Οι κολοσσοί που... βούλιαξαν το 2012

Και ξαφνικά μας προέκυψε η ΑΓΝΟ. Μετά την Neoset, την Βωβός, την Sato, και δεκάδες άλλες επιχειρήσεις, η άλλοτε κραταιά γαλακτοβιομηχανία, φέρεται να κατέθεσε αίτηση προστασίας από τους πιστωτές της ψάχνοντας σανίδα σωτηρίας στο περίφημο άρθρο 99.
Ένα άρθρο του πτωχευτικού κώδικα, το οποίο...


 μέχρι στιγμής αποτελεί μεν λίρα εκατό για όσους χρωστάνε αφού τους προστατεύει, όμως την ίδια στιγμή πνίγει τις υγιείς και συνεπείς εταιρείες που υποχρεώνονται σε μια σειρά παροχής ελαφρύνσεων προς τους μπαταχτσήδες. Κάπως έτσι και αυτοί που χρωστάνε δεν κατορθώνουν να γλιτώσουν (καθώς ελάχιστα είναι τα παραδείγματα τέτοιων επιχειρήσεων) και αυτοί που έχουν να λαμβάνουν τελικά δεν παίρνουν πίσω τα λεφτά τους.

ΑΓΝΟ

Σωτηρία στο άρθρο 99 φέρεται να αναζητά η γαλακτοβιομηχανία της Θεσσαλονίκης Αγνό. Σύμφωνα με το voria.gr την περασμένη εβδομάδα κατατέθηκε στο Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης η αίτηση για την ένταξη της εταιρείας στη διαδικασία συνδιαλλαγής με τους πιστωτές της όπως προβλέπει το άρθρο 99 του Ν.3588/2007. Παράλληλα, κατέθεσε και αίτηση προσωρινών μέτρων προστασίας από τους πιστωτές, αίτημα, που φέρεται να απορρίφθηκε από το Δικαστήριο.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η πάλαι ποτέ συνεταιριστική βιομηχανία της Θεσσαλονίκης Αγνό βρίσκεται από το 2003 στην ιδιοκτησία της εταιρείας Κολιός, η οποία την εξαγόρασε από την Αγροτική Τράπεζα. Επιπλέον, σημειώνεται ότι στις κινήσεις ανάπτυξης που υλοποίησε η Αγνό υπό την ιδιοκτησία της Κολιός ξεχωρίζει η είσοδος στους φούρνους της Αττικής και της Πελοποννήσου με φθηνότερο γάλα σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Την εν λόγω κίνηση επανέλαβε πιο πρόσφατα και στη Θεσσαλονίκη με στόχο να μειώσει την εξάρτηση από τα σούπερ μάρκετ.

Τέλος, αναφέρεται πως το 2011, το μερίδιο της Αγνό στα γαλακτοκομικά με βάση τον όγκο των πωλήσεων πανελλαδικά ήταν 1,7%. Ωστόσο, από τις αρχές του 2012 η εταιρεία φέρεται να χάνει σημαντικό μερίδιο αγοράς με τα στοιχεία του 8μηνου να δείχνουν συρρίκνωση του μεριδίου πανελλαδικά στο 1,2%.

Neoset: Από τα εγκαίνια της Ρουμανίας στο άρθρο 99;

Ποιος περίμενε ότι η Neoset στις 8 Νοεμβρίου θα ανακοίνωνε τα εγκαίνια που πραγματοποίησε στο 4ο κατάστημα της στη Ρουμανία και λίγες μέρες μετά θα κατέθετε αίτηση για την υπαγωγή της στο άρθρο 99, όπως αναφέρουν τα δημοσιεύματα που δεν έχουν επιβεβαιωθεί από τη διοίκηση της, προκειμένου να προστατευθεί από τους πιστωτές της και αφήνοντας «ξεκρέμαστους» 1014 εργαζόμενους που απασχολεί σήμερα.

