Oι ιστορικοί και συνάμα πολλοί εκ του κοινού γνωρίζουν πως ο Winston Churchill έπαιρνε μεγάλα ρίσκα στην πολιτική του ζωή. Κάποια, όπως η καταστροφική καμπάνια στα Δαρδανέλια, και την μάχη της Καλλίπολης, αποδείχτηκαν λανθασμένα...
Άλλα, όπως η επιλογή του ως πρωθυπουργού κατά τη διάρκεια του 1940 να υπεραμυνθεί ενάντια της Γερμανίας μέχρι την επέμβαση της Αμερικής, ήταν σωστά. Οι άλλες πλευρές του...τζογαδόρου Τσόρτσιλ σε άλλες πτυχές της ζωής του δεν έχουν συναρπάσει τους βιογράφους του.
Δύο νέα βιβλία προσπαθούν να γεμίσουν αυτό το κενό. Το πρώτο, "No More Champagne" του David Lough, τραπεζίτη ο οποίος έγινε ιστορικός, μελετά τα προσωπικά τραπεζικά στοιχεία του Τσόρτσιλ κατά τη διάρκεια του πολύπαθου βίου του. Ο Lough έχει μελετήσει εκ βαθέων τα στοιχεία αυτά και έχει ανακαλύψει πως ο εμβληματικός Βρετανός ήταν τόσο τζογαδόρος στη πραγματική ζωή όσο στην πολιτική.
Αν και ο ίδιος προερχόταν από την γενεαλογία του Δούκα του Marloborough, οι γονείς του δεν είχαν χρήματα για πέταμα, αλλά κάτι τέτοιο δεν τους σταμάτησε. Όπως δεν σταμάτησε και τον ίδιο του Ουίνστον, ο οποίος ξόδευε χρήματα σε άλογα, πούρα Αβάνας και κρασί. Mάλιστα, μεταξύ του 1908 και του 1941 ο Τσόρτσιλ ξόδευε 104.400 λίρες το χρόνο μόνο σε κρασί!
Το δεύτερο βιβλίο "Winston Churchill Reporting" του Simon Read, Αμερικανού δημοσιογράφου, μελετά το πως ξεπλήρωνε ο Τσόρτσιλ τα χρέη του. Ο ίδιος σκιαγραφεί την πορεία του Τσόρτσιλ από την ζωή ως νέος εκπαιδευόμενος αξιωματικός σε αυτή του πιο καλοπληρωμένου ανταποκριτή πολέμου μέχρι τα 25 του.
Το όνομά του, βέβαια του άνοιξε πόρτες, αλλά ήταν η ικανότητά του να ρισκάρει τη ζωή του στα πεδία μάχης παγκοσμίως που τον έκανε να ξεχωρίσει.
Πηγαίνοντας στην Κούβα το 1895 κατά τη διάρκεια του επαναστατικού πολέμου ενάντια της Ισπανίας, και όπου "εθίστηκε" στα πούρα Αβάνας, ταξίδευε χωρίς πρόβλημα εν μέσω πεδίων μαχών, γράφοντας για την Daily Graphic. Τον επόμενο χρόνο εστάλη στην Ινδία, όπου πολέμησε κατά των Παστούν στα σύνορα με το Αφγανιστάν, γράφοντας για την Daily Telegraph από μία τρύπα στο πεδίο της μάχης. Μετά, πήγε στο Σουδάν, όπου πήρε μέρος στην τελευταία μεγάλη επέλαση του βρετανικού ιππικού στη μάχη του Omdurman το 1898.
Μετά από την πρώτη του πολιτική ήττα στο Oldham, επέστρεψε στο δημοσιογραφικό σύμπαν ως ανταποκριτής της Morning Post στη Ν. Αφρική κατά τη διάρκεια του δεύτερου πολέμου των Μπόερ μεταξύ 1899-1902. Ο ίδιος έγινε και θέμα αφού πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Μπόερ. Δραπέτευσε από το στρατόπεδο κράτησης και ταξίδεψε για 300 μίλια μέχρι την ασφάλεια της Πορτογαλικής Ανατολικής Αφρικής.
Όπως αναφέρει ο συγγραφέας Read, όταν γύρισε από την Αφρική, ο Τσόρτσιλ είχε συγκεντρώσει πάνω από 4.000 λίρες από την δημοσιογραφία του, κάτι που αντιστοιχεί στις 400.000 λίρες σήμερα. Ο ίδιος έλεγε πως αυτά τα χρήματα θα τα χρησιμοποιούσε για να ζήσει άνετα. Κι όμως, οι υπερβολές δεν άργησαν. Έχασε μεγάλα ποσά τζογάροντας στο Μόντε Κάρλο, και παίζοντας προς αύξηση των μετοχών τη στιγμή του Μεγάλου Κραχ το 1929. Συνέχισε να γράφει για να μπορέσει να βγάλει τα προς το ζην, ενώ βασίστηκε στους πλούσιους φίλους του για την οικονομική του διάσωση το 1938, το 1940 και το 1946 για να αποφύγει την κήρυξη χρεοκοπίας.
Και τα δύο βιβλία μιλούν για τη ζωή του Τσόρτσιλ, για τις περιπέτειες και τον τζόγο του αλλά δεν αναφέρουν πως τον επηρέασε η κατάθλιψη που περνούσε, και πως επηρεάστηκαν οι πολιτικές του αποφάσεις από αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.
Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.
Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.