Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016

Τι δείχνουν ΟΛΑ τα γκάλοπ για ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ


Η μία δημοσκόπηση μετά την άλλη είναι καρφί για την κυβέρνηση, τον πρωθυπουργό και τον ΣΥΡΙΖΑ. Βεβαίως, τα κόμματα όταν οι δημοσκοπήσεις είναι αρνητικές γι' αυτά είθισται να αμφισβητούν τις εταιρείες ερευνών και τις μεθόδους τους...



Τελευταία, στη φαρέτρα της απαξίωσης των δημοσκοπήσεων προστέθηκαν το Brexit και η εκλογή Τραμπ. Απέτυχαν, λένε, να προβλέψουν τα αποτελέσματα και το ίδιο θα συμβεί και εδώ. Ουδέν αναληθέστερον και πιο λανθασμένο παράδειγμα, το οποίο θυμίζει το «ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει». Και ο λόγος είναι απλός. Και στην περίπτωση του Brexit και στην περίπτωση του Τραμπ οι δημοσκοπήσεις υπήρξαν φορές που τους έδειχναν να προηγούνται, ενώ ανάλογα με τις εταιρείες υπήρχαν και διαφορετικές προσεγγίσεις. Και πάντως, σε κάθε περίπτωση, επειδή οι ποσοστιαίες διαφορές με την altera pars (το «Ναι» στην Ε.Ε. και τη Χίλαρι Κλίντον) ήταν μικρές δεν απέκλειαν την έκπληξη. Εδώ, με την περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης, όλα τα ευρήματα όλων των δημοσκοπικών εταιρειών είναι κοινά. Μάλιστα είναι σε τόσο απόλυτο βαθμό η συμφωνία μεταξύ τους και τόσο αρνητικά για τον Αλέξη Τσίπρα και το κόμμα του που δημοσκόποι και αναλυτές αποκλείουν την έκπληξη.

Τα κοινά σημεία όλων των δημοσκοπήσεων είναι:

Πρώτον, η παράσταση νίκης. Ολοι τη θεωρούν ως αδιάψευστο κριτήριο για το ποιο κόμμα θα επικρατήσει. Και η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν έπεσε έξω. Τα ποσοστά υπέρ της Ν.Δ. είναι συντριπτικά. Και πρωτοφανή στην Ιστορία. Ακόμη και οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ συνομολογούν πως ο επόμενος πολιτικός που θα πάρει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης είναι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Σημειώνουμε δε, ότι αυτό το κριτήριο είναι διπλά επιζήμιο για την κυβέρνηση. Η απογοήτευση των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή είναι λογικό να οδηγεί σε παθητικότητα και αποχή, ενέχει τον κίνδυνο να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο την έκταση της ήττας, ενώ το 5%-6% των «ενδιάμεσων ψηφοφόρων» που, σύμφωνα με τους αναλυτές, είθισται να πηγαίνει με το ρεύμα του νικητή μπορεί να εκτινάξει τη Ν.Δ. ακόμη και στην αυτοδυναμία.
Δεύτερον, η πρωτιά της Ν.Δ. είναι αδιαμφισβήτητη και στην πρόθεση ψήφου.

Ολες οι δημοσκοπήσεις τη φέρνουν στην πρώτη θέση - και μάλιστα με μεγάλη διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε κάποιες μετρήσεις καταγράφεται ακόμη και νταμπλ σκορ. Ολοι, αναλυτές και δημοσκόποι, συμφωνούν στο ότι τέτοιες διαφορές δεν ανατρέπονται. Θεωρούν πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει διασπάσει προς τα κάτω εκείνο το όριο που, σύμφωνα με τα μεθοδολογικά τους εργαλεία, καθιστά την ανάκαμψή του αδύνατη, στο προβλεπτό τουλάχιστον μέλλον. Οταν για τόσο μακρύ διάστημα και σε όλες τις μετρήσεις φαίνεται να είναι καθαρά κάτω από το 20%, το μόνο στο οποίο μπορεί να ελπίζει ο Τσίπρας είναι ο Μητσοτάκης να μην επιτύχει αυτοδυναμία και ο ίδιος να καταγράψει ένα αξιοπρεπές ποσοστό που θα του επιτρέψει να παραμείνει στο πολιτικό παιχνίδι.

Τρίτον, ποτέ άλλοτε εν ενεργεία πρωθυπουργός δεν είχε εναντίον του το κριτήριο της καταλληλότητας για πρωθυπουργία. Ολοι, σύμφωνα με τις εκάστοτε δημοσκοπήσεις, ήταν «καταλληλότεροι».