Η Neoset ήταν μια εταιρία με πολύ ισχυρά μεγέθη μέχρι και πριν από λίγα χρόνια, ανέπτυσσε ραγδαία το δίκτυο της στην Ελλάδα και το εξωτερικό αλλά και τις εξαγωγές της σε Αιθιοπία, Βουλγαρία, Καναδά, Κύπρο, Ρουμανία, Εκουαδόρ. Μάλιστα τα κέρδη της εταιρίας πριν λίγα χρόνια προσέγγιζαν τα 4 εκατ. ευρώ με υψηλούς τζίρους που ξεπερνούσαν τα 80 εκατ. ευρώ. Όμως, λίγο ο ανταγωνισμός των ξένων αλυσίδων, ΙΚΕΑ κλπ, λίγο η κρίση, οδήγησαν την εταιρία σε ασφυξία αφού οι μειωμένες πωλήσεις και οι συσσωρευόμενες ζημιές δεν τις επέτρεψαν να καλύπτει τις υποχρεώσεις της.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στη χρήση του 2011 σύμφωνα με τον ισολογισμό της, η Neoset κατέγραψε ζημία προ φόρων 7,80 εκατ. ευρώ έναντι αντίστοιχης ζημίας 4,24 εκατ. ευρώ το 2010. Μετά τον συνυπολογισμό των φόρων η καθαρή ζημία ήταν ύψους 7,89 εκατ. ευρώ, έναντι αντίστοιχης ζημίας 4,36 εκατ. ευρώ το 2010, αυξημένη δηλαδή κατά 81,1%.

Τα έσοδά της τον περασμένο χρόνο περιορίστηκαν σε 41,94 εκατ. ευρώ, από 48,18 εκατ. ευρώ την προηγούμενη χρήση, παρουσιάζοντας έτσι μείωση κατά 13% σε ποσοστό και κατά 6,24 εκατ. ευρώ σε αξία.

Σήμερα ο Όμιλος Neoset απασχολεί:

-στο Εργοστάσιο Βασιλικό Χαλκίδας: 200 άτομα

-στα Κεντρικά Γραφεία Παλλήνης: 79 άτομα

-στο Κέντρο Διανομής Αττικής: 9 άτομα

-στα Εταιρικά Καταστήματα: 111 άτομα

-στο Νεοκατοικείν ΕΠΕ: 3 άτομα

Στα καταστήματα του Δικτύου μας απασχολούνται 613 άτομα περίπου. Το τελικό σύνολο των ανθρώπων που εργάζονται στον Όμιλο εταιρειών NEOSET ανέρχεται στα 1014 άτομα.

FOKAS

Προσωρινά μέτρα προστασίας από τους πιστωτές της ζήτησε από τα δικαστήρια Θεσσαλονίκης στα πλαίσια αίτησης υπαγωγής της στο άρθρο 99 η αλυσίδα καταστημάτων ένδυσης Φωκάς.Προστίθεται έτσι στην μακρά λίστα μεγάλων ελληνικών επιχειρήσεων που υπό το βάρος της κρίσης είτε της αυξημένης μόχλευσης είτε της κακοδιαχείρισης είτε συνδυασμού των τριών αδυνατεί να αντεπεξέλθει σε βασικές υποχρεώσεις της. Ο όμιλος συμφερόντων Λέανδρου Φωκά είχε να αντιμετωπίσει εκτός από την μεγάλη κάμψη των πωλήσεων και τον υψηλό δανεισμό που ήδη από τα «χρυσά» πριν το 2008 χρόνια είχε φτάσει στα ίδια επίπεδα με τις πωλήσεις. Τίθεται έτσι από κύκλους της αγοράς και ερώτημα περί ορθής διαχείρισης.

