; Πού αλλού το είδατε αυτό; Είμαστε «πράσινο» ξενοδοχείο! (ναι, από τη μούχλα). Πλένουμε πετσέτες κάθε 4 μέρες, κάνει καλό στο περιβάλλον! (και στην υγεία επίσης, σε κάνει ανθεκτικό στη βρώμα, καλοκαιριάτικα)…
Αυτά και άλλα πολλά συνέβησαν τις δύο τελευταίες εβδομάδες του Ιουλίου στο «ΑΓΝΑΝΤΙ». Σε ένα «ξενοδοχείο» τριών αστέρων που δε μοιάζει ούτε για κατάλυμα τρίτης κατηγορίας. Όσο για την «ημιδιατροφή»; Κοροϊδία σκέτη!
Και τις 7 ημέρες το «μενού» περιελάμβανε «σαλάτα» (στην κυριολεξία 6-7 κομματάκια ντομάτα, ενίοτε στην κατάσταση που φαίνεται στη σχετική φωτογραφία, και 3-4 κομματάκια αγγούρι), τζατζίκι (που συνόδευε ό,τι φαγητό κι αν είχε, πάντα για δύο άτομα) και από ένα κυρίως πιάτο που ήταν κατά σειρά: Τρίτη, παστίτσιο (τέλειος συνδυασμός με το τζατζίκι), Τετάρτη, κοτόπουλο με προκάτ τηγανητές πατάτες (πού να κόβουμε πατάτες Ιούλιο μήνα), Πέμπτη, μακαρόνια με κιμά (ναι, δυο μέρες μετά το παστίτσιο, μην πάει χαμένος ο κιμάς), Παρασκευή, 3 μικρά ψαράκια (μη βαρυστομαχιάσουμε, είναι και καλοκαίρι), Σάββατο, μπριάμ (το απαραίτητο… λαδερό για τη… μεσογειακή μας διατροφή), Κυριακή, μπιφτέκι (καλούτσικο αλλά… ένα) και Δευτέρα κοκκινιστό κοτόπουλο (ναι, πάλι κοτόπουλο)!!!
Το… πλούσιο αυτό μενού ολοκλήρωνε ένα πιάτο με 4-5 κομματάκια καρπούζι και 2-3 κομματάκια ροδάκινο… κομπόστα!!! Ναι, στην Ελλάδα, Ιούλιο μήνα, σέρβιραν ροδάκινο κονσέρβας!!! Ούτε σε νοσοκομείο τέτοιο πράγμα! Κι όταν έφτασαν στα αυτιά της ιδιοκτησίας τα παράπονα των πελατών κοινωνικού τουρισμού, η μαγείρισσα (και μητέρα της συγγραφέως του απίστευτου χαρτιού) απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια: «Γνωρίζω ότι το μενού είναι φτωχό, αλλά τι να κάνουμε; Δεν μπορούμε να διαθέσουμε τίποτε καλύτερο. Άλλωστε καλό σάς κάνει να τρώτε λιγότερο, τώρα που είναι καλοκαίρι»!!! Ο σύζυγός της πάντως ήταν… πιο δυναμικός: «Αν δεν τρώνε κάτι από το μενού, ας παραγγέλνουν κάτι άλλο, αστακό, γαρίδες, γιατί δεν παραγγέλνουν;»!!!
Όσο για το πρωινό; Υπερπαραγωγή! Κάτι κορν φλέικς αγνώστου προέλευσης και… ηλικίας, μπαγιάτικο ψωμί, φρυγανιές, μεριδούλες βούτυρο και μαρμελάδες, και… σπιτική μαρμελάδα βερίκοκο, η οποία ωστόσο καταργήθηκε κάποια στιγμή; Γιατί; Επειδή, όπως μας ενημέρωσαν, οι πελάτες γέμιζαν τα μικρά γυάλινα μπολάκια και δεν την έτρωγαν όλη!!! Σας φαίνονται απίστευτα όλα αυτά; Σίγουρα, όμως συνέβησαν!!!
Στην Ελλάδα, του 2011, σε μια χώρα που ελπίζει μέσω του τουρισμού να ορθοποδήσει, σε ένα νησί, πανέμορφο κατά τα άλλα, μια οικογενειακή επιχείρηση κάνει ό,τι μπορεί για να βάλει τρικλοποδιά σε αυτήν την προσπάθεια. Άνθρωποι ακατάλληλοι, αγενείς και αφιλόξενοι, που κάνουν κακό όχι μόνο στη δική τους επιχείρηση, αλλά εν κατακλείδι και στην ίδια τους τη χώρα! Άνθρωποι που προφανώς δεν γνωρίζουν τη δουλειά που κάνουν!!!
Αν την ήξεραν, δεν θα ισχυρίζονταν, με ύφος… σίγουρο για αυτό που έλεγαν, ότι τα ξενοδοχεία… δεν εκδίδουν τιμολόγια! Αν την ήξεραν, θα έκαναν ό,τι μπορούσαν (;) για να μείνουν οι πελάτες ευχαριστημένοι, γιατί αυτή είναι η καλύτερη διαφήμιση για ένα κατάλυμα.
Αν την ήξεραν, δεν θα συμπεριφέρονταν στους κατόχους κουπονιών κοινωνικού τουρισμού σαν πελάτες δεύτερης κατηγορίας, γιατί κι αυτοί είναι εν δυνάμει μελλοντικοί πελάτες.
Αν την ήξεραν θα φρόντιζαν να μην μυρίζουν τα δωμάτια μούχλα κι υγρασία, οι αεραγωγοί να είναι καθαροί, το φαγητό υποφερτό, οι αλλαγές σε σεντόνια και πετσέτες σε λογικό πλαίσιο και θα φρόντιζαν να άναβαν τα φώτα στις σκάλες… για να μην σκοτωθούν οι πελάτες. Αν την ήξεραν θα έσπαγαν στην κυριολεξία το χέρι αυτής που τόλμησε να γράψει αυτό το χαρτάκι βρίζοντας πελάτες! Κι αν την ήξεραν, δεν θα είχαν «βουίξει» πέρυσι, τέτοιες μέρες, τα blogs από καταγγελίες εναντίον της ίδιας ταβέρνας-«ξενοδοχείου»!!!
πηγή: οnair24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.