Τέταρτον, μέχρι πρότινος ο Αλέξης Τσίπρας εθεωρείτο -και ήταν- το ισχυρό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα κάποιες μετρήσεις έδειχναν ότι υπήρχε ένα ιδιότυπο «κόμμα Τσίπρα» που ξεπερνούσε την εκλογική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ, συγκεντρώνοντας ένα ποσοστό πιστών υποστηρικτών της τάξης του 25%. Τώρα από ισχυρό χαρτί μετατρέπεται σε αδύναμο κρίκο. Από πρώτος σε δημοτικότητα πολιτικός αρχηγός έχει κατρακυλήσει στην τέταρτη θέση, με τον μεγάλο του αντίπαλο, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, να έχει αναρριχηθεί στην πρώτη και τους εξ αριστερών αμφισβητίες του, τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον Δημήτρη Κουτσούμπα, να έχουν σκαρφαλώσει στη δεύτερη και τρίτη θέση αντίστοιχα.

Πέμπτον, όλες οι δημοσκοπήσεις συμφωνούν ότι η συσπείρωση της Ν.Δ. κυμαίνεται σε πολύ υψηλά ποσοστά (80%+) σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, που τα ποσοστά συσπείρωσης των οπαδών του βρίσκονται κάτω και από το 40%. Το ενδιαφέρον όμως εντοπίζεται στο ότι οι ροές μεταξύ των δύο κομμάτων είναι σχεδόν μονοδρομικές υπέρ της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στη Ν.Δ. πηγαίνει το 10%-15% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή το 3,5%-5% του συνόλου των ψηφοφόρων, ενώ δεν υπάρχουν ροές από τη Ν.Δ. προς τον ΣΥΡΙΖΑ, κάτι πρωτοφανές για σχέση ανάμεσα σε κυβερνητικά κόμματα.
«Αναποφάσιστοι»

Το γεγονός ότι οι δυσαρεστημένοι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ στην πλειοψηφία τους «παρκάρουν» τους εαυτούς τους στην κατηγορία των «αναποφάσιστων» για τους αναλυτές δεν είναι περίεργο. Θεωρούν πως για τους ψηφοφόρους ισχύει ό,τι και για τους επιβάτες τρένων. Ανάμεσα στη μετεπιβίβαση από έναν συρμό σε έναν άλλο μεσολαβεί ένα διάστημα παραμονής στην αποβάθρα. Οταν μπούμε σε προεκλογική περίοδο τα δεδομένα θα αλλάξουν. Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι οι περισσότεροι αναποφάσιστοι ψηφοφόροι θα επιλέξουν τη Ν.Δ. Κάποιοι σίγουρα θα προστεθούν σε αυτούς που ήδη, κατά δήλωσή τους, έχουν μετακομίσει στο κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αλλοι πιθανώς να προτιμήσουν την αποχή ή να μοιραστούν ανάμεσα στο ΚΚΕ, στο ΠΑΣΟΚ, στη Ζωή Κωνσταντοπούλου και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και βέβαια κάποιοι, λίγοι, μπορεί να κατευθυνθούν ακόμη και στη Χρυσή Αυγή.

Αυτό δεν πρέπει να μας ξενίζει καθώς το εκλογικό σώμα τα τελευταία χρόνια -και ιδιαίτερα μετά την κρίση- έχει αλλάξει άρδην. Οι εκλογικές μετατοπίσεις γίνονται εύκολα και δεν ερμηνεύονται με τις παραδοσιακές φόρμες ανάλυσης. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι έχει πάψει να ισχύει, τουλάχιστον για τις νεότερες γενιές, ο κλασικός διαχωρισμός ανάμεσα στην Αριστερά και τη Δεξιά.

Τη σήμερον ημέρα οι ψηφοφόροι μέχρι 45 ετών, δηλαδή το μισό εκλογικό σώμα, δεν ψηφίζουν με βάση τις παλιές αντιθέσεις και τους ξεπερασμένους διαχωρισμούς. Ψηφίζουν έχοντας υπ' όψιν ότι οι γονείς τους χάνουν τη δουλειά τους, το βιοτικό επίπεδο της οικογένειάς τους έχει πέσει κατακόρυφα, πολλοί μαθητές αναγκάζονται να σταματήσουν το ιδιωτικό σχολείο, άλλοι ψάχνουν να βρουν δουλειά και δεν βρίσκουν, οι πιο πολλοί μεταναστεύουν, η φτώχεια είναι δίπλα τους και εντός τους η μελαγχολία έχει γίνει μαζική κοινωνική νεύρωση. Και δίπλα σε αυτά υπάρχουν η μεταναστευτική και προσφυγική απειλή, ο σχεδόν καθημερινός εξευτελισμός από τους δανειστές, ο τουρκικός αναθεωρητισμός σε ό,τι αφορά τα σύνορα και όλα όσα αφορούν την καταβαράθρωση της επιχειρηματικότητας και της εργασίας. Οταν λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ ομνύει στην Αριστερά, στο ΕΑΜ, στον Βελουχιώτη, στον Κάστρο και τον Μαρξ είναι σαν να μην έχει καταλάβει τι αλλαγές έχουν υπάρξει στην κοινωνία ή, εν πάση περιπτώσει, κάνει πολιτική για τους άνω των 45, όπου εκεί όμως το ακροατήριο στην πλειοψηφία του είναι γαλουχημένο με τον δικομματισμό ανάμεσα στη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ.