ΒΩΒΟΣ

Η αποχώρηση μεγάλων επιχειρήσεων από τα γραφεία που ενοικιάζει, η βύθιση της άλλοτε ιερής αγελάδας της εγχώριας οικονομίας, δηλαδή του realestate στη χώρα καθώς και το ανολοκλήρωτο project του Βοτανικού. Αυτοί ήταν οι τρεις λόγοι που η πάλαι ποτέ κραταιά τεχνική εταιρεία Μπάμπης Βωβός βρέθηκε στη δύσκολη θέση που σήμερα είναι. Να καταθέσει δηλαδή αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99. Από τα ράλι και τις κοσμικές δεξιώσεις, από το έντονο lifestyle που περιελάμβανε παρέες με τους γνωστούς κοσμικούς των Αθηνών και της Μυκόνου, μέχρι και τη συμμετοχή στην ομάδα μπάσκετ του Αμαρουσίου, η γνωστή οικογένεια κατασκευαστών με καταγωγή από την Μεσσηνιακή Μάνη, σήμερα μετρά πληγές. Για την ακρίβεια όσοι γνωρίζουν τους Βωβούς μιλάνε για μια εντελώς διαφορετική οπτική που πλέον έχουν στα πράγματα.

SATO - Θεοδωρίδης

Η SATO του Στ. Θεοδωρίδη με τις επενδύσεις και σε εμπορικά κέντρα (Athens Heart) αλλά και στο real estate ξεκάθαρα πληρώνει το μάρμαρο μιας σειράς κακών επενδύσεων και της πτώσης στις πωλήσεις επίπλων που υπάρχει στη χώρα μας. Ας μην ξεχνάμε πως η συγκεκριμένη αγορά παρουσιάζει κάμψη της τάξης του 50% από πέρυσι μέχρι και φέτος με τραγικές συνέπειες. Όμως η SATO είναι μόνο το κερασάκι σε μια ολόκληρη τούρτα. Μια τούρτα που περιλαμβάνει ουκ ολίγες επιχειρήσεις που ενώ παρουσιάζονταν ως «κορυφαίες» και «άτρωτες» στη διάρκεια της χρηματιστηριακής άνθισης τώρα μετράνε πληγές και κατέφυγαν στην προστασία από τους πιστωτές τους.Θα πρέπει να σημειώσουμε πως από το 2005, 21 είναι οι εισηγμένες επιχειρήσεις που κατέθεσαν αιτήσεις ένταξης στο πτωχευτικό δίκαιο και το περίφημο άρθρο 99 ενώ μόλις τέσσερις τελικά κατάφεραν να υπαχθούν, με πολύ χαμηλά όμως τελικά αποτελέσματα. Επίσης υπολογίζεται πως άνω των 2.000 επιχειρήσεων έχουν καταθέσει συνολικά αιτήματα για το επίμαχο άρθρο 99.



Imperio – Παπαρούνης

H Imperio-Argo Group μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες παροχής ολοκληρωμένων υπηρεσιών Logistics στην Ελλάδα, έζησε κι αυτή τον εξευτελισμό της σύλληψης του διευθύνοντος συμβούλου της Σπύρου Παπαρούνη, πριν φθάσει στα σκαλιά του πτωχευτικού δικαίου. Αξίζει να σημειωθεί ότι πέρα από τις οφειλές του κ. Παπαρούνη ύψους 1,46 εκατ. ευρώ από την μη καταβολή Φ.Π.Α η εισηγμένη εταιρεία έχει σωρεύσει μεγάλες ληξιπρόθεσμες οφειλές. Σε επιστολή της προς το Χρηματιστήριο Αθηνών η Imperio μάλιστα γνωστοποιούσε ότι στις 30 Νοεμβρίου 2011 οι ληξιπρόθεσμες οφειλές της ανέρχονταν σε 11,57 εκατ. ευρώ προς προμηθευτές, 3,3 εκατ. ευρώ προς την εφορία, 2 εκατ. ευρώ προς το ΙΚΑ και 834 χιλιάδες ευρώ προς το προσωπικό της.



PC SYSTEMS – Ισμαήλος

Ο Αθανάσιος Ισμαήλος θεωρείται ως ένας γκουρού των τηλεπικοινωνιών και της πληροφορικής. Η εταιρεία του PC SYSTEMS ιδρύθηκε το 1987 και αποτέλεσε μια από τις μεγαλύτερες και ταχύτερα αναπτυσσόμενες εταιρίες πληροφορικής που δραστηριοποιήθηκαν σε καινοτόμες τεχνολογίες, με ηγετική παρουσία στο χώρο των Τηλεπικοινωνιών -Πληροφορικής – Επικοινωνιών στη χώρα μας. Πριν από χρόνια, τα δημόσια έργα έπεφταν σαν το χαλάζι για την εταιρεία που έφθασε με την υλοποίηση σύνθετων έργων πληροφορικής να διαθέτει περισσότερους από 7.000 πελάτες. Όμως η κρίση γρήγορα έδειξε το σκληρό της πρόσωπο στη συγκεκριμένη εταιρεία με αποτέλεσμα να καταθέσει αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 στις 28/12/2011.



Ναυπηγεία Ελευσίνας – Ταβουλάρης



Ενάμισης χρόνος πέρασε περίπου από την κατάθεση αίτησης υπαγωγής στη διαδικασία συνδιαλλαγής του άρθρου 99 του Ν. 3588/2007 που κατέθεσε η εταιρεία Ναυπηγικές & Βιομηχανικές Επιχειρήσεις Ελευσίνας ΑΕ (θυγατρική της Νεώριον ΑΕ Συμμετοχών) λόγω του προβλήματος ρευστότητας που αντιμετωπίζει. Ο Νίκος Ταβουλάρης από καιρό είχε κρούσει τον κώδωνα του προβλήματος στους εκάστοτε υπουργούς Εθνικής Άμυνας και Ανάπτυξης, με μικρή όμως ανταπόκριση στα αιτήματα του. Η εν λόγω ναυπηγική εταιρεία φαίνεται να διαφοροποιείται από πολλές άλλες που κατέθεσαν αιτήσεις για τοποθέτηση στο πτωχευτικό δίκαιο. Κι αυτό διότι όπως διατρανώνει ο κ. Ταβουλάρης, ο όμιλος του έχει συγκεκριμένο επιχειρησιακό σχέδιο και πρόταση αναδιάρθρωσης των δανειακών της υποχρεώσεων.

...και άλλες

Στις παραπάνω περιπτώσεις δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε να συμπεριλάβουμε αυτές της Alapis του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη η οποία γνωστοποίησε ότι παραιτήθηκε από το δικόγραφο της από 21.10.2011 αίτησης υπαγωγής της στην διαδικασία εξυγίανσης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 99 του Ν. 3588/2007, της Microland του γνωστού επιχειρηματία Αθανασούλη με τις ειδικές σχέσεις με το ΠΑΣΟΚ, της Ατλάντικ του Μανόλη Αποστόλου που τελικά οδηγήθηκε στη χρεοκοπία, των εταιρειών ΣΑΟΣ, ΒΕΤΑΝΕΤ, του ALTER και της Τεγόπουλος, των Ελληνικών Ιχθυοκαλλιεργειών και της Αφοί Μεσοχωρίτη.

Δεν βλέπει... φως στο τούνελ η ΕΔΡΑΣΗ

Δυστυχώς τα πράγματα για την ΕΔΡΑΣΗ-ΨΑΛΛΙΔΑΣ δεν φαίνονται και πολύ αισιόδοξα μετά την απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών να απορρίψει την αίτηση που είχε υποβάλει η εταιρεία για να ενταχθεί στο άρθρο 99.

Και αυτό γιατί η παραμονή της τεχνικής εταιρείας εκτός του άρθρου επιτρέπει σε όλους τους πιστωτές της να διεκδικήσουν τα οφειλόμενα και ενδεχομένως αν δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της να την οδηγήσουν σε πτώχευση και εκποίηση της περιουσιακής της κατάστασης.