Εξυπακούεται ότι το ίδιο ισχύει και για τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ. Οσο παραμένουν προσκολλημένοι στα παλιά πρότυπα τα κέρδη τους θα είναι πρόσκαιρα και πάντως όχι τόσο εντυπωσιακά όσο θα έπρεπε ένεκα της ραγδαίας φοράς της κυβέρνησης. Η Ν.Δ. επωφελείται μόνο και μόνο επειδή είναι η εναλλακτική στη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Επειδή η υπερψήφιση του Μητσοτάκη μεταφράζεται σε απομάκρυνση του Τσίπρα. Κερδίζει επειδή ηγείται του ρεύματος «Μαυρίστε τους».

Το ΠΑΣΟΚ δεν επωφελείται ή τα κέρδη του είναι ελάχιστα επειδή η Κεντροαριστερά είναι, πρώτον, διασπασμένη και, δεύτερον, αναξιόπιστη λόγω του προτέρου κυβερνητικού βίου. Τρίτον, η σοσιαλδημοκρατία σαρώνεται παντού σε όλη την Ευρώπη καθώς εγκατέλειψε το κοινωνικό κράτος και την αλληλεγγύη και από κοινού με τους νεοφιλελεύθερους δημιούργησαν την Ευρώπη των τραπεζιτών και των οίκων αξιολόγησης επιβάλλοντας στους λαούς τη λιτότητα και το δημοσιονομικό λοιμοκαθαρτήριο στα κράτη. Τέταρτον, η Δημοκρατική Συμπαράταξη είναι μνημονιακή, ερίζει αν θα γίνει παρακολούθημα της Ν.Δ. (Βενιζέλος) ή του ΣΥΡΙΖΑ (Λαλιώτης), δεν έχει αφήγημα και πρόταση.

Με βάση τα ανωτέρω δεν θα πρέπει όταν γίνουν εκλογές να αποκλείσουμε τις εκπλήξεις. Οχι για το ποιο κόμμα θα κόψει πρώτο το νήμα. Αυτό θα είναι η Ν.Δ. σίγουρα και κατά κοινή ομολογία. Ενδεχομένως, δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε εάν κατακτήσει και την αυτοδυναμία.
Eνστάσεις και εκπλήξεις

Οι μεγαλύτερες εκπλήξεις μπορεί να έρθουν από τα λεγόμενα «μικρά κόμματα». Παρά τα όσα λέγονται, ουδείς μπορεί να πει με βεβαιότητα πόσο ψηλά θα πετάξουν η Χρυσή Αυγή, το ΚΚΕ και η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Το δείγμα των δημοσκόπων κατά κάποιον τρόπο τείνει να γίνει terra incognita καθώς σχεδόν ένας στους δύο αρνείται να απαντήσει κλείνοντας το τηλέφωνο και από αυτούς που απαντούν σχεδόν το 30% είναι εκλογικά απροσδιόριστο (αναποφάσιστοι, λευκό, άκυρο, αποχή κ.ά.).

Αρνητική έκπληξη ενδέχεται να υπάρξει, πάντως, και με το ποσοστό που τελικά θα συγκεντρώσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Σχεδόν όλες οι δημοσκοπήσεις τού δίνουν ποσοστά στην κλίμακα του 10. Η Alco 16%, το ΠΑ.ΜΑΚ. 15%, η ProRata σκληρό πυρήνα 8% που το μάξιμουμ της δυνητικής του επιρροής φτάνει στο 18%, η MARC 15%. Αν η κυβέρνηση δεν καταφέρει να ανακόψει τη δυσαρέσκεια και οι εκλογές καθυστερήσουν να γίνουν, δεν αποκλείεται η εκλογική απίσχναση του ΣΥΡΙΖΑ να είναι μεγάλη.

Κλείνοντας να αναφέρουμε ότι σε δημοσκόπηση που έγινε προ ημερών στο Λεκανοπέδιο η Ν.Δ. έρχεται πρώτο κόμμα με διαφορά επτά μονάδες από τον ΣΥΡΙΖΑ. Στη δημοσκόπηση ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει 18% (στις τελευταίες εκλογές είχε πάρει στο Λεκανοπέδιο 35,77%) και η Ν.Δ. 25% (από 26,67%).

*του Νίκου Φελέκη/newmoney.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για να αποφευχθούν περιπτώσεις εμφάνισης υβριστικών σχολίων ή άλλων ποινικά κολάσιμων πράξεων, όλα τα σχόλια πριν δημοσιευτούν ελέγχονται.

Παρακαλούμε μην αποστέλετε πληροφορίες άχρηστες προς τη λειτουργία του συγκεκριμένου blog.

Τα μηνύματα είναι προσωπικές απόψεις των αποστολέων και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τους δημιουργούς ή διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.