Για παράδειγμα η εταιρία οφείλει δεδουλευμένα στους εργαζόμενους πάνω από 1,5 εκατ. ευρώ, ενώ οι συνολικές υποχρεώσεις της στο εξάμηνο προσεγγίζουν τα 200 εκατομμύρια ευρώ. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τις οικονομικές της καταστάσεις, οι καθαρές ζημιές ανέρχονται 11,6 εκατ. ευρώ, ο κύκλος εργασιών σε 4 εκατ. ευρώ και τα ίδια κεφάλαια της εταιρίας είναι αρνητικά κατά 56,3 εκατ. ευρώ. Πάντως η εταιρία επισημαίνει με ανακοίνωσή της ότι θα εξαντλήσει όλα τα διαθέσιμα ένδικα μέσα



ΑΤΤΙΚΑΤ: Η σύλληψη Πανούση για τα χρέη προς το Δημόσιο

Ένας άλλος …τρόφιμος των κρατητηρίων είναι και ο άλλοτε ισχυρός άνδρας των κατασκευών και της ΑΤΤΙΚΑΤ Παναγιώτης Πανούσης. Πριν από λίγο καιρό ο άλλοτε κραταιός επιχειρηματίας συνελήφθη για μια ακόμη φορά από αστυνομικούς του Τμήματος Φορολογικής Αστυνόμευσης της Οικονομικής Αστυνομίας, για χρέη προς το Δημόσιο ύψους 7,9 εκατ. ευρώ. Πάντως ο επιχειρηματίας τόνιζε πως οι οφειλές έχουν τακτοποιηθεί, ενώ και το γεγονός ότι η εταιρεία έχει ενταχθεί στο άρθρο 99 έπαιξε ρόλο στην υπερασπιστική γραμμή του κ. Πανούση. Μια ένταξη που αποδεικνύει πως οι αρχές στη χώρα μας πράττουν κατά το δοκούν και όπως τις φωτίσει ο Θεός. Η σύλληψη του γνωστού επιχειρηματία,αναδεικνύει το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η πλειονότητα των τεχνικών εταιρειών, προς τις οποίες το Δημόσιο χρωστάει κατά τις εκτιμήσεις περί τα 1,9 δισ. ευρώ από εκτελεσθέντα έργα, επιστροφές ΦΠΑ κ.τ.λ. Από την πλευρά της, η Αττικατ, όπως είχαν επισημάνει κατά το πρόσφατο παρελθόν διευθυντικά στελέχη της, έχει χρωστούμενα από το ελληνικό Δημόσιο περί τα 100 εκατ. ευρώ. Στο τέλος του περασμένου Αυγούστου, οι ληξιπρόθεσμες της εταιρείας, ανέρχονταν σε 42,7 εκατ. ευρώ.

Ridenco Τα φιλόδοξα σχέδια και οι κακές επιλογές

Οι εποχές των παχιών αγελάδων για τον Ρίτσι Φράνσες της Ridenco τελείωσαν. Αποτέλεσμα των οικονομικών προβλημάτων του εισηγμένου ομίλου Ridenco ήταν η διακοπή της συνεργασίας με την Nautica. Ουσιαστικά η ρήξη βάσει των όσων κατήγγειλε η ξένη εταιρεία επήλθε λόγω της μη παραλαβής ειδών ένδυσης από τον ελληνικό όμιλο για την περίοδο Άνοιξη-Καλοκαίρι 2011. Βέβαια δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως ο Ρίτσι Φράνσες πρόσφατα αντιμετώπισε και την καταγγελία της σύμβασης αποκλειστικής συνεργασίας από το γνωστό οίκο Timberland. Όλα τα παραπάνω θέτουν σε αμφισβήτηση – όπως η ίδια η Ridenco αφήνει να εννοηθεί – το σχέδιο εξυγίανσης της όπως απορρέει από το άρθρο 99 με αποτέλεσμα το αδιέξοδο να είναι παραπάνω από ορατό. Ο Ρίτσι Φρανσές ήταν από τους πρώτους εμπόρους του Κολωνακίου, όταν άνοιξε το κατάστημα ρούχων Ritsi το 1969 στην οδό Τσακάλωφ. Σήμερα, εκτός από την πλειοψηφία των μετοχών της Ridenco διαθέτει και το 10% του πολυκαταστήματος Attica, καθώς και άλλες επιχειρήσεις, οι οποίες έμμεσα κινδυνεύουν. Η εταιρία Alsinco υπέβαλε στις 28/3/2012 αίτηση ανοίγματος διαδικασίας εξυγίανσης κατ’ άρθρο 99. Πρόκειται για μια από τις πλέον φιλόδοξες επιχειρήσεις στον χώρο της ένδυσης και υπόδησης η οποία έπεσε θύμα κακών επιλογών. Η εταιρεία έπεσε θύμα των απεργιακών κινητοποιήσεων στα λιμάνια της χώρας με αποτέλεσμα να υποστεί μεγάλες κι ανεπανόρθωτες ζημιές. Η Alsinco κατέχει τις φίρμες η Geox και Lumberjack και διατηρεί την αλυσίδα καταστημάτων Shooz! Διευθύνων σύμβουλος της είναι ο Γιώργος Αβραμίδης.

Πετζετάκις: Ατυχες επενδύσεις και... 10 χρόνια φυλακή

Ο Γιώργος Πετζετάκις, ούτε στους χειρότερους εφιάλτες του δεν μπορούσε να φανταστεί πως θα έφθανε το πλήρωμα του χρόνου να καταζητείται για να οδηγηθεί στη φυλακή για 10 χρόνια δίχως αναστολή. Τα χρέη του ύψους για μη απόδοση φόρων ύψους 4εκατ. ευρώ, ήταν η αφορμή αν και η εταιρεία ήλπιζε πολλά από την ένταξη της στο άρθρο 99. Το χρονικό των προβλημάτων της επιχείρησης Πετζετάκις ξεκινά το 2005. Μια σειρά ατυχών επενδύσεων ανάγκασε τον Γιώργο Πετζετάκι να στραφεί στην διαδικασία εύρεσης χρηματοδότη αφού οι περισσότερες εξαγορές που έκανε ο όμιλος πραγματοποιήθηκαν με δανεισμό. Η διεθνής κρίση του 2008 άλλαξε τη λογική παροχής ρευστού από τις τράπεζες. Τότε χτύπησε και το καμπανάκι για την Πετζετάκις. Αυτή ήταν και η ώρα που ο Γιώργος Πετζετάκις απευθύνθηκε στην ελβετική Javes. Οι Ελβετοί θέτοντας ως όρο την απομάκρυνση όλου του ελληνικού διοικητικού συμβουλίου και την τοποθέτηση δικών τους ανθρώπων για να βάλουν 300 εκατ. δολάρια έπεισαν τον Γιώργο Πετζετάκι να αποχωρήσει. Εκεί ξεκίνησε όμως το μεγάλο πρόβλημα. Κάπως έτσι, τον Ιούλιο του 2010 η James, ενόψει της χρηματοδότησης, διόρισε δικό της διοικητικό συμβούλιο στην εταιρεία και ο μεγαλύτερος μέτοχος της εταιρείας με 24% και γιος του ιδρυτή του ομίλου κ. Γ. Πετζετάκις περιορίστηκε στο ρόλο του προέδρου με μη εκτελεστικές αρμοδιότητες. Τότε ήταν όμως που ξεκίνησε το σκληρό ροκ. Οι Ελβετοί ουδέποτε έβαλαν ούτε ένα ευρώ στην εταιρεία, ροκανίζοντας το χρόνο. Μάλιστα άφησαν τεράστιες εκκρεμότητες ως προς τις πληρωμές του προσωπικού παρά τις πιέσεις του κ. Πετζετάκι. Η επίμαχη λοιπόν οφειλή προς το Δημόσιο ήταν το ντόμινο αυτής της περιόδου.

πηγή